Kremlin van Moskou: geschiedenis, legendes en feiten

Het gebouw, het belangrijkste symbool van Rusland, is zo statig, belangrijk, opmerkelijk dat alleen wereldberoemde historische architectonische objecten als de Egyptische piramides of de Tower of London ermee kunnen worden vergeleken …

Appolinarius Vasnetsov. De opkomst van het Kremlin aan het einde van de 17e eeuw

Het Kremlin van Moskou is het oudste deel van de Russische hoofdstad, het hart van de stad, de officiële residentie van de leider van het land, een van ’s werelds grootste complexen met unieke architectuur, een schat aan historische relikwieën en een spiritueel centrum.

Het belang van het Kremlin in ons land blijkt uit het feit dat het concept van “Kremlin” wordt geassocieerd met het Moskou-complex. Ondertussen Kolomna, Syzran, Nizhny Novgorod, Smolensk, Astrachan en andere steden, niet alleen in Rusland, maar ook in Polen, Oekraïne, Wit-Rusland.

Volgens de definitie in het “verklarend woordenboek” van Vladimir Dahl, is “krem” een groot en sterk houtbos en is “kremlevnik” een naaldbos dat groeit in een mosmoeras. En het “Kremlin” is een stad omgeven door een vestingmuur, met torens en schietgaten. De naam van deze constructies komt dus van het type bos dat bij de constructie werd gebruikt. Helaas heeft geen enkel houten Kremlin op het grondgebied van Rusland het overleefd, behalve de gevangenistorens in de Trans-Oeral, maar de stenen bouwwerken, die tot de 14e eeuw Detinets werden genoemd en een beschermende functie vervulden, bleven bestaan ​​en het Kremlin in Moskou is natuurlijk de beroemdste van hen.

Het belangrijkste symbool van Rusland bevindt zich op de Borovitsky-heuvel, op de hogere linkeroever van de rivier de Moskva, op de plaats waar de Neglinnaya-rivier erin uitmondt. Als we het complex vanaf een hoogte bekijken, dan is het Kremlin een onregelmatige driehoek, met een totale oppervlakte van 27,7 hectare, omgeven door een massieve muur met torens.

Het eerste gedetailleerde plan van het Kremlin in Moskou, 1601

Het architecturale complex van het Kremlin van Moskou omvat 4 paleizen en 4 kathedralen, de zuidelijke muur kijkt uit op de Moskou-rivier, de oostelijke – naar het Rode Plein en de noordwestelijke muur – naar de Alexandertuin. Momenteel is het Kremlin een onafhankelijke administratieve eenheid binnen Moskou en staat het op de Werelderfgoedlijst van UNESCO..

Het plan van het Kremlin in Moskou gepresenteerd op zijn officiële website

Geschiedenis van het Kremlin in Moskou

Het is geen gemakkelijke taak om alle gebeurtenissen op te sommen die plaatsvonden tijdens de meer dan 900 jaar geschiedenis van het Kremlin in Moskou. Het is interessant dat de eerste menselijke nederzettingen op de Borovitsky-heuvel door archeologen dateren uit het 2e millennium voor Christus. In die tijd was de bouwplaats van het toekomstige Kremlin volledig bedekt met dichte bossen, vandaar de naam van de heuvel – Borovitsky.

Andere archeologische vondsten die op het grondgebied van het Kremlin zijn gevonden, behoren tot de periode van de VIII-III eeuw voor Christus, wetenschappers suggereren dat zelfs toen op de plaats waar het Kathedraalplein van het Kremlin zich bevindt, de eerste houten vestingwerken werden gebouwd. In de kelder van de Annunciatie-kathedraal, waar de tentoonstelling “Archeologie van het Kremlin in Moskou” te zien is, kun je items zien die verband houden met het dagelijkse leven van de oude bewoners van de Kremlin-berg..

