Een van de meest interessante technologieën voor gevelafwerking van vandaag zijn thermische klinkerpanelen. We hebben de belangrijkste kenmerken van dit afwerkingsmateriaal geanalyseerd, inclusief de specifieke kenmerken van de installatie, het gedrag in verschillende klimatologische omstandigheden en de impact op de thermische bescherming van gebouwen..
Soorten en kosten van thermische panelen
Bij het kiezen van thermische panelen voor gevelbekleding, is het gemakkelijk voor een beperkte keuze te staan. Ondanks het feit dat er alleen al voor klinkerpanelen ongeveer een dozijn verschillende soorten bases zijn, kunt u in een enkele regio persoonlijk kennis maken met slechts twee of drie voorbeelden van dergelijke producten.
Door het type basis zijn de panelen verdeeld in homogeen en meerlagig. Het laatste type is nu vrij zeldzaam te vinden, vooral op tentoonstellingen van bouwtechnologieën. Versterking met plaatmateriaal zou de taak moeten vervullen om krimp van het schuimpolymeer in de eerste stadia van uitharding te voorkomen, maar dit nadeel wordt niet waargenomen in de hogedrukgiettechnologie. Tegelijkertijd biedt de introductie van een extra hygroscopische laag in het thermische paneel geen significante voordelen, maar het kan de warmte-isolerende eigenschappen van de afwerking verslechteren en een uitgesproken thermische barrière vormen, waar vocht zal condenseren met een hoog risico..
Enkellaagse panelen zijn gebaseerd op een van de drie typen: PSB, XPS (EPS) en PPU, in deze volgorde stijgen de kosten ook. Qua thermische prestaties lijken al deze materialen sterk op elkaar, alleen verschillen hun vorstbestendigheid, operationele stabiliteit en brandveiligheid.
Als bekledingslaag worden klinkertegels van een breed scala aan fabrikanten gebruikt. Het biedt een betrouwbare bescherming van de isolatie tegen invloeden van buitenaf en vormt tegelijkertijd een afgewerkt afwerkingsoppervlak met een bijna exclusieve uitstraling. Hoe meer vertrouwen er in de tegelfabrikant is, hoe kleiner de kans dat er na verloop van tijd defecten worden ontdekt. In principe is de klinkertegel zelf een zeer sterk en duurzaam materiaal, de kwaliteiten ervan kunnen alleen worden bedorven door de introductie van onzuiverheden van derden in de grondstof.
Volgens de fabricagemethode worden de panelen verdeeld in bulk en geëxtrudeerd lijmen. Het is vrij te verwachten dat het gieten van een warmte-isolerend vulmiddel in een matrix met onderaan een tegel de hoogst mogelijke hechtingskwaliteit oplevert, maar deze productietechnologie vereist speciale apparatuur. De tegel wordt ook op de isolatie verlijmd door de methode van herhaaldelijk persen, wat zorgt voor hoge prestaties. Thermische panelen van deze productiemethode mogen alleen bij een vertrouwde leverancier worden gekocht..
Paneelmontagemethoden
Thermische panelen stellen hoge eisen aan de kwaliteit van de ondergrondvoorbereiding. Door hun grote formaat zijn ze zeer gevoelig voor temperatuurvervormingen en seizoensgebonden krimp van het gebouw. Desalniettemin loont het zorgen voor de voorbereiding van buitenmuren voor de installatie van thermische panelen met interesse: ze vormen niet alleen een afwerkingslaag met een hoogwaardige uitstraling, maar bieden ook de vereiste waarde van de muurweerstand tegen warmteoverdracht.
In de Russische bouwpraktijk wordt vaak geprobeerd geld te besparen doordat de dikte van de panelen wordt verkleind door eerst gewone isolatieplaten op de gevel te plakken. In dit geval wordt het thermische paneel gewoon als decoratieve afwerking gebruikt. Hier is geen gerechtvaardigd voordeel van: de belangrijkste kosten van thermische panelen zijn precies de tegels, terwijl de kosten voor het vergroten van de dikte van de geïsoleerde basis ongeveer vergelijkbaar zijn met de verkoopprijs van isolatiematerialen. Bij het bedekken van de gevel met geëxpandeerd polystyreen voor de installatie van thermische panelen, ligt het enige voordeel in de voorbereidende voorbereiding van het oppervlak om het vlak te maken of de hechting te verhogen.
