...

Voor- en nadelen van verschillende typen multifunctionele wooncomplexen

Multifunctionele complexen
Alexander Labas. Stad van de toekomst. 1935

Een multifunctioneel wooncomplex is dus een ensemble van gebouwen waarin, naast gewone woonappartementen, ruimtes beschikbaar zijn die bedoeld zijn voor commerciële activiteiten, dat wil zeggen niet-residentiële gebouwen. Volgens de internationale classificatie kan een gewoon appartementengebouw met winkelruimte op de begane grond echter niet de trotse titel van een multifunctioneel complex claimen..

MFC is een meer globaal fenomeen en in westerse landen is het gebruikelijk om complexen voor gemengd gebruik alleen die vastgoedobjecten te noemen die winkels, amusement, kantoren, hotels, administratieve gebouwen en woongebouwen omvatten. Dat wil zeggen, volgens marktexperts kunnen alleen die objecten waar alle bovengenoemde soorten onroerend goed zijn, de titel van een multifunctioneel wooncomplex aanvragen, de MFC zou in feite een kleine ‘stad in een stad’ moeten zijn, waarvan de bewoners kunnen werken en plezier hebben zonder te vertrekken grondgebied van het complex.

In ons land kunnen tot nu toe alleen enkele wooncomplexen echt multifunctioneel worden genoemd en hun inwoners niet alleen woonappartementen bieden, maar ook een ontwikkelde infrastructuur. Dergelijke complexen zijn doorgaans gespecialiseerd in twee gebieden, dus winkel- en wooncomplexen, hotels en zaken, winkels en uitgaansgelegenheden, kantoren en zakelijke ensembles hebben een geweldige ontwikkeling doorgemaakt. Combinaties van woon- en hotel- of kantoorrichtingen komen veel minder vaak voor.

De bouw van dergelijke grootschalige faciliteiten die verschillende functies combineren, vereist dat de ontwikkelaar en ontwerper bijzondere aandacht besteden aan de implementatie van alle veiligheids-, geluids- en geluidsisolatieregels. Ook aan de indeling van de gebouwen zelf worden bijzondere eisen gesteld: een duidelijke opdeling van entrees in aparte entrees voor de stromen van bewoners en voor bezoekers van de voorzieningen van het complex, de aanwezigheid van bovengrondse en ondergrondse parkeergarages en de toewijzing van handige losplaatsen voor winkels..

Volgens de bouwmethode kunnen multifunctionele wooncomplexen worden onderverdeeld in twee hoofdtypen:

  • opgetrokken in het stadscentrum, het zogenaamde verticale multifunctionele complex;
  • gelegen buiten de stadsgrenzen, horizontale complexen.

Multifunctionele complexen die worden gebouwd in de centrale wijken van de metropool, waar percelen ongebruikelijk duur zijn, hebben de neiging om de maximaal bruikbare oppervlakte in een vrij klein gebied te plaatsen, dat wil zeggen dat ze de hoogte maximaliseren.


Christopher St. Leger. Ontsluiting. 2005

De voordelen van dergelijke multifunctionele wooncomplexen zijn onder meer:

  • voordeel voor de ontwikkelaar. Gewoonlijk zijn woongebouwen op de begane grond van een appartementsgebouw niet erg gewild en worden ze veel langzamer uitverkocht dan andere appartementen. Bovendien, als de eerste verdieping wordt toegewezen aan technische gebouwen, zal dit de nuttige oppervlakte van het gebouw verminderen, dat zou kunnen worden verkocht als niet-residentiële gebouwen of appartementen;
  • vermindering van energierekeningen voor bewoners. In de IFC valt het grootste deel van de betaling voor verbruikte elektriciteit, water en verwarming op de schouders van commerciële bedrijven en organisaties die niet-woonwijken huren of kopen, waardoor de kosten van nutsvoorzieningen voor gewone burgers die in het complex wonen, kunnen worden verlaagd;
  • de mogelijkheid om in hetzelfde gebied te werken, te rusten en te wonen. Het belangrijkste, zeer tastbare voordeel van wonen in een multifunctioneel complex is de afwezigheid van dagelijkse uitstapjes naar het werk, een supermarkt of een uitgaanscentrum. De ontwikkelde infrastructuur van het multifunctionele complex voorkomt dat bewoners in de file staan ​​en bespaart veel tijd. Alleen de bewoners van het complex die daadwerkelijk werk in de buurt hebben gevonden, of zelfs in hetzelfde huis waar ze wonen, kunnen van dit voordeel profiteren;
  • nabijheid van het centrum van de metropool, handig vervoersknooppunt.

