Als u het vlakke betonnen blinde gebied rond het huis te saai vindt, zijn er geen belemmeringen om het met straatstenen te leggen. Zo’n coating veroorzaakt natuurlijk een aantal problemen, maar ze zijn allemaal te overwinnen. In de stapsgewijze instructies vertellen we u over de technische details van het apparaat van de verharde blinde zone..
Opgraving en grondplanning
Om ervoor te zorgen dat het blinde gebied niet alleen dient als een esthetische aanvulling op het huis, maar ook om de ondersteunende grondlaag onder de fundering te beschermen, mag deze alleen worden aangebracht na een zorgvuldige voorbereiding van de basis. Een geïntegreerde aanpak in dit stadium zorgt voor een hoge duurzaamheid van de coating, sluit ongelijkmatige bodemdaling uit en compenseert het effect van vorstinvloed.
Blinde gebiedsregeling: 1 – grond; 2 – stichting; 3 – kasteel van klei; 4 – geotextiel; 5 – grind; 6 – waterdicht maken; 7 – zandvoorbereiding; 8 – geotextiel; 9 – straatstenen; 10 – grens
De breedte van het blinde gebied is gemiddeld 50% van de diepte van de fundering, rekening houdend met de voorbereidende laag, maar niet minder dan 60 cm.Na een stap terug uit de kelder door de breedte van het blinde gebied en ongeveer 5 cm meer, moet je houten haringen inslaan en aan het veter trekken. Een vruchtbare grondlaag wordt er langs verwijderd, vervolgens wordt de bodem van de sleuf schoongemaakt en geëgaliseerd zodat het totale niveau 30 cm onder het laagste geplande punt van de voltooide coating ligt.
Houd er rekening mee dat als het blinde gebied met een helling wordt uitgevoerd, deze moet worden gevormd door een beddengoedlaag. Dus na het uitgraven moet de bodem van de sleuf in een gemeenschappelijk horizontaal vlak liggen. Wanneer het grootste deel van de grond is verwijderd, moet een verdieping van 10×10 cm langs de buitenrand van het blinde gebied worden gegraven.
Substraat onder het blinde gebied
De moeilijkste taak is om de uitstroom van water goed te organiseren en de veiligheid van de waterdichte laag te waarborgen. De eerste voorbereidingslaag is een zachte, olieachtige klei, homogeen en vrij van insluitsels. De bodem van de sleuf is bedekt met een laag van maximaal 50 mm, en ook een uitsparing langs de rand is gevuld. Klei dient niet als het belangrijkste waterdichtingsmiddel, maar het voorkomt dat water in de tegenovergestelde richting stroomt. Dientengevolge moet het oppervlak een helling van ongeveer 2-3 cm / m naar buiten hebben, terwijl de klei zelf grondig moet worden aangedrukt, nadat deze is doordrenkt met water.
Nadat de kleilaag is opgedroogd, rolt u er geotextiel met naaldpons over uit en vult u deze met een fractie van 15-20 mm met een totale laag van 7-10 cm. Als het blinde gebied een longitudinale helling nodig heeft, wordt deze precies bepaald door de grindsubstraat.
Verspreid nog een laag geotextiel over het puin en vul het met gewassen zand. Het uiteindelijke niveau moet lager zijn dan de afgewerkte coating door de dikte van de straatstenen plus 20-30 mm. Met een laag zand wordt de longitudinale helling van het blinde gebied uiteindelijk weergegeven, plus een dwarshelling naar de grond in de orde van 3: 100 wordt ingesteld.
Terwijl het zand wordt gegoten, moet het zorgvuldig worden aangedrukt en met water worden gemorst om de hoogst mogelijke dichtheid te bereiken. Het afgewerkte oppervlak moet zorgvuldig worden getekend met een regel, de tolerantie is slechts 3-5 mm.