Van de 12e eeuw tot de eerste helft van de 13e eeuw bevond zich een grensfort op de plaats van het Kremlin in Moskou, dat het begin werd van de geschiedenis van Moskou. Archeologen slaagden erin om een ​​oude begraafplaats uit de twaalfde eeuw te vinden, die zich bevond op de plaats van de kathedraal van de veronderstelling, vermoedelijk was er een houten kerk in de buurt.

Grensfort op de plaats van het Kremlin in Moskou, aquarel door G.V. Borisevich

De stichter van Moskou, de Vladimir-Suzdal-prins Yuri Dolgoruky, legde het fort aan de monding van de Neglinnaya-rivier, iets boven de Yauza-rivier. Het nieuwe fort verenigde 2 versterkte centra op de Borovitsky-heuvel tot één geheel. Het fort, dat op de plaats van het toekomstige Kremlin stond, bezette een onregelmatige driehoek tussen de huidige Drie-eenheid, Borovitsky en Taynitsky-poorten.

Monument voor Yuri Dolgoruky in Moskou

Gedurende deze periode hebben Moskou en het Kremlin talloze moorddadige oorlogen van de Russische vorsten meegemaakt, een zware brand en plundering namen de stad in tijdens de invasie van Khan Batu, waardoor de houten constructies van het oude Kremlin ernstig werden beschadigd..

De eerste ‘hooggeplaatste persoon’ die zich in het Kremlin in Moskou vestigde, was prins Daniel – de jongste zoon van prins Alexander Nevsky uit Vladimir, vervolgens de zoon van Moskou, prins Daniel – Ivan Kalita regeerde in Moskou, die veel deed om van de stad een van de grootste en machtigste te maken Rus. Ivan Kalita was bezig met de inrichting van zijn woonplaats, die het bij hem was, in 1331 kreeg hij zijn huidige naam – het Kremlin van Moskou en werd een apart, belangrijk deel van de stad.

In 1326-1327 werd de kathedraal van de veronderstelling gebouwd – toen al werd het de belangrijkste tempel van het vorstendom, en in 1329 was de bouw van de kerk en de klokkentoren van John Climacus voltooid. Het jaar daarop werden de koepels van de kathedraal van de Verlosser op Bor opgericht in het Kremlin en in 1333 werd de kathedraal van de aartsengel Michaël gebouwd, waarin Ivan Kalita zelf, zijn kinderen en kleinkinderen werden begraven. Deze eerste, geen houten, maar witstenen kerken in Moskou, bepaalden later de ruimtelijke samenstelling van het centrum van het Kremlin, in algemene termen wordt het vandaag bewaard.

Trouwens, het was onder Ivan Kalita, in de eerste helft van de 14e eeuw, dat de schatkist van de Moskou-prinsen zich begon te vormen, waarvan de opslagplaats natuurlijk het Kremlin was. Een van de belangrijkste items van de schatkist is de ‘gouden hoed’ – wetenschappers identificeren deze met de beroemde Monomakh-hoed, die als kroon diende voor alle Moskou-heersers.

Kremlin van Moskou onder leiding van Ivan Kalita, schilderij van A.M. Vasnetsova

In 1365, na een nieuwe brand, besloot prins Dmitry (in 1380, na de overwinning op Mamai, kreeg hij de bijnaam Donskoy), die destijds in Moskou regeerde, torens en versterkingen van steen te bouwen, waarvoor ze in de winter van 1367 naar de Borovitsky-heuvel werden gebracht om rodelen kalksteen. In de lente van hetzelfde jaar begon de bouw van het eerste witstenen fort van Noordoost-Rusland.

Cathedral Square werd het iconische centrum van het Kremlin, waar zich houten prinselijke kamers bevonden, de witstenen Kathedraal van de Aankondiging, in het oostelijke deel van het Kremlin, de metropoliet Alexei stichtte het Chudov-klooster en de residentie van de Metropoliet zelf bevond zich in het Kremlin..

In 1404 werd een speciale stadsklok geïnstalleerd op een speciale toren van het Kremlin in Moskou door de Athos-monnik Lazar Serviër, die de eerste werd op het grondgebied van Rusland.

