Hoogwaardig cellenbeton is een van de beste bouwmaterialen die voldoende draagvermogen combineert met een lage thermische geleidbaarheid. Dit materiaal is vrij specifiek en vereist naleving van metseltechniek voor een hoogwaardig resultaat..
Wat is de specificiteit van cellenbeton
Cellenbeton of gassilicaat is een materiaal van fijn gefelst metselwerk, waarvan de taak is om de meest monolithische structuur van de muren te vormen. Het is te vergelijken met het verlijmen van schrijnwerk, maar alleen op de schaal van het hele huis..
Cellenbeton is in wezen een natuurlijk mineraal zoals puimsteen, dat onder kunstmatige omstandigheden is nagebouwd. De chemie van dit proces is vrij complex, maar de productietechnologie is goed onder de knie, waardoor we materialen van zeer hoge kwaliteit kunnen leveren aan bouwplaatsen, je hoeft alleen maar te leren hoe je de juiste kiest. Het is belangrijk om gassilicaat niet te verwarren met schuimbeton: met alle uiterlijke gelijkenis zijn dit materialen met totaal verschillende kwaliteiten.
Cellenbeton is zeer goed als dragermateriaal voor wanden: het geeft geen noemenswaardige krimp, heeft een hoge druksterkte, maar alleen als de belasting voldoende gelijkmatig over het blok wordt verdeeld. Het warmtegeleidingsvermogen is lager dan dat van hout, het materiaal wordt niet gekenmerkt door interne microconvectie en een gesloten poriënsysteem sluit capillaire aanzuiging van vocht tot een grote diepte uit.
Gassilicaatblokken genieten een welverdiende populariteit bij degenen die weten hoe ze ermee moeten werken. Indien correct gehanteerd, biedt dit materiaal hoge precisie en bouwsnelheid tegen relatief lage kosten. Een van de belangrijkste kenmerken van cellenbeton gebouwen is een lage belasting van de fundering, waardoor bouwen onder moeilijke geomorfologische omstandigheden mogelijk is. Maar dit vereist kennis van techniek en een speciaal gereedschap om blokken te snijden en lijm aan te brengen..
Welk type en formaat blokken u moet kiezen
Cellenbetonblokken worden ingedeeld naar type en grootte volgens GOST 21520–89. De door hem vastgestelde vorm van aanduiding van cellenbeton bestaat uit het type blok, de sterkteklasse, de graad van gemiddelde dichtheid en vorstbestendigheid, evenals de categorie van toepassing. Als de verkoper de aanduiding van de nomenclatuur niet expliciet vermeldt, hebben we het hoogstwaarschijnlijk over producten van twijfelachtige kwaliteit, bijvoorbeeld vervaardigd in lokale ambachtelijke omstandigheden.
Gemakshalve worden cellenbetonblokken aangeduid met een index D met een driecijferig getal dat de gemiddelde dichtheid en de voorwaardelijke grens van het breekvermogen aangeeft. Dit vervangt op geen enkele manier de noodzaak om de exacte aanduiding volgens de norm aan te geven, maar het stelt u in staat om afzonderlijke blokkenklassen te onderscheiden: voor de constructie van dragende muren, het vullen van de cellen van de frameconstructie of voor isolatie. Hoe hoger het nummer in het symbool, hoe hoger het draagvermogen en hoe lager de energie-efficiëntie van de blokken.
De maten van de blokken kunnen worden geselecteerd volgens standaardnormen, rekening houdend met het vereiste draagvermogen en de warmteoverdrachtsweerstand. Fabrikanten zijn ook bereid blokken te snijden op basis van individuele bestellingen met bepaalde leveringsvolumes. Over het algemeen worden de totale afmetingen van cellenbeton bepaald door het lay-outschema, dat van tevoren moet worden bedacht voor oneven en even rijen. Bij het berekenen van de lay-out moet speciale aandacht worden besteed aan de knooppunten van de ligatie van het metselwerk in de buiten- en binnenhoeken, misschien zijn hier blokken met niet-standaardafmetingen vereist. Ze kunnen overigens lokaal worden gemaakt door een heel blok met een extra element te knippen of te lijmen.
Basis voor cellenbeton huis
De fundering voor een cellenbetonhuis moet afmetingen hebben die groter zijn dan de afmetingen van de doos door de dikte van de thermische beschermingsriem en rekening houdend met bepaalde toleranties voor geometrische vervorming. Bij correcte montage bedraagt deze tolerantie ongeveer 20 mm per 10 meter lengte van elke omhullende constructie en niet meer dan 40 mm verschil in de lengte van de diagonalen.
