Staatsprogramma voor hulp aan jonge gezinnen bij de aankoop van huisvesting in Oekraïne

Paul Gauguin. De familie in de tuin Rue Carcel. 1848-1903

In de jaren negentig is er natuurlijk vanwege aanzienlijke economische problemen heel weinig gedaan om dit probleem op te lossen. Het Staatsfonds voor steun aan de bouw van jongerenhuisvesting werd in 1994 in Oekraïne opgericht, maar tot 2000 kon deze organisatie haar belangrijkste taken niet vervullen vanwege het volledige gebrek aan financiering.

Het staatsprogramma voor hulp aan jonge gezinnen bij het kopen van hun eigen huis begon pas in 2002 in Oekraïne te werken, en de piek van populariteit daalde in 2005. De leningsvoorwaarden die op dat moment aan jonge gezinnen werden aangeboden (ouders mogen niet ouder zijn dan 35) waren inderdaad behoorlijk aantrekkelijk.

Zo impliceert het programma “Concessionele langetermijnleningen”, dat onder toezicht staat van het Staatsfonds voor bijstand aan de bouw van jongeren, de aankoop van een appartement met een minimum aanbetaling van 6% en de resterende 94% van de kosten in afbetaling gedurende maximaal 30 jaar tegen slechts 3% per jaar. Als er in deze periode kinderen in het gezin verschijnen, kunnen leners bovendien extra voordelen verwachten. Zo geeft één kind al recht op een renteloze lening, met het tweede kun je het aflossingsbedrag met 25% verlagen en hebben gezinnen die drie of meer baby’s grootbrengen het recht om het aflossingsbedrag van de hypotheeklening aan het Jeugdfonds met nog eens 50% te verlagen..

Zo krijgt een groot gezin het recht om een ​​appartement niet alleen in termijnen voor een aanzienlijke periode te kopen, maar ook voor slechts de helft van de prijs..

Als een lening van een commerciële bank wordt afgesloten tegen 18% per jaar, dan werd 8% daarvan vergoed door de staat.

De tweede richting van het programma voor bijstand aan jonge gezinnen, aangenomen in Oekraïne, opereert onder de naam “Gedeeltelijke vergoeding van rente op leningen aan jonge gezinnen” en voorziet in de verwerving van onroerend goed met de deelname van een bank. In dit geval sluit een jong gezin een hypothecaire lening af om een ​​huis of appartement te kopen, waarvan een deel van de rente wordt betaald door de staat. Dus als een lening van een commerciële bank werd afgesloten tegen 18% per jaar, dan werd 8% daarvan vergoed door de staat en werd slechts 10% betaald door de lener zelf.

Dergelijke gunstige voorwaarden voor de aankoop van een appartement en hypotheekleningen konden niet anders dan Oekraïense jonge gezinnen aantrekken. Als in 2004 slechts iets meer dan 1 duizend overeenkomsten voor dergelijke jeugdleningen werden afgesloten met Oekraïense banken, dan bedroeg hun aantal in 2005 15 duizend..

Zinaida Serebryakova. Familie portret. 1910

En als deze tendens in de toekomst werd waargenomen, is het heel goed mogelijk dat het probleem van huisvesting voor jonge gezinnen nu niet zo acuut zou zijn in Oekraïne. Concessionele leningen voor jonge gezinnen zijn echter een uitstekend voorwendsel geworden voor verschillende schendingen. Vaak werden dergelijke leningen eenvoudigweg verstrekt vanwege persoonlijke connecties, wachtrijen van mensen die een preferentiële hypotheeklening wilden krijgen, en om in de wachtrij te komen, moest een jong gezin herhaaldelijk bewijzen dat het nodig was om de woonomstandigheden te verbeteren, terwijl familieleden en vrienden van ambtenaren een aanvraag konden indienen voor meerdere zulke zachte leningen. Het is interessant dat bij de inspectie door het openbaar ministerie geen sporen van wetsovertredingen op dit gebied zijn aangetroffen. Maar jonge gezinnen, die zich eerder hadden aangemeld en wachtten op hun beurt om een ​​jeugdhypotheek te krijgen, waren verrast om te horen dat de rij niet alleen niet vooruit ging, maar dat het aantal mensen dat voor hen stond constant toenam..

Om het hoofd te bieden aan de stroom klachten van degenen die een hypotheek wilden krijgen in het kader van het programma om jonge gezinnen te helpen, schortte de regering het programma volledig op en besloot ze de voorwaarden voor het selecteren van gezinnen die in aanmerking zouden kunnen komen voor staatssteun te verscherpen..

De financiering van de uitgifte van hypotheekleningen aan jongeren werd ook verminderd – de staatsbegroting van Oekraïne droeg niet zo’n last en in 2006 werden slechts 646 zachte leningen verstrekt voor de aankoop van onroerend goed aan jonge gezinnen.

Jonge gezinnen kunnen een lening krijgen van 10,75% per jaar als ze geregistreerd staan ​​als woningzoekende.

Na de crisis van 2008 verslechterde de situatie opnieuw – de regering schortte de betaling van de vergoeding voor haar deel van de rente op de ontvangen leningen op, als gevolg daarvan moesten jonge gezinnen die van de staatsprivileges gebruik maakten, het volledige bedrag aan rente zelf betalen, in de hoop dat deze kosten in de toekomst zouden worden gecompenseerd..

Het programma voor concessionele leningen aan jonge gezinnen in Oekraïne werd pas in 2010 verlengd. Jonge gezinnen kunnen nu een hypotheeklening krijgen van 10,75% per jaar en alleen als ze geregistreerd staan ​​als huisvesting. De eerste betaling is 10% per jaar, de lening kan worden verstrekt voor maximaal 30 jaar, maar niet later dan dat een van de gezinsleden de pensioengerechtigde leeftijd bereikt.

