Steden van de toekomst: kan een droom de problemen van de mensheid oplossen?

Wat is de “stad van de toekomst”? Is het een droom, een fantasie of een volledig praktisch idee dat de belangrijkste problemen van de mensheid in enkele decennia kan oplossen? Het is veilig om te zeggen dat de steden van de toekomst een combinatie zijn van de droom van een ideale leefomgeving, mooi en gezellig, en praktische oplossingen die zo’n stad comfortabel en attent maken..

Ideeën over een ideale stad zijn altijd ontstaan, dergelijke dromen (die geen echte belichaming kregen) werden gezamenlijk “utopie” genoemd naar de titel van Thomas More’s beroemde boek “Utopia” (1516), dat een onberispelijke samenleving van de toekomst beschreef. Vele schrijvers en filosofen volgden toen in de voetsporen van Mora, bijvoorbeeld Tommaso Campanella, die in 1620 het boek “Stad van de Zon” schreef. Opgemerkt moet worden dat bij dergelijke werken de nadruk niet lag op de rationele planning van steden van de toekomst, maar op het creëren van een ideale samenleving, waarvan alle leden gelijke rechten en kansen zullen hebben..

Het idee werd voortgezet door sciencefictionschrijvers uit de twintigste eeuw, bijvoorbeeld Ivan Efremov, die het boek “The Andromeda Nebula” schreef, dat de aarde van de toekomst beschrijft, die een enkele communistische staat werd en verdeeld in afzonderlijke woongebieden, landbouwgebieden, enzovoort..

Het lijkt erop dat alle sciencefictionschrijvers uit het verleden erg teleurgesteld zouden zijn bij het zien van moderne steden, aangezien praktisch geen idee werd geïmplementeerd en megalopolissen niet volgens een enkel plan groeiden, maar chaotisch, zoals historisch gezien.

Problemen van moderne steden

De stad van de toekomst moet volgens moderne architecten de belangrijkste problemen van de megasteden van vandaag oplossen, waarnaar experts unaniem verwijzen:

Verontreiniging van territoria.Nu al zijn de enorme stortplaatsen rond moderne steden een acuut probleem geworden, de bestaande afvalverwijderings- en recyclingtechnologieën kunnen niet omgaan met zo’n grote hoeveelheid afval die elke dag door de burgers wordt weggegooid. Ook de riolen zijn overbelast en dit probleem wordt steeds urgenter. Idealiter wordt in de stad van de toekomst al het afval gerecycled; hier wordt veel aandacht aan besteed bij het opstellen van nieuwe projecten..

Overbevolking.Hoeveel land in de centrale districten van de hoofdsteden van alle grote steden van de wereld vandaag de dag waard is, is goed bekend bij iedereen die ooit te maken heeft gehad met het “huisvestingsprobleem”. En in de toekomst zal dit probleem natuurlijk alleen maar erger worden, omdat de bevolking van de aarde blijft groeien – als er vandaag, volgens verschillende bronnen, ongeveer 6,6-7 miljard mensen op onze planeet wonen, dan zal de bevolking tegen 2060 groeien tot 10,6 miljard persoon. Het hele aardoppervlak bouwen met huizen is natuurlijk geen optie, omdat je gebieden moet verlaten voor de landbouw en de overgebleven dieren ook ergens moeten wonen, dus de stad van de toekomst moet worden gecreëerd met de verwachting van een groeiend aantal burgers en nieuwe manieren bieden om bewoners te huisvesten.

Gebrek aan drinkwater. Helaas is er op onze planeet, die voor het grootste deel bedekt is met water, niet zo veel zoet water. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie heeft elke derde persoon op de planeet te maken met een gebrek aan drinkwater. Nu al zijn veel landen, zoals Israël en de staten in het Midden-Oosten, rechtstreeks betrokken bij dit probleem, dat waarschijnlijk niet zal worden opgelost door ijsbergen vanuit het noordpoolgebied te vervoeren. Er zijn tegenwoordig tientallen zeewaterontziltingsinstallaties in Saoedi-Arabië, Koeweit en Israël, maar de kwaliteit ervan laat het niet toe om het voor voedsel te gebruiken zonder aanvullende, vrij dure zuivering met behulp van omgekeerde osmose, dergelijk water wordt meestal alleen gebruikt voor huishoudelijke behoeften. Saoedi-Arabië moet bijvoorbeeld drinkwater uit Nieuw-Zeeland halen. De steden van de toekomst zullen dit probleem moeten oplossen door nieuwe, betere technologieën te introduceren..

