Traditionele keramische of cementzandtegels – wat te kiezen

In dit artikel: de stadia van de productie van keramische tegels; hoe worden geglazuurde en engobed tegels verkregen; technologie voor de productie van cementzandtegels; vergelijkende kenmerken van keramische tegels en cementzandtegels; gemiddelde kosten van natuurlijke tegels; afhankelijkheid van de kwaliteit van een tegel op de merknaam.

Er is geen betere dakbedekking dan een dak van keramische tegels, en dit is een onbetwistbaar feit. De dakbedekkingsmarkt biedt huiseigenaren echter ook zandcementshingles die qua uiterlijk lijken op keramiek. Om de juiste keuze te maken, moet u de kenmerken van deze dakbedekkingscoatings begrijpen, bepalen wat het verschil ertussen is en hoe groot het is. Allereerst natuurlijke tegels – denk aan de productietechnologie …

Technologie voor de productie van natuurlijke, engobed en geglazuurde tegels

Onder de momenteel populaire dakbedekkingsmaterialen worden al eeuwenlang alleen gebakken kleipannen met succes gebruikt. Gedurende deze tijd is de technologie voor de productie van tegels praktisch niet veranderd, behalve dat handmatige arbeid werd geautomatiseerd.

De grondstof voor keramische tegels is hoogwaardige aardewerkklei, die in de buurt van de tegelproductie wordt gewonnen. Na extractie uit de groeve wordt de klei naar ruwe magazijnen getransporteerd, waar het wordt voorbehandeld – gedurende een bepaalde tijd wordt verouderd en vervolgens wordt verwerkt met een wielmolen, die de kleimassa in fragmenten breekt, die worden onderworpen aan screening om onzuiverheden te verwijderen en te malen. Verder worden water en weekmakers in gespecificeerde verhoudingen aan de poederklei toegevoegd – een homogene plastic massa wordt verkregen.

De gemengde kleimassa wordt verdicht door middel van vijzels en uitgeperst door een platte matrijs – een kleiband komt de transportband binnen, die in platen van een bepaalde grootte wordt gesneden. De tweede vormmethode is persen in een draaiende pers, waarbij, om hoogwaardige tegels te verkrijgen, geen metaal, maar gipsmallen worden gebruikt..

De volgende stap is het drogen van de gevormde kleiplaten in speciale kamers, onder constante controle van vochtigheid en temperatuur. Bij gelijkmatige droging wordt overtollig vocht van de toekomstige tegels verwijderd, waardoor scheuren en vormveranderingen door ongelijkmatige krimp worden vermeden.

Vervolgens worden de keramische tegels opgestuurd om te bakken. Het wordt voorlopig onderworpen aan engobing of glazuur, maar als de uiteindelijke kleur van het product rood zou moeten zijn, worden deze soorten bewerkingen niet uitgevoerd. De tegels zijn natuurlijk rood, d.w.z. niet geglazuurd of engobed, het wordt natuurlijk genoemd, de kleur wordt bepaald door de ijzeroxiden in de klei. Engob is een witte klei vermengd met water, waaraan verschillende minerale pigmenten zijn toegevoegd, oftewel gekleurde klei. Het wordt aangebracht op het oppervlak van de tegels en geeft ze een bepaalde kleur die na verloop van tijd niet vervaagt. In dit geval zullen de oppervlakken van engobed tegels niet barsten tijdens het gebruik, omdat het uitgangsmateriaal is in beide gevallen respectievelijk klei, de temperatuurscoëfficiënten van samentrekking en uitzetting voor tegels en engobe zijn identiek.

Een andere methode om tegels te schilderen is beglazing, d.w.z. de coating met een poederachtig materiaal, na het bakken, geeft de tegels een glasachtig oppervlak met een karakteristieke glans. De kleur van geglazuurde tegels is afhankelijk van de metaalionen in het glazuur. De voordelen van geglazuurde tegels zijn een hoge bescherming tegen het binnendringen van vocht in de poriën, na regen ziet het dak bedekt met dergelijke pannen er als nieuw uit – vocht spoelt vuil weg en herstelt de natuurlijke glans van de dakbedekking.

