Bevalling via keizersnede – indicaties en typen, voorbereiding voor chirurgie, uitvoeren en postoperatieve zorg

Een keizersnede is een operatie waarbij de plaats van een levensvatbare baby en kind van een vrouw wordt verwijderd door een incisie in de buik. Op dit moment is deze operatie geen nieuwigheid en is het goed verdeeld: elke zeven vrouwen wordt door een keizersnede bevallen. Chirurgische ingreep kan op geplande wijze worden voorgeschreven (volgens indicaties tijdens zwangerschap) en in noodgevallen (in geval van complicaties bij een natuurlijke geboorte).

Wat is een keizersnede?

De bevalling met behulp van een keizersnede is een verloskundige operatie die verband houdt met spoedeisende zorg. Elke verloskundige-gynaecoloog moet de uitvoeringstechniek kennen. Dit is in de eerste plaats redding, met gecompliceerde zwangerschap en bevalling, die helpt het leven van moeder en baby te redden. In het proces is het niet altijd mogelijk om de gezondheid van het kind te behouden, vooral bij foetale hypoxie, infectieziekten, een diepe mate van prematuriteit of een uitgestelde zwangerschap. Keizersnede wordt alleen uitgevoerd voor ernstige indicaties – de beslissing wordt genomen door de chirurg van de kraamafdeling.

Zelfs rekening houdend met nieuwe technologieën, hoogwaardig hechtmateriaal, kan de procedure complicaties veroorzaken, zoals:

• bloeden;
• vruchtwaterembolie;
• de ontwikkeling van peritonitis;
• longembolie;
• postoperatieve hechtdiscrepantie.

Waarom heet het

Het woord “Caesar” is een vorm van het Latijnse woord “Caesar” (dwz heerser). Er zijn suggesties dat de naam verwijst naar Guy Julius Caesar. Volgens een oude legende stierf de moeder van de keizer tijdens de bevalling. De doktoren van die tijd hadden geen andere keus dan de zwangere buik door te snijden om het kind te redden. De operatie was succesvol, de baby werd gezond geboren. Sindsdien heeft deze operatie, volgens de legende, de bijnaam gekregen.

Volgens een andere theorie kan de naam worden geassocieerd met een wet (uitgegeven in de tijd van Caesar) die luidde: bij het overlijden van een werkende vrouw, om het kind te redden door de voorste buikwand en de lagen van de baarmoeder te ontleden en de foetus te verwijderen. Voor het eerst werd de operatie om een ​​baby te baren, met een gelukkig einde voor moeder en kind, uitgevoerd door Jacob Nufer aan zijn vrouw. Hij bracht zijn hele leven door met operaties – castratie van beren. Met de langdurige en mislukte bevalling van zijn vrouw, vroeg hij toestemming om persoonlijk voor haar te knippen. De bevalling door een keizersnede was succesvol – moeder en kind overleefden.

Indicaties

De belangrijkste indicaties voor de procedure zijn als volgt:

• volledige en onvolledige placenta previa;
• voortijdige, snelle loslating van de placenta met foetaal lijden;
• een mislukt baarmoederlitteken na een eerdere geboorte of andere operaties aan de baarmoeder;
• de aanwezigheid van twee of meer littekens na een keizersnede;
• een anatomisch smal bekken, tumorziekten of ernstige misvormingen van de bekkenbeenderen;
• postoperatieve aandoeningen van de bekkenbeenderen en gewrichten;
• misvormingen van de vrouwelijke geslachtsorganen;
• de aanwezigheid van tumoren in de bekkenholte of in de vagina die het geboortekanaal blokkeren;
• de aanwezigheid van baarmoederfibromen;
• de aanwezigheid van ernstige gestosis en het gebrek aan behandelingseffect;
• ernstige ziekten van het hart en de bloedvaten, ziekten van het centrale zenuwstelsel, bijziendheid en andere extragenitale pathologie;
• condities na hechting van de urogenitale systeemfistels;
• de aanwezigheid van een perineum litteken van de 3e graad, na eerdere bevalling;
• spataderen van de vagina;
• transversale positie van de foetus;
• meervoudige zwangerschap;
• bekkenpresentatie van de foetus;
• groot fruit (meer dan 4000 g);
• chronische foetale hypoxie;
• de leeftijd van primipara is meer dan 30 jaar oud, met ziekten van de inwendige organen die de bevalling kunnen verergeren;
• langdurige onvruchtbaarheid;
• hemolytische ziekte bij de foetus;
• uitgestelde zwangerschap met onvoorbereid geboortekanaal, gebrek aan bevalling;
• baarmoederhalskanker;
• de aanwezigheid van herpesvirus met verergering.