Omdat thermische panelen een volledige thermische bescherming van een gebouw kunnen bieden en tegelijkertijd niet gevoelig zijn voor bevochtiging, hoeven ze geen luchtruimte te regelen. Integendeel, de aanwezigheid van een luchtspleet tussen de muur en het thermische paneel kan condensatie veroorzaken in het gebied grenzend aan de dragende laag. Dit is vooral nadelig voor wanden van hout, gasbeton of SIP-panelen..
Er zijn twee manieren om een hoogwaardige installatie van thermische panelen te garanderen. De eerste is voorbereidende pleister met een tolerantie voor de kromming van het vlak in de orde van 1–1,5 mm / m, maar niet meer dan 10 mm over het gehele wandoppervlak. De tweede methode verwijst naar “droge” constructie: een ondersteunend subsysteem wordt op de wanden gemonteerd, de ruimte tussen de rekken wordt gevuld met isolatie en vervolgens worden panelen aan het frame bevestigd. In beide gevallen vormen de panelen een bijna monolithische koek met de muur..
Montage onderconstructie
Thermische panelen zorgen voor een minimale belasting van de basis, afhankelijk van de dikte van de isolatie, hun soortelijk gewicht kan 7-15 kg / m bedragen2. Om deze reden hoeft de montagestructuur geen uitstekend draagvermogen te hebben, maar de duurzaamheid mag niet ter discussie staan..
Het wordt niet aanbevolen om profielen te gebruiken voor gipsplaat onder thermische panelen. Het is beter om de voorkeur te geven aan gelamineerd fineerhout of hardhout. Voordat de staven of latten worden geïnstalleerd, moeten ze worden geïmpregneerd met een antisepticum met gecombineerde werking en vervolgens worden ze gehydrofobeerd.
De behoefte aan een montagesubsysteem is in de regel te wijten aan de moeilijkheden bij het bevestigen van thermische panelen aan de dragende laag van de muur. In het bijzonder wordt een dergelijke oplossing gebruikt in de frameconstructie, of als losse schelpsteen of schuimbeton als metselmateriaal werd gebruikt. De rail zelf kan meerdere gedistribueerde bevestigingen hebben, terwijl het paneel op slechts vier of vijf punten aan het subsysteem is bevestigd..
Isolatiekoek en dampscherm
Het belangrijkste tegenargument tegen het gebruik van thermische panelen is het probleem van condensatie van waterdamp, die van de binnenkant van de kamer naar buiten doordringt als gevolg van het verschil in partiële druk. Aangezien de isolerende basis van de panelen praktisch geen gasuitwisselingsvermogen heeft (met uitzondering van PSB), zou het materiaal van het metselwerk zelf een nog groter vermogen moeten hebben om waterdamp vast te houden. Anders wordt de hoofdregel bij de verdeling van de lagen van de cake volgens hun vermogen tot gasuitwisseling niet in acht genomen.
Er zijn twee manieren om uit deze situatie te komen. De eerste is om de dikte van de panelen te vergroten tot een zodanige waarde dat het hele bereik van coördinaten van het dauwpunt volledig binnen de isolatie valt. De berekening voor thermische klinkerpanelen wordt uitgevoerd volgens hetzelfde principe als bij het isoleren met platen van hetzelfde materiaal als de isolerende basis. Als er een versterkingsplaat in de basis zit, wordt de berekening uitgevoerd volgens een individueel schema, de meeste rekenprogramma’s kunnen zo’n taart niet berekenen.
De tweede manier om vochtcondensatie uit te sluiten, is de penetratie ervan in de wanden te beperken door de binnenwanden af te dekken met een dampscherm. Tegelijkertijd gaat de schil van de “ademende” muren, die op een natuurlijke manier de luchtvochtigheid in het gebouw kunnen reguleren, verloren. Deze aanpak vereist een meer grondige studie van het ventilatiesysteem..
Decoratieve eigenschappen
Hoogwaardige thermische panelen verliezen hun uiterlijk niet na 30 of zelfs 50 jaar. De ervaring met het gebruik van middelmatige producten laat op zijn beurt precies de tegenovergestelde resultaten zien. Er zijn verschillende risicofactoren om het uiterlijk van thermische panelen met klinkertegels te verstoren..