Naast het verlenen van decoratieve eigenschappen aan tegels, zorgen glazuur en engobing voor een sterke en dichte laag op hun oppervlakken, waardoor de porositeit verder wordt verminderd. Het is een feit dat bij het bakken van keramische tegels de onzuiverheden die aanwezig zijn in de samenstelling van aardewerkklei, zelfs in kleine hoeveelheden, uitbranden, waardoor holtes van verschillende volumes ontstaan, die de vorstbestendigheid en waterbestendigheid van dit dakbedekkingsmateriaal verminderen..

De tegels doorlopen drie fasen van bakken in tunnelovens:

• verwarming tot 120 ° C, terwijl fysiek gebonden vocht uit de onbewerkte platen wordt verwijderd, verliest hun materiaal zijn plasticiteit;
• bakken met een geleidelijke temperatuurstijging tot 1000 ° C. Bij het bereiken van 450-600 ° C vindt verdamping van chemisch gebonden vocht plaats in de kleiplaatjes, worden de kleimineralen vernietigd en krijgt de tegel zijn initiële hardheid. Een verdere temperatuurstijging leidt tot de verbranding van organische onzuiverheden en de plasticiteit van keramiek gaat volledig verloren. De temperatuur bereikt 800 ° C, als gevolg van zijn werking neemt de oppervlaktesterkte van keramische platen toe. Wanneer de temperatuur in de oven stijgt tot 1000 ° C en hoger, smelten de laagsmeltende mineralen en verbindingen in de klei, die de niet-smeltende deeltjes omhullen en trekken met de smelt, wat leidt tot krimp en verdichting van keramische tegels;
• geleidelijke afkoeling van keramische tegels, waarna deze dakbedekking sterkte en waterbestendigheid verkrijgt.

Nadat alle productiefasen zijn doorlopen, worden de afgewerkte natuurlijke tegels afgekeurd, gemarkeerd en geleverd aan de magazijnen voor gereed product. Het belangrijkste criterium voor de kwaliteit van keramische tegels is, naast de afwezigheid van de kleinste visuele gebreken, eeuwenlang ongewijzigd gebleven – wanneer het wordt aangeraakt met een metalen voorwerp, geeft het een helder en helder geluid af.

Technologie voor de productie van cementzandtegels

De uitvinder en de eerste fabrikant van cementzandtegels was Adolf Kroger, de eigenaar van een steengroeve in Beieren – in het midden van de 18e eeuw ontwikkelde hij een technologie om tegels met de hand te persen. De productiefasen van dit dakbedekkingsmateriaal zijn in veel opzichten vergelijkbaar met de technologie voor het maken van natuurlijke tegels, het belangrijkste verschil is de afwezigheid van een bakfase in ovens, wat de productiekosten aanzienlijk verlaagt.

Net als andere betonproducten worden cementzandtegels gemaakt van vier componenten: portlandcement, kwartszand, water en pigmenten, die zijn gebaseerd op ijzeroxide. Gedoseerde porties van gezeefd zand en pigment worden achtereenvolgens in de dispergeermenger gedaan, na het mengen, portlandcement en na een tijdje water. Het vochtgehalte van het te vormen mengsel is van 9,2 tot 9,8%.

Het gedispergeerde mengsel wordt via een bandtransporteur naar de trechter van de extruder-vormmachine getransporteerd, gaat door de matrijs en volgt in de vorm van een doorlopende band naar de messen die het in tegels snijden (halve en gewone tegels) of naar de pers die gebogen vormen vormt (heup- en aanvankelijke backbone-tegels ). Het schilderen is nu – een transportband brengt de gevormde natte tegel naar de spuitcabine, waar een laag acrylverf wordt aangebracht op het buitenoppervlak van de tegel.

