“Bereid de slee voor in de zomer en de kar in de winter” – zegt volkswijsheid. Daarom is de zomer de ideale tijd van het jaar om je voor te bereiden op de winterstrijd met het ijs dat zich vormt op het dak van je eigen huis. In dit artikel wordt uitgelegd hoe u dit kunt doen zonder te veel te betalen..
Bevriezing van het dak leidt vaak tot lekkage, vernietiging van het afvoersysteem of zelfs alleen huishoudelijke verwondingen (een stuk ijs dat van het dak valt, kan dodelijk zijn). Het is in dergelijke gevallen te laat om te klagen over onzorgvuldige bouwers of weersomstandigheden. Er is een probleem en dit moet worden opgelost. De eenvoudigste en meest voor de hand liggende manier is om sneeuw en ijs mechanisch te verwijderen, simpelweg door het van uw dak te reinigen. Helaas is de eenvoudigste optie zelden de beste. Minstens een paar keer per week een winterdak beklimmen met een krabber en een ijsbijl, is geen plezier. Het is niet alleen zwaar lichamelijk werk, maar het dak zelf is bij zo’n frequent bezoek ook behoorlijk beschadigd. Dus als dit niet het dak is van een industrieel of administratief gebouw met een gemakkelijke uitgang ernaartoe en een medewerker die speciaal voor dergelijke taken is ingehuurd, maar het dak van uw eigen huis, dan verdwijnt deze optie van mechanische reiniging vanzelf. Wat overblijft?
De tweede uitweg uit de situatie wordt gesuggereerd door de logica zelf. Als het ijs niet kan worden schoongemaakt, dan kan het gewoon worden gesmolten, of nog beter om het niet te laten vormen. Voordat we ingaan op de essentie van deze kwestie, laten we eerst eens kijken, waar komt dit ijs eigenlijk vandaan? Zoals u weet, verandert sneeuw niet in een ijsmassief. Om ijs te maken, moet de sneeuwbedekking smelten en pas daarna bevriezen..
Het gaat als volgt. Warme lucht in de kamer heeft de neiging om op te stijgen (aangezien deze lichter is dan koude lucht) en verwarmt het dak, terwijl het ongelijkmatig verwarmt. Boven de nok warmt het dak meer op (nogmaals, warme lucht neigt naar boven), en dichter bij de kroonlijst is het minder. De van alle kanten geblazen kroonlijst blijft volledig koud.
Wat gebeurt er: de sneeuw, beschermd tegen vorst door zijn eigen kussen, begint te smelten van het verwarmde dak. Water onder zijn massa stroomt de helling af, koelt af in koude gebieden, verandert gedeeltelijk in een ijskorst op de kroonlijst en valt gedeeltelijk in de koude afvoergoot van het afvoersysteem en bevriest daar. Het gehele waterafvoersysteem bevriest geleidelijk, wat tot onbruikbaarheid leidt. Nu springt een deel van het smeltwater over de zijkant van de groef naar de grond, vormt ijspegels en een deel blijft op het dak. Nadat het de nadruk heeft gekregen in de vorm van het gevormde ijs, stijgt het water naar de overlappende dakbedekkingsmaterialen, bevriest het daar, terwijl het in volume toeneemt en het dak zelf vernietigt. De vernietiging van het afvoersysteem is ook mogelijk. Dit is voornamelijk te wijten aan het feit dat het systeem, na een ongeplande ijsbelasting te hebben ontvangen, vervormt onder zijn gewicht of gewoon instort.
Optie één. Verwarming van een dak- en afvoersysteem met een zelfregulerende kabel
Op basis van de bovenstaande informatie volgt hieruit dat het voldoende is om de ijsvormende delen van het dak, evenals het afvoersysteem, te verwarmen en dat het probleem is opgelost. Dit is precies wat bedrijven die gespecialiseerd zijn in het oplossen van dergelijke problemen, doen. Het enige probleem is dat, omdat ze tegelijkertijd dealers zijn van bedrijven die verwarmingsapparatuur produceren, zoals kantoren, in een natuurlijk verlangen om geld te verdienen, hun klanten niet altijd de goedkoopste oplossingen bieden. U wordt dus hoogstwaarschijnlijk gevraagd om de omtrek van uw “hete” dak te verwarmen, evenals een afvoergoot en een afvoerleiding. En dit alles met een moderne zelfregulerende kabel (bijvoorbeeld Nexans DP 40). Lever tegelijkertijd een paar niet de goedkoopste sensoren voor automatisering. Gemakshalve zullen we een eenvoudig zadeldak overwegen van een huis met één verdieping met afmetingen van 10 × 10 m, de hellingshoek zal 45 ° zijn en we zullen het koude gedeelte 60 cm nemen Eerst zullen we het geschatte volume van de kabel zelf berekenen. Voor een dergelijk dak is dit 2,2 m per strekkende meter helling. Totaal: (10 + 10) x 2,2 = 44 m.
