Procedure voor alcoholscreening: procedure en resultaten

Op feestdagen stopt de verkeerspolitie met speciale ijver chauffeurs om te controleren op alcoholgebruik. Voor sommigen is dit een logische voorzorgsmaatregel, voor anderen is het een kans om hun inkomsten te verhogen, maar in elk geval moet het onderzoek worden uitgevoerd volgens de bij wet vastgestelde procedure. Hoe ziet het eruit als een dergelijke procedure nodig is en is het mogelijk deze te weigeren??

Wat is een dronkenschapstest?

Methoden voor medisch onderzoek door artsen met een smal profiel en daarnaast instrumentele en laboratoriumonderzoeken uitgevoerd om de aanname van de toestand van alcoholvergiftiging te bevestigen of te weerleggen – zo formuleren advocaten de definitie van “alcoholtesten”. Deze procedurele acties worden uitgevoerd in een situatie waarin wordt aangenomen dat een dronken bestuurder een misdrijf is en juridisch significante gevolgen heeft..

Verkeerspolitieagent

De eerste tests op alcohol worden uitgevoerd op het moment dat de chauffeur wordt aangehouden door de inspecteur van de verkeerspolitie, dus het onderzoek wordt niet door de arts uitgevoerd, maar door dezelfde medewerker. De procedure wordt uitgevoerd op de plaats of in de dichtstbijzijnde verkeerspolitie, waar de verkeerspolitie de chauffeur brengt, want zelfs met deze optie wordt de ethylalcoholtest in het bloed, volgens de vastgestelde procedure, uit het voertuig verwijderd. Is het resultaat negatief, dan brengt de verkeerspolitie de chauffeur ook terug naar de auto van de chauffeur.

Medisch onderzoek voor vergiftiging

In de meeste situaties is de eerste fase van het testen van de nuchterheid, waarbij een verkeersinspecteur wordt gebruikt, het enige dat nodig is. Een medisch onderzoek wordt alleen toegepast als er ernstige redenen zijn die geen verband houden met het per ongeluk vasthouden van de bestuurder of tijdens een geplande inspectie, wat niet langer een verplichte maatregel is voor alle autobezitters. Subtiliteiten bij het uitvoeren van een dergelijke procedure:

• De chauffeur wordt begeleid naar de keuringsplaats en vice versa ook door de verkeerspolitie, omdat de rijonderbreking blijft bestaan.
• Een persoon die autorijdt, kan een medisch onderzoek ondergaan als hij het niet eens is met de resultaten die tijdens de test met een blaastest zijn verkregen.
• Er zijn verschillende methoden toegestaan, waarvan de keuze wordt uitgevoerd door een specialist.
• Het resultaat van dergelijke procedurele acties wordt als betrouwbaarder beschouwd vanwege de hooggekwalificeerde specialist en zeldzame schendingen bij het onderzoek.

Regelgevingskader

Alle juridische kwesties die de tot nu toe relevante procedure voor alcoholtesten verklaren, zijn te vinden in verschillende wet- en regelgeving. Ze moeten bekend zijn bij elke voertuigeigenaar, zelfs zonder alcoholverslaving. Het wettelijk kader is:

• Code van de Russische Federatie voor administratieve overtredingen (vanaf 30.12.2001).
• Regeringsbesluit 475, dat in 2008 in werking is getreden, betreffende de inspectie van personen die een voertuig besturen.
• Orde van het ministerie van Volksgezondheid van de Russische Federatie nr. 308 (2003).
• Orde van het ministerie van Binnenlandse Zaken van de Russische Federatie nr.185 (2009).

