Een correct gemaakte waterdichtheid van de fundering is niet alleen een garantie voor een droge kelder, maar ook een garantie voor een lange levensduur van het hele gebouw. Over wat voor soorten waterdichting zijn en hoe ze verschillen, wordt in dit artikel beschreven..
Water verslijt een steen – dit spreekwoord weerspiegelt als geen ander het grootste probleem van de funderingen van gebouwen – de funderingen en bijbehorende kelders en kelders. Ze zijn vooral gevoelig voor de schadelijke effecten van vocht. Denk niet dat het enige probleem de aanwezigheid van water in de kelder is, nee, het kan gewoon weggepompt worden. Dit is hetzelfde ongemak dat u kunt verdragen. Het probleem is dat water de ondersteunende structuren wegspoelt en, vooral bij bevriezing, het beton waaruit de fundering is gemaakt, vernietigt. Dat is de reden waarom dit, ondanks de aanvankelijk ogenschijnlijke onbeduidendheid van waterdichtingswerken, fundamentele werken zijn.Als u ze niet in de beginfase van de bouw doet, kunt u in de toekomst voor ernstige problemen komen te staan, tot aan de vernietiging van de fundering..
In feite komt elk werk aan het waterdicht maken van funderingen, en bijgevolg ook aan kelders van gebouwen, neer op het voorkomen van waterinsijpeling in constructies – het creëren van een barrière. Idealiter wordt dergelijk werk buiten uitgevoerd, in de fase van het leggen van de fundering. Als alles correct is gedaan, zal noch regen noch smeltwater door de fundering in de kelder dringen. Er zijn echter momenten waarop regen of smeltwater niet het enige gevaar is. Een hoge grondwaterspiegel, waarbij de grond als een spons tot een bepaald niveau met vocht verzadigd is, vaak hoger dan het niveau van de kelderverdieping, vormt een serieus probleem. Er is water in de kelder, dat niet kan worden weggepompt – het bevindt zich aanvankelijk in de grond en na een tijdje zal het zich weer ophopen, en vanwaar het onmogelijk is om jezelf te beschermen door alleen de fundering te isoleren – vocht komt van onderaf. In dit geval is de enige manier om ongewenst water te vermijden, het maken van een waterdichte barrière over de hele binnenkant van de kelder, in wezen een trog..
Er zijn verschillende opties voor het waterdicht maken van funderingen en kelders, die elk hun eigen voordelen hebben ten opzichte van andere en hun eigen toepassingsgebieden. Deze opties worden in het artikel besproken.
Er kunnen drie soorten waterdichting worden onderscheiden: coaten, lijmen en penetreren. Laten we elk van hen in meer detail bekijken en proberen hun sterke en zwakke punten te achterhalen..
Coating waterdicht maken
Misschien wel de oudste versie van waterdichtingswerk. Elk waterdicht materiaal dat rechtstreeks op de muren kan worden aangebracht, zoals verf of gips, vormt de basis van de waterdichting van de coating. Het was oorspronkelijk verdunde klei. Vervolgens werd het vervangen door mastiek op basis van bitumen. Momenteel worden voor deze doeleinden moderne polymere materialen gebruikt..
Toepassingstechniek: een vlak oppervlak van de fundering met naden, indien nodig, stopverf aan de buitenkant wordt geverfd met minimaal 3 lagen waterdichtmakende mastiek. Fabrikanten verzekeren dat het mogelijk is om van binnenuit te schilderen, maar het mastiek kan bij hoge waterdruk loslaten – in dit geval wordt het alleen vastgehouden door de adhesiekrachten van het mastiek met beton. Het kan worden aangebracht met elk geschikt gereedschap – kwast, roller of spatel, het hangt allemaal af van de consistentie van het gebruikte materiaal. Nadat de waterdichtingslaag is opgedroogd, wordt de sloot langs de fundering, waarin de werkzaamheden zijn uitgevoerd, opgevuld. Het is zinvol om de kelder van het gebouw af te dekken met een waterdichte laag..
Prijs: afhankelijk van de gebruikte materialen: vanaf 100 roebel / m2 voor composities op basis van cement en vanaf 150 roebel / m2 bitumen gebaseerd.
Fabrikanten: in feite hebben alle grote fabrikanten van bouwmaterialen waterdichtingsmengsels in hun catalogus: Ivsil, Knauf, Technonikol, Prospectors, enz..