Een goot voor zo’n dak is voldoende en 15 cm breed, wat betekent dat er maar één kabel nodig is om het te verwarmen. Laten we zeggen dat de hoogte tot de kroonlijst 3 m is en de diepte van bevriezing van de grond 1,5 m, dan hebben we: (10 + 3 + 1,5) x 2 = 29 m.
Voeg een meter toe aan de inlaat plus een meter aan elke afvoerleiding en ontvang: 1 + 2 + 29 + 44 = 76 m. We vermenigvuldigen dit cijfer met de gemiddelde prijs van een product, dat is 750 roebel: 76 x 500 = 57.000 roebel.
Armaturen, sensoren en een schakelkast kosten ongeveer 10.000 roebel, in totaal 67.000 roebel. Voeg hier minstens 30% van het ontvangen bedrag toe, dat de installateurs voor hun diensten zullen nemen, u krijgt een heel behoorlijk bedrag van 87.100 roebel. Gedurende tien jaar besteden we ongeveer 5% van de kosten van het systeem aan reparatiewerkzaamheden. Dit komt neer op 4355 roebel.
Maar dit is niet al ons afval. Het gemiddelde stroomverbruik van de kabel is 30 W / m. 76 x 30 = 2,28 kW per uur, dat is 2,28 x 24 = 54,7 kW per dag. Fabrikanten zeggen dat een dergelijk systeem in centraal Rusland maximaal 47 dagen per seizoen zal werken 54,7 x 47 = 2570 kW.
Laten we dit bedrag vermenigvuldigen met 2,90 roebel. en leer dat we nu elk jaar 7455 roebel extra zullen betalen. voor elektriciteit. Over 11–12 jaar zullen deze kosten gelijk zijn aan de kosten van het systeem zelf. De totale kosten van het systeem en de werking ervan gedurende 10 jaar bedragen 166005 roebel.
Optie twee. Verwarming van het dak en het afvoersysteem met een constante stroomkabel
Laten we nu eens kijken wat er gebeurt als we een constante stroomkabel gebruiken in plaats van een zelfregulerende kabel. Hiervoor hebben we twee stukken kabel nodig van elk 44 m en twee stukken van elk 29 m Het vermogen van de kabel moet ongeveer 20 W zijn.
Belangrijk: een groot nadeel van dergelijke verwarmingselementen is hun constante lengte gespecificeerd door de fabrikant. Schade aan een dergelijke kabel in slechts één sectie leidt tot het falen van het hele element als geheel..
Voor het verwarmen van het dak nemen we Deviflex DTIP-18, er zitten stukken van 44 m in het assortiment, wat voor ons meer dan voldoende is. De kracht van een dergelijk element is 792 W en de kosten zijn 6978 roebel.
Voor het verwarmen van trays en afvoersystemen is dezelfde Deviflex DTIP-18 met een segment van 29 m geschikt. Het moet gezegd worden dat het meestal zelden mogelijk is om segmenten duidelijk in grootte te selecteren en je moet teveel betalen en met een marge nemen. De kosten van de kabel zijn 5292 roebel en het vermogen is 522 W.
In totaal besteden we slechts 24.540 roebel voor de kabel. in plaats van RUB 57.000 berekend voor de aanschaf van een zelfregulerende kabel.
We zullen nergens heen gaan van het kopen van sensoren, accessoires en een thermostaat, dus we voegen nog eens 10.000 roebel toe aan het ontvangen bedrag. We krijgen 34540 roebel. + 30% voor installatie = RUB 44,902, in plaats van RUB 87,100 bij gebruik van een zelfregulerende kabel.
Laten we nu eens kijken naar de operatie. Zo’n systeem verbruikt 2,63 kW per uur.. (792 + 522) x 2 = 2628 W. Voor een dag is het: 2,63 x 24 = 63,12 kW, als we vermenigvuldigen met 47 dagen continu bedrijf per jaar, krijgen we 2967 kW. Tegen een kostprijs per kW 2,90 roebel. dit komt neer op 8604 roebel. in jaar. Gedurende tien jaar zal dit bedrag 86.040 roebel zijn.
