Levenslange onderhoudsovereenkomst is een winstgevende manier om een ​​appartement te kopen of een onnodig risico

Denis Ichitovkin. Grootmoeder bezoeken. 2006

Het lijkt erop dat zo’n droom geen kans heeft om werkelijkheid te worden, maar een levenslange onderhoudsovereenkomst biedt zo’n unieke kans, mits deze uiteraard volgens alle regels wordt afgesloten.

In het Burgerlijk Wetboek van Rusland is een overeenkomst voor levensonderhoud een overeenkomst tussen twee personen, waarbij het onderwerp van de overeenkomst onroerend goed wordt – een huis of een appartement. Zo draagt ​​een van de partijen, die om gezondheidsredenen of op basis van leeftijd een gehandicapte persoon is (hierna – de vervreemder), over aan de tweede partij, die de verkrijger is van onroerend goed, de woonruimte – een appartement, een huis of een deel daarvan. In ruil voor de woonruimte verbindt de verkrijger van het onroerend goed zich ertoe de vervreemder materiële levensondersteuning in natura te bieden in de vorm van huisvesting, verzorging, voedsel en de nodige hulp. Natuurlijk kan het maandelijkse geldbedrag fungeren als materiële zekerheid, waarvan de omvang afzonderlijk wordt onderhandeld..

De mensen noemen dit alles vaak met slechts één woord – “kijken”. Op het eerste gezicht is een levenslange onderhoudsovereenkomst zeer gunstig voor beide partijen: een oudere krijgt materiële en fysieke hulp, ontwijkt het lot van de ouderen die noodgedwongen naar een verpleeghuis moeten verhuizen en leeft comfortabel zijn laatste jaren door, omringd door aandacht en zorg. En de ontvanger van het onroerend goed krijgt een appartement of huis, waarvan de kosten veel hoger zijn dan alle kosten die gepaard gaan met de zorg voor een bejaarde.

Het grootste probleem blijft – om een ​​grootmoeder of grootvader te vinden die ermee instemt een dergelijke overeenkomst te sluiten. Interessant is dat volgens het burgerlijk wetboek elke gehandicapte persoon die meerderjarig is, in het bijzonder een gehandicapte uit de groepen 1, 2 en 3, ongeacht de leeftijd, een vervreemder kan worden in een levensonderhoudscontract, maar meestal worden dergelijke transacties afgesloten met senioren, wat heel begrijpelijk is – voor de ontvanger woning zou niet te lang willen wachten op de gewenste woonruimte.

Zoeken naar eenzame oude mensen op internet is een nutteloze bezigheid, zulke mensen maken zelden reclame. Uiteraard kunt u bij tussenpersonen terecht die bij een levenslange onderhoudsovereenkomst een percentage van de marktwaarde van woningen afnemen, maar dit is de duurste optie die gepaard gaat met het risico om slachtoffer te worden van fraude. De beste manier om alleenstaande gepensioneerden te vinden die een levenslange onderhoudsovereenkomst willen sluiten in ruil voor woonruimte, is via vrienden en kennissen, maar ook via organisaties die zich bezighouden met de problemen van gepensioneerden – veteranenvakbonden, socialezekerheidsafdelingen, enzovoort. Maar in dit geval is er nog een ander risico: onderzoeken kunnen argwaan wekken bij ambtenaren en een te actieve burger zal als fraude worden beschouwd. Bij de zoektocht naar eenzame gepensioneerden die klaar zijn om vervreemdend te worden, blijkt het heel moeilijk te zijn om zonder persoonlijke connecties te zoeken..

Leonid Milovanov. Een oude vrouw met brandhout (Lida Sysoeva). 2008

Ondanks de aantrekkelijkheid van het verwerven van onroerend goed door het afsluiten van een levenslange onderhoudsovereenkomst, gaat een dergelijke overeenkomst vaak gepaard met risico’s, zowel voor de een als voor de partij..

En hier zijn er twee hoofdaspecten: juridische risico’s verbonden aan het niet nakomen van verplichtingen en beëindiging van het contract, evenals de menselijke factor. Een contract van levenslang onderhoud, afgesloten tussen mensen die het meestal niet eens eerder wisten, impliceert immers hun lange, soms dagelijkse communicatie. Het is goed als de maandelijkse huur contant wordt betaald en zelfs per post kan worden verzonden, en als het contract voorziet in dagelijkse zorg voor een bejaarde, zieke persoon, hem medische zorg biedt, naar apotheken, winkels, koken gaat – conflicten ontstaan ​​in een dergelijke situatie heel gemakkelijk en kan ertoe leiden dat een van de partijen eenvoudig van gedachten verandert om te blijven voldoen aan de voorwaarden van de overeenkomst. Dus als u een levenslang onderhoudscontract met een afhankelijke persoon afsluit, moet u niet denken dat onroerend goed gemakkelijk zal komen – vaak duren dergelijke gedwongen hechte relaties vele jaren en kosten ze veel tijd en moeite..

Wat betreft het juridische aspect, zou ik willen opmerken dat beide partijen de rol kunnen spelen van bedrogen door gewetenloze partners, daarom is het noodzakelijk om alle kenmerken van deze overeenkomst zorgvuldig te bestuderen en de verplichtingen van de partijen zo gedetailleerd mogelijk te omschrijven..