De nadelen van de MFC’s in het centrum zijn onder meer:

  • gebrek aan een lokaal gebied. Op een klein perceel grond is geen speeltuin, parkgedeelte of sportterrein, waardoor de bewoners van het multifunctionele complex zich omgeven voelen door een typisch stedelijk landschap;
  • de hoge kosten van huisvesting en commerciële ruimte. De substantiële kosten van de ontwikkelaar die gepaard gaan met de aankoop of huur van een dure grond, de dure bouw van een hoogbouw en het prestige van de centrale wijken verhogen de prijzen voor appartementen, flats en winkelruimte aanzienlijk;
  • gebrek aan faciliteiten zoals scholen, kleuterscholen en klinieken. Dat wil zeggen, bewoners van een verticaal multifunctioneel complex zullen nog steeds uit hun territorium moeten komen om deze instellingen te bezoeken die zo nodig zijn in het dagelijks leven;
  • niet iedereen houdt van wonen op de 30e of zelfs 50e verdieping, zo’n belangrijke “scheiding van de grond” kan ongemak veroorzaken;
  • de combinatie van commercieel vastgoed bestemd voor de amusementssector en woonruimte kan bij ondeskundige planning een extra bron van lawaai en irritatie opleveren.

Het meest opvallende voorbeeld van een verticaal multifunctioneel complex in Moskou is de Stad van de Hoofdsteden, die bestaat uit twee torens van 76 en 65 verdiepingen. Een uiterst prestigieuze locatie, een verscheidenheid aan functies en elite-appartementen hebben van deze MFC het meest pretentieuze en “gepromote” bouwproject in de hoofdstad gemaakt. De kosten van 1 vierkante meter huisvesting kunnen oplopen tot 25 duizend dollar, terwijl op dit moment ongeveer 70% van de woonruimte al is verkocht, wat duidt op een vrij grote vraag naar dergelijk onroerend goed.

Horizontale multifunctionele complexen bevinden zich voornamelijk aan de rand, aan de rand van megalopolissen, hebben een voldoende groot grondgebied, zodat de ontwikkelaar het aantal bouwlagen niet hoeft te vergroten. Het prototype van zo’n multifunctioneel complex zijn gewone stedelijke microdistricten die halverwege de vorige eeuw in alle grote steden van ons land verschenen..

Bouw van wooncomplexen
Bill Tolley. Gaan vissen. 2004

Het is zo’n multifunctioneel complex dat echt aansluit bij het ‘stad in een stad’-principe. De voordelen van horizontale MFC’s zijn:

  • groot, goed uitgerust aangrenzend grondgebied, meestal bevinden de gebouwen van het complex zich op vrij grote afstand van elkaar;
  • de aanwezigheid van hun eigen administratieve, openbare gebouwen;
  • hoog niveau van landschapsarchitectuur;
  • afgelegen ligging van drukke snelwegen;
  • beschikbaarheid van alle infrastructuur die nodig is voor gezinnen met kinderen – kleuterscholen, speeltuinen;
  • relatief lage kosten van appartementen en commercieel onroerend goed.

Er zijn niet veel nadelen van zo’n multifunctioneel complex:

  • afstand van het centrum. Hoewel, als de IFC voldoende is uitgerust, de inwoners niet vaak de centrale regio’s hoeven te bezoeken, zijn de kantoren van grote bedrijven, staat, overheidsinstanties nog steeds grotendeels in het centrum van de metropool gevestigd, dus de burgers die daar werken zullen nog steeds moeten maak tamelijk lange dagelijkse reizen;
  • de constructie van een dergelijk multifunctioneel complex vereist een zorgvuldige planning en voorziet meestal in de differentiatie van gebouwen bedoeld voor winkel- en uitgaanscentra en residentiële appartementsgebouwen, eventuele planningsfouten kunnen ongemak voor bewoners veroorzaken.

Een van de voorbeelden van een horizontaal multifunctioneel complex is de “Baltische parel” – een enorm territorium (perceeloppervlakte van 205 hectare), gelegen in de wijk Krasnoselsky in Sint-Petersburg en bedoeld voor 35 duizend mensen. Deze “stad in een stad” krijgt 1 miljoen vierkante meter residentieel vastgoed en meer dan 600 duizend vierkante meter commerciële ruimte.

Helaas kunnen de meeste complexen die aan de rand van steden verschijnen, op dit moment niet de titel multifunctioneel claimen en uitgaan van de aanwezigheid van alleen woonappartementen en verschillende winkels, dus het is niet nodig om te praten over de aanwezigheid van veel functies van dergelijke woonensembles..

Opgemerkt moet worden dat hoewel de verscheidenheid aan gebouwen met totaal verschillende doeleinden het mogelijk maakt dat zowel horizontale als verticale wooncomplexen multifunctioneel worden genoemd, ze zeer grote verschillen en een totaal verschillende doelgroep hebben..

Als het in de centrale districten van megalopolissen voornamelijk topmanagers, grote leiders en ambtenaren zijn die zichzelf een woonplaats willen bieden die zo dicht mogelijk bij het werk ligt (en dankzij de hoge vastgoedprijzen kunnen alleen zeer rijke burgers een appartement kopen in verticale MFC’s), dan zijn horizontale multifunctionele complexen democratischer en ontworpen voor gezinnen met kinderen.

Beoordeel dit artikel
( Nog geen beoordelingen )
Petrus Raadgever
Aanbevelingen en advies op elk gebied van het leven
Comments: 1
  1. Jasper Koster

    Wat zijn de voor- en nadelen van verschillende typen multifunctionele wooncomplexen?

    Beantwoorden
Commentaar toevoegen