Hoe en wat de muren van binnenuit isoleren

De buitenmuren zijn het belangrijkste element van het gebouw, dat naast het vervullen van de dragende functie ook het interieur van de woning beschermt tegen ongunstige weersomstandigheden. Moderne meerlaagse constructies zorgen voor een efficiënt energieverbruik, aanzienlijke besparingen op verwarming en onderhoud van gebouwen, wat niet gezegd kan worden over de “traditionele” bakstenen of paneelgebouwen uit de Sovjetperiode. Maar de tijd is gekomen om het geld te tellen – het enige dat overblijft is isoleren wat we hebben. In het artikel zullen we actuele kwesties van muurisolatie van binnenuit bespreken.

Is het überhaupt mogelijk om een ​​ruimte van binnenuit te isoleren? In professionele kringen zijn er op dit punt ernstige geschillen. Producenten van thermische isolatiematerialen en praktiserende bouwvakkers zijn het niet eens geworden over de vraag of het mogelijk is om van binnenuit te isoleren, dit is een pijnlijk risicovolle onderneming. Tegelijkertijd is iedereen het erover eens dat de beste optie in alle opzichten de thermische isolatie van de gevel is..

Wat moet een eenvoudige man op straat doen, die wordt geconfronteerd met het probleem van een ernstig warmteverlies via de buitenmuren, omdat de informatie buitengewoon tegenstrijdig is, en er was geen keus en er was geen keus – het komt buiten niet warm buiten. Er kunnen veel redenen zijn voor deze situatie: het appartement grenst aan een onverwarmd pand (liftschacht, gangen, trappenhuizen), achter de gevel zit een uitzettingsvoeg tussen twee naast elkaar gelegen woningen, de gevel is duur afgewerkt, het gebouw is een bouwkundig monument of ligt in het historische deel van de stad, de overheid reguleert de stedenbouwkundige activiteiten op hun eigen manier – ze verbieden simpelweg de isolatie van gevels.

Zeker, GOST’s en SNiP’s, die van kracht zijn in de landen van de post-Sovjetruimte, brengen enige duidelijkheid over deze kwestie, die sterk aanbevelen om “koude” lagen in de kamer te plaatsen, gekenmerkt door een hoge thermische geleidbaarheid en minimale dampdoorlatendheid – beton, baksteen, steen. De plaats voor de isolatie is duidelijk gedefinieerd – dit is de buitenkant van de omhullende structuren. Bovendien hebben zelfs regelgevende documenten uitzonderingen. In P3-2000 tot SNiP 3.03.01-87 “ Ontwerp en installatie van thermische isolatie van de omhullende structuren van woongebouwen ” in sectie nr. 7, gewijd aan structurele oplossingen, wordt bijvoorbeeld gezegd dat het is toegestaan ​​om de muren van individuele appartementen in gebouwen met meerdere verdiepingen te isoleren als de warmte-isolator vanaf de zijkant wordt geïnstalleerd gevel is om bepaalde redenen onmogelijk.

Wat zijn de nadelen van isolatie van binnenuit

Laten we eens kijken waarom de interne isolatie zoveel tegenstanders heeft, welke valkuilen ons te wachten staan. Er zijn verschillende negatieve punten, sommige zijn niet kritisch, je kunt ze verdragen, terwijl andere zeer ernstige gevolgen kunnen hebben en je dwingen om de kwestie van isolatie van binnenuit met uiterste voorzichtigheid te benaderen:

1. De warmte-isolator die aan de binnenkant van de muur is geplaatst, ‘vreet’ de nuttige ruimte van de woning op. Als we bijvoorbeeld in een ruimte van 4×5 meter 50 mm isolatie aanbrengen op twee buitenmuren, verliezen we 0,5 m² van de in totaal twintig vierkanten.
2. Muurisolatiewerken van binnenuit kunnen alleen worden uitgevoerd in een volledig ontruimde, tijdelijk buiten gebruik gestelde ruimte.
3. De installatie van isolatie op de muren houdt niet op. Bovendien is het noodzakelijk om een ​​aantal serieuze maatregelen te nemen om de omhullende constructies te beschermen tegen condensatie en om extra ventilatie te organiseren.
4. Als alles correct is gedaan, kan deze isolatiemethode niet goedkoop zijn, zoals het op het eerste gezicht lijkt..
5. Dit wil niet zeggen dat de technologie eenvoudig en betaalbaar is. We herhalen als alles correct is gedaan.
6. Maar het belangrijkste zijn de speciale thermofysische processen die plaatsvinden in de muren, van binnenuit geïsoleerd. Alle bekende “horrorverhalen” met betrekking tot de interne isolatie van woonruimten komen inderdaad vrij vaak voor. Het verschijnen van waterdruppels, de verspreiding van schimmel en schimmel, de vernietiging van afwerkingen en dragende elementen – dit zijn allemaal de gevolgen van een ongeletterde verandering in de thermische omhulling van de kamer, wat een schending van de vochttoestand van de muren met zich meebracht.

