DIY cosmetische reparaties

Opknappen – het concept is grotendeels voorwaardelijk, aangezien de complexiteit en arbeidsintensiteit van het complex van uit te voeren werken afhangen van de structuur van het gebouw, de initiële kwaliteit van de bouw- en afwerkingswerkzaamheden, evenals van de tijd en omstandigheden van de exploitatie van het gebouw in het algemeen en de specifieke ruimte in het bijzonder. Laten we meteen een voorbehoud maken dat het uitlijnen van muren en plafonds om ze te laten voldoen aan de eisen van Europese normen veel verder gaat dan cosmetische reparaties, en daarom niet wordt behandeld in het voorgestelde artikel. Evenzo omvatten cosmetische reparaties in keukens, badkamers, toiletten enz. In de regel de betrokkenheid van gekwalificeerde specialisten (loodgieters, elektriciens, tegelzetters) en het gebruik van gespecialiseerde materialen (vochtbestendig, waterdicht). De meeste van deze werken kunnen op zichzelf worden gedaan, maar dit is een onderwerp voor een apart artikel..

Eenvoudige cosmetische reparaties, die zullen worden besproken, kunnen worden omschreven als het herstellen van de oude staat van woon- en kantoorpanden zonder dat er werkzaamheden moeten worden uitgevoerd om de soorten afwerkingen te vervangen.
Dit complex van werken omvat het opnieuw lijmen van behang, het opnieuw schilderen van plafonds, het schilderen van ramen, deuren, plinten en platbands, evenals het polijsten van parketvloeren en het lakken ervan. Restauratie van parket is een nogal gecompliceerd en tijdrovend proces, waarvoor bepaalde kwalificaties van artiesten en het gebruik van gespecialiseerde apparatuur vereist zijn. Om deze reden is het beter om het parketwerk aan een specialist toe te vertrouwen – elke amateuractiviteit gericht op geld besparen kan tot nog hogere kosten leiden. Tegelijkertijd kunnen alle andere operaties die deel uitmaken van het programma voor eenvoudige cosmetische reparatie, als er een wens, tijd en minimale vaardigheden zijn, heel goed onafhankelijk worden uitgevoerd. Aangezien de beste resultaten alleen worden behaald bij het gebruik van beproefde technieken en het gebruik van beproefde materialen (helaas niet altijd de goedkoopste), raden we aan om bij het uitvoeren van de werkzaamheden de aanbevelingen op te volgen van de medewerkers van het Special Coatings Team (BSP) van het ARA Center, die direct betrokken waren bij het schrijven van dit artikel..

Voorbereiding op het werk

Allereerst wordt de kamer (indien mogelijk) vrijgemaakt van meubels. De overige meubels worden in het midden van de kamer gegroepeerd en zorgvuldig bedekt met folie. In ieder geval is het noodzakelijk om vrije toegang tot de muren langs de hele omtrek te bieden en de mogelijkheid om werkzaamheden uit te voeren over het hele plafondoppervlak.

Als het niet de bedoeling is om de vloerbedekking te vervangen, moet deze worden beschermd tegen vuil en mogelijke mechanische schade. Parket, laminaat of tapijt moet bedekt zijn met vellen hardboard of verpakkingskarton (schoon en droog), waarop een dikke plastic folie wordt gelegd (met een overlap van aangrenzende panelen van minimaal 10 cm). Om de beschermende eigenschappen te verbeteren, wordt aanbevolen om de naden van de foliepanelen te verlijmen met plakband (plakband). Bedekkingen op basis van polyvinylchloride (PVC), vaak ten onrechte linoleum genoemd, kunnen gemakkelijk van de meeste soorten vuil worden gewassen, daarom is het voldoende om de vloer te bedekken met een dikke plastic folie om ze te beschermen. Tijdens het werk wordt de grootste hoeveelheid vuil gevormd rond de omtrek van de kamer. In dit verband is het raadzaam om de beschermfolie met tape op de plinten te lijmen..
Plinten worden alleen gedemonteerd als ze worden vervangen, de vloer wordt vervangen of het parket wordt geschraapt. Als de plinten niet opnieuw hoeven te worden geverfd, moeten ze worden beschermd met plakband. Afplaktape is een speciale plakband op papierbasis, die na voltooiing van het werk gemakkelijk kan worden verwijderd (in tegenstelling tot plakband) van het beschermde oppervlak.
Sierlijsten van stopcontacten en schakelaars worden verwijderd en de “vulling” wordt afgedicht met plakband. Uiteraard moeten alle elektrische circuits vooraf spanningsloos zijn..

