Er kan te veel sneeuw vallen. In dergelijke gevallen is het niet langer nodig om te praten over extra isolatie van het dak met een sneeuwmuts, het belangrijkste is om overbelasting van het spantensysteem te voorkomen. Een van de beste manieren is om sneeuw te smelten met behulp van speciale verwarmingssystemen, waarover we het in deze recensie zullen hebben..
Hoe sneeuwsmeltsystemen werken
Sommige soorten daken met solide thermische isolatie ontvangen praktisch geen warmte van de binnenste lagen en er hoopt zich veel sneeuw op. Dit kan een ernstig probleem zijn, vooral als er in uw omgeving veel regen valt. Als de luchttemperatuur in de winter constant verandert van positief naar negatief, kan het gevaar ook komen van ijsvorming. Sneeuw moet beslist worden verwijderd op daken met een helling van minder dan 6 ° en met een ruw oppervlak.
Waar handmatig sneeuwruimen onmogelijk is, was het voorheen nodig om willens en wetens warmtelekkage door het plafond en dak toe te staan, wat leidde tot nutteloos afval bij afwezigheid van neerslag. U kunt energie productiever gebruiken met dakverwarmingssystemen.
Hun organisatie is uiterst eenvoudig: een verwarmingselement wordt onder of op de dakbedekking gelegd. Er wordt alleen stroom geleverd als overtollige sneeuw zich ophoopt op het dak. Door verschillende temperatuuromstandigheden te gebruiken, is het mogelijk om gedeeltelijk smelten en het laten stromen van gesmolten sneeuw in de afvoer te veroorzaken, of lokaal gecontroleerde sneeuwruiming van het dak. Meestal wordt verwarming als anti-ijsvorming georganiseerd door:
- langs de kroonlijst;
- op de afvoer;
- langs de vallei;
- rond de omtrek van dakramen.
Kabel of tape
Het ontwerp van sneeuwsmeltsystemen is identiek aan het ontwerp van een elektrische vloerverwarming. Verwarming kan zowel worden uitgevoerd met een resistieve kabel met een hoge soortelijke weerstand als met een film met grafietgeleidende sporen. Kabels zijn ingedeeld in:
- passief met constant vermogen;
- zelfregulerend, veranderend zijn soortelijke weerstand afhankelijk van de temperatuur.
Om niet te zeggen dat elk van de systemen uitgesproken voordelen heeft, het is alleen dat ze handig zijn onder verschillende implementatievoorwaarden..
Het voor de hand liggende voordeel van een resistieve kabel is het relatieve installatiegemak. In dit geval is de kans op beschadiging van de geleider door het bevestigingsmateriaal minimaal. De verbindingselementen van het systeem, en dat zijn er veel meer dan op een warme vloer, kunnen echter te warm worden door de verhoogde weerstand op het contactpunt..
Schema dakverwarmingskabels: 1 – afvoerpijp; 2 – goot; 3 – kabelbevestigingsclips; 4 – vallei; 5 – verwarmingskabel
Het is optimaal om kabels te gebruiken op daken met een metalen ondersteuningssysteem en onbrandbare isolatie. Bij gebruik op houten daken zijn aanvullende beschermingsmaatregelen en het gebruik van een insluitingskabel vereist.
Bij zelfregulerende kabels is het actieve verwarmingselement een halfgeleiderpolymeermatrix die zich tussen twee geleidende draden bevindt. Het rendement is hoger en de elektriciteitskosten voor het verwarmen van het dak zijn lager, vanwege het variabele stroomverbruik afhankelijk van de omgevingstemperatuur. De kosten zijn echter veel hoger dan die van een conventioneel weerstandselement..
Zelfregulerende kabel: 1 – geleidende geleiders; 2 – zelfregulerende geleidende matrix; 3 – thermoplastische isolatie; 4 – metalen vlecht; 5 – externe isolatie
De film zorgt voor een gelijkmatige verwarming, wat leidt tot het gelijktijdig smelten van de sneeuwlaag en zijn afdaling. Hierdoor kunt u de verwarming minder vaak aanzetten, waardoor energie wordt bespaard, bovendien is voor de film de vermogenslimiet per vierkante meter hoger – tot 100 watt. En toch is de film niet altijd geschikt vanwege de hoge kosten, de kans op defecten bij het bevestigen van de coating en ook vanwege het onvoldoende wijdverbreide gebruik. Het kan alleen onder dakbedekkingsmateriaal worden bevestigd.
Standaard en typische systemen
Conventioneel worden sneeuwsmeltsystemen onderverdeeld in open en verborgen installatiecomplexen. Het eerste type is populair vanwege het installatiegemak en de bijna volledige onafhankelijkheid van de dakconstructie. Het is echter onmogelijk om de dakbedekking te breken, daarom is de bevestiging van het verwarmingselement vaak zeer willekeurig.