Een mysterie bedekt met watten. Wat gebeurt er in een van binnenuit geïsoleerde muur

Alle processen die voor ons van belang zijn, vinden niet alleen plaats bij temperaturen onder het vriespunt, maar ook in de herfst-lente met een klein pluspunt buiten het raam. Er is niets verrassends aan het feit dat de belangrijkste problemen met de van binnenuit geïsoleerde muren optreden in de winter, wanneer ernstige verschillen tussen de temperatuur buiten en binnen het pand mogelijk zijn. Het zijn de buitenmuren, of, zoals ze ook wel ‘omsluitende structuren’ worden genoemd, de buffer die de klappen van de elementen opvangt.

Het effect van temperatuur op meerlagige structuren moet alleen in samenhang met veranderingen in hun vochtigheidsgraad in overweging worden genomen. In feite is water onze grootste vijand. Zij is het die, bevriezend, uitzet en bouwstenen vernietigt, evenals hun gewrichten; zij is het, doordringend in de isolatielaag, vernietigt de thermische isolatie-eigenschappen ervan; zij is een voorwaarde voor het bestaan ​​van schadelijke schimmels en micro-organismen.

Wat is de relatie tussen temperatuur en muurvochtigheid, vraagt ​​u zich af? Nu komen we dicht bij het fenomeen te beschouwen wanneer, onder bepaalde omstandigheden, waterdamp uit de lucht een kritische verzadiging bereikt en water op koude oppervlakken verschijnt in de vorm van condensatie. De temperatuur waarbij condensatie op constructies ontstaat, wordt het dauwpunt van het gebouw genoemd. Het hangt rechtstreeks af van de relatieve vochtigheid van de binnenlucht. Hoe hoger de luchtvochtigheid, hoe hoger het dauwpunt, hoe meer het de werkelijke temperatuur nadert (bij 100% zijn ze gelijk). Een vrij complexe formule wordt gebruikt om het exacte dauwpunt te berekenen. De set regels SP 23-101-2004 “Ontwerp thermische bescherming van gebouwen” bevat een tabel met dauwpunttemperaturen voor verschillende waarden van luchtvochtigheid en binnentemperatuur.

Als we rekening houden met de sanitaire regels voor de werking van woongebouwen (GOST 30494 en SanPiN 2.1.2.1002), moet de genormaliseerde temperatuur in huis ongeveer 20-22 ° C zijn en mag de relatieve luchtvochtigheid niet hoger zijn dan 55%. Volgens de tabel is het dauwpunt +10,7 ° С. Dit betekent dat bij een dergelijke temperatuur in een meerlaagse wand vocht uit de lucht kan veranderen in water en eruit kan vallen in de vorm van condensatie..

Het is duidelijk dat bij aanzienlijke veranderingen in de buitentemperatuur het dauwpunt zich binnen de muur beweegt, dichter of verder van de binnenruimte van de kamer, aangezien we enerzijds de muur opwarmen, inclusief verwarming in de winter, en vanaf de straat wordt het gekoeld. Het is een soort touwtrekken.

De specifieke plaats in de omhullende structuur, waar condensatie kan wegvallen, hangt grotendeels af van de thermische eigenschappen van de muur, de dikte en materialen van elke laag en hun relatieve positie.

1 – muur zonder isolatie; 2 – muur met isolatie van binnenuit

Als de structuur niet geïsoleerd is, bevindt het dauwpunt zich in de muur, thermische kamers laten zien dat het warmte afgeeft, het is koud in de kamer, zelfs als de verwarming op volle capaciteit werkt – we verliezen warmte.

