Polyfoam is niet verboden voor het isoleren van laagbouw en blijft daarom een redelijk populair materiaal. Actief gebruik wordt mogelijk gemaakt door de lage prijs van schuim, de duurzaamheid en het eenvoudige installatieproces, die we in de recensie van vandaag zullen bespreken..
Schuimen: materiaalclassificatie
In brede zin verwijst schuim naar elk type schuimplastic. In de bouwsector wordt deze term echter meestal geëxpandeerd polystyreen genoemd dat is gemaakt door niet-persen – PPP (PSB) of EPS. Het is een van de goedkoopste en gemakkelijkst te vervaardigen materialen, vaak gebruikt als warmte-isolator..
De thermische geleidbaarheid van PSP is lager dan die van de meeste soorten minerale wol – ongeveer 0,035-0,04 W / m · K. Het overtreft ook minerale wol in prestatie-eigenschappen: het heeft een lage samendrukbaarheid en een hoge druksterkte. Afhankelijk van de vereiste kwaliteiten en specifieke toepassing worden verschillende merken geëxpandeerd polystyreen gebruikt..
De digitale index achter de afkorting PPP bepaalt de maximale dichtheid van het materiaal. Voor externe isolatie van gebouwen wordt polystyreenschuim van het merk PPS-16F gebruikt. Dit is een soort gulden middenweg voor de dichtheid van het materiaal – het is sterk genoeg om extra belasting te dragen en is goed bestand tegen warmteoverdracht.
Naast de sterkte-eigenschappen kan PPS verschillen in ontvlambaarheid. Normaal schuim zonder toevoegingen brandt zeer intens en produceert scherpe rook door het gebruik van aardgas om het polymeer te schuimen. Als de letter “C” wordt aangegeven aan het einde van de markering, heeft dergelijk materiaal zelfdovende eigenschappen vanwege onzuiverheden, brandvertragers en vervanging van aardgas in de poriën door kooldioxide. Desalniettemin blijft de toxiciteit van het materiaal bij verbranding zeer hoog door de grote doses styreen die vrijkomen bij verbranding..
Meer specifieke merken hebben de letter “F” in de markering, en duiden dus het assortiment producten aan dat bedoeld is voor geveldecoratie. Er zijn geen speciale verschillen met gewoon polystyreen, slechts een van de zijkanten heeft geen glanzend gesinterd, maar een ietwat ruw oppervlak, wat het aanbrengen van gips vergemakkelijkt.
Geschikte soorten drageronderstellen
Polyfoam wordt veel gebruikt vanwege zijn veelzijdigheid. Het is een zeer lichtgewicht materiaal dat geen noemenswaardige spanning uitoefent op de muur waaraan het is bevestigd. En aangezien de meeste particuliere gebouwen laagbouw zijn, kunnen indirecte belastingen worden verwaarloosd..
De belangrijkste beperking voor de installatie van schuimplaten is de hechting van het oppervlak. In de moderne bouwpraktijk is het erg moeilijk om materialen te vinden voor het omsluiten van constructies, waarop het moeilijk of onmogelijk is om het PPP te lijmen. Voor verschillende soorten ondergronden is er een lijn lijmmengsels die zorgen voor een betrouwbare bevestiging.
Aan de andere kant is het alleen mogelijk om verstopping van vocht in de dragende laag van de muur uit te sluiten op voorwaarde dat de laag externe isolatie en decoratie voldoende dampdoorlatendheid heeft. Deze indicator voor polystyreenschuim is niet nul, in tegenstelling tot EPS, PUR en PIR, maar nog niet hoog genoeg voor het plakken van wanden van schuim- of gasbetonblokken zonder interne dampremmende laag. Om dergelijke gebouwen te isoleren, is een 100% garantie van de dauwpuntverplaatsing binnen de isolatie nodig, wat in de regel haalbaar is met een schuimlaag in de orde van 150-200 mm.
Ideaal voor isolatie met schuim, zoals de meeste schuimpolymeerverwarmers, gebouwen gemaakt van baksteen en beton, evenals framestructuren op basis van zelfdragende geïsoleerde draad, zijn geschikt als ze extra thermische isolatie nodig hebben. Het gebruik van PPP op ondergronden met een hoge poreusheid is mogelijk indien de omsluitende laag wordt gevormd door een stenen bekleding met behoud van ventilatiespleten. Deze technologie is het onderwerp van een apart gesprek, nu gaan we ons richten op de praktische uitvoering van de zogenaamde natte gevel.
Voorbereiding van het oppervlak
Voordat de isolatie wordt gelijmd, moet het muuroppervlak worden schoongemaakt van fragmenten van het metselwerkbindmiddel dat uit de naden steekt. Voor sommige soorten stenen en printplaten is schuren aan te bevelen, gericht op het weghalen van de glanzende laag. U kunt het oppervlak controleren op plakrijpheid door gewoon nat te maken: als water onmiddellijk wordt opgenomen en niet afdruipt, kunt u lijm aanbrengen.
Om de vorming van schimmel en meeldauw te voorkomen, wordt aanbevolen om de ondersteunende laag van de muur te behandelen met een primer met toevoeging van een antisepticum. Primer van elk type garandeert een hoogwaardige hechting en elimineert bijna volledig het afbladderen van de isolatieband, verhoogt de duurzaamheid van de afwerking.
