Alles over tapijt

Het onderwerp van het nieuwe artikel was tapijt, de kenmerken en soorten, voor- en nadelen, vloermethoden en onderhoud.

Met het begin van de winter hebben velen van ons een probleem met de temperatuur van de vloerbedekking, linoleum staat ons niet toe om comfortabel door de kamer te bewegen zonder huisschoenen. Je kunt natuurlijk een verwarmde vloer maken of de bekleding vervangen door een warmere, bijvoorbeeld een natuurlijk tapijt leggen, maar niet iedereen kan het betalen, en bovendien kun je nauwelijks een tapijt vinden dat precies even groot is als je kamer. Een alternatief voor deze dure methoden kan tapijt zijn.

De structuur van moderne tapijten is bijna altijd hetzelfde. Als je ze in doorsnede bekijkt, kun je de volgende componenten onderscheiden: de pool, de primaire voering (basis) en de secundaire voering, bestaande uit een ankerlaag en de voering zelf, meestal gemaakt van latex.

Een belangrijk kenmerk van tapijt is de samenstelling van het garen, gebruikt om het te maken. Modern tapijt is gemaakt van natuurlijke en synthetische garens. Van de producten gemaakt van natuurlijke materialen zijn de meest voorkomende puur wollen of gemengde producten (met 10 tot 30% wol). De voordelen van tapijt van wolgaren zijn uitstekende elasticiteit, lage vochtdoorlatendheid en ontvlambaarheid, gemakkelijk schoon te maken. De nadelen zijn lage slijtvastheid en hoge kosten. De ‘lagere’ prijs per meter natuurlijk tapijt is 15-20 dollar. Het is heel eenvoudig om een ​​natuurlijk tapijt te onderscheiden van een kunstmatig tapijt, een draad van een wollen tapijt smeult en een kunstmatig tapijt smelt.

De belangrijkste soorten synthetische vezels die bij de vervaardiging van tapijt worden gebruikt, zijn polyamide (nylon), polypropyleen (olefine), polyacryl en polyester. Nylon bekledingen zijn qua eigenschappen beter dan andere synthetische materialen: ze zijn zacht, houden de pool goed vast en vertonen nauwelijks deuken van meubels, ze zijn gemakkelijk schoon te maken en vervagen niet. Hun levensduur is 10-15 jaar.

Iets inferieur aan nylon acryl en polyester. Dit laatste is goedkoper dan nylon, minder duurzaam (gaat 5-8 jaar mee), voelt moeilijk aan en heeft een karakteristieke synthetische glans. Olefin, hoewel het 90% van de ‘tapijt’-markt in Rusland inneemt, kan ook vijf tot acht jaar van dienst zijn, maar we geloven dat dit het materiaal van het verleden is, de kwaliteit voldoet niet langer aan de moderne eisen. Het belangrijkste pluspunt is de lage prijs..

Om olefine te vervangen, komen nu: terklon en suprim, dit zijn polypropyleenvezels die een chemische en warmtebehandeling hebben ondergaan om de slijtvastheid te verhogen. Zo’n tapijt is qua uiterlijk niet te onderscheiden van wollen bekledingen en voelt erg zacht aan..

Volgens de productiemethode is tapijt onderverdeeld in drie hoofdtypen: geweven, getuft (stiksel met pooldraden van een geweven basis) en naaldgestanst (pooldraden worden met naalden in de primaire basis gedreven).

Geweven tapijt is het meest duurzaam en duur omdat het op dezelfde manier wordt gemaakt als gewone tapijten. Dit is het zogenaamde ‘natuurlijke jutetapijt’. De basis ziet eruit als een gaas.

Bij de tuftmethode wordt de draad met een naald in de basis geïnjecteerd en vastgezet met een lijm. De populariteit van deze technologie is te danken aan de verscheidenheid aan tapijtdesigns: lus (bovenkant met lussen), pool (bovenkant met villi) en hun variëteiten.

Loop-tapijten hebben een vrij stijve basis, en vanwege het feit dat de bovenkant ervan lussen heeft, is hun oppervlak ook stijf, wat het een hoge slijtvastheid geeft. Voor de productie van dit type tapijt wordt een voorgeverfd garen gebruikt, waarmee u gelijkmatige, rustige kleuren van het tapijt kunt creëren, die perfect geschikt zijn om de interieurs van gangen, kantoren en klaslokalen te creëren. Naast coatings met één niveau, zijn er coatings met meerdere niveaus, de lussen erin zijn gemaakt van verschillende hoogtes, waardoor een volumetrisch oppervlaktepatroon wordt gecreëerd. Dit tapijt ziet er indrukwekkend uit, maar is moeilijker schoon te maken..

Stapel tapijt is onderverdeeld in korte pool (poollengte 2-3 mm), middelhoogpolig (3-5 mm), hoogpolig (meer dan 5 mm). Een dik, hoogpolig tapijt is perfect voor een slaapkamer, een korthaar tapijt voor een kantoor, woonkamer of hal.

Tapijt met naaldvilt heeft een hogere slijtvastheid, dan getuft of geweven. De draden worden hier op de primaire basis gelegd, waarna ze er met naalden in worden gedreven; dan wordt een extra basis (meestal rubber) bevestigd. Deze coating is pluisvrij en lijkt qua uiterlijk op vilt. Dergelijk tapijt wordt gebruikt in panden met een zeer hoge verkeersintensiteit; in het Westen worden er bijna alle kantoorpanden en openbare gebouwen mee gelegd. De belangrijkste voordelen zijn lage prijs en uitstekende geluidsabsorptie, dus het wordt gebruikt in theaters en bioscopen..

