Om een complete uitstraling te geven aan de gevelafwerking is het noodzakelijk om de kelder van het gebouw te fineren. Voor deze doeleinden is een speciale kelderbeplating zeer geschikt: het materiaal is eenvoudig te installeren, vereist geen onderhoud, beschermt de fundering kwalitatief en wordt gekenmerkt door een lange levensduur.
De details van het werken met zijpanelen
Gevelbeplating, die conventioneel kelder wordt genoemd, wordt met succes gebruikt voor het afwerken van alle delen van de gevel tot aan de gevels. Het belangrijkste verschil is de vormfactor: in tegenstelling tot de gebruikelijke planken, wordt de “kelder” -bekleding uitgevoerd met panelen, wat een aantal nuances in het installatieproces brengt.
Ten eerste krijgt het paneel door de grotere breedte de neiging tot thermische uitzetting, niet alleen in horizontale maar ook in verticale richting. Dit probleem wordt deels opgelost door de aanwezigheid aan de zelfkant van hoogwaardige panelen van verstijvers, en soms een verstevigingssysteem.
Aan de zonzijde van het gebouw moet niet alleen gezorgd worden voor een vrije beweging van het paneel bij horizontale verplaatsing, maar ook voor een minimale spleet tussen de rijen. Het is kenmerkend dat sommige fabrikanten van kelderbeplating een dergelijk technologisch kenmerk hebben, waardoor het verschil in dikte van de horizontale naden bij de kruising van de panelen niet zo merkbaar is.
Aan de andere kant vereist het grote oppervlak van het paneel een voorlopige berekening en een nauwkeurige lay-out. Bij de verticale voegen hebben de panelen een uitsplitsing van decoratieve elementen voor verbinding in een tand. Om de rand in de geheime groef van de hoekstrip te leiden, moet de gevelbekleding worden bijgesneden. Dit moet zo gebeuren dat:
- de lengte van de buitenpanelen was niet minder dan de door de fabrikant vastgestelde waarde (20-30 cm);
- in elke rij werden de verticale voegen verplaatst ten opzichte van aangrenzende over de breedte van twee of drie decoratieve elementen;
- de onderste rij lag dicht bij de grond of het funderingsgebied.
Het carrier-subsysteem installeren
Het frame voor sokkelbekleding kan worden voorzien van zowel houten balken als verzinkte profielen. De massaliteit en beschermende behandeling van materialen moeten hun levensduur verzekeren, vergelijkbaar met die van de panelen. Het nieuwste woord in installatiesystemen voor gevelbeplating is plastic omhulsel. In tegenstelling tot lamellen, wordt voor kelderbeplating de horizontale richting van de latten of een kruisvormig frame als optimaal beschouwd.
De behoefte aan horizontale elementen is te wijten aan de onvoldoende hoge stijfheid van de panelen. Om schokbelastingen te weerstaan, is een vrij frequente installatiestap van de rekken vereist – 35-40 cm. Tegelijkertijd heeft niet elke fabrikant een voldoende frequente stap en een goed doordachte lay-out van de montagegaten. Hierdoor komt het vaak voor dat er geen bevestigingsgat tegenover de paal zit, ofwel moet deze met een handfrees gemaakt worden, ofwel wordt het bevestigingspunt overgeslagen. Het is veel eenvoudiger om horizontale frame-elementen te berekenen: de middelste stap van hun installatie is gelijk aan de hoogte van de panelen zelf.
Ongeacht de aanwezigheid van het isolatiecircuit en het type, blijft gevelbeplating een geventileerd gevelsysteem. Daarom is de aanwezigheid van een opening eronder strikt noodzakelijk, een andere vraag is hoe dik het moet zijn. De ventilatie-intensiteit onder de bekleding moet evenredig met de dikte van de isolatie toenemen. Als er geen isolatie wordt gebruikt, is de minimale luchtspleet 25–30 mm. De elementen van het lagersubsysteem van deze dikte zorgen voor de optimale bevestigingssterkte en de diepte van onderdompeling van bevestigingsmiddelen aanbevolen door de meeste fabrikanten.
Het meest karakteristieke kenmerk van het frame voor gevelbeplating is het ontbreken van bevestiging aan het blinde gebied. De onderste horizontale dwarsbalk wordt ondersteund door korte inzetstukken, die zijn bevestigd op een geleiderail, stevig tegen de ondersteunende muurlaag gedrukt door het gewicht van de hele constructie.
Decoratief en extra beslag
Samen met de kelderbeplating wordt hetzelfde brede scala aan accessoires gebruikt als bij het installeren van lamellen. Voor elke fabrikant van zijpanelen zijn de vorm, afmetingen en andere kenmerken van de fittingen ontworpen voor het gebruik van een specifiek gewoon materiaal, hoewel in het kader van de producten van één merk speciale elementen worden verenigd voor gebruik met alle bestaande collecties.
De belangrijkste verschillen zijn kenmerkend voor die componenten die worden gebruikt bij de vorming van hellingen, openingen en specifieke abutments. Dergelijke componenten omvatten platbands, hoekelementen en hellingverlengingen – deze producten helpen de moeilijkheden bij het trimmen van hoeken te vermijden, maar worden tegelijkertijd gekenmerkt door zeer specifieke verschillen in de profielvorm. De binnen- en buitenhoeken hebben een iets grotere mate van eenwording – ondanks het vrij grote contrast in uiterlijk blijven de dikte, diepte van de groef en het bevestigingssysteem praktisch ongewijzigd.