Voordelen:
- eenvoudige toepassing – in feite schilderen in meerdere lagen;
- lage prijs;
- de kunststoflaag is bestand tegen mechanische beschadigingen.
Minpuntjes:
- effectieve toepassing alleen van buitenaf, omdat het van binnenuit onder invloed van water kan afbladderen;
- bij temperatuurdalingen kan de waterdichtingslaag barsten.
Conclusie: dit type is zeer geschikt voor het extern waterdicht maken van verticale elementen van funderingen en plinten.
Waterdichting verlijmen
Bij het oplossen van een van de belangrijkste problemen van het waterdicht maken van het coatingtype – scheuren, zijn er opties verschenen waarin de waterdichtingslagen worden versterkt met een of meer tussenlagen van scheurvaste materialen. Meestal verkocht op rollen.
Toepassingstechnologie: dergelijke waterdichting wordt aangebracht door te lijmen op een plat geïsoleerd oppervlak. Het plakken kan worden uitgevoerd met behulp van speciale mastiek, of, wat veel gebruikelijker is, door thermische fusie. In dit geval wordt de binnenste laag met een fakkel gesmolten en, terwijl deze zich in een semi-vloeibare viskeuze toestand bevindt, op het oppervlak gelijmd. Aanbrengen gebeurt in minimaal twee lagen, waterdichtingsstrips worden verlijmd met een overlapping van ongeveer 10 cm.
Prijs: vanaf 120 roebel / m2.
Fabrikanten: de meeste fabrikanten van flexibele dakbedekkingsmaterialen maken ook gelijmde waterdichting: Technonikol, Ruflex en anderen.
Voordelen:
- er wordt een duurzamere waterdichte laag verkregen dan een coating, die bestand is tegen scheuren.
Minpuntjes:
- technologisch meer complexe toepassingsmethode;
- minder sterke hechting van waterdichtheid aan het oppervlak, met als gevolg een verhoogd risico op delaminatie;
- hogere prijs.
Conclusies: goede optie voor externe waterdichting, niet geschikt voor interne isolatie.
Penetrerende waterdichtheid
Het nieuwste type waterdichting. Het bestaat uit de verwerking van betonnen elementen van gebouwen met speciale verbindingen. De actieve stoffen van de samenstelling dringen door in de poriën van het beton en gaan een chemische reactie aan met het cement. Dientengevolge worden in de betonconstructie niet in water oplosbare kristallen gevormd, die op betrouwbare wijze microscheuren, poriën en capillairen van het materiaal verstoppen, terwijl water naar buiten wordt gedrukt. Het proces van kristalvorming en verstopping van poriën vindt gelijktijdig in alle richtingen plaats. Het resultaat is een materiaal dat ondoordringbaar is voor water. Bij afwezigheid van vocht stoppen de kristallen met groeien en wanneer vocht verschijnt, beginnen ze opnieuw en dringen dieper in beton door, dat wil zeggen dat er een enkele structuur met een lange levensduur wordt gevormd. De compositie kan zowel extern als intern worden aangebracht. De enige beperking is de toepassing alleen op betonnen oppervlakken. Er zijn technologieën die het gebruik van penetrerende waterdichting op bakstenen funderingen mogelijk maken, maar deze zijn behoorlijk bewerkelijk en daarom van weinig nut. Eerlijk gezegd moet worden opgemerkt dat bakstenen funderingen uiterst zeldzaam zijn..
Toepassingstechnologie: als de fundering monolithisch is, is de volgorde van werken als volgt: het droge mengsel wordt verdund met water tot een romige toestand en op beton aangebracht met een borstel, borstel, roller of spatel, na het drogen wordt het overtollige materiaal weggeveegd met een borstel. Als de fundering is gemaakt van betonblokken, is het noodzakelijk om eerst de voegen te plamuren en deze te verwerken met een doordringende waterdichtheid voor de voegen. Indien nodig kunt u de compound gebruiken om de naden dieper af te dichten. Verdere werkzaamheden zijn vergelijkbaar met die hierboven beschreven..
Prijs: vanaf 300 roebel / m2.
Producenten: Penetron, Stream, Cerezit en anderen.
Voordelen:
- op basis van de eigenschappen van het materiaal is het duidelijk dat de behandeling met doordringende waterdichting niet alleen een barrière tegen water creëert, maar ook de betonnen basis zelf aanzienlijk versterkt;
- eenvoudige applicatietechnologie;
- kan van binnenuit aangebracht worden, het eindresultaat zal nagenoeg dezelfde kwaliteit hebben als bij buiten aanbrengen.
