Zelfs een kleine sneeuwblazer kan het onderhoud van de site veel gemakkelijker maken door paden en gebieden schoon te houden. En krachtigere zelfrijdende voertuigen zijn bestand tegen zware sneeuwstormen en maken zelfs de oprit vrij..
Niet-zelfrijdende sneeuwblazers: verschillen en veel voorkomende symptomen
Als we het hebben over sneeuwruimen van een klein, eenvoudig reliëf en indeling van een huisperceel met een oppervlakte van niet meer dan 500 m2. meter, de beste optie zijn niet-zelfrijdende sneeuwfrezen.
Het is in deze klasse dat alle drie de motortypen worden gebruikt, die de intraspecifieke verschillen bepalen..
Veel voorkomende symptomen:
- Afspraak. Vers gevallen of losse sneeuw van ongeveer 15 cm dik verwijderen (er zijn ook krachtigere monsters, maar vrij zelden).
- Manier van beweging en controle. De motor van de machine is alleen verbonden met de vijzelas, al zijn kracht is gericht op het gooien van sneeuw. En beweging en manoeuvreren wordt uitgevoerd met behulp van de spierkracht van een persoon.
- Aandrijfeenheid. De rotatie van de motorrotor wordt via een riemaandrijving op de vijzelas overgebracht (de ketting wordt minder vaak gebruikt). De spanrol kan worden gezien als een koppeling.
- Werkingsprincipe. De vijzel vervult tegelijkertijd twee functies: hij harkt de sneeuw en gooit deze door de glijgoot. Dit verklaart de tweede gangbare naam voor deze klasse machines: eentraps sneeuwblazer..
- Schroef. Niet-zelfrijdende sneeuwblazers zijn uitgerust met rubberen of plastic vijzels, versterkt met een metalen plaat, die minder wegen dan metalen en kunnen met hoge snelheid draaien om sneeuw te werpen. Daarom kunnen ze alleen “werken” met vers gevallen of losse sneeuw. Deze materiaalbeperking heeft zo zijn voordelen: de vijzel krast niet op de tegels en is bestand tegen vaste voorwerpen die het werkgebied binnenkomen..
- Verhuizer. De meest voorkomende gegoten rubberen wielen.
Elektrische sneeuwblazers
Dit is de “lichtste” ondersoort van niet-zelfrijdende sneeuwblazers. Het vermogen van een elektrische motor is meestal beperkt tot 2 kW (ongeveer 2,72 pk). Ter vergelijking – hetzelfde wordt verbruikt door een standaard met olie gevulde elektrische kachel.
Voordelen: lage kosten, laag gewicht, eenvoudige bediening, geen tanken nodig, geen luchtverontreiniging.
Nadelen – de noodzaak om verbinding te maken met het lichtnet, beperking van de manoeuvre door de lengte van het snoer en verlengsnoeren.
Als u systematisch voor een klein gebied moet zorgen, is dit de gemakkelijkste en meest betaalbare optie..
Benzine eentraps sneeuwblazers
Deze categorie omvat kleine huishoudelijke machines met een capaciteit van maximaal 5-6 liter. van. Ze hebben meestal een tweetaktmotor (minder vaak een viertaktmotor).
Een tweetaktmotor vereist een mengsel van benzine en olie.
De viertaktmotor wordt aangedreven met gewone benzine. Maar met hetzelfde werkvolume met een tweetakt, hebben ze grotere afmetingen en gewicht.
Zelfrijdende huishoudelijke sneeuwblazers
Deze klasse kenmerkt zich door een hoger motorvermogen (5 tot 13 PK). Machines van dit type zijn in staat om oppervlakken van 500 m te reinigen2, werk tot 2,5 uur bij één tankstation, verwijder ingepakte sneeuw tot 30 cm diep.
Motoren – grote fabrikanten
Voor de aandrijving van de vijzel, rotorwaaier en wielen worden voornamelijk viertakt-benzinemotoren gebruikt. Hoewel er al voorbeelden zijn met hybride aandrijving en batterijvoeding.
De meest gerenommeerde fabrikanten van sneeuwploegmotoren zijn geregistreerd in de VS en Japan. Maar zoals bij de productie van elk huishoudelijk of professioneel apparaat, hebben de meeste daarvan faciliteiten in China. En sommigen hebben daar hun productie volledig ondergebracht. Daarom is het belangrijkste referentiepunt alleen de autoriteit van het merk..
