Een van de verplichte vereisten voor de constructie van cellenbetongebouwen is de plaatsing van banden van gewapend beton onder de plafonds. Vandaag zullen we het belang van deze elementen uitleggen, hun rol in het fysieke en mechanische model van het gebouw onthullen en de regels voor de opstelling uitleggen.
Specificiteit van gebouwen gemaakt van cellenbetonblokken
Als bouwmateriaal heeft cellenbeton een voldoende hoge druksterkte, een wand die ervan is gemaakt, kan, naast zijn eigen gewicht, een extra belasting weerstaan. Tegelijkertijd zijn de gestapelde blokken vrij gevoelig met geconcentreerde schokken en excentriciteit, daarom is het in de ondersteuningszone van het dak en de vloeren vereist om een laag te organiseren die de massa van de gelegde structuren gelijkmatig over het hele gedeelte van de muur verdeelt..
De seismische riem heeft nog een andere functie: zorgen voor voldoende stijfheid van de bevestiging. Bij het bouwen van een dak is een Mauerlat-apparaat vereist: een stijve balk waaraan spanten of dakspanten zijn bevestigd, en soms ook zoldervloerbalken. De Mauerlat zelf kan gemakkelijk de taak van gewichtsverdeling aan, maar hij kan niet rechtstreeks op cellenbeton worden bevestigd, anders zullen de bevestigingsmiddelen na verloop van tijd verzwakken door de werking van windbelastingen en de natuurlijke kwetsbaarheid van het materiaal.
Traditioneel is een gepantserde riem gemaakt van gewapend beton, wat een aantal problemen belooft, waarvan de belangrijkste een schending van een continu thermisch circuit is. In dit opzicht is het vereist om te zorgen voor een thermische onderbreking, wat in het geval van gebouwen van cellenbeton niet zo eenvoudig is – er is een strikte beperking van de excentriciteit van de belastingen. Bovendien moeten de armopoya’s worden gegoten voordat de doos voor de winter wordt bewaard, anders kunnen er onder invloed van volumetrische krimp van het metselwerk scheuren ontstaan in het gebied van de openingen, die niet teruggaan.
Apparaatopties en berekening van de armopoya’s
De seismische band zelf mag niet enorm zijn. De gewapende betontape werkt in ingeklemde toestand, buig- en torsiebelastingen worden bijna volledig gecompenseerd door de reactiekrachten van de drager. Daarom geldt, naast de voldoende stijfheid van de riem, slechts één vereiste voor zijn fysieke en mechanische eigenschappen: de druksterkte moet minstens 2-3 keer groter zijn dan die van cellenbeton, dat wil zeggen beton van klasse B7.5 of B10 is geschikt voor het storten van de riem.
De breedte van de armopoya’s hoeft niet het hele gedeelte van de muur te bedekken. Een aanzienlijk deel van de cellenbetonwoningen heeft muren waarvan de dikte zorgt voor een overmatig draagvermogen, dat wordt bepaald door de eisen voor energie-efficiëntie. Daarom kunt u de projectgegevens uit het gedeelte over de berekening van de eerste groep grenstoestanden nemen en specificeren welke wanddikte voldoende zou zijn om de gecombineerde belastingen te weerstaan. Deze breedte van de armopoya’s is voldoende, maar deze moet zich ofwel in het midden van het muurgedeelte bevinden of met een naar binnen gerichte verschuiving.
Structureel gezien is een gepantserde riem voor een huis gemaakt van cellenbeton van twee soorten. De eerste is het gieten volgens de methode van permanente bekisting, waarvoor speciale cellenbetonproducten worden gebruikt, trays genaamd. De technologie van het apparaat met hun gebruik is buitengewoon eenvoudig, dus we zullen er niet diep op ingaan..
De tweede optie is het gieten in een uitneembare mal volgens hetzelfde principe als het apparaat van het lossen van banden of roosters. Deze optie is iets gecompliceerder, maar hij is het die optimaal is voor wanden met een complexe configuratie. In dit geval heeft de bouwer een grote bewegingsvrijheid bij het kiezen van een zone voor het plaatsen van een thermische onderbreking en Mauerlat-bevestigingsmiddelen..
Bekistingsinstallatie
De installatie van permanente bekisting bestaat uit het leggen van de laatste rij metselwerk uit U-vormige trays langs de volledige contour van de doos. Er zijn hier niet veel moeilijkheden: alleen de juiste convergentie van de holtes van de trays in de hoeken en het sluiten van de uiteinden, evenals de uitvoering van een ondersnijding van de wanden van de trays op plaatsen van de T-vormige aanslag van de interne dragende wanden. De belangrijkste vereiste is de continuïteit van de gepantserde riem langs de gehele contour van de doos.
