De meeste van de opgetrokken paneel- en bakstenen huizen waren niet voorzien van gevelisolatie. Beton en bakstenen hebben een hoge dichtheid en lage thermische isolatie-eigenschappen. Het gevolg zijn koude muren en oncomfortabele temperaturen. Er zijn verschillende manieren om van binnenuit te isoleren, het belangrijkste is om vocht te voorkomen.
Dauwpunt – fysica van het fenomeen
Een koude muur is niet het enige nadeel van paneel- of bakstenen huizen. Vaak verschijnen er vocht en bijbehorende schimmel en schimmel op. De beste manier om te vechten is om de muur van buitenaf te isoleren (dit is ook een vereiste van SNiP), maar dit is niet altijd mogelijk. Daarom moet je de koude muur bestrijden en deze van binnenuit isoleren. Maar hier zijn valkuilen.
Zelfs als de koude muur eerder droog was, kan er vocht optreden als deze van binnenuit wordt geïsoleerd. En het zogenaamde dauwpunt zal de schuld zijn.
Het dauwpunt is een voorwaardelijke grens waarbij de temperatuur van waterdamp gelijk wordt aan de temperatuur van condensatie. Het manifesteert zich natuurlijk in het koude seizoen. Met het juiste ontwerp van het huis (rekening houdend met de kenmerken van de regio), bevindt het zich ongeveer in het midden van de dikte van de gevel gemaakt van een materiaal met een uniforme dichtheid.
Als isolatie van buitenaf wordt uitgevoerd, verschuift het dauwpunt naar een afname van de dichtheid (dat wil zeggen naar het buitenoppervlak van de muur). Wanneer het van binnenuit geïsoleerd is, beweegt het naar binnen en kan er condensatie optreden op het oppervlak van de hoofdmuur of in de isolatie.
En om de omvang van mogelijke schade in te schatten, volstaat het om te zeggen dat als gevolg van de vitale activiteit van één persoon ongeveer 4 liter water per dag verdampt (koken, nat reinigen, persoonlijke hygiëne, wasgoed, enz.).
Kenmerken van koude muurisolatie van binnenuit
Er zijn verschillende manieren om condensvorming op een intern geïsoleerde muur te voorkomen:
- Creëren van een laag warmte-isolerend materiaal met een minder dampdoorlatendheid dan die van het gevelmateriaal.
- Isolatie met materialen met minimale wateropname.
- Toepassing van geventileerde geveltechniek (rekening houdend met interne plaatsing).
Vloeibare isolatie
Polyurethaanschuim
PPU-isolatie voldoet aan alle eisen voor dampscherm, wateropname en afwezigheid van naden. Daarom blijft het, zelfs als het dauwpunt in de laag ligt, “voorwaardelijk”, aangezien er geen condensatie is in dampondoorlatende materialen. Het blijkt vanaf de zijkant van de kamer een volledig afgedichte thermische isolatielaag.
De milieuvriendelijkheid van PU-schuim na uitharding voldoet aan de eisen voor woongebouwen. Schadelijke dampen zijn alleen aanwezig als de componenten tijdens het spuitproces worden gemengd – na polymerisatie blijft de structuur van het materiaal stabiel.
Thermische isolatie wordt aangebracht tussen de krat en dichtgenaaid met vochtwerende plaatmaterialen (gipsplaat, OSB of multiplex). Kortom, het is als een groot prefab sandwichpaneel.
Het nadeel van deze methode is het gebruik van speciale apparatuur.
Vloeibaar keramiek
Dit is een relatief jong thermisch isolatiemateriaal, waarvan de werking is gebaseerd op het gebruik van twee principes: het creëren van een dunne laag met een hoge weerstand tegen warmteoverdracht en de reflectie van warmte naar de stralingsbron.
Natuurlijk kan een dunne warmte-isolerende laag geen goede thermische isolatie bieden – dit is een aanvullende, maar noodzakelijke factor. Hoewel het een vrij hoog effect geeft, voelt de muur veel “warmer” aan.
De belangrijkste taak van het verminderen van warmteverlies wordt uitgevoerd door microscopisch kleine keramische bollen die infraroodstraling reflecteren.