De meeste soorten funderingen zijn geschikt voor het bouwen uit gassilicaat. In werkelijkheid worden funderingen van gewapend beton voor cellenbeton in dwarsdoorsnede sterk onderschat in vergelijking met bakstenen of houten huizen, geleid door overwegingen om te zorgen voor voldoende dikte van beschermende lagen en een juiste verdeling van wapening voor een effectieve waarneming van belastingen. Deze benadering is alleen acceptabel in een civiel zelfbouwgebouw tot 2 verdiepingen hoog, serieuzere objecten vereisen een gedetailleerde berekening van de belastingen, rekening houdend met geomorfologische gegevens.
De standaardversie van de fundering voor een cellenbetonhuis is de MZLF 80–100 mm breder dan de voorspelde wanddikte, die voor de middelste klimaatzone schommelt in het bereik van 400–550 mm. Van deze tolerantie wordt ten minste 70 mm toegewezen voor het apparaat van een intern uitsteeksel voor een lag of verband met een stropdas, de resterende 10-30 mm dienen als een correctie voor geometrische kromming. Tegelijkertijd kan cellenbeton tot 1/4 van de blokbreedte voorbij de funderingslijn worden vrijgegeven, hoewel dit om redenen van gezond verstand niet wordt aanbevolen. Het is beter om een overmaat aan uitsteeksel van de basis te bieden voor een meer technologisch geavanceerde installatie van isolatie van de fundering of kelder.
Verwerking blokkeren
Cellenbeton is gemakkelijk te verwerken: over het algemeen is elk blok het resultaat van het snijden van een enorme reeks. Bij verwerking ter plaatse zal het oppervlak minder schoon zijn, maar zelfs handgereedschap is vaak voldoende om te voldoen aan technologische regels.
Meestal wordt cellenbeton gesneden met een handzaag met een speciaal blad. In dit geval wordt de juistheid van de snede gecontroleerd door een oog, wat geen methode van zelfverzekerde controle kan worden genoemd. In min of meer georganiseerde bouwteams worden blokken gezaagd met behulp van een apparaat dat als verstekbak fungeert. Een juiste verwerking van cellenbeton vermindert het lijmverbruik en draagt goed bij aan de naleving van de basistechnologie.
Er zijn enkele verschillen bij het werken met blokken met platte randen en speciale producten met een profielboring, ontworpen voor groef-en-penverbinding van verticale voegen. In dit geval wordt geen lijm aangebracht op het verticale oppervlak van de blokken, maar het kan nodig zijn om een langer blok te maken door de twee stukken aan elkaar te lijmen. Meestal worden groef-nokblokken gebruikt in de buitenste warmte-isolerende voering, waar een lichte doorblazing zelfs nuttig zal zijn.
Het verwerken van blokken is niet beperkt tot het snijden ervan. Volgens de originele technologie moet het metselwerk van gassilicaatblokken worden versterkt, waarvoor het nodig is om technologische groeven te vervaardigen. Door ze te snijden tijdens de productie van blokken, worden de kosten van het materiaal aanzienlijk verhoogd, daarom worden groeven voor versterking meestal lokaal gemaakt. Dit kan worden gedaan met een handschraper of met een muurvolger..
Op een opmerking:ondanks de schijnbare homogeniteit, varieert de structuur van de blokken van oppervlak tot kern. Dit komt door de fabricagetechniek, namelijk het snijproces, waardoor de structuur van de oppervlaktelaag wordt verstoord. Hierdoor kunnen blokken bijvoorbeeld intensiever vocht opnemen tot een diepte van 20–30 mm, wat in het algemeen de sterkte-eigenschappen niet kritisch beïnvloedt. Niettemin heeft voor deze technologie meer de voorkeur aan een groot formaat blokken, alleen beperkt door hun gewicht, omdat één persoon de elementen van het metselwerk vrij moet hanteren tijdens het uitvoeren van werkzaamheden..
Metselwerktechnologie
In termen van de metseltechniek lijkt cellenbeton sterk op silicaatsteen. Natuurlijk zijn er fundamentele verschillen in de prestatie van bindnaden, maar over het algemeen is de uitlijntechniek vergelijkbaar met het klassieke metselwerk met twee rijen: u kunt alleen meerkoorden en “Egyptische” driehoeken gebruiken.
