Om bij de studio te komen, die op een lichte helling langs de weg naar een schilderachtige kreek is gebouwd, komt men via de schuifdeur van de eetkamer van het hoofdgebouw in het compacte bijgebouw en gaat dan een paar treden naar beneden.
Omdat Otum Sproules haar eigen kinderen opvoedt, besloot ze dat de ruimte groot genoeg moest zijn om de activiteiten van meer dan 15 kinderen en hun ouders te herbergen.
De architecten hebben het raam vrij laag geplaatst, zodat het uitkijkt op de kreek en niet op het buurhuis aan de overkant. In eerste instantie lijkt het vreemd, maar na een tijdje wordt de bedoeling van de auteurs van het project duidelijk.
De gladde betonnen vloer in de entree loopt over in de trap en het bureau. Een groene deur aan het einde van de trap leidt naar de garage en aan de rechterkant is de toegang tot de promenade.
De muren van het oude huis zijn gemaakt van oude bakstenen. De architecten wisten vanaf het begin dat zij niet iets konden ontwerpen dat daarop leek, dus besloten zij een gebouw te bouwen dat radicaal verschilde van de hoofdstructuur.
Voor ons ligt de deur op rollen die het hoofdgedeelte van het huis verbindt met het bijgebouw via de eetkamer.
Hangende planken, waarvan de voet is gemaakt van gegalvaniseerde buizen, zetten het industriële thema voort in de was- en toiletruimte.