Gebrek aan energiebronnen.Olie, gas, steenkool – al deze mineralen die de mensheid zo hard nodig heeft, zullen op een dag opraken. Wereldwijd zijn oliemaatschappijen nu al bezig met het zoeken naar steeds meer velden, Rusland bijvoorbeeld wordt gedwongen om het Arctische plat te ontwikkelen, aangezien koolwaterstofreserves op meer toegankelijke plaatsen al lang zijn verkend en actief worden ontwikkeld. Over een paar decennia zal de kwestie van energiezekerheid nog acuter worden voor de mensheid, daarom is het leveren van elektriciteit (bij voorkeur goedkoop) aan steden van de toekomst een andere belangrijke taak voor ingenieurs, en energie-efficiëntie van gebouwen wordt een onmisbare voorwaarde voor een succesvol project..

Bovendien kunnen inwoners van megalopolissen in dezelfde 2060 te maken krijgen met nieuwe, nog niet zo urgente problemen, bijvoorbeeld de verspreiding van nieuwe virussen die gevaarlijk zijn voor de mensheid en de volledige afhankelijkheid van computertechnologieën, die zullen worden geassocieerd met de automatisering van bijna alle processen die plaatsvinden in stad van de toekomst.

Dus als je de belangrijkste taken hebt uitgezocht waarmee de architecten van de steden van de toekomst worden geconfronteerd (en tegelijkertijd niet te vergeten dat de metropool mooier en comfortabeler moet worden), kun je proberen je voor te stellen hoe de stad er over een paar decennia, bijvoorbeeld tegen 2060, precies uit zal zien. jaar.

Natuurlijk kun je het pad volgen van de scenarioschrijvers van Hollywood-films en je kunt je voorstellen dat slanke torens van wolkenkrabbers duizenden meters de lucht in vliegen, taxi’s ertussen vliegen, schermen die in de lucht hangen, reclamespots laten zien (waar kunnen we zonder hen heen, zelfs in de toekomst), bezorging van boodschappen aan het raam van een appartement op de 541e verdieping en koepels die de stad afsluiten voor schadelijke ultraviolette straling en slecht weer … Of stel je, in tegenstelling tot zo’n technogeen beeld, een echte landelijke idylle voor – rijen goed onderhouden privé-huizen, een overvloed aan groen, enorme parken en appelbomen die in de buurt groeien stadsbestuur.

De realiteit valt echter niet zo vaak samen met sciencefiction (zelfs niet wetenschappelijk) en zelfs meer kleurrijke utopieën, daarom worden bij het creëren van projecten voor steden van de toekomst moderne architecten geleid door reeds gevestigde trends, functionele behoeften en deskundige voorspellingen.

Gebouwen van de toekomst

Alle experts merken unaniem op dat gebouwen in de steden van de toekomst zullen blijven groeien – het gebrek aan land en de bevolkingsgroei dwingen architecten om zoveel mogelijk vierkante meters woon- en commerciële ruimte in een klein gebied te plaatsen. Als wolkenkrabbers met een hoogte van 400-500 meter tegenwoordig nog steeds zeldzaam zijn, dreigen dergelijke torens binnen enkele decennia het belangrijkste element van het stadslandschap te worden. Om het probleem van energiebronnen op te lossen, zullen dergelijke wolkenkrabbers worden uitgerust met windgeneratoren op de daken, evenals zonnepanelen die de gevels volledig bedekken. Gebouwen van de toekomst zullen niet vluchtig zijn, maar de noodzaak om op zo’n hoogte te wonen is om de een of andere reden niet erg inspirerend. En zelfs het feit dat sommige architecten voorstellen om materialen te gebruiken bij de decoratie van gevels die de kleur van het gebouw kunnen veranderen afhankelijk van het tijdstip van de dag en de stemming van de bewoners, maakt zo’n foto niet aantrekkelijker..