Met de externe locatie van de warmte-isolator, warmt de massa van de dragende muur volledig op, accumuleert warmte en verschuift het dauwpunt naar de zone van de isolatie, die moet worden bevrijd van het vocht dat erin wordt gevormd – vandaar de technologie van geventileerde gevels.

Verplaatsing van het dauwpunt in de isolatie met buitenmuurisolatie

De van binnenuit geïsoleerde muur bevriest volledig, aangezien deze door een warmte-isolator wordt “afgeschermd” tegen interne warmte. Dit vermindert de levensduur van de dragende wanden aanzienlijk. Het dauwpunt bevindt zich in de meeste gevallen op het binnenoppervlak van de omhullende structuur, maar wanneer de omgevingstemperatuur stijgt, kan het in de muurmassa verschuiven. Als gevolg hiervan vormt zich vocht tussen de muur en de isolatie, wat de thermische isolatie-eigenschappen verslechtert. Bevriezing kan de hechting van de warmte-isolatielaag met de basis vernietigen. Er bestaat een risico op bevochtiging van de muur, het verschijnen van schimmel en schimmel.

Hoe de negatieve effecten van muurisolatie van binnenuit te minimaliseren

SP 23-101-2004 “Ontwerp van thermische bescherming van gebouwen” stelt: “Het wordt niet aanbevolen om thermische isolatie van binnenuit te gebruiken vanwege de mogelijke ophoping van vocht in de thermische isolatielaag, maar als een dergelijk gebruik nodig is, moet het oppervlak vanaf de zijkant van de kamer een continue en duurzame dampremmende laag hebben. “.

Het is dus onze taak om de muur warm en droog te maken, hiervoor moet u de plaats waar het dauwpunt zich bevindt maximaal beschermen tegen het binnendringen van waterdamp. Hiervoor wordt een hele reeks maatregelen genomen:

1. De isolatielaag is bedekt met hoogwaardige dampschermfolies met afdichting van voegen en landhoofden.
2. Er wordt een warmte-isolator gebruikt met de laagste dampdoorlatendheid. Idealiter als het minder is dan die van de gebouwschil. Dan kan de stoom geleidelijk naar buiten worden afgevoerd..
3. Een isolatielaag wordt verlijmd met een minimale opening van de muur, bij voorkeur niet op een “baken” manier, maar op een kam.
4. Geïsoleerde wanden worden bekleed met vochtwerende gipsplaat.
5. Extra luchtverversing wordt georganiseerd om de luchtvochtigheid in de kamer te verminderen. Mechanische ventilatiesystemen worden gebruikt, ramen worden geleverd met regelkleppen.

Het is belangrijk om mogelijke koudebruggen volledig te elimineren. Het is een feit dat we door het installeren van een warmte-isolator van binnenuit, de voegen van vloeren en binnenmuren niet kunnen isoleren met omsluitende constructies. Daarom moet de isolatie worden gedaan met een oproep naar de aangrenzende muren en plafonds, vervolgens moeten ze ook zorgvuldig worden geïsoleerd van dampen en eventueel constructief worden versierd met dozen, valse kolommen.

Welke warmte-isolator te gebruiken

Minerale wol

De praktijk leert dat mensen in verreweg de meeste gevallen muren van binnenuit isoleren met minerale wol. Het wordt zonder enige dampremmende laag tussen de framerekken van gipsplaatsystemen geplaatst. Bovendien wordt vaak gewalste wol gebruikt, die niet bedoeld is voor verticale constructies, met een duidelijk onvoldoende thermische weerstandscoëfficiënt. Dergelijke isolatie is gemakkelijk en zeer snel aan te brengen, het is ongelooflijk goedkoop, maar helemaal niet effectief en zelfs schadelijk..

Merk op dat watten, op zijn zachtst gezegd, niet erg geschikt zijn voor isolatie van binnenuit. Bewonderaars van dit materiaal noemen het enthousiast “ademen”, maar in ons geval is dit slechts het grootste nadeel. Niet alleen is er een gemakkelijke toegang tot het dauwpunt door de vezels, maar het vermogen van minerale wol om vocht op te nemen veroorzaakt ook veel problemen. U kunt er natuurlijk op rekenen dat de watten nooit nat worden, gebruik speciale minerale platen, die qua thermische eigenschappen identiek zijn aan geschuimd polystyreenschuim. Je kunt ze voorzichtig lijmen en proberen een absoluut luchtdichte dampremmende laag te organiseren vanuit de binnenkant van de kamer. Maar het risico van het bevochtigen van de isolatie en het binnenoppervlak van de muren blijft bestaan, dan worden alle inspanningen tot nul teruggebracht, vocht zal zijn weg vinden naar de kamer, strepen of schimmel. Dit komt doordat de dampdoorlatendheid van elke omhullende structuur verschillende keren slechter is dan die van watten.