Redenen voor

De verkeersagent kan de auto niet tegenhouden en eisen dat de persoon die de alcoholtest doet zonder opgaaf van redenen mag optreden. De meest voorkomende zijn fysiologische tekenen van intoxicatie van verschillende intensiteit, verkeersovertredingen, die de dronkenschap suggereren van een persoon die achter het stuur zit. Belangrijker is de deelname aan een ongeval. De belangrijkste tekenen die erop wijzen dat er gebruik is gemaakt van alcoholhoudende stoffen, zijn genoemd in het decreet van de regering van de Russische Federatie en de orde van het ministerie van Sociale Ontwikkeling:

1. De aanwezigheid van een karakteristieke geur van alcohol afkomstig van een gedetineerde.
2. Losgekoppeld denken en spreken.
3. Problemen met coördinatie van bewegingen (remming van reacties of verhoogde opwinding, tremor van vingers, instabiliteit van houding).
4. Pallor van de huid, hun hyperemie, marmering.
5. Ongepast gedrag – zowel onderweg als tijdens communicatie met een verkeersinspecteur. Dit kan onder meer het niet naleven van de maximumsnelheid, het verlaten van de tegemoetkomende rijstrook en andere verkeersovertredingen zijn.

Onder welke omstandigheden moet worden onderzocht bij afwezigheid van tekenen van intoxicatie

De ademtest van de verkeerspolitie-inspecteur wordt vanwege de imperfectie van het gebruikte apparaat niet als de meest betrouwbare beschouwd – bij twijfel over de uitslag kan de chauffeur een verwijzing krijgen voor een medisch onderzoek. De beschikking van het ministerie van Binnenlandse Zaken nr. 780 van 13/08/2012 impliceert dat een dergelijke procedure volgens de vastgestelde procedure moet worden uitgevoerd als:

• De chauffeur weigert te worden getest door zowel een blaastest als een medisch specialist. Zelfs als hij een goede conditie heeft en documenten voorlegt volgens welke een bepaalde hoeveelheid alcoholdamp in zijn bloed kan worden waargenomen: tijdens het gebruik van natriumethamine, benzodiazepine, amfetamine, enz..
• Er zijn vermoedens van betrokkenheid van de bestuurder bij het ongeval.
• De deelname van de bestuurder aan een auto-ongeluk en de fout voor het uiterlijk van de slachtoffers.

De procedure voor het controleren op intoxicatie

Op feestdagen ziet de procedure voor communicatie met de verkeersinspecteurs er vaak verkreukeld uit: de chauffeur wordt tegengehouden, zinspeelde op zijn dronkenschap en werd met een blaastest naar het gezicht gebracht om te controleren op ademhaling. Een dergelijk schema is in strijd met de juridische procedure voor een medisch onderzoek naar alcohol, omdat het kan leiden tot een voorstel om “het probleem snel op te lossen” of om het gebruik te suggereren van een vervalst apparaat dat is geconfigureerd om onjuiste gegevens te verstrekken. Alles zou anders moeten gebeuren:

1. De verkeerspolitieagent die het certificaat heeft voorgelegd en voorgelegd, haalt de bestuurder uit de auto. Dit gebeurt met onafhankelijke getuigen of met behulp van een videocamera. Om gevallen van ongepast gedrag te voorkomen, kunt u opnemen op de recorder. Zorg ervoor dat u een wettelijk protocol opstelt.
2. De inspecteur voert een eerste inspectie uit, nadat hij eerder de volgorde van de uitvoering heeft meegedeeld. Als resultaat van deze fase wordt een wet opgesteld die door meerdere personen, waaronder getuigen, wordt ondertekend.
3. Indien de chauffeur het niet eens is met de resultaten van de controle in de verkeerspolitieclausule, wordt de procedure voor het doorlopen van de procedure in een medische instelling of mobiel laboratorium van kracht..