Indicaties voor een keizersnede in noodgevallen

In sommige gevallen is een operatie dringend nodig. Indicaties zijn:

• ernstige bloeding;
• klinisch smal bekken;
• vruchtwater voortijdig gegoten, maar er is geen arbeid;
• afwijkingen van de bevalling die niet vatbaar zijn voor de effecten van medicijnen;
• placenta-abruptie en bloeding;
• een situatie die baarmoederruptuur bedreigt;
• verzakking van navelstrenglussen;
• onjuiste plaatsing van de foetale kop;
• plotselinge dood van de vrouw bij de bevalling en de foetus leeft.

Naar keuze van de vrouw

In sommige klinieken en staten oefenen ze de operatie naar wens uit. Met de hulp van een keizersnede wil een barende vrouw pijn vermijden, de bekkenbodemspieren vergroten en vaginale snijwonden voorkomen. Sommige onaangename gevoelens worden vermeden, maar vrouwen in barensnood komen andere tegen, die in de meeste gevallen veel banger moeten zijn: schending van het zenuwstelsel van de baby, problemen met het geven van borstvoeding, divergentie van postoperatieve hechtingen, onvermogen om in de toekomst op natuurlijke wijze te baren, enz. Voordat u de operatie zelf plant, weegt u alles voors en tegens.

Keizersnede: voor- en nadelen

Veel vrouwen bij de bevalling zien de voor de hand liggende positieve aspecten van de operatie, maar wegen de voor- en nadelen van een keizersnede niet af. Van de profs:

1. de baby verwijderen zonder pijn en in een korte periode;
2. vertrouwen in de gezondheid van de foetus;
3. gebrek aan schade aan de geslachtsorganen;
4. u kunt de geboortedatum van de baby kiezen.

Moeders vermoeden niet eens de nadelen van een dergelijke procedure:

1. pijn na de operatie is erg intens;
2. er is de mogelijkheid van complicaties na de operatie;
3. mogelijke problemen met borstvoeding;
4. het is moeilijk om voor de baby te zorgen, het risico op naadafwijking;
5. lange herstelperiode;
6. mogelijke moeilijkheden bij volgende zwangerschappen.

Keer bekeken

Keizersnede gebeurt: buik, buik, retroperitoneaal en vaginaal. Laparotomie wordt uitgevoerd om een ​​levensvatbare baby te extraheren; voor een niet-levensvatbare vaginale en buikwand zijn mogelijk. Soorten keizersnede verschillen in de locatie van de baarmoederincisie:

• Corporeale keizersnede – een verticaal deel van het baarmoederlichaam langs de middellijn.
• Isthmicocorporal – de baarmoederincisie bevindt zich langs de middellijn gedeeltelijk in het lagere segment en gedeeltelijk in de baarmoeder.
• Een incisie tijdens een keizersnede in het onderste deel van de baarmoeder, dwars met loslaten van de blaas.
• In het onderste segment van de baarmoeder, een dwarsdoorsnede zonder loslaten van de blaas.

Hoe gaat het

De procedure of het uitvoeren van een keizersnede tijdens geplande ziekenhuisopname wordt hieronder beschreven:

1. Vóór de operatie wordt anesthesie (spinale, epidurale of algemene anesthesie) uitgevoerd, wordt de blaas gekatheteriseerd, wordt de buik behandeld met een desinfectiemiddel. Er is een scherm op de borst van de vrouw om de operatie-inspectie af te sluiten.
2. Start de procedure na het begin van de anesthesie. In eerste instantie wordt een abdominale incisie gemaakt: longitudinaal – loopt verticaal van het schaamgewricht naar de navel; of dwars – boven het schaamgewricht.
3. Hierna spreidt de verloskundige de buikspieren uit, snijdt de baarmoeder door en opent de foetale blaas. Nadat de pasgeborene is verwijderd, wordt de placenta geboren.
4. Vervolgens hecht de arts de lagen van de baarmoeder met speciale opneembare hechtingen, dan wordt ook de buikwand gehecht.
5. Breng een steriel verband aan op de buik, een ijspak (voor intensieve samentrekking van de baarmoeder, verminder bloedverlies).

Hoe lang duurt een keizersnede?

Normaal duurt de operatie niet meer dan 40 minuten, terwijl de foetus ongeveer op de tiende minuut van het proces wordt verwijderd. Veel tijd kost het laag voor laag hechten van de baarmoeder, peritoneum, vooral bij het aanbrengen van een cosmetische hechting, zodat het litteken in de toekomst niet meer merkbaar is. Als er tijdens de operatie complicaties optreden (langdurige anesthesie, acuut bloedverlies bij de moeder, enz.), Kan de duur tot 3 uur toenemen.

