“Chroesjtsjovki” – een poging om het huisvestingsprobleem in de USSR op te lossen

“Culturele Hoofdstad” heeft altijd geprobeerd zijn eigen weg te gaan, en na een paar maanden, in mei 1955, in het Nevsky-district van Leningrad, aan de Polyarnikovstraat, nr. 10, verschijnt zijn frameloze paneelhuis met 30 appartementen (de auteurs van het project zijn architect Alexander Vasiliev en ingenieur Zinovy Kaplunov). De montage van het gebouw nam 79 dagen in beslag, inclusief de afwerking – 102 dagen. De indeling van de appartementen in dit gebouw is niet zoals de bekende “Chroesjtsjovs” – ze lijken eerder op “Stalinistische” huizen. De meeste ruime kamers zijn geïsoleerd; enorme ramen – twee in elk, zeer hoge plafonds (3,5 m), een grote keuken, zelfs volgens de huidige maatstaven (12-14 m²), een toilet en een badkamer zijn gescheiden, en zelfs de toegangsdeuren naar elk appartement zijn gemaakt van eikenhout. De technologie was uitgewerkt en klaar voor massabouw, maar Chroesjtsjov vond het project te duur. De regering van Leningrad beschouwde het experiment ooit als succesvol, en in het Nevsky-district was de bouw van de eerste blokken met grote panelen van standaardgebouwen in de USSR al in volle gang..

Er werden verschillende series Chroesjtsjovs ontworpen, die veel vergelijkbare kenmerken hadden, maar slechts een klein beetje verschilden.

Algemene kenmerken zijn vastgelegd in SNiP’s uit 1957. Volgens deze normen moet het appartement beschikken over een pantry of ingebouwde kleerkast (redelijk ruim), een slaapkamer (6 m2 voor één persoon, 8 m2 voor twee), een gemeenschappelijke ruimte (minimaal 14 m2), die zou een controlepost en aanwijzing kunnen zijn, ook naar de keuken.

De bewoonbare oppervlakte van een eenkamerappartement zou 16 m2 zijn, een tweekamerappartement – 22 m2, een driekamerappartement – 30 m2, een vierkamerappartement – 40 m2..

Om de bouwkosten te drukken, werd besloten om al het mogelijke te “snijden”. De huizen zijn gebouwd op vijf verdiepingen, waardoor de dikte van de dragende muren kon worden verminderd. Weigerde de lift, een persoon kan zonder schade aan de gezondheid naar de vijfde verdieping gaan; verwijderde de zolder en de vuilstortkoker, verkleinde de trappen, verminderde de hoogte van de plafonds. De mensen maakten grapjes dat Chroesjtsjov het toilet met de badkamer verbond, maar geen tijd had om het plafond met de vloer te verbinden. Bij sommige projecten ontbraken balkons. Keukens werden in miniatuur ontworpen van 5 tot 7 m², huurders moesten om beurten dineren – dergelijke appartementen werden geregeld op basis van “het aantal personen in de familie min één”; kleine gangen, een toilet gecombineerd met een bad (vaak werd een zitbad gebruikt), doorloopkamers. Er is een mening dat dergelijke kamers zijn gemaakt om de vestiging van meerdere gezinnen en de recreatie van nieuwe gemeenschappelijke appartementen te voorkomen..

Bijzonder was de constructie in de keuken van de zogenaamde koelkastkasten voor het bewaren van voedsel in het winterseizoen. De muur van zo’n kast aan de buitenkant was een halve steen dik, en in de winter vormde zich er vaak vorst in de buurt (zie foto hieronder).

Het materiaal (geëxpandeerd kleibeton, cellenbeton) dat bij de constructie werd gebruikt, kon noch voor een goede geluidsisolatie noch voor voldoende warmte in de appartementen zorgen. Bovendien vertoonden de bouwmaterialen waaruit de huizen van de GI-serie waren samengesteld een aanzienlijk gehalte aan asbest, dat onveilig is voor de menselijke gezondheid. De wanden in de kamers zijn zo dun dat het onmogelijk was om zware boekenplanken of keukenkasten op te hangen.

De krapte van appartementen – “Chroesjtsjov”, werd meer dan gecompenseerd door vrij ruime binnenplaatsen, vaak dicht beplant met groen.