Het is belangrijk om aandacht te besteden aan de aanwezigheid van getuigen: onafhankelijke getuigen die toezicht houden op de acties en het recht hebben om daarbij opmerkingen te maken. Politieagenten kunnen niet in hun rol worden geroepen – dit zijn alleen onafhankelijke personen die de meerderjarigheid hebben bereikt en die op de hoogte zijn van hun rechten en plichten die zijn verkregen bij aanvaarding van de status van getuigen. Hun aanwezigheid is verplicht gedurende de hele procedure en aan het einde zetten zij samen met de chauffeur en de inspecteur de handtekening op het protocol. Voor de gecontroleerde is het belangrijk:

• Controleer de correspondentie van de identiteit van getuigen vastgelegd in het protocol en gespecificeerd in zijn certificaat.
• Zoek uit of getuigen bereid zijn om, indien nodig, voor de rechtbank aanwezig te zijn om te getuigen. In geval van weigering is een wisseling van onafhankelijke getuigen toegestaan.
• Noteer in een speciale vorm of een daad van bestuurlijke overtreding dat de getuige na het papierwerk is uitgenodigd.

Eerste inspectie door de inspecteur van de verkeerspolitie

Alvorens met alle procedures te beginnen, somt de gedetineerde de redenen op waarom werd besloten tot een audit: hij toont schendingen van de verkeersregels aan die zijn vastgelegd met een speciaal apparaat en somt de tekenen op van bedwelming die tijdens een gesprek zijn gedetecteerd. Het meest opvallend zijn spraakstoornissen, coördinatie, denken, verlies van stabiliteit, verkleuring van de huid en de aanwezigheid van een karakteristieke geur van alcohol. Zelfs de aanwezigheid van de eerste van de tekens wordt als een goede reden beschouwd om te controleren. De primaire ademtestprocedure omvat:

• Protocolontwerp.
• Een volledige uitleg van alle punten van de procedure door de verkeerspolitie, een demonstratie van de bruikbaarheid van de gebruikte apparatuur met een ononderbroken verzegeling. Verstrekken van instrumentfoutgegevens.
• Het vastleggen van de status van de voertuigmanager en de hele procedure op de camcorder is een voorwaarde als er geen getuigen zijn.

Onder de medewerkers van de verkeersinspectie zijn er ook een aantal illegale trucs die in strijd zijn met het algemene schema van de inspectieprocedure met de blaastest en leiden tot de ontvangst van vervormde gegevens. Een van de meest voorkomende en genegeerde door ongeïnformeerde burgers die autorijden:

• Meting van alcoholdamp in uitgeademde lucht, uitgevoerd in een patrouillewagen, waar alcohol wordt gebotteld.
• Bij gebruik van het mondstuk wordt een kleine hoeveelheid alcohol in de blaastest gebracht. Deze situatie kan worden voorkomen door te vragen om al een controle-luchtopname te maken met het mondstuk aan: de tester stopt met werken als er al alcohol in zit.

Detectie van alcoholgehalte met een blaastest

De belangrijkste testmethode voor alcohol bij de verkeerspolitie is het gebruik van een speciaal mobiel apparaat – een alcoholtester, en elke bestuurder moet het werkingsprincipe van dit apparaat en de procedure voor deelname duidelijk begrijpen. Voor aanvang van het onderzoek demonstreert de verkeersinspecteur een blaastest, het stigma van de staatsgetuige dat zijn integriteit niet heeft verloren (exclusief het aantonen van valse getuigenissen), of waaraan is gehecht:

• verificatiecertificaat;
• verificatierecord gemaakt in het paspoort van de blaastest.

Volgens de procedure voor het testen op alcohol met een blaastest, moeten de resultaten van het onderzoek op papier worden vastgelegd en moet het apparaat zelf worden getest bij het Federaal Agentschap voor Technische Regelgeving en Metrologie. Het wordt strikt volgens de instructies gebruikt, waarvan de belangrijkste punten moeten worden onthouden:

• Omgevingstemperatuur – niet lager dan 5 graden vorst.
• De fout van het apparaat wordt in het protocol ingevoerd. Bij de meeste verkeerspolitieagenten hebben blaastestapparaten een fout van niet meer dan 0,048 mg / l.
• Een luchtmonster wordt niet genomen met een blaastest na roken, eten of medicatie. Volgens de wettelijk vastgestelde procedure voor alcoholtesten moet de verkeersagent dit moment ophelderen en, indien nodig, een half uur wachten voor de alcoholtest.