Maar dat is niet allemaal verspilling. Het feit is dat de constante stroomkabel nogal kieskeurig is tijdens het gebruik. Het is noodzakelijk om constant en zorgvuldig de netheid van het dak en de bakken te bewaken, om geen plaats van lokale oververhitting te krijgen. En toch zullen er vroeg of laat storingen optreden. Maar alleen in dat geval zal het nodig zijn om de hele lengte van de kabel als geheel te veranderen. Na 10 jaar kan het bedrag dat aan reparaties wordt besteed, oplopen tot 30% van de kosten van het systeem. En dit is 13.470 roebel.
In totaal kost een tienjarige werking van een dergelijk systeem de eigenaar 144.412 roebel, dat is 21.593 roebel. minder dan het maken en bedienen van een slim kabelsysteem. In ruil daarvoor krijgt de “spaarzame” ontwikkelaar hoofdpijn in de vorm van het perfect schoonhouden van het systeem. Aangezien een resistieve kabel meer elektriciteit verbruikt en duurder is om te repareren, zal de werking van een ‘slimme’ kabel elk jaar winstgevender zijn en zal extra onderhoudswerk voor een constante voedingskabel nergens toe leiden.
Zoals u kunt zien, brengt de tweede optie ook aanzienlijke financiële verspilling met zich mee..
Optie drie. Koude dakconstructie en verwarming van het afvoersysteem
Om andere opties te vinden, moet u naar de kern van het probleem kijken. Waarom smelt de sneeuw op het dak? De belangrijkste reden is de verwarming van het dak zelf door de warmte van de kamer. En als het dak geïsoleerd is en de zolder wordt geventileerd? Misschien is het goedkoper dan de straat van uw woonplaats verwarmen? Laten we tellen.
Materiaal, werk per m2 prijs, wrijven. Thermische isolatie Ursa M-11 (15 cm) 340 Houten balk 25×50 (6 cm) 50 Onbruikbare materialen 15 Installatiekosten 150 Suma 555 Twee hellingen 7×10 is 140 m2 daken. Om een meter te isoleren, heeft u 550 roebel nodig. Voor een totaal van 140 m zijn 77.700 roebel nodig. De omtrek van een dergelijk dak hoeft in de regel niet te worden verwarmd. De sneeuw smelt er alleen op door zonneverwarming en warmt het dak gelijkmatig op. U hoeft dus alleen de goot en goten te verwarmen, waar we de Freezstop-S30 zelfregulerende kabel zullen leggen voor de prijs van 596 roebel. En dat is alles 29 x 596 = 17248 roebel.
De prijs van fittingen zal iets dalen, dus in plaats van 10.000 roebel. (sensoren, weerstation, fittingen, stroomkabels, etc.) houden we binnen 8000 roebel. Zo’n systeem heeft ook de kans dat het kapot gaat, we zullen hiervoor dezelfde 5% betalen, dat wil zeggen, na 10 jaar gebruik zullen we nog eens 1262 roebel toevoegen. Nog eens 7574 roebel. zal moeten worden betaald aan installateurs (30% van de materiaalkosten).
Nu over stroomverbruik. 29 m kabel verbruikt 0,87 kW per uur, dat wil zeggen 20,88 kW per dag. Maar voor een koud dak zal het aantal ‘werkdagen’ met minstens een derde afnemen, dat wil zeggen niet 47 dagen, maar slechts 30: 30 x 20,88 = 626,4 kW. We vermenigvuldigen ons met de prijs van elektriciteit: 626,4 x 2,9 = 1817 roebel. Over tien jaar zal dit bedrag oplopen tot 18.170 roebel. De kosten voor het vervaardigen en gebruiken van een dergelijk systeem gedurende 10 jaar bedragen 140.132 roebel.
Uit de berekeningen blijkt dat de meest veelbelovende optie het vervaardigen van een koud dak en verwarmingsgoten en afvoerleidingen is. Zo’n dak verbruikt niet alleen minder elektriciteit, het bespaart ook veel energiebronnen voor het verwarmen van de kamer..
Deze berekeningen zijn bij benadering en beweren niet absoluut nauwkeurig te zijn. Ze zijn bedoeld om de ontwikkelaar de verschillen tussen de verschillende dakontdooimogelijkheden te laten zien. De optimale oplossing voor het probleem kan alleen worden geboden na een nauwkeurige technische berekening gemaakt door een onafhankelijke specialist, maar niet door een dealerbedrijf..
Wat zijn de verschillende opties voor dakverwarming als antivriessysteem en welke optie wordt het meest aanbevolen?