Volgens de fabrikanten is het effect van een laag van 1,5 mm te vergelijken met thermische isolatie met 5 cm dik schuim of 6,5 cm minerale wol..
De methode van aanbrengen is hetzelfde als voor acrylverf (de basis is hetzelfde). Na polymerisatie vormt zich een dichte en duurzame film op het oppervlak en latexadditieven verbeteren de waterdichtheid.
Rolisolatie
Penofol
Penofol is een combinatie van polyethyleenschuim met aluminiumfolie. Dit is een hele reeks materialen (oa enkelzijdig, dubbelzijdig, gelamineerd, voorzien van een kleeflaag). Bovendien kan het zowel in combinatie met andere warmte-isolerende materialen als onafhankelijk worden gebruikt. Overigens is penofol populair bij het isoleren van een bad van binnenuit, en zelfs is er veel meer stoom dan in een gewone woonkamer.
Gebruik voor het isoleren van een koude muur penofol met één laag folie (eenzijdig) en tot 5 mm dik.
In het geval, zoals bij vloeibaar keramiek, wordt het effect bereikt door de lage thermische geleidbaarheid van geschuimd polyethyleen, evenals de lage dampdoorlatendheid en hoge reflecterende eigenschappen van de folie (tot 97%).
Maar in tegenstelling tot naadloze coatings is een volledige afdichting en het voorkomen van koudebruggen niet haalbaar. Hierdoor kan condensatie ontstaan op het oppervlak van de folie. Zelfs de verplichte afdichting van voegen met zelfklevende aluminiumfolie zal nog steeds een opening tussen aangrenzende platen binnenin laten..
De methode om condensvorming op de folie tegen te gaan is traditioneel: een draaibank met een geventileerde spleet tussen het schuimschuim en de buitenbekleding.
Polyphom
Een andere versie van geschuimd polyethyleen, maar al gemaakt in de vorm van een soort behang – aan beide zijden bevindt zich een laag papier. Polyfom en is bedoeld om er behang op te plakken.
Natuurlijk zijn de thermische isolatie-eigenschappen niet zo hoog als die van penofol, maar om een koude muur warmer te laten aanvoelen, zijn ze voldoende.
In de meeste gevallen leidt de onbeduidende dikte van de isolatie niet tot beweging van het dauwpunt naar het binnenoppervlak.
Het nadeel van deze methode is dat alleen een droge muur wordt geïsoleerd.
Opwarmen met geëxpandeerd polystyreen
Op de voorbereide en geëgaliseerde wand wordt geëxpandeerd polystyreen (of geëxtrudeerd polystyreenschuim) verlijmd. Beide materialen hebben een zeer lage wateropname (vooral geëxtrudeerd polystyreenschuim), waardoor condensvorming in de isolatielaag uitgesloten is. Het grootste gevaar is het verschijnen op het oppervlak van de geïsoleerde muur..
Daarom is het het beste om de platen op speciale hydrofobe kleefstofmengsels te lijmen die over het hele oppervlak van de platen worden aangebracht. En om het binnendringen van waterdamp vanaf de zijkant van de kamer te voorkomen, behandelt u de naden met een kit (u kunt ook schuim met een trap- of een doorn-groefverbinding gebruiken).
Afwerking kan op twee manieren worden gedaan:
- wapeningsnetwerken en pleisterwerk;
- lambrisering op het dragende frame, bevestigd aan de vloer, het plafond en aangrenzende wanden (gipsplaat-valse wand).
Isolatie van minerale wol
Minerale wol voldoet niet aan de eisen voor dampdoorlatendheid en wateropname voor isolatie van binnenuit. Maar het kan worden gebruikt.
Het belangrijkste is om maximale bescherming te bieden tegen vochtige lucht van de zijkant van de kamer en de verwering van waterdamp van de isolatielaag. Dat wil zeggen, om een geventileerde gevel te maken, maar in omgekeerde volgorde: muur, opening, dampdoorlatend membraan, minerale wol, dampschermfolie, decoratieve bekleding in de kamer.
Het is noodzakelijk om een valse muur te maken op een afstand van 2-3 cm van de hoofdmuur. En maak ventilatiegaten om de waterdamp van onder en boven te weerstaan.
Is het mogelijk om muurisolatie toe te passen in een appartement om de koude muren te bestrijden?