Anesthesiemethoden

De anesthesiemethoden worden gekozen afhankelijk van de toestand van de vrouw, de foetus, de geplande of een spoedoperatie. Geneesmiddelen die voor anesthesie worden gebruikt, moeten veilig zijn voor de foetus en de moeder. Het is raadzaam om geleidingsanesthesie uit te voeren – epiduraal of spinaal. Gebruik zelden algemene endotracheale anesthesie. Bij algemene anesthesie wordt eerst pre-anesthesie toegediend, vervolgens wordt een mengsel van zuurstof en een medicijn gebruikt dat de spieren ontspant met anesthesiegas.

Bij epidurale anesthesie wordt een stof via een dunne buis in de zenuwwortels van het ruggenmerg geïnjecteerd. Een vrouw voelt alleen pijn tijdens een punctie (een paar seconden), daarna verdwijnt de pijn in het onderlichaam, waarna de verlichting komt. Ze is tijdens de hele procedure bij bewustzijn, volledig aanwezig tijdens de bevalling, maar heeft geen pijn.

Zorg na keizersnede

De hele periode dat de vrouw in het ziekenhuis ligt, wordt de behandeling van hechtingen uitgevoerd door medisch personeel. Om de eerste dag de vloeistof in het lichaam op te vangen, moet je veel water zonder gas drinken. Er is een mening dat een overvolle blaas de samentrekking van de spieren van de baarmoeder verstoort, dus u moet vaak naar het toilet gaan zonder de vloeistof in het lichaam vast te houden.

Op de tweede dag is het al toegestaan ​​om vloeibaar voedsel in te nemen en vanaf de derde dag (met het normale verloop van de postoperatieve periode) kunt u het normale dieet hervatten, dat mag worden gegeven aan borstvoeding. Vanwege mogelijke obstipatie wordt vast voedsel niet aanbevolen. Dit probleem kan gemakkelijk worden opgelost met klysma’s of glycerine-zetpillen. Er moeten meer gefermenteerde melkproducten en gedroogd fruit worden geconsumeerd..

In de eerste maanden wordt het niet aanbevolen om de zwembaden of open water te bezoeken, baden te nemen, je kunt je alleen wassen onder de douche. Voor actieve fysieke inspanning, om de vorm te herstellen, wordt aanbevolen om het operatieveld niet eerder dan twee maanden te starten. Begin een actief seksleven te hebben, het zou slechts twee maanden na een keizersnede moeten zijn. In geval van verslechtering is het noodzakelijk om een ​​arts te raadplegen.

Contra-indicaties

Bij het uitvoeren van een keizersnede moeten contra-indicaties worden overwogen. Bovendien, als de procedure wordt voorgeschreven volgens vitale indicaties voor een vrouw, wordt er geen rekening mee gehouden:

• Foetale sterfte of ontwikkelingsstoornissen die onverenigbaar zijn met het leven.
• Foetale hypoxie, zonder dringende indicaties voor een keizersnede van een zwangere vrouw, met vertrouwen in de geboorte van een levensvatbare baby.

Effecten

Bij chirurgische ingreep bestaat het risico op dergelijke complicaties:

• pijn kan verschijnen nabij de naad;
• lang herstel van het lichaam;
• mogelijk infectie van het litteken;
• de aanwezigheid van een litteken op de maag voor het leven;
• beperking van fysieke activiteit gedurende lange tijd;
• de onmogelijkheid van normale hygiëneprocedures voor het lichaam;
• beperking van intieme relaties;
• kans op psychologische onrust.

Wat is gevaarlijk voor een kind

Helaas blijft het operatieproces niet onopgemerkt voor het kind. Dergelijke negatieve gevolgen voor de baby zijn mogelijk:

• Psychologisch. Er wordt aangenomen dat er bij kinderen een afname is in reacties op omgevingsaanpassingen..
• Mogelijk is er vruchtwater in de longen van de baby dat overblijft na de operatie;
• Anesthesiegeneesmiddelen komen in het bloed van de baby.

Wanneer kan ik bevallen na een keizersnede?

Het wordt aanbevolen om de volgende zwangerschap na 5 jaar te plannen. Deze tijd is voldoende voor volledige littekens en herstel van de baarmoeder. Om zwangerschap vóór deze periode te voorkomen, wordt aanbevolen om verschillende anticonceptiemethoden te gebruiken. Abortus wordt niet aanbevolen, omdat elke mechanische interventie de ontwikkeling van ontstekingsprocessen van de baarmoederwand of zelfs de breuk ervan kan veroorzaken.