Een prachtige creatie van mensenhanden – stadsparken en tuinen

Het integrale en meest aantrekkelijke deel van het stadslandschap zijn natuurlijk parken en pleinen. Deze groene hoekjes zijn een echt cadeau voor stadsbewoners, vaak de enige plek om tientallen kilometers in de buurt te zijn waar je kunt ontspannen midden in de natuur.

Er is een park of op zijn minst een klein plein in bijna elke stad, organisch verweven met de architectuur van de metropool, ze drukken het karakter en de essentie uit, worden vaak een weerspiegeling van de tradities en architectonische kenmerken van het land.

Contact met de natuur, zoals wetenschappers aandringen en ervaring bewijzen, herstelt de menselijke kracht en verbetert de gemoedstoestand, wandelen in het park, een persoon ontvangt tegelijkertijd een lading vitale energie en esthetisch plezier.

Daarom mag men de invloed van stadsparken op de algehele indruk van de metropool niet onderschatten, dergelijke ‘vlekken’ van groen strelen niet alleen het oog, rustend op de eentonigheid van asfalt, hoogbouw en grijze straten, maar hebben ook een gunstig effect op de sfeer van de stad als geheel..

Een excursie in de geschiedenis

Het is veilig om te zeggen dat stadsparken en -tuinen gelijktijdig met de steden zelf zijn ontstaan. Straten die duizenden meters vertrappeld zijn zonder een enkel grassprietje en ruimtes met huizen zonder bomen zouden er te somber uitzien. Onze voorouders, van wie de meesten in hart en nieren dorpelingen bleven, richtten met veel plezier en liefde parken op. Ik zou graag willen geloven dat op deze manier de inwoners van de eerste steden een verlangen naar schoonheid realiseerden, maar volgens historici waren de eerste parken gewone boomgaarden met zelfs rijen kool, wortels en medicinale planten.

Hoogstwaarschijnlijk zag het eerste Europese park eruit als een klein stukje land achter een hoge vestingmuur, verdeeld in eenvoudige vierkanten en rechthoeken en beplant met uiterst nuttige planten waardoor de inwoners niet zouden verhongeren bij een belegering of geld zouden besparen door groenten te kopen van lokale boeren. Dergelijke groene hoeken waren versierd met kleine vijvers, baden of tuinhuisjes, allereerst functioneel en vervolgens mooi …

Meestal ontstonden tuinen bij een kasteel, fort of klooster en waren ze geen openbare plaatsen, maar werden ze privébezit en de trots van de eigenaar.

Het is algemeen aanvaard dat de kunst van het creëren van parken, niet om winst te maken, maar om esthetische impulsen te bevredigen, in China werd geboren, maar zelfs in het oude Egypte, Assyrië en andere oude staten verschenen parken en tuinen, waarvan de schoonheid gewoon verbazingwekkend was. De beroemde Semiramis-tuinen kunnen dienen als een levendig voorbeeld van een prachtige tuin, een echt wereldwonder. Het is interessant dat deze hangende tuinen helemaal niet werden gebouwd voor de koningin van Babylon, wiens naam ze al meer dan tweeduizend jaar dragen, maar voor de vrouw van Nebukadnezar II – Amitis. Het kost veel tijd om dit prachtige liefdesverhaal na te vertellen van een tsaar die in een vreemde stad voor zijn vrouw een hoek van zijn vaderland probeerde te creëren. Het is de moeite waard om alleen de kunst op te merken van de makers die een hele piramide hebben gebouwd, op vier niveaus waarvan er duizenden planten, kleine vijvers, watervallen en pittoreske terrassen waren.

Dit is precies hoe, te oordelen naar de beschrijving, de tuinen van Semiramis eruit zouden kunnen zien

De priesters van het oude Egypte beheersten ook volledig de kunst van het maken van composities van planten, reservoirs en steen; in het oosten was de houding ten opzichte van de tuin altijd eerbiedig, aangezien het verzorgen van de planten enorme kosten met zich meebracht in verband met de aanleg van speciale kanalen voor irrigatie en de levering van water. Daarom werd de eigen tuin een teken van welvaart, in het oosten verscheen zelfs een gezegde: “Hij is te arm – hij heeft geen schaduw”.

Parkkunst migreerde vanuit China naar Europa en begon zich in de 15e eeuw snel te ontwikkelen. Later verschenen dergelijke soorten parken als:

Franse tuin– met een geometrisch correcte lay-out en rechte paden. De bomen groeien hier niet zoals ze willen, maar worden zorgvuldig gesnoeid, de struiken krijgen de meest bizarre vorm. Een treffend voorbeeld van een Franse tuin is natuurlijk het Park van Versailles.

