We maken een dak van bitumineuze pannen

Bitumineuze gordelroos is een zeer populair dakbedekkingsmateriaal over de hele wereld. Met zijn hulp kunt u een heel mooi en functioneel dak creëren..

Het is gemaakt van een glasvezelbasis, waarop verschillende lagen gemodificeerd bitumen met polymeeradditieven zijn aangebracht, die het materiaal een hoge sterkte, flexibiliteit en plasticiteit geven. Bitumineuze gordelroos zijn gordelroos, meestal 1000×330 mm groot, aan de rand waarvan er uitsnijdingen van verschillende vormen zijn, deze bepalen vervolgens het uiterlijk van het afgewerkte dak. Het vooroppervlak van de platen heeft een beschermende coating van basaltchips in een grote verscheidenheid aan kleuren en tinten. De achterkant van de gordelroos heeft een zelfklevende laag bedekt met een snelsluitende siliconenfilm.

Bitumineuze gordelroos zijn geweldig voor daken van elke configuratie, inclusief koepelvormig, gebroken, trapsgewijs. Het kan worden gebruikt op een helling met bijna elke helling – van 12 tot 90 graden. Als veilig en milieuvriendelijk materiaal met uitstekende eigenschappen, wordt het zowel in de woningbouw als in de industriebouw gebruikt.

Het bitumineuze tegeltapijt zorgt voor een ideale vochtbestendigheid van het dak, uitstekende geluidsisolerende eigenschappen. Dit materiaal is niet onderhevig aan corrosie, bederf en micro-organismen. Bitumineuze gordelroos vervaagt niet in de zon, ze zijn perfect bestand tegen temperatuurveranderingen, de levensduur van een dergelijke coating kan meer dan 50 jaar zijn. Het heeft ook een laag gewicht, wat van invloed is op de vereisten voor dakspantconstructies. Door het kleine ontwerp is het dak van bitumineuze dakpannen uitstekend te onderhouden, tijdens de plaatsing is er weinig afval.

De installatie zelf is vrij eenvoudig, zelfs één persoon kan gemakkelijk zo’n coating aanbrengen, met een bescheiden set goedkoop handgereedschap en een bagage aan basiskennis en -vaardigheden.

De basis voorbereiden

De basis voor een zacht dak moet op een speciale manier worden voorbereid. Voor het leggen van bitumineuze tegels op de spanten zorgen ze voor een doorlopende, gelijkmatige vloer, die een groot aantal speciale spijkers stevig kan vasthouden. Elke dakspaan is met minimaal vier spijkers aan de basis bevestigd, wat gemiddeld ongeveer 0,08 kg / m is² dergelijke bevestigingsmiddelen bevinden zich bovendien in een nogal onvoorspelbare volgorde. Daarom moeten de vloerelementen stevig worden bevestigd, de maximaal toegestane tussenruimte mag 5 mm zijn. De meest gebruikte platen van vochtbestendig multiplex, OSB-3, randen of gegroefde platen.

Multiplex of OSB wordt rechtstreeks aan de spanten of aan een tegenrooster bevestigd. Het tegenrooster wordt meestal gemaakt met een grote afstand tussen de dakspanten, of wanneer het dak is geïsoleerd en verdampt met een zoldervloer. Voor deze doeleinden wordt een balk met een doorsnede van 100×50 mm gebruikt, plat gelegd met een interval van 500-600 mm, afhankelijk van de afmetingen en richting van de vloerelementen.

1. Tegenlatten. 2. Houten vloeren met grote panelen. 3. Luchtstroom. 4. Bescherming tegen wind en vocht.
5. Tegenligger. 6. Rafterbeen. 7. Isolatie. 8. Dampscherm met verlijmde naden.
9. Binnenhuisarchitectuur van het pand. 10. Geventileerd kanaal.