Er is veel controverse over hoe je de blokken op de juiste manier tussen de rijen kunt binden. De beste richtlijn in deze kwestie zijn de normen van de originele technologie, volgens welke, voor een betrouwbare hechting, een verschuiving van verticale voegen van ten minste 70% van de blokhoogte vereist is, en bij het leggen van muren tot 200 mm dik – ten minste 1/3 van hun lengte.
Het metselwerk van de muren van industriële en technische gebouwen is monolithisch; er is een tweelaags schema voor woongebouwen. Deze methode van metselwerk is niet alleen gunstig voor het verbeteren van de energie-efficiëntie, het helpt ook om de geometrie van de binnen- en buitenmuren onafhankelijk vorm te geven, waardoor de nauwkeurigheid vergelijkbaar is met die van moderne betonnen paneelhuizen. De binnenste laag van gassilicaat vervult de belangrijkste dragende functie, de dikte wordt bepaald door de voorspelde belastingen. De buitenste laag is opgemaakt uit lichtere blokken, waarvan de voldoende breedte wordt bepaald door thermische engineeringberekeningen.
Dezelfde techniek voor het leggen van blokken is vrij eenvoudig. De eerste rij wordt op een dikkere lijmlaag gelegd om de oneffenheden van de ondergrond te egaliseren. Wanneer het startvlak wordt teruggetrokken, en dit kan de tweede of zelfs de derde rij zijn, wordt het leggen voortgezet met behulp van fijne naadtechnologie. Een dunne naad van vloeibare lijm wordt met een speciaal apparaat op het oppervlak van de gelegde blokken aangebracht. Het te installeren blok wordt in de container gedompeld met de zijkanten waarmee het in contact komt met andere elementen, en wordt op zijn plaats gepositioneerd met een tolerantie van ongeveer 5 mm. Daarna moet het blok worden verplaatst totdat een karakteristiek piepgeluid verschijnt tussen de elkaar aanrakende oppervlakken en vervolgens met een hamer uitlijnen in het vlak van de muur en waterpas. De uitstekende overtollige lijm moet met kracht worden teruggewreven met een spatel, dit beperkt de opname van vocht door de randen van de blokken.
Vorming van openingen en overlappende opstelling
Een van de typische gebreken van een cellenbetonhuis zijn de versterkende lateien van de openingen. Hun berekening wordt uitgevoerd volgens de standaardmethodologie: de bovendorpel is voorzien van absolute stijfheid, terwijl het gewicht van de constructie boven de opening de toegestane belasting van de blokken voor een bepaald ondersteuningsgebied en het zelfdragend vermogen van het metselwerk niet mag overschrijden. Hierdoor zijn lateien in cellenbetonhuizen langer dan normaal, respectievelijk neemt het aantal openingen in thermische bescherming relatief toe. In de praktijk wordt het probleem opgelost door een thermische onderbreking in de lateien: ofwel door speciale cellenbetonbakken te gebruiken als permanente bekisting, ofwel door scheidingswanden van geëxpandeerd polystyreen in te brengen vóór het storten. De zijranden van de opening kunnen worden aangelegd met de vorming van een kwart, waarvoor blokken met een speciale vorm worden gebruikt of een flens van de vereiste dikte wordt gelijmd.
Gassilicaatblokken manifesteren hun dragende eigenschappen alleen volledig in de aanwezigheid van een structureel element dat de belasting verdeelt. In de regel wordt voor dit doel een gewapende betonnen riem met versterkte wapening gebruikt – 250-300 mm hoog en de dikte van de gehele dragende laag van de muur. Armopoyas is een ernstige kwetsbaarheid van cellenbeton gebouwen in termen van thermische bescherming. Om de koudebrug te elimineren, kunt u dezelfde technieken gebruiken als bij het plaatsen van jumpers in de openingen: schuimverdelers of speciale trays, in het geval van een tweelaags metselwerk sluit de buitenmuur eenvoudig de uiteinden van de band en vloeren.
Beste lezer, ik heb een vraag over de lay-out van het metselwerk van cellenbeton. Ik ben benieuwd naar de beste manier om dit soort metselwerk te ontwerpen. Zijn er specifieke richtlijnen of best practices die ik moet volgen? Hoe zit het met de vereiste afmetingen, verbindingsmethoden en het gebruik van speciale gereedschappen? Ik zou graag wat advies en tips krijgen over het succesvol aanleggen van metselwerk met cellenbeton. Alvast bedankt voor uw informatie!