Egaliserende oppervlakken voor bekleding

Oppervlakte-uitlijning wordt uitgevoerd als de vlakken een grote afwijking hebben van de gespecificeerde assen of als ze grote onregelmatigheden hebben.

Egaliseren van de vloeren

Bij het nivelleren van de vloeren kan het nodig zijn om ze te verlagen of, omgekeerd, te verhogen. De eerste wordt uitgevoerd door een deel of alle beschikbare lagen op de basis te demonteren. De tweede wordt geïmplementeerd door de productie van dekvloeren.

Heuvels kappen

Als het nodig is om het vloeroppervlak iets lager te maken dan het bestaande, en in de aanwezigheid van enkele grote oneffenheden op betonnen dekvloeren, wordt een deel van het beton uitgesneden met een hamer en een beitel, u kunt een perforator met een schop gebruiken. Geoliede dekvloeren worden ook gekapt. Als het niveau erg moet worden verlaagd, worden alle lagen naar de basis verwijderd. De eenvoudigste manier om dit te doen is met een drilboor of een krachtige boorhamer. Als er geen betonnen of cementdekvloeren op de basis liggen, kan het vloerniveau niet worden verlaagd. Soms kom je houten vloeren tegen die heel makkelijk te demonteren zijn met een koevoet. De kuilen die ontstaan ​​bij het demonteren zullen met cement-zandmortel gerepareerd moeten worden. Hoe gladder de ondergrond van de tegel is, des te gemakkelijker is het dan om de bekleding te maken.

Vloeren waterdicht maken

Waterdichting moet worden uitgevoerd vóór de dekvloer en in natte ruimtes. Het kan worden gemaakt van dakbedekkingsmateriaal of van speciale mengsels die in winkels worden verkocht. Als waterdicht maken alleen nodig is om lekken tijdens de productie van de dekvloer te voorkomen, dan is dik polyethyleen of glazuur geschikt. Dakbedekkingsmateriaal, polyethyleen of glassine wordt over de vloer verspreid en leidt naar de randen van de muren. De hoogte van de randen aan de muur moet 15 centimeter hoger zijn dan de vloer. Het materiaal vouwt netjes in de hoeken. Er mogen geen gaten in de waterdichtheid zitten. Ontbreekt er een stuk, dan worden de panelen gelegd met een overlap van 20 centimeter. Als de waterdichting op lange termijn wordt uitgevoerd, worden met behulp van rubberbitumenmastiek de verbindingen van de doeken en het aanslag op de muren gelijmd. Bij het waterdicht maken van mengsels, moet u handelen volgens hun instructies. Na het storten van de dekvloer worden de uitstekende delen van de tijdelijke isolatie doorgesneden.

Buta toevoegen

Als u de hoogte van het vloerniveau ernstig moet verhogen (meer dan 50 mm), dan is het toegestaan ​​om een ​​laag zand, geëxpandeerde klei of bouwafval onder de dekvloer toe te voegen. De onderliggende laag wordt geëgaliseerd en bevochtigd voordat de dekvloer wordt geproduceerd. Om te voorkomen dat geëxpandeerde klei omhoog drijft bij het gieten van een oplossing, wordt een gaas op de laag gelegd, dat wordt aangedrukt met kleine zware voorwerpen (stukken wapening, fragmenten van tegels, enz. Zijn geschikt). Als de toekomstige dekvloer is ontworpen om de vloer stevigheid te geven, wordt een versterkend rooster of metalen staven bovenop de buta gelegd.

Bakens op de vloer installeren

Voordat u de dekvloer maakt, is het noodzakelijk om de vuurtorenrails te installeren, die voor het juiste niveau en gelijkmatigheid van het dekvloeroppervlak zorgen. De lamellen kunnen worden gemaakt van restjes waterleidingen, houten blokken, speciale profielen of gips. De lamellen worden in 1-2 meter gelegd. Het niveau van de bovenkant van de lichtrails moet overeenkomen met de vereiste hoogte van het dekvloeroppervlak. Dit wordt bereikt door wiggen onder de lamellen te plaatsen. Vervolgens controleren ze met een lang niveau of regel de juiste locatie van de rails langs het vlak en de helling. Bij het maken van een dekvloer met een helling, worden de lamellen met dezelfde helling geïnstalleerd.