Ontmanteling van oude coatings

De voorbereiding van de muren en het plafond van het pand begint met het demonteren (verwijderen) van de bestaande coatings. Momenteel is verf op waterbasis het meest voorkomende type plafondcoating. In de huizen van het oude gebouw waren de plafonds afgezet met kalkwit. Plafonds die zijn geverfd met olie- of alkydlakken komen veel minder vaak voor..
Verf en email op waterbasis lossen niet op in water, dus het is bijna onmogelijk om ze van het plafondoppervlak af te wassen. Het is voldoende om de afbladderende delen van de coating te verwijderen met een stalen troffel en om de scheuren te openen met de hoek van dezelfde troffel. Het is raadzaam om het glazuur te behandelen met schuurpapier om de ruwheid te vergroten en de hechting op nieuw aangebrachte lagen te verbeteren..
Kalkkalk moet worden afgewassen tot de onderliggende laag stopverf. Dit is een eenvoudige, maar nogal tijdrovende handeling, waarvan de grondigheid afhangt van de kwaliteit van de hechting van de nieuwe coating op de basis (de resten van witkalk zijn een scheidingslaag, die de hechting van nieuw aangebrachte coatings aanzienlijk vermindert, wat leidt tot de vorming van bellen). Een laag whitewash, die enkele millimeters dik kan worden, wordt met een verfroller in water gedrenkt en met een stalen spatel verwijderd. Soms is het niet mogelijk om whitewash in één keer volledig te verwijderen; in dit geval wordt de bewerking vele malen herhaald. Overblijfselen van witkalk worden met een natte spons van het plafondoppervlak afgewassen.

De technologie voor het ontmantelen van oud behang verschilt niet fundamenteel van de technologie voor het verwijderen van kalkkalk: afbladderende stukjes behang worden “droog” afgepeld, stevig aan de muur gelijmde delen worden doordrenkt met water en verwijderd met een spatel. In oude huizen wordt behang vaak in meerdere lagen geplakt, en het was gebruikelijk om de muur zelf te plakken (om het oppervlak te egaliseren) met kranten (tijdens de renovatie van zijn appartement las de auteur artikelen een halve eeuw geleden met grote belangstelling). In dergelijke gevallen blijft het alleen maar geduldig zijn en het behang constant laag voor laag blijven weken en verwijderen..
Sommige soorten modern behang (zoals “triplex”) kunnen gemakkelijk van het oppervlak van de muur worden verwijderd, waardoor er een laag dun averecht papier op het oppervlak achterblijft. Als de muur vlak genoeg is en niet gerepareerd hoeft te worden, mag deze laag niet verwijderd worden, aangezien het nieuwe behang er perfect op hecht..

Oud lakwerk op deuren, platbands en raamkozijnen kan alleen verwijderd worden als deze gescheurd en afgepeld is. Raamkozijnen zijn het meest vatbaar voor deze “ziekte”, waarvan het herstel ongetwijfeld tot de categorie van de meest arbeidsintensieve ingrepen behoort. Desalniettemin moet de volledige verwijdering van de afbladderende coating in dit geval als verplicht worden beschouwd, omdat de lokale eliminatie van schade met stopverf en daaropvolgend opnieuw schilderen hoogstwaarschijnlijk geen positieve resultaten zal opleveren: na een paar maanden zullen de frames opnieuw onbruikbaar worden..
Er zijn twee methoden om olie (alkyd) glazuur te verwijderen: chemisch en thermisch. In het eerste geval wordt de verf- en laklaag verzacht met behulp van speciale chemische verbindingen die bekend staan ​​als “verwijderaars” en verwijderd met een spatel of schrapers met verschillende vormen, die kunnen worden gemaakt van schrootmateriaal of kunnen worden gekocht bij een bouwgereedschapwinkel. Rinse is een speciaal geselecteerd mengsel van oplosmiddelen en (of) logen met een verdikkingsmiddel dat voorkomt dat de samenstelling snel uitdroogt en de vorming van vlekken op verticale oppervlakken. Wasbeurten zijn duur en tijdrovend om mee te werken. Productiever is de thermische methode, waarbij de verf verzacht wordt onder invloed van hoge temperatuur, die wordt geleverd door een straal hete lucht die wordt gegenereerd door een speciale föhn. De verf wordt op kleine vlakken zacht en wordt verwijderd met een schraper. Helaas is zo’n haardroger vrij duur, omdat hij tot de categorie van een professionele bouwtool behoort (een haardroger is absoluut niet geschikt voor het stylen van haar, hoewel hij niet verschilt in zijn werkingsprincipe).
Houd er rekening mee dat het herstellen van plinten met volledige verwijdering van het oude lakwerk en het vervolgens verwijderen van defecten met stopverf economisch onrendabel is..