Voor een Sovjetpersoon, die de krappe kazernes en dugouts zat was, werden deze meters een geluk en een kans om een ​​persoonlijk leven te organiseren zonder nieuwsgierige blikken..

Tijdens de jaren van het leiderschap van Nikita Chroesjtsjov in de USSR werden meer dan 13 duizend woongebouwen gebouwd, en bijna allemaal waren gebouwen van vijf verdiepingen; Housewarming in “Chroesjtsjov” werd gevierd door ongeveer 54 miljoen van onze landgenoten. Tegenwoordig huisvesten ze 5,8 miljoen appartementen. In Leningrad werd in het “Chroesjtsjov-decennium” ongeveer 10 miljoen vierkante meter gebouwd. huisvesting. In St. Petersburg zijn er ongeveer 2.400 huizen van het “oude paneel”, zoals makelaars gewoonlijk vijf verdiepingen tellende gebouwen uit de vroege serie noemen. Meer dan 600 duizend Petersburgers wonen tegenwoordig in deze huizen..

De toekomst van Chroesjtsjov. Vernieuwing

Zelfs Chroesjtsjov begon zich zorgen te maken over het lot van huizen in aanbouw. Huisvesting, hoewel het in de kortst mogelijke tijd werd gebouwd, maar dit alles werd gedaan in de haast van Stakhanov, wat behoorlijk nadelig was voor de kwaliteit, en de kostenoverschrijding van het stadsbudget was 20%.

Chroesjtsjov stelde voor om op de huizen met vier of vijf verdiepingen te bouwen, om een ​​lift te monteren.

Aanvankelijk werden “Chroesjtsjovs” gebouwd op basis van een levensduur van 25 jaar, als tijdelijke huisvesting, die geleidelijk zal worden vervangen door handigere en comfortabelere. Maar zoals ze zeggen, er is niets meer permanent dan tijdelijk. Huidig ​​onderzoek suggereert dat dergelijke huizen met de juiste revisie en onderhoud nog eens honderd jaar meegaan..

Geleidelijk aan namen de eisen aan de kwaliteit van het ontwerp toe. De eerste Chroesjtsjov-serie werd eind jaren zestig vervangen. nieuwe reeks van negen verdiepingen tellende gebouwen. Tijdens de tweede periode van industriële woningbouw (II helft 60er jaren – I helft 70er jaren) schakelde de industrie over naar nieuwe maatstaven: het aantal verdiepingen in woongebouwen nam toe, het comfort van appartementen verbeterde, er werden standaardontwerpen van grote paneelgebouwen met een hoogte van 9, 12 en 16 verdiepingen ontwikkeld. Ze onderscheidden zich door comfortabelere planningsoplossingen, een vloerhoogte tot 2,8 m, nieuwe engineering en technische levensondersteunende systemen.

Maar helaas bleef de basis hetzelfde – de panelen lieten veel warmte binnen, omdat ze uit één laag waren. Een nogal primitieve indeling van appartementen en gemeenschappelijke ruimtes. Vanaf de straat kwam je zo het trappenhuis in, er was geen lobby. Het dak gaf veel lekken en bevriezing. Tegenwoordig zijn al deze gebouwen met 9 en 12 verdiepingen onderhevig aan grote reparaties..

Maar vandaag zijn “Chroesjtsjovs” zowel moreel als fysiek erg verouderd en worden ze vaak gewoon gevaarlijk voor de bewoners. De achteruitgang van deze gebouwen vereist wederopbouw. Om dit probleem op te lossen, worden huizen herplaatst en gesloopt, op de plek waar nieuwe gebouwd zullen worden. In Moskou en St. Petersburg zijn al hele programma’s voor de renovatie van Chroesjtsjov-gebouwen in gebruik genomen. In St. Petersburg tekende het bedrijf “SPb Renovation” een overeenkomst met de stad tot maart 2019 voor de bouw van minimaal 7,2 miljoen vierkante meter. huisvesting, waarvan 35% zal worden verstrekt voor de hervestiging van “Chroesjtsjov”.

