Het is altijd moeilijk om de optimale dakconfiguratie te kiezen: je wilt dat het mooi is, niet te moeilijk te plaatsen en niet erg duur qua materialen. Soms wordt de kwestie van de esthetiek echter op de voorgrond geplaatst, in dergelijke gevallen komen oplossingen van old-school ingenieurs te hulp, bijvoorbeeld het dak van Sudeikin.
Wie is Sudeikin
Grigory Mikhailovich Sudeikin was een Russische ingenieur en architect die in het tsaristische Rusland woonde en werkte. De meester werd beroemd door de publicatie van een technisch album met veertig huisprojecten, geĂŻllustreerd met meer dan 250 tekeningen en schetsen, vergezeld van schattingsdocumentatie. Volgens de auteur zelf bevat zijn album kleine en middelgrote projecten die bedoeld zijn voor particuliere ontwikkelaars die geen specialist zijn in de bouw, maar die een voltooid project nodig hebben met een gedetailleerde beschrijving van de technologie voor het uitvoeren van werk..
De huizen die door Sudeikin worden voorgesteld, zijn voor het grootste deel van weinig belang in termen van de architectuur van die tijd. Het album bevat echter een groep van vijf projecten die een volledig atypische dakconstructie gebruiken, een uitvinding van de auteur. Kenmerkend voor deze daken is de aanwezigheid van vier gevels en de gestroomlijnde vorm van de hellingen die samenkomen met twee hellende vlakken. Deze configuratie is niet alleen gunstig voor het uiterlijk, maar heeft ook een grotere weerstand tegen windbelastingen en draagt ââbij aan de ophoping van minder sneeuw..
Klik op de vorm van het gebouw
Een van de belangrijkste nadelen van het Sudeikin-dak is de mogelijkheid om het alleen op huizen te installeren, waarvan de vorm in plan bijna vierkant is. Een dergelijk gebrek wordt in ieder geval als argument aangevoerd in geschillen tussen particuliere ontwikkelaars en dakdekkers..
In het album van de projecten van Grigory Mikhailovich zelf zijn er echter voorbeelden van huizen met een rechthoekige en onregelmatige vorm. In het eenvoudigste geval, om een ââgebouw te bedekken waarvan de vorm verre van vierkant is, steekt een van de puntgevels uit de hoofdconstructie om een ââklassiek zadeldak te vormen. Er is ook een veel interessantere oplossing: in een van de projecten is een rechthoekig huis bedekt met twee daken van een origineel ontwerp, waarin aangrenzende gevels worden gecombineerd.
Uiteraard is de vorm van het gebouw geen beperking voor het aanbrengen van een dergelijke dakopstelling. Ook zonder het verwijderen van de gevels kan het spantensysteem binnen een vrij groot bereik worden geschaald naar een rechthoekige vorm, de kwaliteiten van het ondersteuningssysteem zullen hier niet onder lijden.
Mauerlat en spant systeem
De Sudeikin-dakconstructie valt op door het feit dat deze geen klassieke Mauerlat heeft. In plaats daarvan worden vier palen van dezelfde hoogte gebruikt, geĂŻnstalleerd op de hoeken van het gebouw en vastgebonden met horizontale balken om een ââsoort borstwering te vormen. Hier is een belangrijke nuance: aanvankelijk was een dergelijke constructie ontworpen voor gebruik in houten huizen gemaakt van ronde balken, op de hoeken waarvan er stekken waren met een verhoogd draagvermogen. Bakstenen huizen waren ook bestand tegen geconcentreerde belastingen vanwege de aanzienlijke dikte van de muren. Moderne projecten kunnen niet bogen op de massaliteit van de dragende laag van de omhullende structuren, daarom vereisen ze een Mauerlat-apparaat met een doorlopende contour en de versterking van de rekken aan beide zijden met beugels die rechthoekige driehoeken vormen.
Dakspant systeem Sudeikin
In het centrale deel van elk fronton zijn hoge rekken geĂŻnstalleerd, die zijn verbonden met de horizontale balken van de omsnoeringsband met een liggende vergrendeling met een snede in 1/3 van het gedeelte van de staaf. Vanaf de bovenkant van de hoge rekken tot aan de hoeken worden schuine balken gelegd. In de klassieke versie moest het de hellende balken verbinden met schuine spantenvergrendelingen, die in de onderste knooppunten werden beschermd tegen afschuiving door longitudinale pluggen. In de moderne versie kunnen spijkerplaten worden gebruikt in plaats van timmerverbindingen. Het draagvermogen van het spantensysteem kan worden vergroot door de dwarsdoorsnede van het gebruikte hout te vergroten of door extra verticale rekken aan het frame van de gevels toe te voegen.