De platen zijn gerangschikt in een “schaakbordpatroon”, waarbij de verbindingen één of twee overspanningen worden verschoven. Laat een tussenruimte van 3 mm vrij voor thermische lineaire uitzetting. Gebruik gegolfde spijkers of sterke gegalvaniseerde / geanodiseerde zelftappende schroeven met een veegkop om de vloer stevig aan het spantensysteem te bevestigen. Bevestiging om de 250 mm.

Aandacht! De bekende “zwarte” zelftappende schroeven kunnen hier niet worden gebruikt, omdat ze te kwetsbaar zijn en niet bestand zijn tegen de uitzetting van het vaste materiaal.

Met een afstand tussen de staven van het tegenrooster van 600 mm worden platen met een dikte van 12 mm gebruikt; als er 900 mm tussen de spanten zit, moet u 18 mm multiplex / OSB gebruiken; voor een stap van 1200 mm zijn platen van minimaal 21 mm nodig. Dezelfde indicatoren voor het bord zijn respectievelijk 20, 23, 30 mm..

Terrasplanken worden bevestigd met geborstelde spijkers of stevige verzonken schroeven.

De vloerplaat moet worden gebruikt met een specifiek vochtgehalte van niet meer dan 20%. In lengte moet elk van hen minstens twee overspanningen overlappen. Voegen kunnen alleen worden gemaakt op balken, zorg ervoor dat er een opening overblijft voor uitzetting veroorzaakt door veranderingen in temperatuur en vochtigheid. Het wordt aanbevolen om te docken met een offset voor verschillende overspanningen, dus u hebt een plank van dezelfde breedte en dikte nodig, voordat u met het werk begint, is het logisch om deze te sorteren. Om dergelijke vloeren te beschermen, is het noodzakelijk om het hout te behandelen met antipyrine en antiseptica..

Als de organisatie van de afwatering wordt overwogen, is het soms nodig om beugels te installeren voor het bevestigen van dakgoten op spanten of merrieveulen, zelfs voordat een solide dakbedekking wordt geïnstalleerd.

Een voeringtapijt maken

Afhankelijk van de grootte van de helling van het te bedekken dak, moet er een stevige of gedeeltelijke onderlaag over de vloer worden gelegd. Hiervoor worden rolisolatiematerialen op basis van bitumen gebruikt, waarmee fabrikanten van zachte daken hun producten meestal afmaken. Meestal zijn deze tapijten gemaakt van glasvezel of polyester, met of zonder zelfklevende strepen. Merk op dat in dit geval sommige ontwikkelaars erin slagen een beetje te besparen door “Euro-dakbedekkingsmateriaal” te gebruiken. Toegegeven, de dikte is veel groter, en dienovereenkomstig kan bij het gebruik van zeer elastische tegels van Europese productie een overgang van enkele millimeters tussen de voering en OSB merkbaar zijn.

Termen: 1. Schuine randen. 2. Overhangen. 3. Endova (goot). 4. Heup. 5. Schaatsen.

Met een helling van meer dan 20⁰ het is toegestaan ​​om isolatiemateriaal alleen op de meest kwetsbare plaatsen voor lekken te leggen, namelijk valleien, nok, dakranden, dakuiteinden, daksteun aan verticale wanden, verbinding met leidingen en dakkapellen. Overal in de genoemde gebieden wordt het rolmateriaal langs de randen gerold, langs de randen genageld met een tussenruimte van 200 mm. Mogelijke verbindingen worden gemaakt met overlappingen van 100 mm, die worden verlijmd met speciale lijm. Soms, vooral bij koud weer, moet het voeringstapijt van tevoren in reepjes van geschikte lengte worden gesneden en laten liggen, rechtzetten.

Isolatiemateriaal leggen op hellingen van meer dan 20 °.
1. Overlap bij de voeg van 100 mm. 2. Het materiaal wordt bevestigd met spijkers met een tussenafstand van 200 mm.