Installatie van trottoirbanden
Wanneer het vlak van het zand- en grindbed zorgvuldig wordt geëgaliseerd en verdicht, moet u de geschatte breedte van het blinde gebied vanaf de basis uitzetten met een houten plank met een spijker als diktemeter. Langs deze lijn wordt met een spatel een laag zand gesneden en het onnodige residu wordt op het aangrenzende bodemgebied gegooid. Hierdoor wordt een groef met een diepte van 100-150 mm bekomen waarin de trottoirbanden worden geplaatst.
Deze werkfase vindt bij voorkeur plaats bij droog weer. Bij het plaatsen van trottoirbanden is het raadzaam om niet op het beddengoed te lopen om de ondersnijding van de groef niet naar beneden te halen. De trottoirbanden worden langs een gemeenschappelijk koord geplaatst, wat zowel de afstand tot het gebouw als de hoogte van de installatie aangeeft. Meestal worden stenen op het trottoirprincipe geplaatst, dat wil zeggen gelijk met het hoofdoppervlak.
Voor het egaliseren van de hoogte moet fijn grind in de groef van de opstand worden gegoten en zorgvuldig worden aangedrukt. De afstand in de breedte moet zodanig zijn dat er een opening van 15-20 mm overblijft tussen de snijrand van het beddengoed en het lichaam van de opstand.
Verhardingen verschillen niet in absolute waterdichtheid, een deel van het water sijpelt er onvermijdelijk doorheen. Om het te verwijderen, is het noodzakelijk om stenen te installeren met het leggen van hulzen uit een PVC-rioolbuis met een diameter van 50 mm. Op de kruising van de stenen moeten hun randen worden bijgesneden met een schuurwiel, bij het plaatsen wordt de huls op zijn plaats bevestigd met cementmortel. Plaatsen van installatie van hulzen zijn optimaal gelegen onder het niveau van de aangrenzende grond.
Waterdicht maken onder het blinde gebied
Het achterblijven van vocht onder het blinde gebied wordt voorkomen door de waterdichte hoofdlaag, die is gevuld met een ondoordringbaar geomembraan. Het kan ook een dichte HDPE-film en oud bannerstof zijn. Het is handiger om met opgerolde materialen te werken – ze rollen langs het beddengoed en hoeven praktisch niet te worden samengevoegd. Bij gebruik van bannerdoek moeten de naden een overlap hebben van 15 cm met bitumenmastieklijm.
De breedte van de waterdichte stof moet gelijk zijn aan de afstand tussen de muur en de binnenrand van de trottoirbanden, plus nog eens 15-20 cm. Van buitenaf wordt de waterdichte folie in de groef tussen de trottoirband en de opvulling gestoken en draait dan naar buiten. De rest van de opening is stevig verstopt met zand.
Vervolgens moet het canvas op het beddengoed worden gegooid, goed worden gestempeld en de rand op de basis worden gestopt. Op deze plaats is het raadzaam om een stevig aanslag te maken, de basis van de kelder te hebben ingesmeerd met een bitumineuze kit en de waterdichtheid te bevestigen met een metalen staaf en pluggen na 50-60 cm..
Welke tegel te kiezen
Meestal worden dezelfde tegels die werden gebruikt om de tuinafdekking te leggen op het blinde gebied gelegd. Maar niet alle soorten straatstenen zijn optimaal voor het blinde gebied..
Het is raadzaam om straatstenen met een hoge reliëfdruk en tegels met complexe vormen met een groot aantal dikke voegen, oneffen randen en afgeronde hoeken te vermijden. Platte stenen van 40-50 mm dik met rechte hoeken zijn ideaal. Het wordt aanbevolen om middelgrote tegels te gebruiken: 12-15 st / m2, afschuining is welkom. Het is erg goed als de tegels worden gekocht nog voordat de grond is uitgegraven – op deze manier kunt u de inkeping correct berekenen bij het installeren van de stoepranden en onnodige ondersnijdingen voorkomen.
De tegels met een “glanzend” oppervlak zonder textuur kenmerken zich door de grootste duurzaamheid. Op het blinde gebied droogt de coating langzaam uit en wordt deze meer blootgesteld aan vorst, dus de wateropname moet minimaal zijn.