Voorbereiding van oppervlakken voor afwerking

Nadat de ontmanteling van oude coatings is voltooid, moeten defecten in de wanden en het plafond worden verholpen. Om de penetratie van het reparatiemateriaal (stopverf) in de scheuren te vergemakkelijken, moeten ze worden uitgezet (geëxpandeerd), moeten de beschadigde delen worden schoongemaakt van zwak hechtende fragmenten en moeten de geëxfolieerde (“borrelende”) delen van de pleisterlaag volledig worden verwijderd. Op deze manier voorbereide oppervlakken moeten worden behandeld met een primer voor hygroscopische (vochtabsorberende) ondergronden.

Primers zijn waterige oplossingen van polymeren die lange polymeerketens bevatten die diep in de poreuze structuur van beton of pleisterwerk kunnen doordringen en erin kunnen fixeren, de oppervlaktelaag van de basis aanzienlijk versterken en de vorming van stof elimineren, wat op zijn beurt zorgt voor een maximale hechting van de reparatiemiddelen aan het basismateriaal.

Nadat de primer is opgedroogd, worden diepe kuilen en plaatsen waar de pleisterlaag is afgevallen, afgedicht met cement-kalkpleister. In extreme gevallen (om het proces te versnellen) kunt u pleistermortel op basis van albast of gips gebruiken, zoals “Rotband” (TIGI Knauf). In de regel wordt deze bewerking uitgevoerd met een rechthoekige roestvrijstalen vlotter, een uiterst handig en veelzijdig hulpmiddel. Voor het vullen van diepe scheuren in beton- en baksteenconstructies kan een snelhardende reparatiekit op cementbasis worden aanbevolen..

De gerepareerde gebieden worden geprimed en de oppervlakken worden tenslotte geëgaliseerd met een stopverf, bijvoorbeeld “Vetonit KR” of “Vetonit LR” (Optirok). Tijdens deze bewerking worden kleine onregelmatigheden in de basis geëlimineerd en worden kleine scheurtjes opgevuld. Houd er rekening mee dat de dikte van de stopverflaag niet groter mag zijn dan 2 mm; grotere dikte wordt verkregen door het aanbrengen van meerdere lagen, en elke volgende laag wordt aangebracht nadat de vorige laag volledig is opgedroogd. Ernstige scheuren in het plafond worden aanbevolen om aanvullend te verlijmen met stroken gipsglasvezelgaas met een celgrootte van 2×2 mm. Het gebruik van een “serpyanka” -tape van non-woven materiaal voor dit doel sluit de kans niet uit dat de scheur opnieuw op het plafondoppervlak verschijnt. De technologie voor het lijmen van de tape is als volgt: een laag stopverf wordt op het plafondoppervlak aangebracht, het glasvezelgaas wordt in de stopverf gedrukt en met een spatel ingewreven. Overtollige stopverf, uitgeperst door de mesh-cellen, wordt verwijderd met een spatel en teruggebracht naar de container voor hergebruik.
Is het nodig om de wanden en het plafond volledig te plamuren, of kun je je beperken tot het egaliseren van individuele secties? Als u van plan bent de muren te versieren met dicht behang in donkere kleuren, dik reliëfbehang of behang om te schilderen, hoeft u niet het hele oppervlak te plamuren. Door dun licht behang zullen onverpakte gebieden doorschijnen met donkere vlekken: in dit geval zijn de muren volledig stopverf.
Het is niet nodig om het plafond volledig te plamuren dat is bedekt met water-emulsieverf (het is voldoende om jezelf te beperken tot het aanbrengen van de beschadigde delen), maar er moet rekening mee worden gehouden dat de textuur van de afwerklaag van verf op de stopverf en niet-stopverfgebieden sterk kan variëren, wat vooral merkbaar is bij glijdende verlichting. Materiaalcompatibiliteitsproblemen doen zich vaak voor bij het schilderen van geëmailleerde oppervlakken: sommige verven op waterbasis hechten niet goed op het glazuur. Op basis hiervan kan het in alle gevallen aanbevolen worden om het oppervlak van het plafond volledig te bedekken met een dunne (“geschraapte”) laag stopverf. De gedroogde stopverf wordt zorgvuldig verwerkt met fijnkorrelig schuurpapier of schuurgaas. Het gebruik van een schuurgaas geeft het beste resultaat.