Sommige ambachtslieden proberen de platen van minerale wol volledig af te dichten – ze gebruiken ook een binnenlaag van dampremmende laag, maken “kussens” door de watten in een polyethyleen hoes te sealen. Maar er doen zich andere problemen voor: de isolatie is niet aan de muur bevestigd – openingen verschijnen op de locaties van het dauwpunt, de platen zijn moeilijk op elkaar te passen zonder de schalen te beschadigen, de technologische keten wordt gecompliceerder.

Geëxpandeerd polystyreen en EPS

Op dit moment is geëxpandeerd polystyreen een van de beste materialen voor het isoleren van muren van binnenuit, dus van jaar tot jaar wordt het in toenemende mate gebruikt, zowel in Rusland als in veel Europese landen. De populariteit van geëxpandeerd polystyreen is te danken aan zijn uitstekende operationele en thermische eigenschappen. De onmiskenbare voordelen zijn:

1. Laag warmtegeleidingsvermogen.
2. Minimale wateropname en dampdoorlatendheid.
3. Bestand tegen hoge belastingen, zowel druk- als trekbelasting.
4. Gemakkelijk te snijden en te installeren;
5. Licht plaatgewicht.

Dus met behulp van geschuimd of geëxtrudeerd polystyreenschuim kunnen we de thermische isolatie van de constructie naar de norm verhogen met een zo laag mogelijke dikte van de isolatielaag. Schuim en EPS nemen niet alleen geen vocht op en verliezen hun isolerende eigenschappen niet, maar laten ook geen waterdamp in de dauwpuntzone komen, een extra filmdampbarrière is simpelweg overbodig. Hiervoor is het natuurlijk noodzakelijk om de verbindingen van de platen en hun aanslag op de omhullende structuren op betrouwbare wijze te isoleren. Dit is vrij eenvoudig te doen met polyurethaanschuim. Bovendien produceren sommige fabrikanten getrapte platen, waardoor de isolatie überhaupt naadloos aansluit. Geëxpandeerd polystyreen kan met succes op de muur langs het gevelsysteem worden gemonteerd, met behulp van zowel lijm als bevestiging met schijfpluggen.

Zoals we al hebben opgemerkt, vervult de lijmlaag ook een isolerende functie; polyurethaanschuimlijm heeft zich bijzonder goed bewezen. De hoge sterkte van het materiaal maakt het mogelijk om geïsoleerde wanden met een natte methode rechtstreeks op de warmte-isolator af te werken, zonder frametechnologieën te gebruiken, terwijl het simpelweg onmogelijk is om de muur te overbelasten vanwege het lage soortelijk gewicht van het materiaal. Dus een vierkante meter van een thermische isolatielaag van geëxpandeerd polystyreen is 2 à 2,5 keer lichter dan een vergelijkbare dikte van minerale wol..

Er is ook een klein nadeel: polystyreenschuim heeft slechte geluidsisolerende eigenschappen. De problemen van de mogelijke vernietiging van de warmte-isolator bij temperaturen boven 80 graden en de onvoldoende weerstand van geëxpandeerd polystyreen tegen de effecten van veel organische oplosmiddelen, zijn in ons geval misschien niet kritisch.

Polyurethaanschuim

Dit duurzame en lichtgewicht materiaal is ook goed voor het isoleren van muren van binnenuit. Het heeft uitstekende isolerende eigenschappen dankzij zijn celstructuur. De warmtegeleidingscoëfficiënt van polyurethaanschuim is 0,025 W / (m · K), wat een van de beste indicatoren is. De poriën van het polyurethaanschuim zijn gevuld met lucht of inert gas, elke cel is hermetisch afgesloten. Dat is de reden waarom vocht niet in het materiaal wordt opgenomen en er niet doorheen gaat – dit is een uitstekende waterdichtheid van de gebouwschil.