Legprocedure
Het plaatsen van tegels moet worden gepland bij droog en helder weer. Een laag afwerknivellering van 2-3 cm wordt over de waterdichtheid gegoten. Voor hem wordt van tevoren een droog mengsel van zand en cementkwaliteit 400 voorbereid in een verhouding van 5: 1. De laag moet goed worden verdicht en geëgaliseerd met de regel, omdat de tegel uitsluitend “in een set” past zonder extra mechanische impact. Aangezien u installeert vanuit de droge mix, moet u kleine porties cementmortel bereiden, dus bereid het afwerkbed voor met een kleine marge.
Allereerst worden direct onder de trottoirbanden een aantal draineerbakken aangelegd. Het wordt aanbevolen om de voeg ertussen te vullen met een natte cementmortel. De rand van het dienblad, gelegen aan de binnenkant van het blinde gebied, is uitgelijnd met de veter op het niveau van de hoofdklep.
Vervolgens wordt de eerste rij tegels vanaf de basis opgemaakt. De muur kan onregelmatigheden vertonen, dus de installatie wordt uitgevoerd langs een koord, waarvan de positie wordt berekend op basis van de grootte en het aantal stenen, rekening houdend met naden van 2 mm. Bij het plaatsen van de startrij is het noodzakelijk om de ruimte tussen de stenen en de kelder te vullen met cementmortel.
Het vullen van het middelste deel van het blinde gebied is erg snel. Gebruik voor het uitlijnen een liniaal of een platte balk die op de startrij en bak rust. Breng bij het leggen van de volgende steen een kleine hoeveelheid natte mortel aan op de onderranden, stel deze af en zet hem neer met zachte slagen van een rubberen hamer.
Wanneer de coating is aangebracht, blijft het alleen om de naden grondig te vegen met een mengsel van zand en cement 3: 1 en over het blinde gebied van een slang te gieten, terwijl tegelijkertijd de resten van cementstof worden weggespoeld. Op de aangrenzende grond moet je onder de stoeprand tot de diepte van de voeringen graven en vervolgens de groef vullen met grind. Nadat het blinde gebied is opgedroogd, worden de overblijfselen van de uitstekende poort van de waterdichtheid afgesneden met een montagemes gelijk met de coating.
Beste lezer, kan u mij alstublieft vertellen wat de exacte stappen zijn voor het aanleggen van doe-het-zelf bestrating platen in een blinde zone? Ik ben geïnteresseerd in stap voor stap instructies om ervoor te zorgen dat ik alles goed doe. Alvast bedankt!
Natuurlijk! Hier zijn de exacte stappen voor het aanleggen van doe-het-zelf bestrating platen in een blinde zone:
1. Voorbereiding: Zorg ervoor dat de grond goed is voorbereid. Verwijder alle planten, stenen en obstakels en egaliseer de ondergrond.
2. Materialen: Koop de benodigde materialen zoals bestrating platen, zand, split en een trilplaat.
3. Zandbed: Leg een laag zand van ongeveer 5 cm dik op het geëgaliseerde oppervlak. Gebruik een waterpas om ervoor te zorgen dat het zandbed gelijkmatig verdeeld is.
4. Bedekking: Plaats de bestrating platen op het zandbed. Begin meestal vanuit een hoek en werk naar buiten. Zorg ervoor dat de platen goed tegen elkaar aanliggen en gelijkmatig verdeeld zijn.
5. Bevestiging: Gebruik een rubberen hamer om de platen stevig op hun plaats te tikken. Controleer regelmatig met een waterpas of de platen nog steeds gelijk liggen.
6. Voegen: Vul de voegen tussen de platen met split en veeg het overtollige materiaal weg. Dit helpt om de platen stevig op hun plaats te houden.
7. Aanstampen: Gebruik een trilplaat om de bestrating platen goed aan te stampen. Dit zorgt voor extra stabiliteit.
8. Afwerking: Maak de bestrating grondig schoon en controleer of alles stevig ligt. Voeg indien nodig extra split toe.
Met deze stapsgewijze instructies zou je in staat moeten zijn om je doe-het-zelf bestrating platen in een blinde zone correct aan te leggen. Succes!