Hoe een appartement te huren in Moskou

Tijdens mijn leven in de hoofdstad heb ik zowel zelfstandig als met hulp van een makelaar een huis moeten huren. Ik kreeg de kans om zelf als makelaar op te treden en mensen te zoeken om woningen te huren. Dit laatste leidde tot het idee dat het geen kwaad zou zijn om potentiële huurders (meer bepaald huurders) te vertellen hoe ze met de minste moeite en kosten een huis kunnen huren in Moskou. Ik hoop dat mijn ervaring nuttig voor je zal zijn.

Waar te beginnen

De eerste vraag die makelaars en appartementseigenaren stellen is “waar kom je vandaan?” Iemand stemt ermee in zijn woonruimte alleen aan de Slaven te verhuren, iemand alleen aan inwoners van Moskou en de regio Moskou. De tweede is hoeveel mensen er zullen leven. Deze vragen zijn vooral relevant wanneer mensen een van de kamers verhuren in het appartement waarin ze zelf wonen. In dit geval proberen ze één persoon of (bij uitzondering) een getrouwd stel zonder kinderen te nemen. Kom je uit de republiek van de voormalige USSR of heb je een groot gezin en je inkomen is alleen voldoende voor een kamer, dan moet je met iemand samenwerken en een twee- of driekamerappartement huren voor meerdere gezinnen. Grotere appartementen zijn moeilijker te huur en de eigenaren zijn loyaler aan nationaliteit, staatsburgerschap en het aantal huurders.

Alleen of met een makelaar?

Het eerste en belangrijkste argument dat gewoonlijk wordt aangevoerd tegen het huren van een huis via een makelaarskantoor, zijn de kosten van de diensten van een makelaar. Wilt u geld besparen? Geweldig. Dit is waar de makelaar u zal helpen..

Er is een oude misvatting dat agenten prijzen bedriegen om hoge commissies te krijgen. Het is dus eigenlijk winstgevend voor een makelaar om een ​​appartement niet duurder, maar sneller te huren. Het appartement kan een maand worden geadverteerd zonder enige winst te genereren. Dit zijn de advertentiekosten niet meegerekend (weet u dat advertenties voor het huren van appartementen in de kranten waar ze werken gemiddeld 300 roebel per uitgang kosten?) Gedurende deze tijd kunt u 5-6 van dergelijke appartementen verhuren, maar een beetje goedkoper.

Als er meerdere identieke aanbiedingen zijn, kiest u toch op prijs? De makelaar begrijpt dit heel goed. Maar de eigenaar van het appartement is dat niet. Voor hem is zijn appartement het mooiste en duurste. En iedereen wil het maximale uit zijn vastgoed halen. Analyseer krantenadvertenties. U zult zien dat appartementen van de eigenaren 10-20 procent duurder zijn. Het blijkt dat de kosten van een makelaar u in minder dan een jaar zullen terugbetalen.

De tweede reden is dat ze het geld hebben meegenomen en niets hebben gevonden. Ja, er zijn “sharashki” waarmee u niet kunt werken. U kunt het gewoon niet. Dit zijn “agentschappen” die, onder elk voorwendsel, geld van u willen krijgen voordat u een overeenkomst met de eigenaren tekent. Vroeger noemden dergelijke kantoren, door de mensen liefkozend “oplichting” genoemd, zichzelf persbureaus en dekten hun activiteiten af ​​door het feit dat ze niet verplicht waren een appartement voor u te zoeken. Ze verkopen alleen informatie. Nu, na talloze publicaties in de media, zijn dergelijke “agentschappen” niet meer zo wijdverspreid, maar ze bestaan, en ze zijn zorgvuldig vermomd. Hun enige en voldoende teken is dat ze allemaal om geld vragen voordat ze je het appartement laten zien. Als u wordt aangeboden om voor de diensten van het bureau te betalen voordat u ging bezichtigen, vertrek dan onmiddellijk. Het maakt niet uit dat wanneer u het appartement belt en “specificeert dat het gratis is”, het niet uitmaakt wat ze beloven “in geval van weigering om een ​​andere optie te kiezen” of “het geld teruggeven”. Het maakt niet uit wat ze in het contract hebben geschreven. Je vindt er geen woonruimte, maar je geld zie je niet meer terug.