Minpuntjes:
- je kunt alleen op een betonnen ondergrond werken;
- zeer hoge prijs.
Conclusie: een uitstekend materiaal voor het waterdicht maken van beide gebouwen in aanbouw – in dit geval is het zinvol om het buiten toe te passen en al gebouwd, vooral voor het isoleren van ondergelopen kelders, waar alleen van binnenuit gewerkt kan worden.
Dus elk type waterdichtheid heeft een plek om te zijn. Zelfs een dergelijke ‘oude’ methode als coating kan, door een kleine verbetering – het aanbrengen van een versterkende laag bouwgaas tussen de waterdichtingslagen – een uitstekend resultaat geven, en een combinatie – een honderd procent garantie voor de bescherming van funderingen, kelders en kelders van gebouwen tegen water.
Aan het einde geven we een samenvattende tabel van de soorten waterdichtingen, hun kenmerken en toepassingsgebieden:
Type waterdichtheid Prijs wrijven / m2 Duurzaamheid Hechtsterkte (op een schaal van 1 tot 5) Technologie (op een schaal van 1 tot 5) Toepassingen Coating op basis van cement vanaf 100 10 jaar 3 4 Waterdicht maken van buitenmuren, funderingen en plinten, waterdicht maken vanaf de binnenkant van interne gebouwen (badkamer, toilet), waterdicht maken vanaf de binnenkant van watertanks (zwembaden, enz.) op basis van plastic materialen vanaf 150, 6-8 jaar oud 2 vijf Waterdicht maken van buitenmuren, funderingen en plinten, waterdicht maken van binnenuit watertanks (zwembaden, etc.) Okleechnaya vanaf 120 15 jaar 1 2 Waterdicht maken van buitenmuren, funderingen, plinten en daken Doordringend vanaf 300 50 jaar vijf 4 Waterdicht maken van binnen- en buitenmuren, funderingen, plinten en kelders, reparatie van waterdichting, waterdicht maken van interne gebouwen (badkamer, toilet), waterdicht maken van watertanks (zwembaden, enz.)
Wat zijn de verschillende soorten waterdichting en wat zijn hun kenmerken en toepassingsgebieden?
Er zijn verschillende soorten waterdichting, elk met hun eigen kenmerken en toepassingsgebieden. Een veelgebruikte methode is het gebruik van waterdichte membranen, zoals EPDM (Ethyleen Propyleen Dieen Monomeer) of bitumen dakbedekking. Deze membranen worden doorgaans gebruikt voor het waterdicht maken van daken en funderingen. Ze zijn duurzaam, flexibel en bestand tegen UV-straling en chemische stoffen.
Een andere methode is het aanbrengen van waterdichte coatings, zoals acryl- of polyurethaancoatings. Deze coatings worden meestal toegepast op betonnen oppervlakken, zoals vloeren en muren. Ze zijn gemakkelijk aan te brengen, hebben goede hechtingseigenschappen en bieden bescherming tegen waterindringing.
Daarnaast kunnen waterdichte cementgebonden systemen worden gebruikt, waarbij waterdichtingmiddelen aan het cementmengsel worden toegevoegd. Deze systemen worden vaak gebruikt voor het waterdicht maken van kelders en tunnels. Ze bieden een hoge waterdichtheid en zijn bestand tegen hoge waterdruk.
Tot slot kunnen waterdichte membranen of coatings worden toegepast op speciale toepassingen, zoals zwembaden, vijvers en waterbassins. Deze materialen zijn specifiek ontworpen om bestand te zijn tegen constante blootstelling aan water en hebben uitstekende waterdichte eigenschappen.
Het kiezen van de juiste waterdichtingmethode hangt af van het specifieke toepassingsgebied en de vereisten. Het is belangrijk om rekening te houden met factoren zoals duurzaamheid, flexibiliteit en waterbestendigheid bij het selecteren van de meest geschikte waterdichtingmethode.
Er zijn verschillende soorten waterdichtingmethoden, zoals het gebruik van waterdichte membranen, coatings, cementgebonden systemen en speciale materialen voor specifieke toepassingen. De keuze van de juiste methode hangt af van het specifieke toepassingsgebied en de vereisten, zoals duurzaamheid, flexibiliteit en waterbestendigheid.