“Droge” gevelbekleding van gipskartonplaten is net zo alomtegenwoordig als behangen. Inderdaad, met zo’n snelheid van uitvoering en kwaliteit van uitlijning, kan de montage van de ondersteunende basis alleen maar problemen hebben. En dat zijn ze ook, dus vandaag zullen we de geheimen onthullen van het monteren van muurprofielframes.
Overweging van het werk van het muurframe
Voordat u verder gaat met de set van een onderconstructie voor wandbekleding, dient u zich ervan te vergewissen dat de functies van het profielframe volledig en correct zijn. Het is samengesteld uit PN- en PS-profielen van verschillende standaardafmetingen. Voor valse wanden zonder hoge operationele belasting met één laag bekleding wordt een 60 mm kit gebruikt, bestaande uit profielen CD-60 en UD-27 als respectievelijk rek- en geleidingselementen. Zo’n muur is zelfdragend, maar niets meer: er mogen geen hulpstukken zoals kasten, planken of een tv-toestel rechtstreeks aan het frame of de platen worden bevestigd..
Valse wanden met inwendige isolatie, twee- en drielaagse ommanteling met platen en een extra dragende functie worden gemonteerd op een frame van dezelfde profielafmetingen die worden gebruikt bij de constructie van gipsplaatwanden. Dit zijn PS + PN 50 en 100 mm sets. Samenvattend: de breedte van het toegepaste profiel bepaalt de massa van met name de wand en bekleding, stelt het benodigde draagvermogen in.
Een andere belangrijke parameter van het wandframe is de frequentie, uitgedrukt door de spoed van de rekelementen. Hoe vaker ze worden geïnstalleerd, hoe meer stijfheid de muur krijgt en hoe hoger de weerstand tegen druk en stoten. Bij enkellaagse ommanteling wordt een steek van 40 cm gehanteerd omdat één vel relatief eenvoudig kan worden geperst. De tweelaagse omhulling is dichter, dus de afstand tussen de palen kan worden vergroot tot 60 cm.
Het is niet helemaal duidelijk waarom het aantal bevestigingspunten voor een tweelagige huid moet worden verminderd, omdat deze een groter gewicht heeft in vergelijking met een enkellaagse huid, wat betekent dat er een groter draagvermogen van het frame nodig is. De sterkte van profielen van de 50e standaardmaat en groter (en andere worden niet gebruikt in meerlaagse bekleding) is voldoende om maximaal vier lagen gipsplaat te bevatten.
Als u de betekenis van bekleding met meerdere lagen gipsplaat niet begrijpt, bent u zich hoogstwaarschijnlijk niet bewust van de verhouding tussen de kenmerken van de muren. Een extra laag verdubbelt de isolatie van structureel en luchtgeluid, stelt u in staat om tot 50 mm extra isolatie aan te brengen en vermindert de thermische geleidbaarheid van de huid zelf aanzienlijk. De combinatie van deze factoren maakt meerlaagse bekleding tot een zeer populaire oplossing, die door bijna alle gewetensvolle aannemers wordt toegepast..
Installatie van geleideprofielen
De montage van het frame van een muur begint met het bepalen van het hoofdvlak. Als de muur nissen heeft, is het hoofdvlak degene met het grootste oppervlak. Dit vlak kan eenvoudig op de vloer en het plafond worden geprojecteerd met twee basislijnen, van waaruit alle verdere metingen worden uitgevoerd. Wanneer deze lijnen zijn gedefinieerd en gemarkeerd, moeten ze worden gecontroleerd op onderlinge overeenstemming met de algehele geometrie van de kamer en indien nodig de nodige wijzigingen aanbrengen. Voor het gemak kunt u ook aanpassingen maken voor de dikte van de omhullende laag en het gewenste afwerkingsmateriaal, zodat de markeringen nauwkeurig de installatielijn van de geleideprofielen aangeven.
Ze bepalen, zoals de naam al doet vermoeden, de richting van de rekelementen. Voor de bevestiging van de geleideprofielen op betonnen sokkels worden kunststof snelpluggen met een spoed van 35–40 mm of stalen deuvelnagels met directe montage gebruikt. Bevestiging op houten constructies, schelpensteen of schuimbeton wordt uitgevoerd met geharde zelftappende schroeven van 50–120 mm lang, afhankelijk van de dichtheid van het materiaal. De bevestigingsstap kan ook worden verkleind om de bevestigingsstijfheid te vergroten.
Ter compensatie van constructiegeluid, thermische uitzetting en verschuivingen tijdens bouwbezetting wordt een laag dempingsmateriaal tussen het geleideprofiel en het draagvlak aangebracht. Speciale zelfklevende tapes gemaakt van polyethyleenschuim met een gemiddelde dichtheid kunnen relatief eenvoudig worden vervangen door zelfgesneden isolatiestroken van hetzelfde materiaal en op gewone PVA worden gelijmd.
Structurele isolatie vanaf de vloer gebeurt in één laag en vanaf het plafond in twee of drie. In totaal zou er ongeveer één laag moeten zijn voor elke meter muurhoogte. De bevestiging van het plafondprofiel is niet rigide uitgevoerd, zodat de framegeleider in hoogte kan “lopen” in het bereik van 2-3 mm.
Door openingen en hoeken lopen
Het vlak van het kozijn kan worden verstoord door nissen, ramen en deuropeningen. Op deze plaatsen verandert de lineaire configuratie van de geleiders om de knooppunten correct te doorkruisen..
Bij deuropeningen stijgt het geleideprofiel tot een rechthoekige opening in de huid. De afmetingen komen ofwel exact overeen met de inbouwmaten van het deurblok, of bepalen het begin van de hellingen.