Parkeer in Versailles, Frankrijk

Het Engelse park is natuurlijker, vergelijkbaar met een gewoon bos of bosje. De Britten probeerden hun park onvoorspelbaar te maken, vol verrassingen, minder “strak” dan de Fransen.

Engelse tuin in München

De Italiaanse tuin onderscheidt zich door een complex reliëf, het wordt gekenmerkt door een getrapte vorm, er wordt vaak steen gebruikt, meestal wit en natuurlijk sculptuur.

Italiaanse tuin met antieke sculpturen en terras

Japanse tuin – alle samenstellende elementen moeten hier harmonieus worden gecombineerd: water, steen en hout. Parken in Japanse stijl zijn bedoeld om vredig te zijn, niet om vermakelijk te zijn, meestal zijn ze niet te groot.

Japanse tuin

De beroemdste stadsparken ter wereld

Hyde Park

Hyde Park is een luxueus, echt koninklijk park in Londen, de oppervlakte is meer dan 1,4 vierkante kilometer. Dit pittoreske groene gebied kan gerust het oudste stadspark van Europa worden genoemd – het bestond al vóór de Normandische verovering (XI eeuw) en behoorde toe aan Westminster Abbey. Later werd het klooster opgeheven en ging het park naar de schatkamer. Het was open voor het publiek sinds de 16e eeuw en werd al snel een favoriete wandelplek voor Londenaren.

Vogelperspectief van Hyde Park

Tuin van vreugde

Yuyuan (zo klinkt de naam van dit stadspark) ligt in Shanghai, omringd door de oude wijken van de stad. Alles is hier doordrenkt met oosterse filosofie, elke hoek en elk fragment is erg symbolisch. Dus het “Paviljoen van Drie Oren” symboliseert welvaart, en de “Maanbrug” scheidt de bovenwereld van de mens.

Het hoogtepunt van het park is een kleine vijver met lotussen en een eiland waarop het theehuis Heart of the Lake staat.

The Garden of Joy, Shanghai

Gorky Park

Het grootste en beroemdste park in Moskou draagt ​​de naam van de meest proletarische schrijver – Maxim Gorky. Opgericht in 1928, beslaat het een solide grondgebied – ongeveer 100 hectare. In 2011 begon een grootschalige reconstructie in het park, alle verouderde attracties werden ontmanteld, nieuwe recreatiegebieden werden uitgerust, waaronder een skatepark, de grootste zandbak van Moskou, een openluchtbioscoop, een minivoetbalveld, een strand en nog veel meer..

Toegang tot Gorky Park in Moskou

Zomertuin

Een van de meest aantrekkelijke bezienswaardigheden van Sint-Petersburg kan met recht de Zomertuin worden genoemd, gesticht in opdracht van Peter de Grote in het centrum van de noordelijke hoofdstad. Dit monument van landschapsarchitectuur uit het begin van de 18e eeuw werd oorspronkelijk opgericht als zomerresidentie van de tsaar; om een ​​tuin op drassige grond te creëren, waren moeizame, complexe landaanwinningswerkzaamheden vereist.

In juni 2009 begon de wederopbouw van de zomertuin, die onlangs – in februari 2012 – werd voltooid. Restauratiewerkzaamheden, het planten van nieuwe bomen, het kappen van doden en het maken van kopieën van de originele marmeren beelden die naar het museum gaan, kosten de stadskas 2,3 miljard roebel.

Toegang tot de zomertuin, St. Petersburg

Centrale park

Het meest prestigieuze hoofdpark in New York, een plek waar inwoners van de Big Apple vaak de hele dag door kunnen brengen, is Central Park.

De totale oppervlakte van Central Park is 3,4 vierkante kilometer, het ziet er heel natuurlijk uit, maar bijna alle landschappen zijn met de hand gemaakt en de meren zijn kunstmatig. Het Londense Hyde Park en het Parijse Bois de Boulogne waren de modellen voor het creëren van een park in New York dat ‘gemakkelijk’ werd voor het overvolle Manhattan. De bouw werd uitgevoerd van 1857 tot 1873, nu Central Park, dat de reconstructie die in 1981 begon, heeft overleefd, dient als een plek voor recreatie en wandelen voor de meeste inwoners van dit deel van New York.

