Parketplaat is een waardig alternatief voor blokparket of massief karton. De sterkte is niet slechter, en dankzij de meerlaagse structuur is het niet grillig met veranderingen in de luchtvochtigheid, hoeft het niet te worden afgewerkt en is het leggen veel gemakkelijker dan blokparket.
De term zelf verscheen vanwege het feit dat de bovenste laag van een drieledig bord het patroon van een deklay-out imiteert. Daarnaast zijn er fabrikanten die monsters in hun assortiment hebben, waarvan de bovenste laag een andere, niet minder populaire manier van parket leggen – “Franse visgraat” herhaalt. Er is ook een parketplaat met één strook, die visueel niet te onderscheiden is van een natuurlijke reeks. Maar het gebeurde zo dat deze specifieke vloerbedekking zowel als blokparket als als vloerplaat met tand en groef wordt gelegd..
Legmethoden
De specifieke installatiemethode is afhankelijk van de oppervlakte van de kamer, de grootte van de plaat en het type ondergrond. Door de bevestigingsmethode kunnen drie belangrijke installatiemethoden worden onderscheiden:
- zwevende vloeren;
- op lijm;
- bevestiging met spijkers.
Zwevende vloeren
Deze methode is vooral gebruikelijk voor kamers met een klein oppervlak. De parketplank ligt “vrij” (zonder fixatie) op de voorbereide ondergrond.
De betrouwbaarheid van de vloerbedekking en de onscheidbaarheid van de elementen wordt op twee manieren gegarandeerd: met lijm die wordt aangebracht op de groef-kamverbinding en door de vergrendelingen aan de uiteinden vast te klikken.
Het aan elkaar bevestigen van een parketplank met lijm is ingewikkelder in uitvoering. Maar de parketplaat zelf met zo’n ‘eenvoudig’ profiel is meestal goedkoper. Bovendien zijn de met lijm bedekte uiteinden minder kwetsbaar voor water en behoeven ze geen behandeling met hydrofobe samenstellingen op basis van olie en was..
Het nadeel is de lage onderhoudbaarheid. Dergelijke vloeren kunnen niet worden gedemonteerd zonder de plank te beschadigen als een individuele plank moet worden vervangen. Ook tijdens het vloeren moet u ervoor zorgen dat overtollige lijm niet op het vooroppervlak achterblijft..
De vergrendelende verbinding van de parketplaat maakt de plaatsing veel eenvoudiger en sneller. Het profiel van de groeven en ribbels heeft een bijzondere vorm in de vorm van een slot. Door op zijn plaats te klikken, garandeert het slot een veilige bevestiging van de vloerdelen zonder het gebruik van lijm. De “droge” installatiemethode zorgt niet alleen voor een gemakkelijke en schone installatie – dergelijke vloeren kunnen indien nodig worden gerepareerd door beschadigde vloerdelen te vervangen.
De basis voor zwevende plaatsing moet nagenoeg perfect vlak zijn. Het aanbevolen hoogteverschil mag op geen enkel punt op het oppervlak meer dan 3 mm per twee strekkende meter bedragen, anders kunnen de vergrendelingsverbindingen tijdens het gebruik van de niet-gefixeerde vloerbedekking verzwakken en instorten.
Ze compenseren kleine onregelmatigheden met een substraat – polyethyleenschuim of technische rolkurk. Het verbetert ook de geluids- en warmte-isolerende eigenschappen van de vloerbedekking..
Ter bescherming tegen vochtdampen uit de onderste kamer kunt u een plastic folie onder de ondergrond leggen (dit wordt aanbevolen als er geen waterdichte laag in de ondervloer zit).
Lijm opleggen
Voor het bevestigen van de parketplaat op lijm kan alleen een stevige en vlakke ondergrond als ondergrond worden gebruikt.
De kwaliteitseisen voor de ondervloer zijn in principe dezelfde als voor de zwevende methode. De basis wordt gebruikt:
1. Dekvloer. De meest gebruikelijke methode voor het egaliseren van vloerplaten en het creëren van een solide, solide fundering. Het wordt meestal uitgevoerd met wapening, isolatie en waterdichtheid. Nadelen – het is moeilijk om een vlak oppervlak te bieden, droogt lange tijd tot de ontwerpsterkte en het vochtgehalte dat vereist is voor een parketvloer.