In de tweede helft van de 15e eeuw begon een grandioze herstructurering van het Kremlin in Moskou, waarna het moderne kenmerken kreeg die elke Rus bekend waren. Prinsen Ivan de Derde, die trouwde met Sophia Palaeologus, een Byzantijnse prinses, was in staat om de eenmaking van de vorstendommen van Rusland te voltooien en Moskou kreeg een nieuwe status – de hoofdstad van een grote staat. Natuurlijk moest de residentie van het hoofd van zo’n uitgestrekt land ook worden aangepast en uitgebreid..

In 1475-1479 bouwde de Italiaanse architect Aristoteles Fioravanti een nieuwe kathedraal van de Dormition, de belangrijkste tempel van het vorstendom Moskou onder Ivan Kalita, en kreeg nu de status van de belangrijkste kathedraal van de Russische staat..

Kathedraal van de veronderstelling op een ansichtkaart uit het begin van de 20e eeuw

Een andere Italiaanse architect Aleviz Novy was betrokken bij de bouw van het tempelgraf van de groothertog – de kathedraal van de aartsengel Michael. Aan de westkant van het plein werd het paleis van de grote Moskou-prins Ivan III gebouwd, dat de Middelste Gouden Kamer, de Dijkkamer en de Grote Facetkamer omvatte, dat wil zeggen een heel complex van ceremoniële gebouwen. Helaas hebben ze het tot op de dag van vandaag niet allemaal overleefd..

Kremlin van Moskou aan het einde van de 15e eeuw, schilderij van A.M. Vasnetsova

Nadat de Italiaanse meesters nieuwe torens en muren van het Kremlin hadden opgetrokken, begonnen veel buitenlandse gasten het gebouw een kasteel te noemen, waarvan de gelijkenis aan het complex wordt gegeven door de kantelen aan de muren. Het Kremlin van Moskou werd vergeleken met het Scaliger-kasteel in Verona en het beroemde Sforza-kasteel in Milaan. In tegenstelling tot deze structuren werd het Kremlin echter niet alleen de woonplaats van de heerser van het land, maar ook het centrum van het culturele, religieuze leven van de hele staat, hier zijn de beroemdste tempels van Rusland, de residentie van de grootstedelijke en kloosters.

Natuurlijk is de geschiedenis van het Kremlin in Moskou onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van prinsen, tsaren en keizers die regeerden over het vorstendom van Moskou, vervolgens over het koninkrijk en vervolgens over het Russische rijk. Dus tsaar Ivan de Vierde (beter bekend als de Verschrikkelijke), die in 1547 de troon besteeg, deed ook veel om het ensemble van het Kremlin te vormen. Onder hem werd de wederopbouw van de Kerk van de Aankondiging uitgevoerd en werden bestellingen geplaatst op het Ivanovskaya-plein, inclusief de ambassadeur Prikaz, die belast was met het ontvangen van buitenlandse gasten. Zelfs toen was er de Wapenkamer en bevonden de koninklijke stallen, de Slaapkamer, opslagfaciliteiten en werkplaatsen zich op het grondgebied van het Kremlin..

Kathedraal van de aankondiging van het Kremlin in Moskou

In 1652-1656 was patriarch Nikon betrokken bij de wederopbouw van het patriarchale paleis in het Kremlin, dit gebouw bewaarde de schatten van de patriarchale sacristie en in de kruiskamer werden kerkkathedralen gehouden en werden feesten gehouden voor vooraanstaande gasten..

Pas in 1712, nadat Peter de Grote besloot om de hoofdstad naar het nieuw opgerichte Sint-Petersburg te verplaatsen, verloor het Kremlin van Moskou de status van de permanente en enige residentie van de heersers van de staat, bovendien werd het begin van de 18e eeuw voor Moskou gekenmerkt door een nieuwe vernietigende brand. Bij het herstellen van beschadigde delen van het Kremlin werd besloten om een ​​arsenaal te bouwen tussen de torens van Sobakina en Troitskaya..