Methoden om opnieuw kraken te voorkomen

De kans op barsten hangt voornamelijk af van het ontwerp van het plafond. Plafonds van gewapend betonplaten uit één stuk zijn over het algemeen niet onderhevig aan scheuren. Als er een voeg van betonplaten aan het plafond is, is een scheur op deze plek zeer waarschijnlijk. De moeilijkste situatie is in oude huizen met houten vloeren (vaak met onvoldoende stijfheid), waarbij de plafonds zijn bedekt met een laag pleisterwerk. Gipsplaatplafonds zijn ook vatbaar voor scheuren, die vroeg of laat barsten bij de voegen van de platen, ongeacht hoe goed deze voegen zijn afgedicht.
Zoals uit de praktijk blijkt, is de kans dat zelfs zorgvuldig gerepareerde plafondscheuren opnieuw optreden, zeer groot. Om dit onaangename fenomeen te bestrijden, kan het gebruik van plafondbehang van glasvezel, bekend als “spinnenweb”, worden aanbevolen. Een spinneweb is een opgerolde vezelvliesstof met een dikte van 1,5 – 2,0 mm en een relatief losse structuur. Door de aanzienlijke dikte en losse structuur van het spinnenweb kunnen de resulterende scheuren op het plafondoppervlak niet ontstaan.

Afzonderlijke stukken spinnenweb worden met behanglijm aan elkaar gelijmd. Het oppervlak van het plafond, voorbereid zoals hierboven beschreven (defecten worden gerepareerd, scheuren worden afgedicht met glasvezelgaas, stopverf en verwerkt met schuurpapier), wordt geprimed met lijm verdund met schoon water met 20-30%. Nadat de primer is opgedroogd, wordt een laag lijm met een normale concentratie op het plafond aangebracht met een roller, de spinnenwebben worden end-to-end gelijmd en ingewreven met een stijve borstel.
Bij het werken met spinnenwebben moeten rubberen handschoenen worden gebruikt, zoals bij alle materialen die glasvezel bevatten. Merk op dat de afwerkingskleuring van het spinneweb de uitstoot van glasstof volledig uitsluit en het gebruik van glasvezelbehang absoluut onschadelijk maakt voor de gezondheid.
Het kiezen van de juiste lijm is essentieel. Er zijn gevallen waarin de lijm die met het spinnenweb werd verkocht niet voldoende waterbestendigheid aan de voeg bood, wat leidde tot de vorming van bellen, rimpels en gele vlekken tijdens het aanbrengen van de laatste verflaag. Praktische ervaring met het werken met spinnenweb stelt ons in staat om QUELYD “Special Vinyl” -lijm aan te bevelen voor het verlijmen ervan, die wordt gekenmerkt door een hoge en, wat belangrijk is, stabiele kwaliteit..

Het is bijna onmogelijk om perfecte verbindingen van de spinnenwebpanelen te krijgen, dus ze moeten worden stopgezet. Deze bewerking wordt uitgevoerd nadat het volledige oppervlak van het plafond is voorbehandeld met waterdispersieverf verdund met zuiver water met 10-30%. Het is onmogelijk om de exacte verhouding tussen verf en water te specificeren, aangezien verven van verschillende merken sterk verschillen in dichtheid. Nadat de primer is opgedroogd, worden de voegen en kleine oppervlaktedefecten stopgezet met “Vetonit KR” of “Vetonit LR”, worden de stopverfgebieden geschuurd met fijnkorrelig schuurpapier en wordt het plafond tenslotte geverfd met water-emulsieverf.
In oudere huizen met hardhouten vloeren is zelfs het gebruik van een spinnenweb misschien niet voldoende. In deze gevallen wordt het aanbevolen om het oppervlak van het plafond volledig te bedekken met een gipsgaas van glasvezel met een cel van 2×2 mm. Het gaas is stopverf, geschuurd, gegrond met verdunde behanglijm en geplakt met een spinnenweb, zoals hierboven beschreven. Deze “layer cake” biedt de maximale bescherming tegen barsten op het plafondoppervlak. Meer details over het gebruik van gipsgaas van glasweefsel zijn te vinden in “TC” 1/2001.