In valleien wordt een strook voeringmateriaal (1 meter breed) axiaal gemonteerd zodat de aangrenzende hellingen elk 50 cm hebben. Ideaal als het je lukt om deze plek in één stuk af te sluiten (meestal is de lengte van de voeringrol 15 meter), wanneer je nog moet maken docking, doe het dan bovenaan de vallei met een overlapping van minstens 300 mm en voorzichtig verlijmen. Door de nok vouwt de voering ook mee.

Voering leggen in valleien. De voering is gevouwen op aangrenzende hellingen van 50 cm.
1. Plaats van verlijming, overlapping niet minder dan 30 cm.

De nok is bedekt volgens hetzelfde principe als de valleien.

Als de dakhelling binnen 12-20 is⁰, De meeste fabrikanten bieden echter aan om een ​​extra stevige ondervloer te maken. De stroken materiaal worden langs de overhangende dakranden van onder naar boven geplaatst met een dwarse overlap van 100 mm, de platen worden in de lengte 150 mm gelegd. Alle overlappingen moeten worden verlijmd met bitumineuze lijm.

Installatie van doorlopende ondervloer op daken met een helling van 12 tot 20 °.
1. Overlap tussen platen 100 mm. 2. Overlap bij de voeg van platen 150 mm.

Installatie van metalen strips

Om de uiteinden van de omhulling tegen vocht te beschermen, worden metalen elementen langs de rand van de overhangende dakrand en aan de zijkanten van de helling gemonteerd voordat de tegels worden gelegd – druppelaars en frontonstroken. Meestal zijn dit speciale profielen van verzinkt plaatstaal (0,4–0,6 mm), geverfd in de kleur van bitumineuze tegels. Ze worden bovenop het voeringstapijt geïnstalleerd, precies langs het koord, met een overlap van ongeveer 30-50 mm, zigzag genageld met een tussenruimte van ongeveer 100-150 mm en ongeveer 30 mm bij de voegen.

1. Druppelaars worden in een zigzag genageld met een interval van 100-150 mm.
2. Bij de voegen wordt een overlapping van 30-50 mm gemaakt en met spijkers op afstanden van ongeveer 30 mm bevestigd.

Het is het beste om dergelijke extensies te knippen met een hoogwaardige metalen schaar, dan roesten de verwerkingslocaties niet, het is niet nodig om ze te verven, wat niet gezegd kan worden over de opties met een molen.

Soms is het metaal van de planken te sterk en is het moeilijk om het te doorboren met standaard gespecialiseerde spijkers, dus het is erg handig om een ​​voorgemaakte pons te gebruiken van een grote stalen spijker, die eenvoudig een kleine inkeping maakt voor bevestigingsmiddelen.

Installatie van voorbereidende bitumineuze elementen

Nu, langs de overhangende dakrand, worden bitumen dakspanen gemonteerd. In de regel is het een geperforeerde rechthoekige dakspaan met een zelfklevende laag, conventioneel verdeeld in meerdere secties. Sommige fabrikanten maken gordijntegels in de vorm van een rol, wat het werk gemakkelijker maakt.

Kroonlijsttegels worden end-to-end ten opzichte van elkaar gelegd. Verwijder eerst de beschermende siliconenfilm van elke dakspaan en leg deze vervolgens langs één lijn, 10-15 mm vanaf de bocht van de druppel. Spijker het vanaf de zijkant van de perforatie, spijkers en voegen worden vervolgens gesloten met bloembladen van gewone tegels.

1. Dakrandshingles worden 10-15 mm van de bocht van het infuus geplaatst.
2. De spijkers worden ingeslagen zodat de bloembladen van de gewone tegel ze bedekken.

Om geld te besparen, worden in plaats van nok-kroonlijsttegels vaak patronen van gewone vellen gebruikt – gordelroos met afgesneden bloembladen.