De bakenlatten moeten om de 20-40 cm worden vastgezet (bevroren) met gips of albast om ze te beschermen tegen afschuiving en verzakking bij het storten van de chape. Nadat de dekvloer is gemaakt, worden de buizen of staven verwijderd en worden de resulterende groeven afgedicht met een oplossing. Gipsbakens zijn arbeidsintensiever om te installeren. Voordat ze worden geïnstalleerd, worden gipsmarkeringen om de 1-2 meter door de kamer aangebracht. De hoogte van de markeringen moet overeenkomen met de vereiste dikte van de dekvloer op deze plaats. Cijfers worden gecontroleerd op niveau of regel. Vervolgens wordt een gipsmengsel tussen de twee postzegels gegooid en naar beneden gedrukt door de regel op twee aangrenzende postzegels. Met een spatel wordt het overtollige gips van de zijkanten van de regel verwijderd en voorzichtig verwijderd. Alle markeringen die de vuurtoren vormen, zijn dus met elkaar verbonden. Het voordeel van dergelijke bakens is dat ze na het gieten van de dekvloer niet kunnen worden verwijderd.

Afwerkvloerproductie

De dekvloer wordt gemaakt wanneer het nodig is om het vloeroppervlak met grote onregelmatigheden waterpas te maken, het vloeroppervlak te verwijderen of te kantelen of het waterpas te zetten. Bij een dekvloerdikte van minder dan 15 mm wordt een polymeercementmortel gebruikt, die wordt gekneed uit cement en zand (1: 3) op een PVA-emulsie met verdund water 1: 4. Als de vereisten voor het dekvloeroppervlak erg streng zijn, kan dit in twee stappen worden gemaakt. Eerst een gewone dekvloer met een niveau 3-5 mm onder het vereiste niveau en vervolgens een laag zelfnivellerende vloerniveller (“Vetonit Vateri Plus”, “Plitonit R-3”, enz.). Een conventionele dekvloer is gemaakt van een cement-zandmortel in een verhouding van 1: 3.

Voordat de mortel wordt gelegd, wordt het oppervlak van de onderliggende laag bevochtigd om overmatige aanzuiging van vocht uit de mortel te voorkomen. In grote kamers wordt de oplossing tussen twee vuurtorenstroken in stroken door één gelegd. In kleine kamers wordt het hele oppervlak in één keer gegoten. De oplossing wordt geëgaliseerd met een vlakke rail of een liniaal, die wordt ondersteund door twee vuurtorenstaven. In grote ruimtes laten de overstroomde stroken bevriezen, worden de lamellen verwijderd en wordt het vullen voortgezet met de randen van de gelegde stroken als bakens.

Bij een lage luchtvochtigheid wordt de pas gelegde dekvloer tegen vochtverlies beschermd totdat de oplossing de nodige stevigheid heeft verkregen. Hiervoor is het bedekt met matten en bewaterd met water. Nadat de oplossing is gestold, wordt het vlak opnieuw gecontroleerd en indien nodig worden kleine defecten verwijderd. Extra waterdichting kan bovenop de dekvloer worden aangebracht. Gemiddeld cementverbruik per 1 mm dekvloerdikte per vierkante meter – 500 gram, zand – 1,5 kg en PVA – 100 gram.

Muuruitlijning

Lijn muren uit om grote hellingen of krommingen in hun oppervlak te corrigeren. Voor de productie van werk worden gladde wanden voorgesneden met een perforator of beitel.

Heuvels van muren hakken

Van de oppervlakken van muren gemaakt van zachte materialen (gipsblokken, gips, enz.), Oneffenheden kunnen gemakkelijk worden verwijderd met een perforator met een spatel, beitel en hamer of spatel. Als de hobbel van een harde ondergrond moet worden verwijderd, helpt een slijpmachine met een schijf voor beton. Bij het wegsnijden van de hobbels onder het plafond in de hoeken van het pand, moet u voorzichtig werken, op deze plaatsen kan er elektrische bedrading zijn. Na het verwijderen van de oneffenheden worden kleine kuilen afgesloten met mortel.

Het gipsgaas spannen

Het gipsgaas wordt uitgerekt voordat de wanden met gips worden geëgaliseerd als er geen vertrouwen is in de stevige hechting van de pleister op de ondergrond of als de lagen meer dan 20 mm bedragen.