Veel hangt af van de methode om de draad te verven.. We zullen deze methoden presenteren als de prijs en kleurechtheid afnemen. De beste manier is wanneer het tapijt is geweven van garens gemaakt van gekleurde synthetische massa. De tweede manier is om de afgewerkte draad te verven. De derde methode is wanneer een gedrukt patroon op stencils wordt aangebracht op een kant-en-klaar tapijt, deze methode van schilderen is minder duurzaam en het snelst om te vervagen of te slijten. Het is heel gemakkelijk om het te bepalen – de villi met deze technologie worden niet op de grond gekleurd.

Let op: hoe hoger de dichtheid van het tapijt, hoe beter! Hoe sterker de villi aan elkaar hechten, hoe moeilijker het is om ze te verpletteren. Het is duidelijk dat een dergelijk tapijt minder wordt gewreven en geglazuurd. Maar het kost ook meer.

De ondertapijt wordt onder het tapijt gelegd om de geluidsisolatie te verbeteren en het warmer te houden, wat vooral nodig is als het tapijt op een betonnen vloer wordt gelegd. Bij het leggen van tapijt op parket kan tapijt zonder rug de parketlak met zijn harde basis krassen. U hoeft dus niet te besparen op het substraat.

Bij de landen die tapijten produceren, nemen de producten van Duitse, Belgische, Nederlandse en Amerikaanse firma’s de hoofdrol in. De prijs hangt allereerst af van de dikte van de coating en van het gebruikte materiaal.

Elk tapijt moet op een volledig vlakke vloer worden gelegd die is geëgaliseerd met platen hardboard of multiplex. Het is niet nodig om het hele oppervlak te verlijmen. Maar u kunt de randen onder de plinten en het deurbereik voorzichtig lijmen (met gewone PVA-lijm of de Poolse ecologische lijm voor coatings ‘Ekolep Lakma’). We vertellen je stap voor stap over de drie meest voorkomende manieren om tapijt te leggen.

1. Geen verlijming op de vloer.

Deze methode is goed in kleine ruimtes bij gebruik van één omslagblad..

a) vouw de bekleding uit zodat deze 5-10 cm boven de plint uitsteekt en rol deze met een roller vanuit het midden in alle richtingen (naar de muren).

b) snijd de hoeken van de hoes in de vorm van een V uit met een mes en snijd vervolgens langs de plinten.

c) Verstevig in de doorgang de bekleding met een metalen strip.

2. Verlijming zonder verbinding.

a) Vouw de hoes uit en knip deze af zoals in het vorige geval.

b) Buig in het midden en breng met een spatel lijm aan op het open gedeelte van de vloer.

c) Laat na enkele minuten het gebogen deel van de bekleding op de vloer zakken.

d) Maak de roller glad vanuit het midden naar de muren toe. Doe ook met de andere helft van het laken..

3. Gelijktijdige verbinding.

a) Spreid en snijd het tapijt uit zoals in de vorige gevallen, maar leg de dekplaten in een overlapping van 3-5 cm.

b) Vouw het eerste vel 2/3 van de breedte open en breng lijm aan op het open gedeelte.

c) Laat het deksel zakken en lijm zoals in de vorige gevallen. Doe hetzelfde met het tweede vel..

d) Til de randen op en breng lijm aan op de vloer.

e) Snijd met een liniaal beide randen van het materiaal tegelijkertijd af.

f) Laat beide zijden zakken en maak beide zijden plat.

Er is een andere manier om tapijt te leggen: strekken, maar dat kan alleen door professionals. Rekken maakt gebruik van de elasticiteitseigenschap die inherent is aan alle textielcoatings. Het tapijt wordt op smalle latten gelegd die langs de wanden zijn versterkt met twee rijen spijkers die onder een hoek zijn ingeslagen en met behulp van speciaal gereedschap zijn vastgezet. Vilt wordt onder het tapijt gelegd, wat een ‘zacht’ effect aan het tapijt geeft.

Houd er rekening mee dat u bij het verlijmen van een coating met een basis van natuurlijk jute heel voorzichtig moet zijn met de dosering van lijm: na het passeren van een natuurlijke basis kan overtollige lijm de pool permanent beschadigen. Voor lustapijten die worden gebruikt in gebieden met veel verkeer, is het het beste om ze overal te plakken. In de keuken leg je hem gewoon op een vlakke vloer zoals een gewoon tapijt. Plaats voor een warmere vloer polyurethaanschuim of vilt onder het tapijt. Maar de laag extra afstandsstuk mag niet groter zijn dan 0,5 mm.

Wat betreft de zorg voor vloerbedekking, het hangt allemaal af van de basis van de coating. Tapijten op jute- of lijmbasis kunnen alleen worden schoongemaakt met een ‘droge’ stofzuiger. Schuimrubber, latex of synthetische jute kan worden verwijderd met een stofzuiger en het water moet zeer voorzichtig worden opgevangen. De basis is niet bang voor water, maar de lange pool is slecht geventileerd en het gevoel van vocht blijft. Maar het is beter als je het nog steeds zonder de ‘ruwe’ schoonmaak doet..

U kunt meer volledige informatie krijgen over bedrijven, fabrikanten, soorten tapijten en kleuren van een professionele ontwerper die u zal helpen bij het kiezen van de beste optie voor u.