In valleien wordt bovenop het voeringmateriaal een speciaal valleitapijt gelegd, dat meestal is gemaakt op basis van polyester en gemodificeerd bitumen. De toplaag is gemaakt in dezelfde kleur als de hoofdtegel en is bestrooid met fijn zand. Ze bevestigen het met spijkers met een steek van 100 mm langs de randen, sommige bedrijven bieden ook aan om het extra op de basis te lijmen.

Aandacht! Het is verboden om spijkers in te slaan voor het bevestigen van het tapijt op een afstand van 300 mm van de as van de vallei aan beide zijden.

We monteren gewone tegels

Voordat u met het werk begint, moet u alle bundels tegels sorteren, zodat producten met verschillende codes en releasedatums niet op één helling vallen. Sommige kleurverschillen zijn toegestaan, zelfs in sommige partijen goederen van veel fabrikanten, daarom wordt aanbevolen om vellen uit verschillende pakketten te mengen voordat u ze stapelt.

Bitumineuze gordelroos wordt van onder naar boven geïnstalleerd, van de dakrand tot de nok. De eerste rij is 10–30 mm hoger geplaatst dan de onderkant van de dakrandtegel, de voegen en perforaties zijn bedekt met bloembladen. De installatie van gordelroos van de eerste rij wordt uitgevoerd vanaf de as van de helling naar de gevels. Van elk vel wordt een beschermfolie verwijderd en op zijn plaats gelijmd, waarna de tegels 20-30 mm vanaf de rand van de dakspaanbodem tussen de bloembladen worden genageld. Wanneer de helling van de helling minder dan 45 ° is, wordt elke plaat met vier spijkers gemonteerd, met een grotere helling van het dak, worden zes bevestigingsmiddelen gebruikt, wordt nog een spijker in de bovenste hoeken van de dakspanen gehamerd.

Tegelplaten worden 20-30 mm vanaf de rand van de dakspaanbodem tussen de bloembladen genageld.

Aandacht! De koppen van spijkers moeten op het vlak van de dakspaan staan, maar mogen er niet in worden gesneden. Het is noodzakelijk dat ze strikt loodrecht op het dek worden gericht.

Elke volgende rij begint met een tegel die volgens het patroon is gesneden, zodat de bloembladen de spijkerkoppen overlappen. De tegel wordt naar de rand van het fronton gebracht en het laatste vel wordt er gelijk mee afgesneden. De plaats waar de dakspaan op de eindlijst ligt, is bedekt met bitumineuze lijm 100 mm.

De randen van de bloembladen van elke nieuwe rij moeten zich ofwel boven de uitsparingen in de onderste gordelroos bevinden of er gelijk mee lopen. Gebruik koorden of krijtlijnen om de horizontale en nauwkeurige richting van de rijen te regelen. Als het dak een verzonken element heeft, bijvoorbeeld een raam of een zolderdeur, wordt over het algemeen aanbevolen om de oprit volledig uit te lijnen, waardoor mogelijke mismatch van de bovenste dakshingles wordt voorkomen.

In valleien moeten de shingles zo worden doorgesneden dat de shingles over het tapijt gaan, maar het axiale deel van ongeveer 150 mm breed blijft open. Een andere manier is dat de tegel vanaf de ene helling (vlakker of kleiner gebied) naar de aangrenzende helling gaat, precies 300 mm vanaf de as van de vallei. Verder overlappen de rijen vanaf de tweede aangrenzende helling de ingevoerde gordelroos met 200 mm, dat wil zeggen voordat ze de as van 100 mm bereiken. Alle sneden in de valleien worden gemaakt langs koorden, de randen van de gesneden tegels zijn bedekt met lijm van 100-150 mm. Om het valleitapijt niet te beschadigen, moet tijdens het zagen multiplex onder de gordelroos worden geplaatst.

1. De grind strekt zich exact 300 mm uit tot op het naastgelegen talud. 2. Vanaf de aangrenzende helling overlappen de rijen de ingevoerde shingles met 200 mm.