In 1749-1753 werden de oude kamers van het tsarenhof uit de 15e eeuw ontmanteld, op hun fundamenten de beroemde architect F.-B. Rastrelli richtte een nieuw barok Winterpaleis in steen op. Het gebouw keek aan de ene kant uit op de Moskou-rivier en aan de andere kant op het Kathedraalplein.

In 1756-1764 werd de architect D.V. Ukhtomsky richtte een nieuw gebouw op voor de Armory Chamber-galerij tussen de Arkhangelsk- en Annunciatie-kathedralen, maar tijdens het plannen van een grootschalige herstructurering van het Kremlin werd dit gebouw afgebroken. Het idee van V.I. Bazhenov om een ​​nieuw paleis te bouwen werd nooit gerealiseerd, maar tijdens de voorbereiding op de start van dit project verloor het Kremlin veel oude gebouwen..

In 1776-1787 bouwde de architect M.F. Kazakov in opdracht van Catherine II het Senaatsgebouw, dat tegenover het Arsenaal stond, en pas toen kreeg het Senaatsplein zijn volledige uitstraling.

Senaatsgebouw in het Kremlin van Moskou

In 1810 werd in opdracht van keizer Alexander de Eerste de wapenkamer opgericht, de architect I.V. Egotov slaagde erin om het nieuwe gebouw in het Kremlin-ensemble te passen, als resultaat van de bouw verscheen een nieuw Kremlin-plein – Troitskaya, gevormd tussen het nieuwe museumgebouw, het Arsenaal en de Troitskaya-toren.

Het Kremlin werd ernstig beschadigd tijdens de invasie van Napoleon; na de brand van 1812 moesten veel van de geëxplodeerde en verbrande gebouwen van het complex worden hersteld.

In 1838-1851 werd in het Kremlin van Moskou, in overeenstemming met het decreet van keizer Nicolaas I, een nieuw paleiscomplex gebouwd, ontworpen in de “nationale Russische stijl”. Het omvatte het appartementengebouw, het Grote Kremlin-paleis, gebouwd op de plaats van het Winterpaleis, en een plechtiger museumgebouw – de Wapenkamer van Moskou. De architect Konstantin Ton leidde de constructie strikt binnen de grenzen van het hof van de oude tsaar, hield rekening met alle historische kenmerken en slaagde erin om nieuwe gebouwen en architectonische monumenten uit de 15e-17e eeuw in één compositie te combineren. Tegelijkertijd werd de wederopbouw van oude kerken uitgevoerd. Nieuwe gebouwen gevormd in het Kremlin van Moskou en een nieuw plein – keizerlijk of paleis.

Al aan het begin van de 20e eeuw werd het Kremlin in Moskou beschouwd als een monument van geschiedenis en architectuur. Nicholas II was van plan het pretpark om te toveren tot een museum gewijd aan de patriottische oorlog van 1812, maar 1917 annuleerde alle plannen van de keizer.

Zoals u weet, verhuisde de bolsjewistische regering na de staatsgreep van Sint-Petersburg naar het Kremlin en tot 1953, dat wil zeggen tot de dood van Stalin, die een kantoor en een appartement in het Kremlin bezette, was het complex gesloten voor gratis bezoek van gewone toeristen en Moskovieten..

In 1935 verloor het Kremlin zijn tweekoppige adelaars en in 1937 werden gloeiende robijnrode sterren geïnstalleerd op de torens Spasskaya, Borovitskaya, Nikolskaya, Troitskaya en Vodovzvodnaya in hun plaats..

Ruby Kremlin-ster

Op de plaats van de gesloopte Voznesensky- en Chudov-kloosters werd het gebouw van de Militaire School opgericht, waardoor het uiterlijk van het architecturale complex enorm veranderde.

Interessant is dat het Kremlin tijdens de Grote Patriottische Oorlog praktisch niet werd beschadigd, ondanks de massale bombardementen die in 1941 en 1942 op Moskou regenden. De autoriteiten evacueerden de schatten van de Wapenkamer en in het geval van de overgave van de hoofdstad aan de Duitse troepen, werd een plan opgesteld om de belangrijkste gebouwen van het complex te ontginnen..