2. Zelfnivellerende vloeren. Een technologisch eenvoudige manier om een dekvloer (nieuw of oud) met kleine gebreken en hoogteverschillen te egaliseren. Droogt sneller dan cement-zand dekvloer, maar niet veel.
3. Droge dekvloer. Gebruikt voor zwakke vloeren tijdens renovatie en renovatie. Alle werkzaamheden aan de voorbereiding van de ondervloer kunnen binnen 1-2 dagen worden voltooid.
4. Multiplex op dekvloer of houten vloeren. Een van de meest populaire manieren om een ondervloer voor te bereiden voor parket en parketplanken, als de ondervloer geen grote restauratiewerkzaamheden vereist. Het triplex moet verspringend worden gelegd, rekening houdend met de uitzettingsvoegen tussen de platen en de muren. Vierkant standaardvel wordt in 4 delen gesneden, rechthoekig – in 8 delen.
5. Multiplex op blokken of verstelbare blokken. Het wordt gebruikt als de oneffenheid van de basis aanzienlijk is en enkele centimeters bereikt. Hiermee kunt u tegelijkertijd isolatie, geluidsisolatie en verborgen bedrading van communicatie uitvoeren.
De lijm wordt met een getande troffel op het oppervlak van de ondervloer en de parketplaat aangebracht, de groeven worden ermee gevuld en de panelen worden samengevoegd. Was overtollige lijm af met een vochtige doek.
Bevestiging met spijkers
Elke parketplank kan op een massief houten ondergrond worden gelegd. Het installatieproces zelf verschilt niet van de installatie van parket op spijkers. Als basis wordt meestal een vloerplaat met een dikte van 25 tot 35 mm gebruikt, op boomstammen gelegd en geëgaliseerd ter hoogte van een scherpe.
Oude houten vloeren kunnen worden gebruikt als ondergrond voor het leggen van parketplanken. Maar alleen als hun toestand bevredigend is. Hoewel het nog steeds nodig is om de vloeren voor te egaliseren, moet u het kraken en verzakken van de vloerdelen voorkomen.
Voor directe bevestiging op de draagbalken kunnen alleen parketplanken met een dikte van 20–22 mm worden gebruikt. Maar zelfs voor haar mag de maximale afstand tussen de vertragingen niet groter zijn dan 35 cm, hoewel experts in dit geval aanbevelen om met zand te vullen of polystyreenschuim op het bovenste niveau van de lag te leggen. Dit kun je overslaan als je de afstand verkleint naar 25 cm.
Voor de bevestiging worden bouwnagels met een corrosiewerende coating (gegalvaniseerd of verkoperd) gebruikt. De lengte en diameter van de nagel worden gekozen afhankelijk van de dikte van de parketplaat: gebruik voor “dunne” stalen P 1.6×40 of K 1.8×40, voor een dikte van 20-22 mm, neem nagels van 60 mm lang en 2-2.5 mm in diameter.
De spijkers worden onder een hoek van 45 ° in de basis van de doorn geslagen. Vanaf het korte uiteinde wordt 1 spijker gehamerd, vanaf de lange – met een interval van 25-35 cm (volgens de lag-lay-out), een stap terug van de hoek van 5 cm. Al uitgaande van de laatste vereiste, kan men begrijpen dat de breedte van het hout of bord voor de lag meer dan 10 cm moet zijn (meestal 15 cm).
Algemene bepalingen
Zoals bij elke houten vloer, moet er een opening van minstens 10 mm worden gelaten rond de omtrek van de kamer (hoe groter het oppervlak, hoe groter de opening). Het is nodig om veranderingen in lineaire afmetingen te compenseren wanneer de luchtvochtigheid verandert (de boom reageert praktisch niet op temperatuurschommelingen).
Parketplanken worden gelegd met een versprongen voeg tussen de rijen. U kunt een “onregelmatige” stap kiezen – begin de volgende rij door de vorige af te snijden (als de lengte het toelaat). Maar er zijn stapelschema’s met een vaste steek van 1/3 of 1/4 van de bordlengte..
Als het profiel van het uiteinde een normale en geen vergrendelingsverbinding heeft, wordt de bordverzameling, om de spike niet te beschadigen, uitgevoerd via een speciale pad.
Beste lezer, ik ben benieuwd naar jouw mening over het leggen van parketplanken. Heb je ervaring met deze techniek? Welk professioneel advies zou jij geven aan iemand die parketplanken wilt leggen? Ik hoor graag jouw tips en trucs! Alvast bedankt!