De toegestane drempelindicatoren voor de hoeveelheid alcohol in het lichaam van de bestuurder zijn de afgelopen jaren veranderd. Volgens documenten uit 2017 is de maximale waarde 0,16 mg per 1 liter uitgeademde lucht. Als deze norm wordt overschreden, kan de verkeerspolitie de chauffeur als dronken herkennen, ook al is de reden om alcoholhoudende drugs te nemen, en documenten overleggen over de toepassing van de bestuurlijke bestraffing. De procedure voor het stap voor stap testen op alcohol met een dergelijk apparaat is als volgt:

1. De verpakking waarin het mondstuk ligt wordt voor de geïnspecteerde persoon geopend (bewijs dat het steriel is).
2. De blaastest is ingeschakeld in testmodus met het mondstuk bevestigd. Het scherm moet ‘geen alcohol gedetecteerd’ weergeven.
3. De testee ademt uit in het mondstuk totdat er een signaal klinkt.
4. De resultaten die op het scherm worden getoond, worden getoond aan alle deelnemers van de procedure, gedrukt in 3 exemplaren: voor de bestuurder, inspecteur en archief. Afstemming van gegevens.

Schorsing van een bestuurder om te rijden in aanwezigheid van alcohol in het lichaam

Bij het vaststellen van het feit van intoxicatie wordt een extract met de resultaten gehecht aan de hoofdact van de breathalyzer. De eigenaar van het voertuig betaalt een boete van 30.000 p. en wordt een rijbewijs van 2 jaar ontnomen als een dergelijke overtreding de eerste is. Als u het bedrag van de boete herhaalt, wordt dit verhoogd tot 50.000 p., En de duur van het ontzeggen van een rijbewijs – tot 3 jaar. De eigenaar van een auto die de alcoholtest niet heeft doorstaan, kan ook een administratieve straf krijgen als het voertuig is toevertrouwd aan een dronken persoon.

Rapportage van resultaten

Voorzichtigheid is geboden bij de voorbereiding en daaropvolgende ondertekening van het protocol: onzorgvuldigheid kan ertoe leiden dat de ingevulde gegevens tegen u worden gebruikt. U mag niets dicteren en de handeling met een handtekening bevestigen zonder de moeite te nemen om de opgestelde taal te controleren. Het protocol specificeert de datum (met tijd) en de plaats van schorsing van het rijden, de redenen op basis waarvan dit is gebeurd. De titel, functie en naam van de inspecteur, bestuurdersgegevens, voertuigkenmerken, informatie over getuigen. Na relevante 2 uitkomsten:

• Handtekening bevestiging van het protocol – annulering van verdere acties, instemming met het vastgestelde feit van intoxicatie of afwezigheid.
• Weigering van handtekening – een verwijzing ontvangen voor een medisch onderzoek.

Protocol ondertekening

Als de chauffeur als gevolg van de procedure instemt met de prestatie van de gecertificeerde alcoholmeter zoals weergegeven in het protocol, ondertekent hij de krant, in overeenstemming met het vastgestelde feit van rijden onder invloed of een weerlegging van deze veronderstelling. Er worden geen ademtests meer uitgevoerd, de verkeersagent brengt de gedetineerde terug naar het voertuig, er wordt een punt op de situatie geplaatst.

Weigering om een ​​protocol te ondertekenen

Als er twijfel bestaat over de gegevens van de ademtest, kunt u deze aanduiden als “Ik ben het niet eens met het protocol” in handelingen die bevestiging vereisen. U kunt ze ook niet zonder handtekening achterlaten, omdat de weigering wordt opgemerkt door de inspecteur, wat zal leiden tot later gebruik tegen u. In een dergelijke situatie is het resultaat een verwijzing naar een medisch onderzoek..