Een paar praktische tips voor het plaatsen van gordelroos

1. Vergeet niet om de beschermende film van de genagelde gordelroos te verwijderen.
2. Stapel geen shingles met een blootliggende kleeflaag.
3. Neem een ​​zak / zak mee naar het dak om de folie die van de kleeflaag is verwijderd en kleine stukjes dakspanen op te halen – ze hoeven later niet op de hele site te worden verzameld.
4. Om ervoor te zorgen dat de vellen goed van elkaar gescheiden zijn, moet de verpakking vóór het openen worden gebogen en geschud.
5. Het verpakte materiaal mag niet langdurig aan direct zonlicht worden blootgesteld.
6. Zodat u veilig op een steile helling kunt staan ​​en werken, kunt u tijdelijke latten op de vloer spijkeren onder de gebogen bloembladen van de reeds geplaatste tegels..
7. Voor het gemak van het voeren van materiaal en toegang tot het dak, laat tijdelijk een klein luikje in het dek op een van de hellingen onbeschermd.

Passages en kruispunten

Vaak is het op het dak nodig om een ​​doorgang te maken voor nutsleidingen, antennes en andere elementen. Voor deze doeleinden worden speciale doorvoerelementen gebruikt, ontworpen voor bitumineuze tegels. Ze worden aan de oprit genageld en de rijen gordelroos worden rond de penetratie gesneden en met mastiek aan de flens gelijmd..

Om een ​​dak van bitumineuze pannen aan te sluiten op een verticale wand of rond een buis, dan moet een driehoekige strook worden bevestigd aan de verbindingszone van twee vlakken, naar analogie met een plint. Meestal is dit een baar met een doorsnede van 50×50, diagonaal gezaagd.

1. Op de kruising van twee vlakken is een driehoekige rail bevestigd.

Vervolgens wordt een voeringstapijt gemonteerd met een benadering van een verticaal oppervlak. Gewone gordelroos wordt op een rail gevouwen en gesneden. Daarna wordt het valleitapijt aan de paring vastgelijmd, terwijl minimaal 300 mm in het verticale gebied en niet minder dan 200 mm – op de helling moet zijn.

1. Het eindtapijt loopt minimaal 300 mm door op het verticale vlak. 2. Minimaal 200 mm tapijt strekt zich uit tot op de dakhelling..

De bovenrand van het tapijt is bedekt met een metalen L-vormige strip (schort), die in de muur is geboord en afgedicht met siliconen voor buitengebruik.

1. De abutmentstrip wordt genageld en afgedicht met siliconen.

Als de buis een doorsnede heeft van 500×500 mm of meer, dan is het aan te raden om aan de hoogste zijde van het abutment een groef te maken. Dit is een kleine houten nok die voorkomt dat sneeuw zich achter de buis ophoopt.

Aandacht! Bakstenen muren en leidingen voor het verbindingsapparaat moeten goed worden bepleisterd en bedekt met een bitumineuze primer.

De schaats bedekken

De bekleding van de gordelroos moet passen bij het koppelen van aangrenzende hellingen, zodat er een minimale opening tussen is. Nu worden met behulp van een koord twee lijnen aangegeven, parallel aan de rand, die de afmetingen van de nokafdekking aangeven. De nok wordt gesloten met een nok-kroonlijsttegel, elk in drie delen gesneden volgens perforatie, of met patronen van gewone platen.

1. Vellen van nok-kroonlijst gordelroos worden gelegd met een overlap van 50 mm.

De nokelementen worden met de korte zijde langs het talud bevestigd. Trek het van onder naar boven, buig het over de rand en spijker het vast met vier spijkers, twee aan elke kant. Elke volgende plaat moet, 50 mm overlappen ten opzichte van de vorige, de nagels sluiten. In bijzonder winderige gebieden wordt de nok verlijmd en verzameld in de richting tegengesteld aan de heersende wind.