Congrespaleis in het Kremlin

In 1955 heropende het Kremlin van Moskou zijn deuren voor gewone bezoekers en begon het Museum voor Toegepaste Kunst en Leven van Rusland van de 17e eeuw, gevestigd in het Patriarchpaleis, met zijn werk. De laatste grootschalige constructie op het grondgebied van het Kremlin was de bouw van het Congrespaleis in 1961, dat veel moderne architecten en gewone Moskovieten ‘glas tegen de achtergrond van het oude Kremlin’ noemen en die de constructie ervan beschouwen als een andere misdaad van het Sovjetregime..

Legenden van het Kremlin van Moskou

Zoals elk oud historisch gebouw heeft het Kremlin in Moskou zijn eigen geheimen, legendes die ermee geassocieerd worden en vaak nogal duistere geheimen..

De meeste van deze legendes worden juist geassocieerd met de ondergrond van het Kremlin. Omdat hun exacte kaart lang geleden verloren is gegaan (deze is mogelijk door de bouwers zelf vernietigd), zijn veel ondergrondse gangen, gangen en tunnels van het Kremlin in Moskou nog niet volledig bestudeerd..

Zo werden de zoektochten naar de beroemde bibliotheek van Ivan de Verschrikkelijke meerdere keren hervat, maar is er nog geen uitgebreide opslagplaats van boeken en documenten uit die tijd gevonden. Wetenschappers betogen of de legendarische bibliotheek echt heeft bestaan, of deze is afgebrand tijdens een van de branden die herhaaldelijk op het grondgebied van het complex woedden, of zo goed verborgen is dat moderne archeologen hem niet kunnen vinden op het enorme plein van het Kremlin in Moskou..

Hoogstwaarschijnlijk werden tot de 18e eeuw alle torens en muren van het Kremlin letterlijk ‘doordrongen’ door talloze geheime gangen en tunnels.

Het was tijdens de zoektocht naar Liberia (zoals het gebruikelijk is om de bibliotheek van Ivan de Verschrikkelijke te noemen) dat de archeoloog Shcherbatov in 1894 een mysterieus ondergronds bouwwerk tegenkwam dat zich onder de eerste verdieping van de Nabatnaya-toren bevond. Terwijl hij de gevonden tunnel probeerde te onderzoeken, kwam de archeoloog in een doodlopende straat terecht, maar toen vond hij dezelfde tunnel die leidde vanaf de toren Konstantino-Eleninskaya.

De archeoloog Shcherbatov vond ook een geheime doorgang die de Nikolskaya-toren verbond met de Uglovaya Arsenalnaya, maar in 1920 werden alle informatie, foto’s gemaakt door de wetenschapper en rapporten over de ontdekte passages geclassificeerd door de bolsjewieken en werd het staatsgeheim. Het is mogelijk dat de nieuwe autoriteiten besloten hebben om de geheime passages van het Kremlin voor hun eigen doeleinden te gebruiken..

Volgens wetenschappers, aangezien het Kremlin van Moskou werd gebouwd volgens alle regels van fortificatie van de Middeleeuwen en in de eerste plaats een fort was dat was ontworpen om de stadsmensen te beschermen tegen vijandelijke aanvallen, werd de Italiaanse architect Fioravanti gebouwd en plaatsen voor de lagere strijd en ‘geruchten’ – geheime hoeken van waaruit je kunt was om heimelijk de vijand te observeren (en af ​​te luisteren). Hoogstwaarschijnlijk (het is op dit moment al vrij moeilijk om bewijs te verzamelen) waren tot de 18e eeuw alle torens en muren van het Kremlin letterlijk ‘doordrongen’ van talloze geheime gangen en tunnels, maar toen, omdat het niet nodig was, werden de meeste eenvoudigweg ommuurd en opgevuld.