In verband met dergelijke tendensen zal de kwestie van het behoud van de historische centra in steden als St. Petersburg, Kazan, Praag en Parijs bijzonder acuut zijn. Natuurlijk kunnen door de staat beschermde architecturale en historische monumenten worden bewaard, maar ze lopen het gevaar simpelweg te verdwalen tegen de achtergrond van de omringende wolkenkrabbers en een onbewoond museum in de open lucht te worden (als de ecologie het toelaat)..

De eerste “zwaluw” op het pad om steden in een “bos van wolkenkrabbers” te veranderen, kan het project zijn voor de bouw van de X-Seed 4000-wolkenkrabber, waarvan de hoogte 4 duizend meter zal bedragen – het gebouw zal 800 verdiepingen hebben. Dit is een echte “stad in een stad” met zijn woonwijken, parkgebieden, de constructie zal worden uitgevoerd volgens de principes van een nieuwe wetenschap – arcologie, die de principes van ecologisch bouwen combineert, zodat het niet zal doen zonder “groene” technologieën. De kosten van het Japanse project bedragen $ 900 miljard (en dit zijn slechts voorlopige schattingen), de bouw duurt minimaal 8 jaar. Terwijl het project echter alleen op papier bestaat.

Zo ziet de X-Seed 4000-toren eruit tegen de achtergrond van Tokio

Er is ook een project van een wolkenkrabberstad in China: over 15 jaar zal een Bionic Tower of Cypress verschijnen in Shanghai, die zal worden gebouwd volgens het project van Javier Piosa en Maria Rosa Server. De toren zal worden gebouwd volgens de principes van bionica, dat wil zeggen, een combinatie van de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van robotica en natuurlijke vormen. Een slanke toren van 1 kilometer hoog ziet eruit als een echte cipres, hij heeft zelfs wortels voor stabiliteit. Het project is ontwikkeld voor 7 jaar, nu wordt er gezocht naar de ideale locatie van de wolkenkrabber zodat de “Vertical Bionic Tower City” harmonieus opgaat in het landschap van Shanghai, waarvan de bevolking over 20 jaar 30 miljoen mensen kan bereiken. Als het project slaagt, zijn de autoriteiten van de VRC klaar om over een paar jaar te beginnen met de bouw van andere soortgelijke hoogbouw..

Het Cypress Tower-project in Shanghai

Appartementen van de toekomst

Met slimme huistechnologie, die tegenwoordig al wijdverspreid wordt, kunt u in de toekomst alle thuissystemen alleen met spraak of zelfs gebaren bedienen. Tegen 2060 kan de mensheid zo lui worden dat het ‘slimme appartement’ zelf de lichten aan en uit doet, de waterkoker op het fornuis zet (of een ander kooktoestel dat tegen die tijd verschijnt), de koelkast in staat zal zijn om zelfstandig de benodigde producten bij de supermarkt te bestellen, en de loodgieter – om medische tests uit te voeren en de eigenaar te waarschuwen voor veranderingen in de gezondheidstoestand.

Communicatie

Tegen 2060 zullen digitale 3D-technologieën mensen overal en overal omringen. Het is mogelijk om kaartjes voor een trein of film te bestellen door simpelweg het juiste commando uit te spreken tegen uw elektronische assistent, die uw mobiele telefoon zal vervangen. Overal in de stad is verbinding met internet mogelijk en worden gewone reclameborden vervangen door hologrammen bestaande uit waterdruppels en veranderende kleuren. 3D-beelden worden rechtstreeks in de lucht geprojecteerd en er zijn geen monitoren en tv-panelen nodig. Computers zullen aanzienlijk kleiner worden – tot een heel klein chipje – en zullen worden ingebouwd in horloges, autoruiten en zelfs in glazen worden gemonteerd, waarbij ze overal een persoon vergezellen.