Bij het verlijmen van wanden van PPP wordt ook grof bepleisterd veel toegepast. Het wordt uitgevoerd met het gebruikelijke zand-cementmengsel van kwaliteit 200 of 250. Vaak vindt pleisterwerk langs de constructie van de muur plaats, terwijl het metselwerk vocht opneemt uit de bindmiddeloplossing en een hoge hechting heeft..
Het belangrijkste criterium van de muur om te plakken is vlakheid. De aanwezigheid van kleine onregelmatigheden is mogelijk – ze worden geëlimineerd met een laag lijm en isolatieplaten. Uitstekende fragmenten van welke aard dan ook zijn onaanvaardbaar..
Installatie van isolatieplaten
PPS-platen worden op de draaglaag bevestigd met een lijmoplossing met polymeercomponenten. Tijdelijke fixatie tegen uitglijden wordt uitgevoerd met schijfpluggen, die, nadat de lijm is opgedroogd, bijna geen voordeel hebben.
Voor het lijmen van schuimplastic worden speciale gevellijmen gebruikt – van de meest populaire en dure Ceresit CT 83, 84, 85 tot goedkope analogen zoals Kreisel, Polimin en Siltek. De vereiste eigenschappen van de lijm worden zowel bepaald door het type dragende basis als door de gestelde eisen voor vorstbestendigheid.
De lijm wordt met een spatel of troffel op de muur aangebracht en grondig in het oppervlak gewreven, waardoor een dikke laag achterblijft. Daarna wordt de muur geëgaliseerd met een kam met een tandhoogte van maximaal 15 mm. De platen worden in de richting van beneden naar boven gemonteerd, de onderste rij wordt met afstandswiggen op de uitstekende fundering ondersteund.
Bij het verlijmen van het schuim wordt het niet direct aangedrukt, maar worden 3-4 platen tegelijk met een brede staaf in verschillende richtingen aangedrukt. De verwerkingstijd van het lijmmengsel is 30-40 minuten en deze egalisatiemethode zorgt voor een goede vlakheid van het oppervlak. Wanneer de platen zijn uitgelijnd, worden ze bevestigd met schijfpluggen met een niet-uitzettende deellengte die gelijk is aan de dikte van de isolatie. Er zijn weinig bevestigingspunten, de opstap is standaard 40-50 cm versprongen.
Beschermende pleisterwerk
Om ponsen en mechanische schade aan het schuim uit te sluiten, is het bedekt met een dunne korst van beschermende pleister. In het eenvoudigste geval wordt een gewoon zand-cementmengsel aangebracht met daarin weekmakers met een laagdikte tot 20 mm. Ook speciale compounds kunnen worden gebruikt, zoals Knauf Rotband, Ceresit CT 72 of 74 gevelpleister met een laag van 3 tot 10 mm.
Speciale mengsels worden gebruikt in gevallen waarin het gebouw enige tijd moet staan voordat decoratieve afwerkingen worden aangebracht. Ook kan de gevelpleister een afgewerkt oppervlak vormen dat niet hoeft te worden afgewerkt, zoals bijvoorbeeld met het mengsel Ceresit CT 36. Meestal wordt pleisterwerk echter uitgevoerd met het verlijmen van het gevelwapeningsnet, en hier is een meerlaagse applicatie noodzakelijk..
Voor het verlijmen van het gaas kan hetzelfde lijmmengsel worden gebruikt dat werd gebruikt om de PPS-platen te bevestigen. Het wordt in een dunne laag ingewreven met een doorlopende verticale strook, waarvan de breedte 10 cm breder is dan de breedte van het gebruikte gaas. Dit laatste wordt op de verse compositie aangebracht en zorgvuldig gladgestreken met een spatel, waarna het wordt gecoat en geplakt over het aangrenzende gebied met een overlap van minimaal 50 mm.
Gevelafwerkingsverbindingen
Nadat het gaas is opgedroogd, wordt het oppervlak grondig geprimed en schoongemaakt van uitstekende strepen en andere gipsdefecten. De laatste coating kan worden aangebracht met elk type afwerking met een hoge dampdoorlatendheid.
Kiezelpleister “Schorskever” en bovengenoemd mengsel Ceresit CT 36 gedragen zich het beste als het wapeningsnet is afgedekt met een voldoende dikke pleisterlaag, bijvoorbeeld gips “Rotband”, dan kan de gevel worden afgewerkt met verf. In dit geval wordt aanbevolen om hydrofobe dampdoorlatende verven op basis van acrylaten of latexpolymeer te gebruiken..
De afwerking vereist geen verdere bewerking na het drogen. Het verschijnen van witachtige vlekken is mogelijk, maar ze kunnen gemakkelijk worden verwijderd met gewoon water uit een slang of verdwijnen vanzelf in 3-4 stortregens. Tijdens bedrijf kan de gevel een willekeurig aantal keren opnieuw worden geverfd, wat de warmtebesparende eigenschappen van de afwerking niet beïnvloedt.
Beste lezer, ik heb een vraag over de isolatie van de muren van mijn huis. Is het mogelijk om de muren van buitenaf te isoleren met schuim? Wat zijn de voordelen hiervan en is het een effectieve manier om energie te besparen? Zijn er ook nadelen of risico’s verbonden aan deze methode? Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen en advies. Alvast bedankt voor jullie hulp!