Panorama van Central Park, New York

Al Ain Paradis

De Verenigde Arabische Emiraten worden traditioneel beschouwd als een echt wonderland – een massa wolkenkrabbers, kunstmatige eilanden, enorme winkelcentra en oosterse bazaars trekken toeristen van over de hele wereld aan. Het is niet verwonderlijk dat in de VAE, in de stad Al Ain, gelegen in de woestijn, een unieke bloementuin verscheen, een plek waar nu planten van over de hele wereld bloeien..

De bloementuin in Al Ain beslaat 20 hectare; in het midden staat een kopie van de Eiffeltoren, gekozen door de sjeiks, blijkbaar vanwege zijn schoonheid of om sympathie voor Frankrijk te tonen. Bloeiende bogen in de vorm van harten en piramides, pilaren en kolommen verstrengeld met bloemen – bloemen zijn hier letterlijk overal. De tuin is omgeven door een kunstmatige beek, waarin water in een ingenieuze gesloten lus stroomt om kostbaar zoet water te besparen.

Interessant is dat Al-Ain Paradis onmiddellijk na de opening ernstig werd getroffen door de invasie van bezoekers, die elk probeerden minstens één bloem mee naar huis te nemen die ongebruikelijk was voor de woestijn. Nu is de tuin hersteld en wordt nu zorgvuldiger bewaakt..

Al Ain Paradis in de VAE

Sky park

Het gebrek aan vrije percelen, die ongelooflijk duur is in het centrum van Singapore, leidde ertoe dat de autoriteiten van dit land besloten om eenvoudig een tuin op het dak van een wolkenkrabber te creëren, of liever zelfs op drie wolkenkrabbers.

Sky Park werd geopend in 2010 en werd een waardige opvolger van de beroemde tuinen van Semiramis, gelegen op de hoogte van de 55e verdieping, op een speciaal gemonteerd platform van 340 meter.

Het platform in de vorm van een enorme boot wordt ondersteund door de drie torens van het Marina Bay Sands Hotel. Naast planten zijn er: het duurste casino van Singapore, zwembaden (de grootste is 150 meter lang), een restaurant en natuurlijk een waanzinnig mooi observatiedek.

Sky Park in Singapore

Park Green Lake

Een ander verbazingwekkend, zeer ongebruikelijk, maar daarom niet minder mooi park is gelegen in de gemeente Tragoess, tussen de bergtoppen, in Oostenrijk.

Dit park bestaat slechts zes maanden – in de herfst en winter, wanneer de bergtoppen bedekt zijn met sneeuw en in de zomer, wanneer de sneeuw smelt, is het grondgebied van het park gevuld met water, dat hier vaak tot het einde van de zomer blijft. Green Lake is een plek waar het in het koude seizoen zo leuk is om onder de bomen door te lopen, en in de lente kun je een aqualung aantrekken en zwemmen over dezelfde bank waar je in de herfst zat en de vallende bladeren bewonderde.

Groen meer in Oostenrijk

Creatie van een modern stadspark

Op het eerste gezicht lijkt het misschien alsof er niets moeilijks is om een ​​gewoon stadspark te creëren: plant bomen voor jezelf op een gebied zonder gebouwen en rust paden uit. Ondertussen is het niet voor niets dat er zo’n specialiteit is als een landschapsarchitect, die bij het inrichten van een groene zone rekening moet houden met factoren als bodem- en bodemkenmerken, irrigatiesystemen, drainage, enzovoort..

Gewone burgers hoeven echter niet in te gaan op dergelijke details, het belangrijkste voor hen is dat het park is:

1. Mooi
2. Het zou worden uitgerust met aparte recreatiegebieden of op zijn minst comfortabele banken
3. Naast het plezier van het aanschouwen van de natuur zouden er andere vormen van amusement in het park moeten zijn: attracties, een museum of, in extreme gevallen, een speeltuin.

Het grootste probleem van Russische parken, die tijdens het Sovjettijdperk zijn aangelegd, is de prevalentie van entertainment boven de natuur zelf. In het centrale deel van Gorky Park in Moskou staan ​​bijvoorbeeld zoveel gebouwen en constructies dat er simpelweg geen ruimte meer is voor planten..

Het belangrijkste principe van het creëren van een ideaal stadspark kan gerust een harmonieuze combinatie worden genoemd van groene gebieden met recreatiegebieden, de aanwezigheid van elementen zoals fietspaden, plekken om te wandelen met dieren, enzovoort. Multifunctionaliteit stelt het park in staat om twee hoofdfuncties te vervullen – om te dienen als “licht” voor de omringende steenjungle en een plek voor aangenaam en nuttig tijdverdrijf voor lokale bewoners.