Ecologie

Waterbesparing gaat naar een nieuw niveau, het is goed mogelijk dat de stedelingen in 2060 ultrasoonbaden gaan nemen. Al het afval wordt hergebruikt, bijvoorbeeld gerecycled tot bouwmaterialen (afval verbranden is vandaag onrendabel en in de toekomst een onbetaalbare luxe).

Als de mensheid er niet in slaagt de houding van de consument ten opzichte van hun thuisplaneet te veranderen, kan de ecologische situatie natuurlijk zeer snel catastrofaal worden en zullen appartementen moeten worden uitgerust met bescherming tegen ultraviolette straling, stof en radioactieve deeltjes, en naar buiten gaan zal levensbedreigend worden..

Vervoer

Het is al duidelijk dat het niet mogelijk zal zijn om files op te lossen met de gebruikelijke uitbreiding van snelwegen – verkeersaders gaan ondergronds (hogesnelheidsmetro) of de lucht in (in Tokio bijvoorbeeld zijn tegenwoordig veel wolkenkrabbers uitgerust met platforms voor helikopters, misschien zullen de meeste stadsmensen zeer binnenkort gedwongen worden om transfer naar luchtvervoer).

De stad van de toekomst is eenvoudigweg verplicht om volledig nieuwe oplossingen voor het transportprobleem aan te bieden, als moderne trends niet veranderen, dan zal de hele planeet over 20-30 jaar in één gigantische verkeersopstopping staan, zal benzine meer kosten dan goud en zal de ecologie gewoon als zodanig verdwijnen. Het brandstofprobleem kan worden opgelost door auto’s die worden aangedreven door zonnepanelen of andere “groene” vervoerswijzen, maar files zullen moeten worden aangepakt met nieuwe, efficiëntere methoden..

Overigens zullen ingenieurs het besturen van auto’s hoogstwaarschijnlijk aan robots toevertrouwen, in de hoop dat ze zeker geen verkeersregels overtreden en ongevallen op snelwegen veel minder zullen zijn..

Zo’n beeld van de stad van de toekomst is natuurlijk erg overdreven en houdt geen rekening met verschillende wereldwijde natuurrampen, de opkomst van innovatieve technologieën die vandaag de dag onbekend zijn, enzovoort..

Naar mijn mening is een van de meest aantrekkelijke projecten van de stad van de toekomst vandaag de drijvende stad, gecreëerd door het architectenbureau Vincent Callebaut, die de romantische naam “Lilypad” kreeg. Qua vorm lijkt deze stad echt op een lotusbloem en zal ze erg populair worden als de voorspellingen van wetenschappers over de opwarming van de aarde, smeltende gletsjers en stijgend water in de oceanen van de wereld werkelijkheid worden..

“Waterlelie” is ontworpen om 50.000 mensen te huisvesten, kan midden in de oceaan zwemmen en naast land aanmeren. Op drie “bloembladen” van de stad komen woongebouwen en het centrum wordt ingenomen door een pittoreske lagune. De stad zal de energie van de getijden, zon en wind en de biomassa van de oceanen gebruiken, zodat energieproblemen kunnen worden voorkomen. En tegen invloeden van buitenaf wordt “Waterlelie” beschermd door een “huid” gemaakt van titanium.

Zo’n drijvende stad ziet er erg mooi uit, en de mogelijkheid om bijvoorbeeld van Amerika naar Europa te reizen zonder je eigen appartement te verlaten, maakt dit project nog aantrekkelijker.

Lilypad City bovenaanzicht

Het is vermeldenswaard dat Russische steden, die nu aanzienlijk achterlopen op hun westerse tegenhangers in ontwikkeling, over een paar decennia vergelijkbaar zullen worden met het moderne New York en Singapore, en we zijn nog steeds zo ver verwijderd van echte steden van de toekomst als van vliegen naar Mars..

En toch, wat tegenwoordig sciencefiction of uitvindingen van wetenschappers lijkt, kan binnenkort werkelijkheid worden. Het belangrijkste is dat architecten bij het nastreven van nieuwe technologieën de menselijke behoeften aan een comfortabel, aantrekkelijk huis niet vergeten, en dat stijl en schoonheid niet hoeven op te offeren ten gunste van functionaliteit en energie-efficiëntie.