De volgende stap is de voorharding van de tegels in een droogkamer, waar ze 24 uur op een temperatuur van 60 ° C worden bewaard. Na een dag worden de tegels verzonden om opnieuw te schilderen en te drogen, vervolgens gemarkeerd, op rekken gestapeld en naar het magazijn gestuurd, dat 28 dagen duurt om uit te harden.

Kenmerken van natuur- en cementzandtegels

Het is bekend dat keramische tegels de hoogste eigenschappen hebben in termen van levensduur – 100 jaar gebruik is er helemaal niet extreem voor, op voorwaarde dat de dekking wordt hersteld in kleine gebieden (letterlijk twee of drie tegels) na elk winterseizoen. Overweeg andere positieve kenmerken:

• milieuvriendelijk materiaal, d.w.z. geeft geen chemicaliën af en is reukloos;
• vuurbestendig;
• hitte- en vorstbestendigheid;
• is geen opslagplaats voor statische elektriciteit;
• bestand tegen chemische en biologische effecten, ultraviolette straling;
• hoeft niet te worden geverfd tijdens de gehele levensduur;
• goede geluids- en warmte-isolatie van de zolder bij slecht weer, ideaal voor de zolder;
• waterbestendig;
• bijna volledige afwezigheid van windvang, vanwege het aanzienlijke gewicht van de tegelplaten.

Opgemerkt moet worden dat de genoemde voordelen van keramische tegels grotendeels afhangen van de naleving van productietechnologie en professionaliteit bij het leggen op het dak. Een groot aantal poriën in de structuur van een natuurlijke tegel vermindert bijvoorbeeld de prestaties aanzienlijk, omdat vocht dringt ze binnen.

Negatieve kenmerken van natuurlijke tegels:

• relatief hoge kosten – vanaf 1100 roebel. per m²;
• aanzienlijk gewicht m² – bereikt 65 kg, d.w.z. een versterkte spantkrat is vereist (terwijl de totale belasting van de muren en fundering van het gebouw praktisch niet toeneemt);
• vereist een steile dakhelling, vanaf 22 ° en hoger. Een kleinere hellingshoek zorgt ervoor dat sneeuw zich ophoopt en eronder een ijskorst vormt, waardoor de tegelvloer wordt vernietigd;
• kwetsbaar materiaal;
• kan tijdens hagel worden gespleten en gedeeltelijk van het dak op de grond worden geslagen.

De eigenschappen van zandcementtegels zullen worden overwogen in vergelijking met keramische tegels. Hun levensduur is bijna hetzelfde – ongeveer 100 jaar, op voorwaarde dat gebarsten tegels na elke winter op tijd worden vervangen. De positieve en negatieve eigenschappen van cementzand en keramische tegels zijn ook vergelijkbaar, behalve dat cementzandtegels de huiseigenaar goedkoper zullen kosten – ongeveer 500 roebel. per m².

Als we het gewicht van keramische tegels en cementzandtegels vergelijken, weegt deze laatste ongeveer een derde minder. Eén punt moet worden opgemerkt: in productieomstandigheden krijgt cementzandtegel 70% sterkte, een volledige sterkte treedt al op tijdens het gebruik, met neerslag. Bovendien hebben tegels op een cementzandbasis, zoals elk betonproduct, een groter aantal interne poriën dan keramiek – ze worden van buitenaf overlapt door verschillende verflagen. De poriënminimalisatietechnologie is een van de best bewaarde handelsgeheimen van grote fabrikanten van zand- en portlandcementtegels..

Welke tegelplaatvorm heeft de voorkeur?

Van alle verschillende tegelvormen zijn er drie bijzonder populair – plat (“beverstaart”), in de vorm van een goot (“Tataars”, “antiek”, “monniks-non”) en golfvorm (“bakplaat”, “Nederlands”).