Weersomstandigheden en plaatsing van tegels

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het heel goed mogelijk om bitumen gordelroos te leggen bij vrij koud weer, u hoeft alleen maar enkele regels te volgen. Bij een temperatuur van ongeveer + 50 ° C moeten de verpakte tegels in een verwarmde ruimte worden bewaard en in kleine hoeveelheden op de plaats van installatie worden afgeleverd. De zelfklevende strip dient vlak voor de plaatsing te worden opgewarmd met een bouwföhn. Bitumineuze lijm moet ook worden verwarmd.

Bij lagere temperaturen moet de installatie van bitumineuze gordelroos worden gestaakt, omdat de natuurlijke versmelting van rijen onder invloed van zonnewarmte een belangrijk element van bevestigingsmiddelen is.

Om ongeveer dezelfde reden mag u de platen niet op een natte ondergrond leggen, bijvoorbeeld na een regenbui – er is geen “kleven” van zelfklevend en bedekt met bitumenprimerelementen. De vloerbedekking moet grondig worden gedroogd, zodat vocht niet onder een praktisch luchtdichte bekleding kan worden ingeblikt.

Bij bijzonder warm weer wordt het niet aanbevolen om langs het dak van bitumineuze dakspanen te bewegen; in extreme gevallen moet dit gebeuren in schone, zachte schoenen met behulp van speciaal gemaakte houten ladders.

Kenmerken van bevestigingsmiddelen en snijden

Voor het bevestigen van bitumineuze tegels worden gegalvaniseerde of gegalvaniseerde spijkers met een ronde (gekartelde) inkeping en een brede ronde kop gebruikt. Ze moeten lang genoeg zijn om de hele dakplaat te penetreren en de dekmantel volledig te penetreren. In de regel zijn dit spijkers met een staaf met een diameter van 3 mm en een lengte van 25-30 mm.

Dakbedekking nagels

Een ander belangrijk element van het bevestigingsmiddel is bitumenlijm, ook wel een primer, fixeermiddel, mastiek genoemd. We hebben al alle plaatsen genoemd waar het wordt toegepast. Het wordt met een spatel op een van de te lijmen oppervlakken aangebracht, de laag moet klein zijn – ongeveer 0,5-1 mm. De uithardingstijd van de zelfklevende mastiek is ongeveer 5 uur bij +20 graden, de tijd voor volledige droging varieert van één dag tot twee weken, afhankelijk van de luchttemperatuur en laagdikte. Houd er rekening mee dat de fixer niet bedoeld is voor het afdichten van verschillende delen van het dak, naden, spleten etc..

Aandacht! Een overtollige lijmlaag kan gordelroos oplossen en druppels vormen.

De shingles worden gesneden met een metalen liniaal met een scherp dakmes met een haakvormig lemmet. Sommige ambachtslieden doen het met speciaal geslepen schoen-, broodplank- en linoleummessen. Het is absoluut noodzakelijk om een ​​vlak, stevig snijplatform te plaatsen, vooral als dit op het dak wordt gedaan, waar het gevaar bestaat de reeds aangebrachte dakbedekkingslagen te beschadigen. Een geïmproviseerde tafel gemaakt van de overblijfselen van multiplex die worden gebruikt voor de vervaardiging van vloeren is perfect.

Ventilatieregeling

Een goede ventilatie is de sleutel tot de duurzaamheid van het nieuwe dak. Bitumineuze dakbedekkingskoek creëert een bijna luchtdichte laag, daarom is het nodig om voor vrije luchtcirculatie in de ruimte onder het dak te zorgen om waterdamp uit houten constructies en isolatie te verwijderen. Goed functionerende ventilatie kan de temperatuur in het dak in de zomer aanzienlijk verlagen en in de winter de hoeveelheid ijspegels en ijs die op de hellingen worden gevormd aanzienlijk..