Lage thermische geleidbaarheid, minimale vochtopname, maximale dampbarrière – dat is wat we nodig hebben. Maar dit is niet alles, de polyurethaanschuimcoating krijgt speciale eigenschappen vanwege de ongebruikelijke manier van aanbrengen. Het wordt namelijk aangebracht door het sproeien van een vloeibare tweecomponenten substantie, die schuimt op het behandelde oppervlak en binnen enkele seconden uithardt..

• Polyurethaanschuim “plakt” perfect op elke ondergrond, inclusief plafondplafonds, het is niet nodig om bevestigingsmiddelen te gebruiken die koude bruggen zijn.
• De coating vormt één geheel met de muur, waardoor vocht uit de kamer niet de minste kans krijgt om het dauwpuntgebied binnen te dringen.
• De warmte-isolerende laag is monolithisch, zonder naden en scheuren. Door de substantie te sproeien, isoleert u eenvoudig gebogen, halfronde wanden.
• Polyurethaanschuim is zeer snel aan te brengen. Het schuimen van de isolatie wordt uitgevoerd op de werkplek, daarom worden vanwege het kleine volume van de vloeibare oorspronkelijke substantie de kosten van levering en opslag van materialen geminimaliseerd.
• Een laag polyurethaanschuim kan worden gepleisterd met behulp van een geveltechnologie met een nylondraad.

Andere materialen

Er zijn andere, vaak “innovatieve” muurisolatiematerialen op de markt waarvan de fabrikanten hun uitstekende eigenschappen claimen. Ze zijn echter allemaal een beetje sluw, verbergen duidelijke tekortkomingen of zwijgen over ernstige problemen bij de implementatie van de overeenkomstige technologische ketens. Warm gips is bijvoorbeeld in termen van zijn thermische eigenschappen meerdere keren inferieur aan schuimmaterialen, bovendien is het hygroscopisch en dampdoorlatend. Geschuimd polyethyleenschuim heeft een zeer lage thermische geleidbaarheid, maar slechts op één voorwaarde: het moet zo worden gemonteerd dat er een luchtspleet blijft tussen de isolatie en de muur, evenals de plaatbekleding. Om twee afgedichte openingen te maken, om het materiaal goed te fixeren, terwijl het bijna onmogelijk is om verbindingen en abutments kwalitatief te isoleren. Daarom worden polyethyleen strips in de meeste gevallen eenvoudig met pluggen aan de buitenmuur genageld met het onvermijdelijke verlies van de aangegeven eigenschappen. Vloeibare thermische isolatie op basis van keramiek met een laagdikte van 1 mm vervangt 50 mm minerale wol – zoals de fabrikanten zeggen. Een warmtegeleidingscoëfficiënt van 0,0016 ziet er op zijn zachtst gezegd fantastisch uit, vooral als je bedenkt dat de ultradunne coating bestaat uit met lucht gevulde keramische belletjes. Maar keramiek heeft een thermische geleidbaarheid van 0,8-0,15 en lucht – 0,025. “Termokraska” – het materiaal is nieuw en is nog niet goed bestudeerd, maar er zijn al voorbeelden van niet-werkende isolatie van appartementsgebouwen. Misschien heeft een dergelijke isolator onder bepaalde voorwaarden bestaansrecht..

Hoe dik moet de isolatie zijn

De juiste keuze van thermische isolatiematerialen is een van de belangrijkste aspecten van bekwame muurisolatie van binnenuit, nu is het noodzakelijk om de dikte te bepalen:

1. Ten eerste berekenen we met behulp van de formule R = D / L (waarbij D de dikte van de structuur is en L de waarde van de thermische geleidbaarheid van het materiaal) de werkelijke weerstand tegen warmteoverdracht van de muur zonder warmte-isolator. Als we bijvoorbeeld een gebouwschil hebben van bakstenen met een dikte van 500 mm, dan is de warmtegeleidingsweerstand: R = 0,5 / 0,47 = 1,06 m²° С / W.
2. Nu kunnen we dit cijfer vergelijken met het gestandaardiseerde cijfer. De weerstand tegen warmteoverdracht voor bouwschillen in Moskou en de regio moet bijvoorbeeld minimaal 3,15 zijn – het verschil is 2,09. Het moet worden gevuld met isolatie, omdat de thermische geleidbaarheid van de structuur bestaat uit de som van de coëfficiënten van de lagen.
3. We berekenen de benodigde dikte van de isolatie volgens de formule D = L · R. Als we bijvoorbeeld geëxpandeerd polystyreen (L = 0,042) willen gebruiken, dan hebben we D = 0,042 · 2,09 = 0,087 nodig – een schuimlaag van 87 mm. Het is natuurlijk beter om de minimumindicatoren te overschatten en 100 mm geëxpandeerd polystyreen toe te passen, dan is er een kans om het dauwpunt over te brengen in de laag van volledig vochtbestendige isolatie.