Het bekendste bedrijf Briggs & Stratton bouwt zijn volledige lijn sneeuwblazers voor huishoudelijk gebruik in China. Alleen de duurste en meest professionele apparaten kunnen “bogen” van Amerikaanse oorsprong. Hetzelfde geldt voor een andere beroemde “Amerikaanse” – MTD.
Tot de drie bekendste fabrikanten behoort ook Honda (het is een van de leiders in de productie van motoren voor boten en motorfietsen). En hoewel zo’n “klein” vermogensniveau niet het hoofdprofiel van het bedrijf is, staat de reputatie het in principe niet toe om een product van lage kwaliteit te produceren..
Even betrouwbaar (hoewel niet zo gebruikelijk) zijn de motoren van twee andere Japanse firma’s: Mitsubishi en Robin-Subaru. Maar ze hebben al hun eigen productiefaciliteiten op het vasteland – in China.
Rijden en overbrengen
De motor van een zelfrijdende sneeuwblazer verdeelt zijn kracht over de vijzel, de waaier op zijn rotor (voor het werpen van sneeuw) en de wielaandrijving. Omdat het proces van sneeuwruimen zelf in twee fasen verloopt, worden zelfrijdende eenheden ook wel tweetraps of vijzel-roterend genoemd.
De stroomverdeling vindt plaats via een versnellingsbak. Het zorgt ook voor een andere rotatiesnelheid van de vijzelassen (lager) en de rotor van de waaier (hoog). Hierdoor kunt u meer kracht uitoefenen op de vijzel, die kan “scheuren” van het oppervlak van de dichtere en zwaardere sneeuwlagen.
De rotatie van de motoras wordt door middel van een overbrenging op de wielas overgebracht. Afhankelijk van de klasse kan het aantal snelheden oplopen tot 5-6, inclusief de achterste. Een persoon kan alleen de beweging besturen, de richting bepalen, de aandrijving van de wielen (of rupsbanden) en schakelsnelheden blokkeren.
Vijzel, rotor en goot
De vijzel van een zelfrijdende sneeuwblazer kan gemaakt zijn van staal met een gekartelde rand die zelfs ijs kan breken en snijden. Om te voorkomen dat hij bij contact met het oppervlak van de baan vastloopt en de rotor of motor niet uitvalt, rust de bak met vijzels op in hoogte verstelbare sleden. Met dezelfde optie kunt u de machine gebruiken bij het ruimen van sneeuw op oneffen oppervlakken, waarbij u de geleiders een centimeter hoger plaatst dan het maximale hoogteverschil. Het tweede niveau van motorbescherming is de breekbout, die afbreekt als er een steen in de boor vast komt te zitten of als een ander vast voorwerp in de bak komt.
De waaier kan gemaakt zijn van duurzaam plastic (voor budgetmodellen) of metaal. Het is ook aan de as bevestigd met een breekbout..
De stortkoker is, net als de waaier, gemaakt van slagvast kunststof of metaal. Het heeft een variabele hoek van de deflector (vizier) ten opzichte van het maaiveld en kan binnen 180 ° worden gedraaid. Op deze manier wordt de richting en afstand van het sneeuwwerpen geregeld. Aanpassing kan handmatig, mechanisch of elektrisch zijn..
Chassis
Om over het terrein te bewegen, worden pneumatische tubeless banden of rupsbanden gebruikt..
Voor gebieden met eenvoudig terrein en systematische reiniging is de doorgankelijkheid van de wielen voldoende. Het is beter om op hellingen met moeilijk terrein te werken met een sneeuwblazer op rupsbanden.
Om een nogal zware machine te manoeuvreren, is spierkracht niet langer voldoende. Een wielvergrendelingsfunctie is vereist om normaal te draaien of te draaien. Er zijn verschillende systemen – van mechanische vergrendeling van de wielaandrijving (spoor) tot automatische tractiecontrole (differentieel).
Extra opties kunnen koplampen of verwarmde handgrepen zijn.
Hoeveel sneeuwval is er gemiddeld in uw regio? Bent u op zoek naar een handmatige of een elektrische sneeuwblazer? Heeft u een kleinere oprit of een groter terrein dat moet worden schoongemaakt? Wat is uw budget en welke functies vindt u belangrijk? Door rekening te houden met deze factoren kunt u de juiste sneeuwblazer kiezen die het beste bij uw behoeften en omstandigheden past.
Hoe kunt u het beste een sneeuwblazer kiezen voor uw huis? Waar moet u op letten bij het maken van uw beslissing? Zijn er bepaalde specificaties of functies waar u rekening mee moet houden? Alle tips en adviezen zijn welkom!