Voor bureaus die echt in de verhuurmarkt werken is de regeling als volgt: zij selecteren opties voor jou, jij en de makelaar gaan kijken, kiezen woonruimte, tekenen een overeenkomst met de eigenaren en betalen na ondertekening van de overeenkomst een commissie aan de makelaar.

Ten slotte heeft het bureau nog een paar mogelijkheden om appartementen te vinden dan jij. Nieuwe en volledige informatie is opgenomen in onroerendgoeddatabases.

Wat je niet moet doen

Je moet de makelaar niet vertellen dat je het appartement niet leuk vindt, en dan terugkomen en proberen rechtstreeks met de eigenaren te onderhandelen. Appartementeigenaren wenden zich niet zozeer tot een makelaar om huurders te vinden, maar om de hulp van het bureau te krijgen in geval van mogelijke problemen. En als je de makelaar probeert te omzeilen, zul je behoorlijk legitieme angsten van de eigenaren veroorzaken ten koste van je fatsoen en in relatie tot hen. Zoals de praktijk laat zien, zullen ze u in de overgrote meerderheid van de gevallen onder een voorwendsel weigeren. Daarna bellen ze de makelaar en hij stopt gewoon met je te werken. Het resultaat is verspilde tijd.

Over de tijd trouwens

Goede appartementen worden meestal binnen enkele uitzichten verhuurd. Er kunnen tot wel 5-6 van dergelijke weergaven per dag zijn. Het is erg lastig, maar feit is dat er meestal geen tijd is om na te denken. Als u tevreden bent met het appartement, moet u het contract ondertekenen en de eigenaar meteen het geld geven. Gewoon omdat er direct na u nog meerdere potentiële huurders naar dit appartement zullen kijken.

Aangezien we het over geld hebben, neem een ​​bedrag mee dat gelijk is aan drie maandelijkse tarieven. Voor de eerste en laatste maanden van je verblijf moet je de verhuurder vooruit betalen. De bemiddelingskosten zijn doorgaans gelijk aan één maandhuur. De eigenaren kunnen ook een bedrag vragen als borg voor telefoongesprekken..

Maar voordat u het geld geeft, moet u iets ophelderen. Ten eerste: heeft de persoon voor u echt familie van dit appartement en kan deze verhuren? Dit wordt bevestigd door een stempel in het paspoort of door eigendomsdocumenten van het appartement..

Ten tweede: verduidelijking van wat en hoe de huur is opgemaakt. Het standaard berekeningsschema is een forfaitaire vergoeding voor een appartement, aanvullend voor elektriciteit en interlokale gesprekken. Dit laatste kan variëren, afhankelijk van hoe de verhuurders betalen voor de telefoon. Als er een minimum abonnementstarief is met op tijd gebaseerde betalingen voor uitgaande oproepen, dan moet u ook hiervoor betalen. vergeet niet om de meterstanden van uw elektriciteit op te nemen en deze op uw huurcontract te noteren. In dezelfde overeenkomst (tenzij er een aparte loonlijst aan is gekoppeld) tekent de verhuurder bij jou voor de huur. Idealiter zou het contract het zegel van het agentschap moeten hebben (van jou of van degene die optreedt door de eigenaar van het appartement).

Enkele bijzonderheden

Onlangs kreeg ik te maken met het probleem van internet in oude huizen. Het bleek dat providers niet graag geld uitgeven aan het leggen van kabels in huizen, die in de toekomst zullen worden gesloopt. Is dit voor jou uit principe en krijg je een appartement in een oud huis aangeboden, kijk dan of het huis is verbonden met internet. Dit geldt ook voor kabeltelevisie.