Opsommen

Wanden van binnenuit isoleren is een extreme maatregel in een situatie waarin de warmte-isolator niet vanaf de zijkant van de gevel kan worden bevestigd. Het is technologisch moeilijk om dergelijk werk competent uit te voeren. Interne isolatie is niet zo goedkoop als op het eerste gezicht lijkt, daarom is het hoogstwaarschijnlijk niet mogelijk om aanzienlijk te besparen.

De basisvereisten voor hoogwaardige muurisolatie kunt u van binnenuit formuleren:

1. Het is noodzakelijk om een ​​hermetische dampremmende laag van de muur te organiseren.
2. De dikte van de isolatie mag niet minder zijn dan de berekende dikte om de genormaliseerde thermische geleidbaarheid van de omhullende structuur voor een bepaalde klimaatzone te waarborgen.
3. Het is absoluut noodzakelijk om maatregelen te nemen om de ventilatie van de kamer te verbeteren..
4. De warmte-isolator moet worden gelijmd met een kam of stevige stroken.
5. Het is ook noodzakelijk om delen van vloeren en scheidingswanden naast de buitenmuren te isoleren.
6. Het is beter om de buitenmuren te omhullen met vochtbestendige gipsplaat op een metalen frame.
7. Om de dichtheid van de bekleding te garanderen, mag u er geen stopcontacten, schakelaars, lampen of schansen op plaatsen.
8. De aanslag van plaatmateriaal op de omhullende structuren moet worden afgedicht met acryl of siliconen.
9. U-vormige beugels worden alleen op de basis gemonteerd door middel van isolerende pakkingen.
10. Alle werkzaamheden aan muurisolatie moeten worden uitgevoerd nadat ze zijn behandeld met antischimmelmiddelen. De ondergrond moet volledig droog zijn. Van tevoren is het noodzakelijk om de bevochtiging van de constructie van buitenaf uit te sluiten – alle dakbedekkings-, gevel- en raamwerkzaamheden moeten zijn voltooid, alle systemen moeten naar behoren functioneren.

Opgemerkt moet worden dat niet altijd de reden dat de kamer koud is, een slechte thermische isolatie van de buitenmuren is. Het is de moeite waard om goed op de warmtetechnische kenmerken van de vloer, het plafond en de raamblokken te letten. Misschien ligt hier de oorzaak van alle problemen, en misschien zit het probleem in de onjuiste werking van de verwarming of fouten in het ontwerp. Als dit zo is, zal zelfs een ideaal uitgevoerde muurisolatie niet het gewenste effect hebben en zal de temperatuur in de kamer slechts 1-2 graden stijgen.

Vergelijkbare inzendingen:

1. Hoe een huis van binnenuit te isoleren De eisen voor thermische beveiliging van gebouwen worden regelmatig aangescherpt. De eigenaren van privéhuisjes zijn hierin zelf geïnteresseerd, want energie wordt alleen maar duurder. Maar er zijn vaak gevallen waarin al...
2. Hoe kun je een balkon van binnenuit omhullen? Tijdens het opwarmen en decoreren van een balkon of loggia moeten de eigenaren de vraag onder ogen zien: “Hoe ze van binnenuit te omhullen?” Ik wil dat alles mooi, modern en...
3. Doe-het-zelf zolderisolatie van binnenuit De constructie van de zolder houdt daar niet op. Als het tijd is om te isoleren – bestudeer dit materiaal, daarin zullen we een lijst met tips geven voor professionele installatie...
4. Kelderafdichting van binnenuit tegen grondwater Vaak is er geen toegang tot de buitenmuren van de kelder om deze te beschermen tegen overstromingen, en moet de waterdichtheid van binnenuit worden uitgevoerd met behulp van een vrij breed...

Meer lezen  Hoe restjes en breuk van cellenbeton te gebruiken