Plafondschildering

Afwerking van het schilderen van het plafond gebeurt met een verfroller (liefst nieuw) met een middelhoge pool. Schuimrollers, evenals rollers die worden gebruikt om de primer aan te brengen, worden niet aanbevolen. Een speciale plastic bak voor verf versnelt en vergemakkelijkt het werk aanzienlijk, waardoor u overtollige verf eruit kunt persen en gelijkmatig over het hele oppervlak van de roller kunt verdelen. Om het reinigingsproces te vergemakkelijken, kan het bad worden bekleed met een stuk plastic folie, waarvan de randen met plakband (tape) rond de buitenomtrek van het bad zijn bevestigd. Na voltooiing van het werk wordt de film verwijderd en samen met de resterende verf weggegooid en blijft het bad schoon.
Momenteel wordt een groot aantal merken waterdispersieverven op de bouwmarkt gepresenteerd. Objectief gezien kan de kwaliteit van de verf alleen worden beoordeeld door proefschilderen. De relatief goedkope maar hoogwaardige waterdispersie-acrylverf “VDA-V” (Moskou-fabriek SKIM) heeft zichzelf zeer goed bewezen..
Het voorbereide plafond wordt geprimerd met verdunde waterdispersieverf. Met deze bewerking kunt u kleine defecten onthullen, bijna onzichtbaar op de stopverf, maar ongeverfd oppervlak. Na het vullen en schuren van de defecte gebieden wordt het plafond geverfd met onverdunde verf. Het verfverbruik wordt bepaald door zijn eigenschappen en allereerst door het dekkingsvermogen (uitgebreide informatie over de eigenschappen van verven en vernissen in “TS” 1/2001). Houd er rekening mee dat op oppervlakken die zijn bedekt met een spinneweb, het verfverbruik met 20-30% toeneemt, wat te wijten is aan de losheid van dit materiaal.

Behangen

Nadat u het proces van het schilderen van het plafond hebt voltooid, kunt u behang gaan lijmen.
Voor het lijmen van behang worden gespecialiseerde lijmen gebruikt. Behanglijm moet, samen met hoge kleefeigenschappen, een bepaalde mate van vochtbestendigheid hebben, effectief bestand zijn tegen de ontwikkeling van schimmels en schimmels (fungicide eigenschappen), geen vlekken achterlaten op het behang en tenslotte gemakkelijk roerbaar zijn en geen klonten vormen. Helaas geven niet alle merken lijmen dezelfde goede resultaten. Professionele finishers bevelen QUELYD “Express” lijm (wit-groene verpakking) aan voor alle soorten behangpapier, en de reeds genoemde QUELYD “Special vinyl” (wit-paarse verpakking) voor vinyl, textiel en overschilderbaar behang.

Lijmvoorbereiding (volgens de instructies) is meestal eenvoudig. Om klontervorming uit te sluiten, moet het water in de container (emmer) met een stok worden “afgerold” tot een stabiele trechter wordt gevormd, waarin de inhoud van de verpakking in een dunne stroom wordt gegoten. De vloeistof in de emmer moet continu worden geroerd totdat de lijm volledig is opgelost.
Voordat het behang wordt gelijmd, wordt het hele oppervlak van de muren gegrond met lijm die 20-30% is verdund met schoon water.
In de overgrote meerderheid van de gevallen wordt lijm op de achterkant van het behang aangebracht, maar bij sommige soorten behang (bijvoorbeeld non-woven) kan lijm rechtstreeks op de muur worden aangebracht, wat in de gebruiksaanwijzing moet worden aangegeven.