Medisch onderzoek voor vergiftiging

In de nieuwe regelgeving van het ministerie van Volksgezondheid zijn speciale voorzorgsmaatregelen getroffen tegen verkeersongevallen. In 2016 werd de procedure voor een medisch onderzoek voor alcohol relevant, volgens welke na een standaardprocedure met een alcoholmeter onderzoek nodig is naar de aanwezigheid van giftige of verdovende stoffen in het bloed. Daarnaast werd het mogelijk om drugsvergiftiging vast te stellen, op basis waarvan de bestuurder ook wordt herkend als bedwelmd. De procedure voor een medisch onderzoek voor alcohol houdt in:

1. Paramedisch onderzoek.
2. Alcoholische ademtest.
3. De aanwezigheid van psychoactieve stoffen in urine vaststellen en hun niveau bepalen.
4. Bepaling van de hoeveelheid psychoactieve stoffen in bloedserum.
5. Het ondertekenen van een protocol over de resultaten van de audit met een opmerking over het verzamelen van analyses of hun afwezigheid.

Voorafgaand aan de goedkeuring van dit bevel bleef een eenvoudiger schema relevant, volgens welke de arts alleen de ademhaling controleerde, maar tweemaal en met een verplicht algemeen onderzoek: een bijna volledig analoog aan een controle door de verkeerspolitie. Volgens de nieuwe regels wordt vervolgens een uitdrukkelijke analyse uitgevoerd – een chemisch-toxicologische studie van urine en bloed. Alle procedures worden genoteerd in het dagboek van de medische instelling, de conclusie wordt afgegeven in handen van de chauffeur.

Begeleiding van de chauffeur naar de plaats van onderzoek

Het aantrekken van een arts wordt raadzaam geacht als de geïnspecteerde het niet eens is met de resultaten die zijn verkregen tijdens de initiële procedure van de verkeersinspectie, of als er reden is om aan te nemen dat de bestuurder betrokken was bij een ongeval of andere administratieve overtredingen. Een andere belangrijke factor is de weigering om een ​​onderzoek naar de plaats van uitgeademde lucht uit te voeren. Belangrijk: er is een gratis medische dienst als er, bij afwezigheid van kritische waarden op de blaastest van de verkeerspolitie-inspecteur, reden is om intoxicatie te vermoeden.

Waar en hoe te controleren

Een persoon die is doorverwezen voor een medisch onderzoek wegens vergiftiging, wordt naar een apotheek gebracht. Een alternatief is een mobiel medisch laboratorium, dat de staat moet certificeren en van alles moet voorzien. De test kan worden uitgevoerd door een narcoloog of specialist die een speciale training heeft gevolgd op basis van een narcologische instelling. In de buurt moet een verpleegster de tests komen ophalen. De algemene procedure voor een medisch onderzoek voor alcohol is als volgt:

1. Een gedetineerde komt met een verkeerspolitieagent, maar zonder getuigen, naar een medische instelling, maar er zijn wel getuigen aanwezig bij het opstellen van een protocol voor verwijzing voor een medisch onderzoek.
2. De uitgeademde lucht wordt getest op alcoholdampen met behulp van een blaastest..
3. Na 20 minuten wordt een vervolgtest uitgevoerd.
4. Als de test positief is, wordt biomateriaal genomen voor snelle bloed- en urinetests.
5. De certificeringsprocedure voor alcohol wordt afgerond door het opstellen en ondertekenen van een wet (3 exemplaren).

Bovendien vestigt de arts de aandacht op de klinische symptomen van vergiftiging – uitgebreider dan de primaire, op basis waarvan de bestuurder van het voertuig wordt vertraagd door een weginspectie. Er wordt rekening gehouden met stoornissen van mentale activiteit, autonoom-vasculaire reacties, problemen van de motorische sfeer. De belangrijkste lijst met belangrijke functies:

• versnelling of vertraging van mentale activiteit;
• emotionele instabiliteit;
• sufheid of opwinding;
• probeert de openbare orde te verstoren, te verstoren;
• hyperhidrose, droge huid;
• pupilgrootte, slechte reactie op licht;
• bradycardie, tachycardie;
• motorische opwinding, tremor van de ledematen, fouten tijdens de coördinatietests;
• dysartrie.