Momenteel werkt in Oekraïne ook het door de staat gerichte sociaaleconomische programma voor de bouw (verwerving) van betaalbare huisvesting voor 2010-2017 parallel. Dat wil zeggen, de regering besloot de oplossing van het huisvestingsprobleem voor jonge gezinnen van de andere kant te benaderen – om huizen te bouwen met goedkope appartementen, die bovendien tegen gunstige voorwaarden kunnen worden gekocht..

Anton Grzhibovsky. Odessa binnenplaats. 2009

Volgens de voorwaarden van dit programma ontvangt een Oekraïens gezin (er zijn geen leeftijdsbeperkingen meer) geregistreerd omdat ze betere huisvestingsomstandigheden nodig hebben, een vergoeding van 30% van de kosten van huisvesting. Er wordt echter alleen een vergoeding berekend voor de kosten van woonruimte, die niet meer bedragen dan 21 vierkante meter per persoon plus 10,5 vierkante meter per gezin. Maar dit is niet de belangrijkste beperking – u kunt alleen woningen kopen in die wooncomplexen die deelnemen aan dit programma (en hun aantal is zeer beperkt) en voor een bedrag dat de vastgestelde normen niet overschrijdt voor de kosten van 1 vierkante meter. De staat is van mening dat 1 vierkante meter woningen in Kiev niet meer mag kosten dan 7990 hryvnia (ongeveer $ 1.000), en in de regio Kiev – niet meer dan 6435 hryvnia (ongeveer $ 800). Het gezin betaalt voor het bedrag dat de vastgestelde normen overschrijdt.

In 2010 konden slechts 590 jonge gezinnen gebruik maken van de staatssteun, in 2011 – iets meer dan 1 duizend. Nieuwe woongebouwen die in het kader van dit programma werden gebouwd, werden alleen in gebruik genomen in Kiev, Donetsk, Sumy, Kharkov en in de regio Kiev.

In Oekraïne hebben 300.000 tot 1,1 miljoen jonge gezinnen behoefte aan betere huisvestingsomstandigheden.

Het is dus onmogelijk om te zeggen dat jonge mensen nu een reële kans hebben om betaalbare woningen te kopen. Volgens verschillende bronnen moeten 300.000 tot 1,1 miljoen jonge gezinnen in Oekraïne hun levensomstandigheden verbeteren. Een dergelijke spreiding in cijfers is te wijten aan het feit dat sommige bronnen zijn gebaseerd op gegevens die zijn verkregen als resultaat van een bevolkingsonderzoek, terwijl andere zijn gebaseerd op droge cijfers die laten zien hoeveel vierkante meter per persoon zijn. In ieder geval is het aantal jonge gezinnen dat huisvesting nodig heeft erg groot, en de financiering uit het budget van UAH 150 miljoen (ongeveer $ 18 miljoen) voor het hele betaalbare huisvestingsprogramma is duidelijk onvoldoende.

Maar er zijn nog andere obstakels die de uitvoering van het programma in de weg staan. En allereerst is dit de belangrijkste voorwaarde waarop een jong gezin gebruik kan maken van een preferentiële hypotheeklening: registratie bij de lokale overheid als een gezin dat betere woonomstandigheden nodig heeft.

In Oekraïne is het eigenlijk heel moeilijk om te bewijzen dat een gezin echt vierkante meters nodig heeft en deze niet alleen kan krijgen. De criteria voor inschrijving als aanvrager van staatssteun zijn niet alleen vierkante meters per gezinslid, maar ook maandelijks inkomen.

Normen voor vierkante meter woonoppervlak voor 1 persoon worden in elke regio van Oekraïne afzonderlijk vastgesteld en kunnen variëren van 7,5 vierkante meter in Kiev tot 6 vierkante meter in Ternopil. Dientengevolge, om te worden erkend als een gezin dat huisvesting nodig heeft, moeten ten minste 4 personen in een appartement van slechts 30 vierkante meter wonen..

De tweede moeilijkheid – bij de registratie is het noodzakelijk om te bewijzen dat het gemiddelde maandelijkse totale inkomen van alle gezinsleden per persoon volgens het State Statistics Committee niet meer dan vier keer het gemiddelde maandsalaris in een bepaalde regio bedraagt. In Kiev bedroeg dit bedrag in mei 2011 bijvoorbeeld 3861 hryvnia (ongeveer $ 480) en in Ternopil slechts 1839 hryvnia (ongeveer $ 225). Als het gezinsinkomen hoger is dan het vastgestelde bedrag, kan het volgens ambtenaren daarom zelf huisvesting kopen en heeft het geen overheidssteun nodig. Tegelijkertijd blijft de grote vraag hoe een jong gezin, nadat ze hebben bewezen dat hun inkomen niet te hoog is, in staat zal zijn om hun deel van de kosten van een appartement of rente op een hypotheek te betalen..

Dergelijke beperkingen, in combinatie met een volstrekt ontoereikende vergoeding voor de kosten van een appartement, leiden ertoe dat de staatsprogramma’s “Betaalbare huisvesting” en “Preferentiële leningen” in Oekraïne momenteel niet erg in trek zijn bij jongeren. De meeste potentiële deelnemers aan het programma twijfelen erg aan de echte hulp van de staat, kunnen zich niet registreren als een gezin dat betere woonomstandigheden nodig heeft of kunnen de resterende kosten van een appartement niet op eigen kracht afbetalen.