Het dakventilatiesysteem bestaat uit drie hoofdelementen: inlaatopeningen boven de kanaalisolatie, uitlaatopeningen.

De instroom van lucht vindt plaats via de onderkant van het dak. Een optie is om geperforeerde gevelbekleding (schijnwerpers) te gebruiken om de kroonlijst te omzomen. Ook is het mogelijk om ventilatiegaten aan te brengen in de dakrand van de dakrijen. Ook kan er lucht onder het infuus binnendringen als de kroonlijst aan elkaar wordt genaaid (voering, plastic …), maar het is noodzakelijk om een ​​tegenrooster te hebben van minimaal 50 mm hoog. De uiteinden van het tegenrooster moeten worden afgedekt met een geperforeerde tape die het dak tegen vogels beschermt. Uitlaatopeningen zijn onder de nok zelf aangebracht, ze kunnen de vorm hebben van een schuine uitlaat, gevelroosters aan de zijkanten van het dak, nokbeluchter.

Tussen de massieve vloer en de isolatie bedekt met een isolatiemembraan, moet een opening van ongeveer 40-50 mm worden gelaten wanneer de helling meer dan 20 graden is en 70-80 mm bij het installeren van platte daken (minder dan 20 graden). Dit effect wordt bereikt door een tegenrooster te gebruiken uit een staaf van de betreffende sectie.

Aandacht! Een ongerechtvaardigde toename van de ventilatiespleet kan leiden tot een verslechtering van de luchtuitwisseling door het optreden van een grote stromingsweerstand, traagheid en mogelijke turbulentie.

De doorsnede van de openingen en de configuratie van de toevoer- en uitlaatventilatie hangt af van het oppervlak van de helling, de helling, de klimatologische omstandigheden van het dak en de complexiteit ervan. Deze indicatoren fluctueren gemiddeld binnen 1 / 300-1 / 500 van het dakoppervlak. Aangenomen wordt dat het gebied van de uitlaatopeningen minimaal 10% groter moet zijn dan de doorsnede van de toevoeropeningen, dit verbetert de natuurlijke luchttrek onder het dak.

De meeste fabrikanten bieden alle benodigde accessoires voor dakventilatie, vaak in kleuren die bij de shingles passen. Dergelijke kleppen hebben een betrouwbare bescherming tegen regen, sneeuw, insecten en vogels..

Zolderdaken kunnen op de goede ouderwetse manier worden geventileerd – door middel van een dakraam, dat vaak een interessante, bizarre vorm heeft en een echte decoratie is van de gevel en het dak.

Vergelijkbare inzendingen:

1. Leggen en plaatsen van bitumineuze tegels Vandaag zullen we meer in detail kennis maken met bitumen gordelroos en ontdekken welke installatietechniek als correct wordt beschouwd. Het zachte dak is zeer stevig verankerd in de bouwpraktijk, maar het...
2. Bitumineuze tegels: selectie, installatie, onderhoud In dit artikel zullen we u vertellen over de kenmerken van gordelroos, hun kenmerken, voordelen en reikwijdte. Ook krijgt u basisadvies over het plaatsen, onderhouden en repareren van shingles. Na het...
3. Bitumineuze dakpannen: bediening, onderhoud, reparatie Het dak van een huis bedekt met bitumineuze tegels is een volledig praktische en gerechtvaardigde optie. Misschien omdat zachte dakbedekkingsmaterialen geen speciaal onderhoud vergen en gemakkelijk te repareren zijn? Hoe bitumineuze...
4. Metalen dak: deskundig advies bij de keuze en plaatsing van een dak Metalen dakbedekking is terecht populair: een grote keuze aan kleuren en texturen, lage kosten, eenvoudige installatietechniek, het is niet nodig om een ​​complexe daktaart te maken. Haast u echter niet om...

Meer lezen  Hout - variëteit en subtiliteiten naar keuze