Trouwens, de naam zelf van de Taynitskaya-toren geeft duidelijk aan dat er een cache onder lag; er zijn verwijzingen naar de constructie van geheime doorgangen en in de annalen die het proces van het bouwen van torens in de 15e eeuw hebben vastgelegd.

Taynitskaya toren van het Kremlin van Moskou

Er gingen geruchten over de metro van de Beklemishevskaya-toren, die trouwens de meest slechte bekendheid geniet – hier bevond zich de martelkamer, gecreëerd in opdracht van Ivan de Verschrikkelijke. In de 19e eeuw telde aartspriester Lebedev, die meer dan 45 jaar in het Kremlin diende, 9 gaten die waren gevormd in de bogen van verschillende ondergrondse constructies. Het is bekend over een geheime doorgang die leidt van Taynitskaya naar de Spasskaya-toren, een andere geheime weg leidt van Troitskaya naar de Nikolskaya-toren en verder naar Kitay-gorod.

Beklemishevskaya toren van het Kremlin van Moskou

En Ignatius Stelletsky, een bekende historicus en specialist in “archeologie van de ondergrondse”, de pionier van de Digger-beweging in Moskou, die van plan was om van de Beklemishevskaya-toren naar de Moskou-rivier te gaan, en van de Spasskaya-toren door een geheime ondergrondse doorgang rechtstreeks naar de kathedraal van Sint-Basilius de Gezegende, en vervolgens langs de nabijgelegen tempel afdaling in een grote tunnel onder het Rode Plein.

De overblijfselen van ondergrondse gangen werden meerdere keren gevonden in verschillende hoeken van het Kremlin in Moskou, praktisch tijdens elke reconstructie, maar meestal werden dergelijke doodlopende wegen, gaten of gewelven eenvoudigweg ommuurd of zelfs gevuld met beton.

Aan de vooravond van zijn kroning werd de geest van Ivan de Verschrikkelijke door keizer Nicolaas II zelf gezien, zoals gerapporteerd aan zijn vrouw Alexandra Fedorovna..

Het Kremlin in Moskou heeft natuurlijk zijn eigen geesten. Dus in de Commandant’s Tower zagen ze een verwarde bleke vrouw met een revolver in haar hand, waarin ze naar verluidt Fanny Kaplan herkenden, die was neergeschoten door de toenmalige commandant van het Kremlin..

Eeuwenlang werd de geest van deze Russische tiran aangetroffen op de lagere niveaus van de Ivan de Verschrikkelijke klokkentoren. Trouwens, de geest van Ivan de Verschrikkelijke heeft ook een gekroonde getuige – aan de vooravond van zijn kroning zag keizer Nicolaas II hem zelf, waarover hij zijn vrouw Alexandra Fedorovna vertelde.

Soms flitst de geest van de Pretender – de Valse Dmitry die hier is geëxecuteerd – over de kantelen van het Kremlin in Moskou. De Konstantino-Eleninskaya-toren geniet ook een slechte reputatie – er was hier ook een martelkamer in de 17e eeuw en er werd een geval van bloeddruppels op het metselwerk geregistreerd, die vervolgens vanzelf verdween.

Een andere spookachtige inwoner van het Kremlin in Moskou is natuurlijk Vladimir Iljitsj Lenin, die zowel in zijn kantoor als in zijn voormalige appartement werd gezien. Jezjov, de bekende medewerker van Stalin, het hoofd van de NKVD, ‘bezocht’ zijn vroegere kantoor … Maar Joseph Vissarionovich zelf stond nooit bekend om zijn verschijning in het Kremlin na 5 maart 1953.

Het is niet verwonderlijk dat zo’n oude structuur, vol met begrafenissen, geheimen en geheime kamers, niet alleen interessant is voor archeologen, wetenschappers en historici, maar ook voor mystici..

Feiten

Als we het alleen over het Kremlin in Moskou hebben vanuit het oogpunt van een grootschalig gebouwencomplex, kan men niet anders dan al zijn structuren noemen.