Een dakbedekking van platte of gegroefde pannen heeft één gemeenschappelijk nadeel: spleten, die niet volledig weg te werken zijn en waardoor schuine regen en sneeuw onder het dak doordringen. Dakconstructies gevormd door dakpannen met dergelijke vormen worden meestal beschermd tegen vochtinsijpeling met kalk of kalkcementmortel, maar deze maatregel belemmert de natuurlijke ventilatie van de dakconstructie ernstig en verhoogt het totale gewicht van het dak..

“Hollandse” golftegels hebben geen nadelen van vlak en gegroefd, want elk van de platen heeft groeven (vergrendelingen) aan de achterkant en heeft geen extra bevestiging aan de oplossing nodig. Bij het plaatsen van een dergelijke pan worden de pannen met elkaar verbonden door een “lock” -verbinding – als gevolg hiervan isoleert een dergelijke coating de dakconstructie volledig van het binnendringen van vocht. Tegelijkertijd worden sinuskanalen van drie millimeter bewaard in de vergrendelingen, waardoor luchtuitwisseling plaatsvindt.

Tot slot

Als er geen vragen zijn bij de keuze van keramische tegels, en dit zullen natuurlijk de Duitse merken “Braas”, “Creaton”, “Erlus”, “Jacobi”, “Meyer-Holsen” en anderen zijn, die al meer dan een halve eeuw worden geproduceerd en in deze segment van de Russische markt voor bouwmaterialen, dan is er met betrekking tot cementzandtegels een verleiding om geld te besparen, omdat tegen lage apparatuurkosten kan het in kleine productiefaciliteiten worden geproduceerd, en er zijn dergelijke fabrikanten. En hier zou het gepast zijn op te merken dat de kwaliteit en levensduur van Braas-, Benders- en Baltic Tile-producten die in Rusland worden geproduceerd door de grootste Duitse en Zweedse fabrikanten ten goede zullen verschillen van binnenlandse tegenhangers die onder weinig bekende merken worden geproduceerd. Bovendien produceren en verkopen kleine fabrikanten dakbedekkingsmaterialen in een beperkte configuratie, terwijl merkfabrikanten alle benodigde dakaccessoires zonder beperkingen en in hoge kwaliteit aanbieden..

Op basis van een vergelijkende analyse van productietechnologieën en operationele kenmerken van natuurlijke tegels – keramiek en cementzand – komen we tot de conclusie dat, ondanks de verschillen in grondstoffen en stadia van creatie, beide soorten dakpannen vergelijkbare eigenschappen hebben en gedurende meer dan twaalf jaar als dakbedekking zullen dienen. , afhankelijk van kwaliteitsprestaties.

Vergelijkbare inzendingen:

1. Keramische tegels en cementzandtegels Keramische tegels Keramische (klei) dakpannen – het is een elite, prestigieus materiaal dat vrijwel geen onderhoud vereist. Voor de vervaardiging van keramische tegels worden laagsmeltende kleien gebruikt, die, in tegenstelling tot...
2. Keramische tegels kiezen Keramische tegels kiezen geproduceerd volgens 3 criteria: het doel van de tegel, de operationele gegevens en overeenstemming met de ontwerpoplossing. Voor gevelbekleding van huizen, balkons en terrassen worden tegels met verhoogde...
3. Keramische tegels kiezen: maatvoering voor muren en vloeren Een kleine tegel wordt beschouwd als een product waarvan de grootte van één zijde niet groter is dan 150 mm. Deze tegels bevatten natuurlijk een mozaïek, alleen kleine “vierkanten” en varkens...
4. Rutabaga – wat voor soort groente is het, voordelen en contra-indicaties, gebruik in koken, cosmetologie en traditionele geneeskunde Op de groentemarkt vind je de gebruikelijke tomaten, kool, aardappelen, bieten en nog honderden andere artikelen. Niet elke moderne huisvrouw bereidt iets van rapen, kent het recept voor Botvigny en veel...

Meer lezen  Berekening en fabricage van een metalen truss voor een luifel