De klinker zelf verliest zijn eigenschappen niet onder invloed van ultraviolette straling, wordt praktisch niet vuil en vertoont in het algemeen een voorbeeldige duurzaamheid. Het assortiment van de meeste leveranciers heeft twee tot vijf dozijn variaties in kleuren en texturen, het is mogelijk om verschillende tegels in één paneel te combineren. Dit alles maakt de decoratieve waarde van zo’n afwerking een van de hoogste.
Het grootste probleem van thermische klinkerpanelen houdt verband met een schending van de integriteit van de voegen of het loslaten van tegels van de isolerende basis. Als dit laatste voornamelijk het gevolg is van een schending van de productietechnologie, treden verbindingsfouten op als gevolg van installatiefouten.
Allereerst moet u weten dat de meest duurzame thermische panelen op een vijfpunts montagesysteem zijn. Je moet ook letten op hoogwaardige voegverbindingen. Meestal worden ze ingevuld en opgemaakt nadat de panelen zijn geïnstalleerd. Het is optimaal om de naden ’s avonds te vullen, om de volgende dag in de ochtend te verbinden. De samenstelling van de fuga moet speciaal ontworpen zijn voor gebruik met klinkertegels. Een bijkomend voordeel is de aanwezigheid van een hoekgroef aan de uiteinden van de klinker, waardoor het vulmiddel niet kan weglopen.
Stadia van het apparaat voor afwerking met thermische panelen
Het belangrijkste kenmerk van thermische panelen als materiaal voor gevelafwerking is hun grote formaat. Met dergelijke afmetingen is het vrij moeilijk om de abutments naar de openingen te omzeilen en de hoogte correct te berekenen. Om deze reden leveren fabrikanten op maat gemaakte kits voor gevels. Ze omvatten zowel gewone als hoekpanelen, maar ook elementen om naar de hellingen te kijken en uitbreidingen op de bovenste rij. Het enige dat nodig is om een dergelijke kit te verkrijgen, is het leveren van werktekeningen van de gevel met de belangrijkste afmetingen, meestal wordt de berekening gratis uitgevoerd. Tegelijkertijd wordt het werk aan het bijsnijden en plaatsen van panelen geminimaliseerd..
Tegen de tijd dat de set thermische panelen bij de faciliteit aankomt, moet er al een ruw oppervlak zijn voorbereid of moet een ondersteuningssysteem worden geïnstalleerd. De installatie van de panelen zelf is extreem snel:
1. Langs de lijn van de basis is een geperforeerd startprofiel bevestigd, dat dient als nulmarkering. De starterslade maakt het mogelijk om de kelder af te werken na het hoofdvlak van de muren.
2. Panelen worden van onder naar boven in horizontale rijen geplaatst en bevestigd, beginnend vanuit de buiten- of binnenhoek van het gebouw.
3. De belangrijkste bevestiging van de panelen wordt uitgevoerd door middel van polystyreenlijm, die wordt aangebracht in een doorlopende contour langs de omtrek en op verschillende plaatsen langs het midden van de achterkant van het paneel..
4. Voor meer betrouwbaarheid en fixatie terwijl de lijm opdroogt, wordt elk paneel bevestigd met pluggen met een plastic plug of zelftappende schroeven op de locaties van de ingebedde elementen, dat wil zeggen in de T-vormige verbindingen van de naden tussen de klinker.
5. Het is ook mogelijk om de panelen met paraplupluggen te bevestigen aan verticale randen, waarbij de basisisolatie niet is bedekt met tegels. Zodat de bevestiging het verlijmen van het aangrenzende paneel niet hindert, wordt een rond zweet bemonsterd met een verenboor.
6. Verticale voegen van de panelen worden verbonden met behulp van sterk hechtende polyurethaanlijm, die wordt aangebracht op de openingen en de achterkant van de uitstekende tegels van aangrenzende thermische panelen.
7. Horizontale voegen hebben een kwartvoeg, die ook gevuld is met lijm.
8. Nadat de plaatsing van de panelen is voltooid, wordt het voegen van de naden uitgevoerd. Je kunt een speciaal pistool gebruiken, je kunt hiervoor een strakke plastic zak met een uitgesneden hoek gebruiken als een soort gebakspuit.
9. Naaien van voegen wordt 10-15 uur na het vullen uitgevoerd, het is optimaal als gedurende deze periode een lage temperatuur en een gematigde luchtvochtigheid wordt waargenomen.
Wat zijn de voordelen van het gebruik van thermische gevelplaten met klinkertegels als buitendecoratie voor het huis?