In het bedrijf “SPb-Renovation” zeiden ze dat de ervaring van Moskou werd gebruikt bij de voorbereiding van het project. Ze bestudeerden ook de ervaring van Europa, waar in de naoorlogse periode, vanwege de snelle bevolkingsgroei in steden, een intensieve bouw van huizen van massale series plaatsvond. In Frankrijk en Duitsland begon de renovatie meer dan 30 jaar geleden. In de huidige fase is laagbouwpaneelconstructie de meest voorkomende in West-Europa. Het aandeel paneelwoningen in de woningvoorraad van Groot-Brittannië, Finland, VS bedraagt ​​ongeveer 20-40%. Hun populariteit is voornamelijk te danken aan hun economie, en naast het lage volume afval dat het milieu vervuilt. Daarom werkten uitstekende architectenbureaus uit Zweden, Frankrijk en Groot-Brittannië aan de concepten van ontwikkeling van de gebieden. We hebben het tenslotte uitsluitend over de geïntegreerde ontwikkeling van territoria en je moet rekening houden met alle nuances: van het vervangen van alle technische communicatie – tot het creëren van een harmonieuze en comfortabele woonomgeving in de wijken voor honderdduizenden burgers.

Duitsland. Gerenoveerd gebouw met vijf verdiepingen, een prototype van onze “Chroesjtsjov”

In Duitsland worden bijvoorbeeld paneelhuizen ontmanteld, panelen verpletterd en gebruikt voor wegenbouw. Bij een verdichte ontwikkeling worden twee van de vijf huizen gesloopt en wordt het grondgebied aangelegd.

In Moskou begon het hervestigingsproces eerder dan in Sint-Petersburg, is al meer dan 15 jaar aan de gang en is het veel intensiever, omdat volgens deskundigen een serie K-7 werd geadopteerd in de hoofdstad, waarvan de huizen zich onderscheidden door een lage sterkte; de levensduur van deze huizen is 20-25 jaar.

In Sint-Petersburg werd ook geprobeerd om oude woningen te saneren: de gebouwen werden geïsoleerd, moderne stootborden en dubbele beglazing werden geplaatst. Maar volgens schattingen van experts kost de renovatie van het oude “Chroesjtsjov” -huis 25 miljoen roebel, wat duurder is dan de bouw van nieuwe woningen. Daarom hebben we besloten dat dit geen optie was voor een grootschalige renovatie..

Volgens renovatieprojecten wordt de reconstructie op een rollende manier uitgevoerd: er worden nieuwe woningen gebouwd, bewoners verhuizen van oude naar nieuwe woningen, oude woningen worden gesloopt en er wordt een nieuwe voor in de plaats gebouwd. Nu in Sint-Petersburg is het de bedoeling om “Chroesjtsjovs” met een totale oppervlakte van 500 duizend vierkante meter te slopen, waar het ook gepland is om, naast nieuwe gebouwen, overdekte parkeerplaatsen en open parkeerplaatsen te bouwen.

In de regio’s vindt modernisering langzamer plaats dan in de hoofdsteden, de vraag naar “Chroesjtsjovs” blijft bestaan ​​en bewoners proberen het probleem van wederopbouw en verbetering van de levensomstandigheden zelfstandig op te lossen door scheidingswanden te slopen, visuele uitbreiding van de ruimte.

“Chroesjtsjovs” hielpen ooit duizenden gezinnen om gemeenschappelijke appartementen en kazernes te verlaten.

Het zijn vrij goedkope en betaalbare woningen, dienen als lanceerplatform voor veel gezinnen, evenals voor bezoekers, voor de verdere aanschaf van comfortabelere en handigere woningen. Renovatieprojecten zullen volgens sommige experts nieuwe huisvesting opleveren van bijna business class, het beeldmateriaal zal groter zijn, maar de prijs is ook hoger. Dat wil zeggen, de bezoekers en de stedelingen zullen geen lanceerplatform hebben. In de huidige economische situatie is goedkope huisvesting essentieel. We hebben 10% lage woningen. In het renovatieproces zal het niet worden, wat op zijn beurt de vastgoedprijzen zal beïnvloeden.

Hoogstwaarschijnlijk zullen de prijzen stijgen. Hoeveel, het is nu moeilijk te spreken.