We haasten ons ook om u te waarschuwen dat het onaanvaardbaar is om flenzen van tegenoverliggende cellenbetonblokken als permanente bekisting te gebruiken: ze zullen worden afgescheurd onder de massa uitzettend beton, omdat het contactvlak van de lijmnaad op de punten te klein is. Er is een techniek waarbij een uitstekende bekleding wordt gebruikt als buitenwand van de bekisting, maar deze optie is alleen geschikt voor het aanbrengen van een pantserband met een hoogte tot 150 mm en alleen als de bovenste rijen bekleding star zijn verbonden met de dragende laag van de muur.
In de klassieke versie, voor het storten van de armopoya’s, wordt een dubbelzijdige bekisting opgebouwd uit houten panelen of plaatmateriaal. De bekisting wordt met zelftappende schroeven aan het cellenbeton bevestigd met een trede van niet meer dan 20 cm, in het bovenste deel worden de schilden aan elkaar bevestigd met jumpers om de 100 cm. Een rand van de schilden moet vlak zijn: deze is naar boven gericht en in hoogte en niveau aangepast als basis voor het egaliseren van het mengsel.
Versterkingssysteem
Zoals eerder vermeld, is geen aanzienlijke sterkte vereist van een gepantserde riem; in theorie zou deze helemaal zonder versterking kunnen worden gegoten. In de praktijk werken echter thermische vervormingen van het gebouw en de riem zelf, daarom is er nog steeds versterking nodig, althans om het openen van scheuren te beperken..
Versterking van de gepantserde riem moet worden uitgevoerd met wapeningsstaven met een periodiek profiel gemaakt van staal van klasse A300 of A400 met een dikte van 10–12 mm, met een tussenruimte van 60–80 mm. Op de plaatsen waar de staven worden gesplitst, is hun overlapping van ten minste 30 diameters vereist, hetzelfde – op de plaatsen waar hoekankers zijn geïnstalleerd. Voor installatiegemak worden de staven om de 80-100 cm met dwarse inzetstukken van constructieve (gladde) wapening aan elkaar vastgemaakt, terwijl de staven zo moeten worden vastgebonden dat er een opening van minimaal 35 mm overblijft tot de rand van de bekisting en om op vaste bekisting te gieten – niet minder dan 20 mm.
De liggers van de op de grond gebonden versterkingsband worden in de bekisting op afstandshouders van kunststof geplaatst, die een onderste beschermlaag van minimaal 20 mm vormen, en vervolgens met elkaar verbonden. Als u van plan bent hypotheken te installeren om de Mauerlat te repareren, zijn deze in dit stadium aan de versterkende kooi vastgemaakt. Daarna worden thermisch onderbroken panelen geïnstalleerd, meestal geëxpandeerde polystyreenplaten met een dikte van 40-50 mm. Afhankelijk van de configuratie van de wanden en de pantserband wordt de thermische onderbreking ofwel precies in het midden van het wanddeel aangebracht met de daarbij behorende verdeling van de versterkingsband, ofwel verschoven dichtbij de buitenwand van de bekisting.
Beton gieten
Omdat het volume van het betonmengsel dat wordt gebruikt voor het gieten van de pantserband meestal klein is, wordt het lokaal voorbereid en met emmers naar de vulling gevoerd, bewegend langs de steiger of steiger. Deze manier van voeren verschilt gunstig in de uniformiteit van het vullen van de vorm en het gemak van controle over de afwezigheid van holtes.
Het wordt aanbevolen om de armopoya’s gelijkmatig over de hele lengte te vullen om de vorming van horizontale koude naden uit te sluiten. Als het werkvolume voor één dag te groot is, wordt de armopoyas verdeeld in secties, waarbij dwarsschotten in de bekisting worden geïnstalleerd.
Het beton moet gelijk met de bovenranden van de bekisting worden gestort. Nadat het formulier is ingevuld, wordt het beton door een hamer op de bekistingspanelen gestoten en wordt, indien nodig, een klein deel van het mengsel toegevoegd. Het is mogelijk om de bekisting 5–7 dagen na het storten te verwijderen. De hele houdperiode (28 dagen) van de armopoya’s moet worden bedekt met een film, die van bovenaf wordt ingedrukt door brede planken.
Hoe maak je precies een armopoyas onder het plafond in een huis van cellenbeton? Welke materialen zijn hiervoor nodig en welke stappen moeten worden gevolgd om dit veilig en correct te doen? Zijn er specifieke technieken of richtlijnen die moeten worden gevolgd? Alvast bedankt voor de hulp!