Voor opbouwmontage wordt alleen een verwarmingskabel gebruikt, meestal gecombineerd met een systeem van sneeuwbeschermers, zodat de lawine-achtige ijsafzetting het systeem niet beschadigt. In open systemen wordt in de regel slechts een gebied van 1–1,5 m van de overhangende dakrand verwarmd; op lange hellingen worden verwarmingselementen net boven elke rij sneeuwhouders geïnstalleerd.
Verborgen installatiesystemen zijn vaak film. De uitzondering zijn projecten waarbij de kabel in de openingen tussen de omhullingsplaten wordt gelegd. De verwarmingselementen van dergelijke systemen zijn volledig geïsoleerd van de externe omgeving, ze zijn duurzamer en bederven het uiterlijk van het dak niet..
Voor platte daken is dit de enige optie. Maar voor een flexibel dak is deze benadering volledig niet toepasbaar: zelfs als de installatie wordt uitgevoerd onder een laag stevige kist, is de kans groot dat de elementen worden beschadigd door bevestigingsmiddelen.
Verwarmingssystemen voor overstorten, goten en verborgen hemelwatersystemen worden uitgevoerd met een blootliggende verwarmingskabel. Het systeem wordt door alle regenpijpen gelegd en voorkomt het opnieuw bevriezen van sneeuw en ijs dat op het dak is gesmolten.
Dak- en gootmontage
Het wordt aanbevolen om verwarmingssystemen te gebruiken, waarvoor bevestigingsmiddelen worden geïnstalleerd tijdens de installatie van dakbedekkingselementen. Lange platen of breinaalden kunnen stevig aan de mantel worden bevestigd en de kabel ondersteunen zonder de kap te breken.
Er zijn andere manieren om het verwarmingssnoer vast te zetten:
- op striae;
- met behulp van een montageplaat;
- door chemische bevestiging van beugels aan het oppervlak.
De keuze tussen installatiemethoden hangt af van het type dakbedekking, de helling van de helling en een aantal andere omstandigheden.
Om de kabel in de goot van het afvoersysteem te monteren, gebruikt u bogenbevestigingen aan de wand van het afvoersysteem door middel van klinknagels. In verticale buizen en blinde kanalen wordt de verwarmingskabel dubbelgevouwen en samen gemonteerd met een roestvrijstalen of geanodiseerde ketting, waaraan deze is verbonden met plastic clips. Om de kabel te ondersteunen, wordt een ophanging aan een stalen spaak gebruikt, het andere uiteinde wordt 10-15 cm van de onderste opening van de afvoer gelust en eraan vastgemaakt.
Elektrische aansluiting en bediening
De grootste moeilijkheid bij de installatie van ijsbestrijdingssystemen is de montage van schakel- en automatiseringsapparatuur, evenals de distributie van stroomkabels. Er zijn twee delen van de contour. Warm is een verwarmingskabel of film, en koud is een koperdraad die deze voorziet van gevlochten aders met geschuimde vinylisolatie.
Koude draden moeten worden gewikkeld in PVC-golf, bestand tegen ultraviolette straling en extreme temperaturen. Op de kruising van de twee zones worden isolatieplaten geïnstalleerd met daaropvolgende afdichting. Koude bedrading loopt langs de muur van het gebouw of dakranden naar de aansluitdozen, die door dikkere geleiders zijn verbonden met de uitgangsklemmen van de besturingseenheid.
Om het systeem in automatische modus te laten werken, worden twee sensoren gebruikt: neerslag (vochtigheid) en temperatuur. De temperatuursensor is aan de noordzijde van het huis gemonteerd en met een signaaldraad verbonden met de regeleenheid. Het is ook mogelijk om een tweede temperatuursensor direct onder het dak op de locatie van de kachel te installeren. Hiermee beperkt u de maximale verwarmingstemperatuur en bespaart u een aanzienlijk deel van de elektriciteit..
Automatisch regelsysteem voor dakverwarming: 1 – vochtigheidssensor; 2 – temperatuursensor; 3 – controller (besturingseenheid); 4 – verwarmingskabel
De vochtigheidssensor kan worden geïntegreerd in de temperatuursensor, soms wordt deze ook in een blinde sectie van de afvoer geplaatst. Het werkingsprincipe is om de verwarming van het dak aan te zetten als er neerslag optreedt en uit te schakelen als ze weg zijn. Temperatuurbewaking wordt niet uitgevoerd voor actieve kabels.
De besturingseenheid kan bestaan uit een compleet apparaat inclusief een controller en een relaisgroep, of kan worden gerekruteerd uit modulaire apparaten. In het laatste geval wordt een montagetechniek voor DIN 35 mm gebruikt. Het geheel bevat een timer, meerpolige contactor, thermostaat en beschermende automaten, en bij gebruik op laagspanning ook een stroombron.
Hoe maak je een effectief anti-ijssysteem voor goten en daken met dakverwarming?