Omsnoeren en krat
Het hierboven beschreven montagepatroon vormt een frame met vier geprefabriceerde gevels, maar de dakhellingen zijn nog niet gevormd. Aanvankelijk moest het vier spijlen leggen vanaf de toppen van de hoge stutten, die in het midden samenkomen en de nok van de bovenste hellingen vormen, en boven de hoge stutten uitsteken tot de vereiste lengte van de windoverstek. Dit vereiste echter de installatie van een middenstijl ter ondersteuning van de bovenbouw. In de moderne versie kan dit element worden vermeden door twee spanten te gebruiken in plaats van schuine liggers, die elkaar kruisen in de hartlijn van het dak..
De conjugatie van de hellingen wordt gevormd door banden in de vorm van horizontale staven die tussen de toppen van hoge rekken zijn bevestigd. De knoop om de elementen van het spantensysteem op deze plek te verbinden, is het moeilijkst. Het is niet alleen nodig om de uiteinden van de balken in de gewenste hoek af te snijden, maar ook om de groeven erin te selecteren voor de spike-verbindingsinrichting. Het is ook absoluut noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de randen van de harnasbalken niet uitsteken buiten het vlak van de hellingen gevormd door hellende spanten..
De latten voor een dergelijk spantensysteem moeten worden gekozen voor het type dakbedekking dat wordt gebruikt. Voor leisteen, geprofileerde plaat, dakbedekkingen met opstaande naden en andere grootformaat materialen is een vloerbedekking van 20â25 mm dikke planken met een tussenruimte van 30â40 mm zeer geschikt. Als een doorlopende omhulling vereist is voor bitumineuze gordelroos, zijn de vlakken van de hellingen bedekt met OSB of vochtbestendig multiplex. De voegen tussen de platen moeten worden versterkt met een voering van een brede plaat en zorg ervoor dat er temperatuurspleten van 8-10 mm overblijven, die vervolgens worden opgevuld met niet-uithardende mastiek.
Isolatiesysteem
Een van de belangrijkste eisen in de moderne bouw is de lage thermische geleidbaarheid van de gebouwschil. Op voorwaarde dat de zolder in koude modus wordt gebruikt, behoeft de beschreven dakconfiguratie geen aanpassingen. Dit ontwerp is echter zeer geschikt voor het apparaat van een warme zolder, dus het is niet overbodig om isolatie-opties te bespreken.
Sudeikin stelde in zijn projecten deze optie voor: om het spantensysteem van binnenuit te omsluiten met een tand-en-groefplaat en de ruimte onder het dak te vullen met vrij stromende vulstof in de vorm van mos, zaagsel of gemalen turf. In de huidige realiteit is deze optie niet bijzonder handig: ontwikkelaars zijn te veel gewend aan minerale wol.
Allereerst is het noodzakelijk om het probleem met koude bruggen op te lossen: massieve houten elementen met een hoge thermische geleidbaarheid zijn betrokken bij de ondersteunende structuur, deze opening in thermische bescherming moet worden geëlimineerd. De eenvoudigste optie is om, in plaats van een houten, gepaarde planken te gebruiken die op de rand parallel aan de vlakken van de omringende oppervlakken zijn geplaatst. Een vergelijkbare techniek wordt gebruikt in de Finse woningbouw, waar LVL met thermische onderbreking wordt gebruikt..
De ruimte onder het dak kan zonder extra inspanningen worden geĂŻsoleerd met platen van minerale wol. Om dit te doen, is het noodzakelijk om het spantensysteem te voorzien van een tegenrooster, waardoor een voldoende breedte van de isolatie wordt gegarandeerd. De platen kunnen door watten aan de buitenste latten van het dak worden bevestigd met zelftappende schroeven met een brede plastic ring, plastic gaas of vislijnverlengingen. Uiteindelijk zal de isolatie betrouwbaar worden bevestigd door de lamellen van het frame van de binnenbekleding, maar daarvoor moet een doorlopende dampremmende laag worden aangebracht.
Gebruikte dakbedekkingsmaterialen
Tot slot nog een paar woorden over welk type dakbedekking u moet kiezen. Sudeikin-daken kunnen met elk materiaal worden bedekt, maar vanwege de complexe configuratie en het grote aantal knooppunten is het optimaal om dakbedekkingen van een klein formaat te gebruiken, zoals bitumineuze dakpannen, schilferdaken of plat dakbedekking, waardoor een groot aantal illiquide diagonale snippers wordt vermeden.
Als de voorkeur wordt gegeven aan plaatmateriaal van groot formaat, moeten de bovenste hellingen boven de onderste hangen. Op plaatsen van landhoofden wordt bescherming tegen lekken uitgevoerd door een overlay op de onderste helling van een windbalk met een brede bovenste plank. Het is raadzaam om de geometrie van het dak van tevoren te berekenen, zodat de convergentiehoeken van de hellingen hetzelfde zijn: hierdoor kunnen diagonale sneden op andere delen van het dak worden gebruikt.
Wat bedoelt u precies met âdaken van Sudeikinâ? Bedoelt u de stijl of het ontwerp van de daken op huizen die door Sudeikin zijn gebouwd? Of verwijst âdaken van Sudeikinâ naar iets anders? Ik ben benieuwd om meer te weten te komen over wat u bedoelt met deze term. Kunt u alstublieft meer informatie geven?