Het is uitermate belangrijk voor ouderen dat het een contract van levenslang onderhoud met een afhankelijke persoon is dat wordt gesloten, en niet een contract van koop en verkoop of een contract van permanente lijfrente met het recht om onroerend goed af te lossen door de lijfrente-betaler. Het is onmogelijk om een ​​schenking voor huisvesting te doen, omdat in dit geval alle wettelijke rechten onmiddellijk overgaan op de ontvanger en de gepensioneerde mogelijk op straat staat. En het testament, volgens welke het appartement eigendom wordt van de persoon die materiële hulp verleende na het overlijden van de vervreemder, kan gemakkelijk worden gewijzigd zonder medeweten van de andere partij, dus deze manier van ondertekenen van de overeenkomst is al riskant voor de ontvanger.

Alleen een overeenkomst voor levenslang onderhoud met een afhankelijke persoon, gesloten in overeenstemming met alle vereisten van de wet, garandeert dat de ontvanger van het onroerend goed tot het overlijden van de vervreemder geen recht heeft op onroerendgoedtransacties – om de gepensioneerde uit te zetten, huis te verkopen, te ruilen of als onderpand te gebruiken bij het ontvangen van een lening. Dat wil zeggen dat door het sluiten van een levensonderhoudscontract met een afhankelijke persoon, de vervreemder niet het risico loopt zonder woonruimte te worden gelaten – zijn enige risico is dat de ontvanger zijn verplichtingen te kwader trouw nakomt, maar in dit geval kan het levensonderhoudscontract worden beëindigd voor de rechtbank en de gepensioneerde opnieuw blijft alleen met zijn eigen huis.

Daarnaast is het voor de vervreemder belangrijk dat de marktwaarde van het appartement in het contract wordt aangegeven, evenals alle verplichtingen van de ontvanger duidelijk worden omschreven, aangezien het bedrag aan maandelijks onderhoud lager kan zijn dan de eigenaar van de woning oorspronkelijk verwachtte..

Karl Bryullov. Droom van grootmoeder en kleindochter. 1829

Het risico voor de ontvanger van het onroerend goed is meestal veel groter en het risico begint al bij het ondertekenen van het contract voor levensonderhoud. Als in de toekomst wordt bewezen dat de vervreemder op het moment van ondertekening van de overeenkomst wettelijk niet in staat was, wordt de overeenkomst ongeldig verklaard en zal niemand het uitgegeven geld teruggeven. Voordat u het contract ondertekent, moet u de gepensioneerde dus vragen om attesten te overleggen die zijn rechtsbevoegdheid bevestigen.

Het loont ook de moeite om alle verplichtingen van de ontvanger en het bedrag van de betalingen zorgvuldig op te schrijven. Soms eist de vervreemder hem een ​​deel van de huisvestingskosten per keer te betalen, in welk geval het risico om slachtoffer te worden van fraude vele malen groter wordt. Als een gepensioneerde eist om onmiddellijk 30-40% van de huisvestingskosten te betalen, en de rest – door middel van maandelijkse betalingen, moet u nadenken of het de moeite waard is om een ​​overeenkomst over dergelijke voorwaarden te sluiten. Bovendien kunnen de verantwoordelijkheden van de ontvanger een vrij brede lijst van zaken omvatten, zoals:

• verstrekking van medische zorg, dat wil zeggen betaling voor behandeling, verblijf in het ziekenhuis, noodzakelijke medicijnen – dit alles kan resulteren in een vrij aanzienlijk bedrag;
• Verschaffing van kleding en schoeisel;
• Drie maaltijden per dag;
• het schoonmaken van een appartement of huis;
• betaling voor nutsvoorzieningen en communicatie;
• en zelfs het aanbieden van een cultureel programma zoals het bezoeken van theaters of films.

Het is het beste als in het levensonderhoudscontract de maximale maandhuur is vermeld, die geen enkele partij mag overschrijden. En om de vervreemder tegen misleiding te beschermen, is het de moeite waard om het minimumbedrag aan te geven waaronder de kosten van de ontvanger van het onroerend goed niet kunnen dalen.

Het is noodzakelijk om dergelijke nuances te onthouden:

• het contract voor levensonderhoud wordt geacht te zijn gesloten en verzekert de rechten van de partijen alleen als het is gecertificeerd door een openbare en niet door een particuliere notaris;
• indien tijdens de looptijd van het contract de eigendommen beschadigd of vernield worden, ontslaat dit de ontvanger niet van zijn verplichtingen. Dat wil zeggen dat als een huis of appartement door brand ernstig wordt beschadigd, dit de ontvanger niet ontslaat van de verplichting om alimentatie te betalen en voor de gepensioneerde te zorgen;
• in geval van beëindiging van het contract door de rechtbank, ook als dit gebeurt op initiatief van de ontvanger, bijvoorbeeld als zijn financiële situatie is veranderd en hij niet langer kan betalen en hulp kan bieden, worden zijn kosten niet vergoed.

Een levenslange onderhoudsovereenkomst kan dus een prima manier zijn om woningen op afbetaling en tegen een vrij lage prijs te kopen, maar het is de moeite waard om al het mogelijke te doen om mogelijke risico’s in te dekken. In het bijzonder is het noodzakelijk om van tevoren alle details van de overeenkomst te bepalen die geschikt zijn voor beide partijen, en om de ondertekening van de overeenkomst met een staatsnotaris zonder mankeren te regelen..

Bovendien moet de ontvanger alle bonnen en kwitanties met betrekking tot de kosten van zorg en onderhoud van de bejaarde bewaren, aangezien dit het beste bewijs zal zijn van het nakomen van zijn verplichtingen in het geval van een rechtszaak..

© Anna Sedykh, speciaal voor rmnt.ru