Voordat het gaas onder het plafond wordt uitgerekt, worden gaten geboord door 20-30 cm. Er worden houten kurken in gehamerd (meubelpluggen met een geschikte diameter zijn hiervoor erg goed). In deze pluggen worden anjers gehamerd. Vervolgens wordt een stuk gaas op de hoogte van de kamer gesneden. Het wordt met een bocht naar de binnenkant van de kamer aan de nagels gehangen, zodat het gaas gemakkelijker waterpas wordt. De spijkers worden gebogen en vervolgens worden er om de 20-30 cm in hoogte en lengte gaten door de gaten in het gaas geboord. Er zitten kurken in en het gaas wordt met spijkers tegen de muur gedrukt. Zorg ervoor dat u alle randen van het gaas bevestigt. Als het gaas op sommige plaatsen van de muur af beweegt, wordt er extra bevestiging van het gaas aan de muur in aangebracht. Houd er bij het boren van gaten rekening mee dat er leidingen en draden in de muren kunnen zitten. Ze zijn meestal 10-20 cm van het plafond, de vloer of de hoek verwijderd. Als er buisleidingen aan de muur zijn, is het beter om geen gaten te maken langs de horizontale en verticale assen ten opzichte daarvan. De hoeveelheid gaas is eenvoudig te berekenen op basis van de oppervlakte van het te pleisteren oppervlak en de breedte van de gaas. Pluggen en spijkers hebben ongeveer 25 stuks per vierkante meter nodig.

Installatie van bakens op de muren

Vuurtorens zijn geïnstalleerd voor het nauwkeurig bepleisteren van muren. U kunt in de handel verkrijgbare speciale T-profielen, staven gebruiken of gipsbakens installeren. Bij het installeren van vuurtorens op de muren worden ze verticaal om de 1-1,5 meter geplaatst. Controleer zorgvuldig de verticaliteit en relatieve positie langs het vlak. Als het nodig is om hun loodrechtheid te garanderen bij het nivelleren van de muren, controleer dan deze parameter met een vierkant en twee even latten. Vuurtorens moeten stevig aan de muur worden bevestigd, zodat ze tijdens het pleisteren niet van positie veranderen.

Stukadoors muren

Het bepleisteren van muren wordt uitgevoerd volgens de geïnstalleerde bakens met cement of gipspleistermortel. Dergelijke oplossingen kunnen worden gemaakt van droge mengsels die in winkels worden verkocht. Gipsmengsels zijn handiger om mee te werken en stellen u in staat om sneller te werken. De mengelingen van firma “Khauf”: “Rotband” en “Goldband Noy” hebben zich zeer goed bewezen. Na uitharding hebben cementmengsels een grotere hardheid, maar na het pleisteren moeten ze een dag of twee pauzeren. Hiervan zijn mengsels van de firma “Optiroc” goed: “Vetonit T” en “Vetonit TT”. Als u een dikke laag pleister moet aanbrengen, kunt u deze, om geld te besparen, vooraf nivelleren met een gewone cementzandmortel (1: 4) en vervolgens een deklaag aanbrengen uit een goed mengsel.

Voor het aanbrengen van het gipsmengsel is het nodig om de wanden te bevochtigen met water of een speciale primer (15% PVA-emulsie is ook geschikt). Vervolgens wordt de mortel gemengd en met een stalen troffel of troffel op de muur aangebracht. Bij pleisterwerk in meerdere lagen eerst rijgen met een troffel van een vloeibare oplossing. Na het aanbrengen van het mengsel op de muur, in de regel of met een gladde rail ondersteund op twee bakens, wordt het oppervlak geëgaliseerd.

De regel wordt van onderaf in scherpe zigzaglijnen geleid en drukt krachtig tegen de vuurtorens. Als de oplossing vanwege de dikte is blijven drijven, wordt een deel ervan verwijderd om een ​​afstand over te laten voor de tweede laag. Vervolgens wordt het oppervlak behandeld met de getande zijde van de troffel, voor een betere hechting van de lagen. Nadat de ruimte tussen de bakens volledig is gevuld en het oppervlak is geëgaliseerd met de liniaal, mag het gips drogen en worden de houten bakens verwijderd. Vul vervolgens de ontbrekende plekken in de hoeken in. Het eerder verkregen oppervlak wordt als baken gebruikt. U mag niet over het gepleisterde oppervlak wrijven, laat het vrij ruw zijn.

Gemiddeld verbruik per 1 mm laag per vierkante meter voor gipsmengsels is 1,2 kg en voor cement – 1,5 kg.