De meest gestandaardiseerde zijn de belangrijkste montageaccessoires zoals startstrips, J-profielen en eindstrips op de bovenste rij. Hoewel aanvullende elementen van verschillende fabrikanten onderling uitwisselbaar kunnen zijn, heeft het geen zin om dergelijke diverse sets in de gevelbekleding te gebruiken. Tegelijkertijd kan kennis van deze functie nuttig zijn bij het omzeilen van niet-standaard architecturale elementen en complexe knooppunten..
Bekledingsvolgorde
Installatie van kelderbeplating wordt uitgevoerd na de volledige installatie van het blinde gebied. Het beste abutmentschema langs de onderste contour is wanneer de gevelbekleding over het blinde gebied hangt, waardoor het moeilijk wordt om water langs de muur te laten stromen. Als de omhulling onder de overhang van het dak stijgt, moeten de binnenwanden als laatste worden dichtgenaaid..
Bekledingsinstallatie begint met de installatie van externe en interne hoeken, evenals platbands en frames met openingen. Er worden ook J-profielen geïnstalleerd, die de bekledingsgebieden van verschillende kleuren of texturen scheiden. Uiteindelijk blijven vlakke gebieden over voor afwerking met kelderbeplating, aan de zijkanten begrensd door elementen met een verborgen groef.
Een van de meest specifieke installatievoorwaarden is wanneer het blinde gebied zich op een helling bevindt. In dit geval wordt in plaats van de startstrip een J-profiel of een startrij met een eb aan de bodem van de kist bevestigd. Vervolgens moeten de panelen worden bijgesneden zodat hun bovenste vergrendeling in een strikt horizontale lijn is uitgelijnd.
De installatie van de gevelbekleding begint met het schroeven van de startstrip op de onderste dwarsbalk, waarbij de bovenste vergrendeling van het onderste rijpaneel wordt vervangen. De strip moet strikt horizontaal worden geplaatst, de hoogte van de installatie moet een opening bieden vanaf het blinde gebied in de orde van 10-15 mm.
Daarna worden de delen van de muren gevuld met panelen. Ze zijn strikt in rijen bevestigd, beginnend bij de linker benedenhoek van elke sectie. Als het lay-outschema van tevoren bekend is, wordt het eerste paneel in twee helften gesneden, wat resulteert in de linker en rechter uiterste uitbreidingen..
Aan het einde van de installatie wordt het bovenpaneel in hoogte gezaagd en in het koofbekledingsvlak of iets hoger naar buiten gebracht. Voor de bevestiging wordt een laatste strip gebruikt, waarmee u het paneel met een gebrek aan hoogte kunt bijsnijden, de snijrand of topvergrendeling kunt verbergen en de binnenkist kunt bevestigen.
Belangrijkste installatiefuncties
Bij zelfstandig werken met kelderbeplating dient u zich aan verschillende regels te houden om de veiligheid en uitstraling van de gevelafwerking te waarborgen. De belangrijkste subtiliteit zit hem in de vrije bevestiging naar analogie met de gevelbekleding: na het aandraaien wordt de zelftappende schroef losgelaten zodat er een spleet van minimaal 1 mm overblijft tussen de paneelvergrendeling en de kop. In dit geval moet de fixatie precies in het midden van het gat worden uitgevoerd. En als bij gewone gevelbekleding alleen een vrije bevestiging voldoende is, dan zal in het geval van panelen een schroef die te veel wordt losgeschroefd, de horizontale naadvergrendeling gewoon niet op zijn plaats laten klikken.
Het doorslijpen van kunststof panelen mag niet worden uitgevoerd met haakse slijpers met een ronde schijf voor houtsnijranden zijn te “ruig”. Voor dit doel is het beter om schijven voor metaal met een fijne tand, een handcirkelzaag of een decoupeerzaag te gebruiken. Ook knippen sommige soorten gevelbekleding goed met een metalen schaar..
Gevormde gevelelementen behoeven niet altijd de scheiding van aangrenzende wanddelen door middel van een docking of J-profiel. Een klassiek voorbeeld is een erker met zachte hoeken. Voor de meest esthetische bekleding wordt het zijpaneel op de rand van de tafel gelegd en verwarmd met een constructiehaardroger langs de buiglijn aan de zijde die bij het buigen spanning zal ondervinden. Hoe hoger de kwaliteit van de gevelbekleding, hoe gemakkelijker het is om deze te buigen, hoewel zelfs goedkope monsters geen kleur- en vormvervorming ervaren met een redelijk nauwkeurige benadering. Opgemerkt moet worden dat elk paneel maar op één plaats kan worden opgevouwen.
Kun je me alsjeblieft vertellen wat voor gereedschap en materialen ik nodig heb om de kelderbekleding zelf te installeren? Is het moeilijk om te doen zonder professionele hulp?
Kan iemand mij alsjeblieft vertellen hoe ik kelderbeplating zelf kan installeren? Ik ben op zoek naar praktische tips en instructies om deze klus met succes uit te voeren. Heeft iemand ervaring en kan mij hierbij helpen? Alvast bedankt voor jullie hulp!