Voordat met het werk wordt begonnen, wordt een verticale lijn op de muur geslagen (met behulp van een schietlood), die dient als richtlijn bij het lijmen van het eerste paneel. Modern behang wordt alleen end-to-end verlijmd, dus de volgorde van installatie van doeken (van raam tot deur of van deur tot raam) doet er niet toe.
Het behang wordt in stukken gesneden met een bepaalde tolerantie (50-70 mm) over de lengte. Bij het uitvoeren van deze bewerking moet rekening worden gehouden met het rapport (frequentie van herhaling) van het patroon, waarvan de aanwezigheid een zorgvuldige selectie van aangrenzende panelen in hoogte vereist om bij het patroon te passen. Sommige soorten behang (gewoon, overschilderbaar behang zonder een geordende textuur, enz.) Hebben geen patroonherhaling, waardoor de productie van afval bijna volledig wordt geëlimineerd en het werk ermee aanzienlijk wordt versneld.

De achterkant van het behang is bedekt met lijm (met behulp van een verfroller), de stukken worden dubbelgevouwen (met lijm aan de binnenkant) en in deze staat gehouden gedurende de op de verpakking aangegeven tijd (meestal 3-7 minuten). Het is niet nodig om deze tijd met een nauwkeurigheid van een seconde aan te houden, maar het is ook niet wenselijk om te veel te “overbelichten”. Allereerst gaat het om goedkope papieren wallpapers, die zo kunnen opzwellen dat ze in de handen beginnen te kruipen..
Met lijm doordrenkt behang wordt op de muur aangebracht, rimpels en luchtbellen worden gladgestreken met een harde borstel. Het wordt niet aanbevolen om hiervoor een doek te gebruiken, omdat op sommige soorten behang – meestal papier – kan verf vlekken veroorzaken. Bij het verlijmen van papierbehang moet u oppassen dat de lijm niet uit de voegen wordt geperst. Van het oppervlak van vinylbehang kan de lijm gemakkelijk worden verwijderd met een vochtige doek, ze schilderen praktisch niet, dus het is handiger om ermee te werken.
Omdat de stukken op lengte worden gezaagd, vormt zich overtollig materiaal na verlijming aan het plafond en plinten. Dit overschot wordt met een scherp mes afgesneden met een metalen liniaal. Een bot mes verplettert en scheurt het papier, dus u moet het mes vaak genoeg vervangen.

De onderrand van het verlijmde paneel wordt zo gesneden dat het lichtjes (4-6 mm) vouwt op de horizontale plank van de plint.
Vaak zijn er problemen met het lijmen van de rand op het oppervlak van vinylbehang. Zelfs het gebruik van gespecialiseerde grenslijmen levert geen acceptabel resultaat op: na een korte tijd begint de rand los te laten en valt hij er soms gewoon af. Door de randband alleen rechtstreeks op het muuroppervlak te lijmen, bent u met dit decoratieve element gegarandeerd duurzaam behang..

De technologie voor het lijmen van de rand is als volgt. Een horizontale lijn kaatst op de gewenste hoogte rond de hele omtrek van de kamer. Daarna wordt het bovenste (boven de stoeprand) deel van het behang gelijmd, waarvan de onderrand langs de getekende lijn wordt gesneden met een scherp mes en een metalen liniaal. De rand, vooraf geïmpregneerd met lijm, wordt doorlopend op de rand van het behang gelijmd en de onderrand (15-20 mm) wordt niet tegen de muur gedrukt. De onderste rij behangpapier wordt onder de stoeprand gewikkeld en langs de onderrand afgesneden. De afgeknipte strip wordt verwijderd, waarna de rand uiteindelijk op de muur wordt gelijmd. Dit werk vraagt ​​veel aandacht en nauwkeurigheid, maar zorgt voor een perfecte (en duurzame) verbinding van de randband met het behang..
In de regel levert het lijmen van een papieren rand over papierbehang geen problemen op, maar het resultaat is erger. In dit geval wordt het ook aanbevolen om u aan de bovenstaande technologie te houden.

De laatste tip: tijdens het lijmen van het behang en voordat het volledig droogt, is het noodzakelijk om elke mogelijkheid van tocht uit te sluiten. Tocht veroorzaakt een ongelijkmatige droging van het behang en als gevolg daarvan hun ongelijkmatige krimp, wat kan leiden tot kruipende voegen, een slechte hechting van panelen en in ernstige gevallen tot een schending van de integriteit van het behang.