Maximaal toelaatbare concentratie alcoholdamp in uitgeademde lucht

In 2010 is geprobeerd een aantal paragrafen van het wetboek van administratieve overtredingen te wijzigen om iedereen die zich niet aan het “verbod” houdt, van rijexamens uit te sluiten. Een groot aantal geschillen over dit onderwerp leidde tot de verklaring van het medische feit dat het fysiologische alcoholgehalte in een persoon kan variëren van 0,008-0,4 ppm (tegen de achtergrond van een aantal ziekten zijn certificaten vereist ter bevestiging). Om deze reden was de maximaal toelaatbare norm 0,16 mg / l..

Heronderzoek

Er zijn 2 situaties waarin u een tweede controle kunt uitvoeren – als een positief resultaat wordt behaald in een medische instelling (dan wordt de procedure na 20 minuten bij dezelfde arts uitgevoerd) of als de persoon het niet eens is met de gegevens. Als u twijfelt aan de resultaten van een medisch onderzoek, kunnen soortgelijke acties worden uitgevoerd in elke onafhankelijke instelling die een vergunning heeft voor dergelijke procedures: het rapport wordt ter overweging voorgelegd aan de rechtbank. Herhaald medisch onderzoek moet onmiddellijk plaatsvinden: tot 5 uur na het moment van aanhouding.

Wat bedreigt de weigering om een ​​medisch onderzoek voor vergiftiging te ondergaan

Als een gedetineerde en mogelijk dronken persoon niet eens instemt met een medisch onderzoek, staat dit volgens de wet van de Russische Federatie gelijk aan rijden onder invloed en wordt bestraft met een boete van 30.000 r. Bovendien wordt een rijbewijs voor een periode van 1,5-2 jaar afgenomen en bij gebrek aan rechten (na ontbering) wordt een administratieve aanhouding voor 10-15 dagen toegewezen. De auto is ook in beslag genomen.

Welke documenten worden opgesteld op basis van de resultaten van het onderzoek

De voltooiing van de alcoholonderzoeksprocedure is de uitgifte van een protocol van de procedure dat alle acties van de deelnemers beschrijft vanaf het moment dat het voertuig werd gestopt tot de resultaten van de ademtest. Het bevat gegevens over de personen die betrokken zijn bij de genoemde procedurele acties, datum, plaats en tijd, redenen voor aanhouding, onderzoeksmethoden. De wet is opgemaakt in 3 exemplaren, volgens de wettelijk voorgeschreven procedure, en wordt ondertekend door alle deelnemers aan het onderzoek, inclusief de arts. Een paar nuances:

• Bij het uitvoeren van een medisch onderzoek wordt het protocol afgestempeld door een medische instelling en wordt er bij verwijzing voor een medisch onderzoek een document afgegeven.
• Eventuele getuigenverklaringen en een uittreksel uit de blaastest worden bij het protocol ingediend.
• Met de bevestigde afwezigheid van dronkenschap, worden ook kopieën van het protocol en de wet betreffende het verwijderen van autorijden uitgegeven.
• Als een dronken toestand is vastgesteld, wordt er een protocol opgesteld voor de aanhouding van het voertuig.

Is het mogelijk om de resultaten van het protocol aan te vechten

U heeft het recht om in beroep te gaan als u zeker weet dat de procedure voor het testen op alcohol is geschonden, of als u het niet eens bent met de resultaten (veel voorkomende situatie: de persoon heeft niet gedronken, maar het onderzoek heeft het tegendeel aangetoond). Er wordt alleen aan de vereiste voldaan als er wettelijke gronden zijn:

• gebrek aan documenten over de procedure of de aanwezigheid van fouten daarin;
• de inspecteur was niet bekend met de artikelen 51 van de grondwet van de Russische Federatie en rapporteerde geen verantwoordelijkheid voor valse getuigenissen;
• er was geen toegang tot documenten die tijdens de procedure waren opgesteld;
• de resultaten van de initiële en herhaalde controles kwamen niet overeen.