Het architecturale complex van het Kremlin in Moskou omvat dus 20 torens: Taynitskaya, Beklemishevskaya, Blagovesjtsjenskaja, Vodovzvodnaya, Petrovskaya-toren, Borovitskaya, First Nameless, Second Nameless, Konstantino-Eleninskaya, Nikolskaya, Spasskaya, Oeglovatsaya Arsenalnaya, Oeglovatsaya Arsenalnaya, Senaja Arsenalnaya. Commandant, Troitskaya, Tsarskaya en Kutafya.

Elk van de torens heeft zijn eigen geschiedenis en doel en een bijzonder architectonisch beeld. De bekendste is natuurlijk de Spasskaya-toren met zijn beroemde klok, die verscheen op de toren die in 1491 in 1625 werd gebouwd volgens het ontwerp van Christopher Galovey en vervolgens verschillende keren werd gewijzigd en verbeterd..

Spasskaya-toren van het Kremlin van Moskou

De moderne klokkenspel van het Kremlin werd in 1852 gemaakt door de Russische horlogemakers, de gebroeders Budenop, in 1917 leed de klok aan een granaatslag en na reparatie in 1918 begon de Internationale te spelen, de laatste klokkenspel werd in 1999 hersteld.

Het Kremlin-complex omvat ook vijf pleinen: Troitskaya, Dvortsovaya, Senatskaya, Ivanovskaya en Sobornaya.

Gelegen op het grondgebied van het Kremlin van Moskou en 18 gebouwen: Kerk van de Geboorte van de Maagd op Seny, Kerk van de Robe, Kathedraal van de Hemelvaart, Kathedraal van de Aankondiging, Aartsengel Kathedraal, Paleis van Gezichten, Ivan de Grote Klokkentoren Ensemble, Terem Paleis, Gouden Tsaritsina Kamer, Verkhospassky Kathedraal en Terem Kerken, Arsenaal, Patriarchale kamers met de Kerk van de Twaalf Apostelen, de Senaat, het Amusementspaleis, het Grote Kremlinpaleis, het Staatspaleis van het Kremlin, de wapenkamer en de militaire school genoemd naar het Al-Russische Centraal Uitvoerend Comité.

Het is onmogelijk om dergelijke belangrijke objecten van het Kremlin, die miljoenen toeristen aantrekken, zoals het tsaarkanon en de tsaarbel, niet te noemen..

De Tsaarklok is echt de grootste klok ter wereld, gemaakt in 1733-1735 in opdracht van Anna Ioanovna, en geïnstalleerd in het Kremlin als monument voor gieterijvaardigheid. En het tsaarkanon is met zijn kaliber van 890 millimeter nog steeds het grootste artilleriekanon ter wereld. Het pistool, met een gewicht van 40 ton, hoefde geen enkel schot af te vuren, maar het werd een uitstekende decoratie voor de museumcompositie van het Kremlin in Moskou..

En het Kremlin van Moskou zelf wordt met recht beschouwd als het grootste op het grondgebied van Europa, een bewaard gebleven, functionerend en momenteel gebruikt architectonisch en historisch complex.

De tsaarbel

Op dit moment is het Kremlin de thuisbasis van het Nationaal Historisch en Cultureel Museum-Reserve “Kremlin van Moskou”, waarvan talrijke tentoonstellingen, tentoonstellingen en relikwieën beschikbaar zijn voor iedereen die met eigen ogen alle schoonheid en charme van de oude structuur wil zien.

Nog niet zo lang geleden zei Vladimir Kozhin, de algemeen directeur van de president van de Russische Federatie, dat zelfs na de uitbreiding van Moskou en de verhuizing naar nieuwe locaties van alle afdelingen en ministeries, de presidentiële administratie en het staatshoofd zelf nog steeds in het Kremlin zullen blijven. Blijkbaar is de leiding van het land zich er terdege van bewust dat het moeilijk is om een ​​betere plek te vinden om buitenlandse gasten te ontvangen en de staat te besturen. Ja, en je kunt geen eeuwenoude tradities schenden …