Raamopeningen kunnen op twee manieren worden omzeild. De opening “naar de vloer” wordt op dezelfde manier gemaakt als de deuropening, maar het verdient de voorkeur om vensterbanken parallel met de montage van het kozijn te installeren. Dit wordt gedaan om de verticale hulplijnen te breken. Het onderste deel van de nis is dus gemaakt met strikt rechthoekige randen en de bovenste heeft de nodige dageraad voor het monteren van hellingen (2-3 °).
Eenvoudige gesloten nissen zijn handiger te monteren na montage van het hoofdvlak van het frame. Gewoonlijk worden de rekelementen op hun plaats gewoon overgeslagen, maar als de nis zich tot aan de vloer uitstrekt, moet daarop het geleideprofiel worden gebroken en naar de muur worden verschoven tot de diepte van de nis. In dit geval kunnen extra externe en interne hoeken worden gevormd, waarbij de profielen nauw naast elkaar liggen met de vorming van een gemeenschappelijke opening (de randen worden onder een hoek van 45 ° gesneden). De reden hiervoor is als volgt: het is op voorhand niet precies te weten hoe het frame van de reliëfwand zal worden uitgevoerd, wat betekent dat de rekelementen in alle mogelijke posities geplaatst moeten kunnen worden.
Montage van de draagconstructie van de muur
In de holte van de geleideprofielen worden rekprofielen gestoken, waarvan de lengte 15 mm minder is dan de afstand tussen de binnenste planken van het geleidingssysteem op elke specifieke installatielocatie. Een dergelijke opening is nodig om de stelling gemakkelijker onder een hoek in de rails te kunnen schuiven en om lineaire vervormingen te compenseren..
Voor maximale prestaties is het belangrijk om een specifieke installatievolgorde aan te houden. Allereerst worden alle rackprofielen zonder enige bevestiging gemonteerd. Vervolgens worden directe ophangingen aan de muur bevestigd met een trede die wordt aanbevolen voor het type muur (30-60 cm), de bevestigingspunten worden uitgelijnd, het profiel wordt opzij geschoven en de muur wordt handig geboord met een perforator.
De staanders keren terug naar hun vorige positie volgens de voorzorgsmaatregelen die zorgvuldig op het geleideprofiel zijn aangegeven. Het profiel wordt bevestigd met twee inkepingen of zelftappende schroeven in het onderste deel, maar van bovenaf moet het volledig mobiel blijven. Zodat de rekken exact overeenkomen met de stap van het installeren van de vellen en niet kantelen, worden vooraf jumpers geïnstalleerd om de verticale elementen van één rij samen te voegen. Als de CD-60-set in het frame wordt gebruikt, worden de jumpers in lengtes van 340 mm gesneden, tussen de palen gestoken en eraan vastgemaakt met helften van een gewone krab. In dit geval is het voldoende om het eerste, basisrek verticaal te installeren, de rest heeft slechts een vluchtige controle nodig.
Als het frame een afmeting van 50 of 100 mm heeft, worden de lateien gemaakt met een geleideprofiel. De randen zijn langs de buitenste planken gesneden en in verschillende richtingen gevouwen. Het werkstuk wordt met één gebogen rand in de holte van het rek gestoken, de andere rand wordt over het aangrenzende rek gelegd. Als de ommantelingspalen met de centrale plank naar de ommanteling zijn gericht, die zich in niet-geïsoleerde wanden bevindt, moeten de randen van de lateien in één richting worden gebogen zodat de zijranden vlak zijn. De jumper wordt eenvoudig tussen de planken gestoken en langs de aangrenzende vlakke oppervlakken eraan vastgemaakt.
Houd er rekening mee dat het categorisch niet wordt aanbevolen om de jumpers met “tongen” af te snijden: de doppen van de zelftappende schroeven worden normaal in de gipsplaat gedrukt, maar de plaat, vooral van de centrale plank van het rekmontageprofiel, zal zeker een hobbel vormen op het oppervlak van de omhulling.
Er zijn een aantal eenvoudige regels van toepassing op het omzeilen van verticale hoeken:
- Buitenhoeken met een standaardmaat van 50 mm en meer worden samengesteld uit twee in elkaar geneste geleideprofielen.
- Dezelfde hoeken van de CD-60 worden opeenvolgend gevormd: eerst wordt een zijde omhuld, vervolgens wordt een profiel aan de vel-release bevestigd en wordt het aangrenzende vel genaaid.
- Alle binnenhoeken worden ook opeenvolgend gemonteerd: eerst wordt de muur dichtgenaaid, vervolgens wordt een tweede hoekinzetstuk geplaatst en vastgemaakt en wordt de aangrenzende muur genaaid.
Extra bevestiging van het frame en voltooiing van de montage
Aan het einde van de installatie is een zorgvuldige uitlijning van het vlak van de rackprofielen vereist. Vaak wordt hiervoor een extra rail (of een paar daarvan) gebruikt, waarmee de rekken in elkaar worden gedraaid om ze in een gemeenschappelijk vlak te brengen. De rail is telescopisch en bestaat uit twee in elkaar geneste geleideprofielen.
Na de tijdelijke verbinding worden de randen van de rechte hangers gebogen, aan de palen bevestigd en teruggebogen, waarna de extra lamellen worden verwijderd. Delen van het frame naast nissen en openingen moeten ook worden versterkt. Op deze plaatsen worden met tussenpozen van een halve meter horizontale dwarsbalken toegevoegd om het ponsen van mogelijk te vernietigen gebieden uit te sluiten..
Hoe maak je precies een frame van profielen voor wandbekleding van gipsplaat? Kan je de stappen en materialen uitleggen die nodig zijn om dit te doen?