Hoewel funderingsbescherming zelden met straatstenen wordt bestraat, verdient deze optie toch het recht op leven. We zullen praten over de kenmerken van dit blinde gebied, de haalbaarheid van het apparaat, evenals manieren om echt hoogwaardige bescherming te maken, en niet alleen een pad door het huis..
Kunnen straatstenen functioneren als een blinde zone
Bij een eerste benadering lijkt het misschien dat er echt geen verschil is tussen een betonnen en geplaveid blinde ruimte. Goed aangelegde tegels met de juiste helling nemen werkelijk ongeveer 95% van de neerslag over hun oppervlak op, maar dit geldt alleen voor regenwater. De situatie verandert drastisch tijdens onstabiel winterweer.
Feit is dat de kap van sneeuw en ijs die zich in de directe omgeving van de sokkel vormt, overdag de neiging heeft te ontdooien. Het sijpelen van vocht zowel in de grond als in de dikte van het strooisel heeft sterk negatieve gevolgen en het maakt helemaal niet uit dat het volume van het binnenkomende water gewoonweg karig is. Het ergste dat kan gebeuren, is de verzadiging van de grond met water en een sterke toename van zijn deiningseigenschappen. Maar zelfs als het water direct onder het oppervlak van het blinde gebied bevriest, is de kans groot dat dit tot zwelling en verslechtering van de coating leidt..
Om ervoor te zorgen dat het blinde gebied zijn functie correct uitvoert, moet het werken als een hydrobarrière uit één stuk, terwijl de bovenste lagen van het beddengoed moeten worden beschermd. Dit kan worden gedaan door hun hoge hygroscopiciteit te waarborgen, of door een waterafstotende laag direct onder de tegel te organiseren. Beide opties zijn op hun eigen manier goed en zullen daarom vandaag volledig worden overwogen..
Zachte en harde soorten blinde gebieden
Het blinde gebied van tegels kan zowel op de gebruikelijke manier van leggen met een hydrobarrière als op een betonnen basis worden gerangschikt. Deze twee soorten apparaten worden respectievelijk zacht en hard genoemd..
De zachte methode is goed omdat het geen extra betonwerk met zich meebrengt. In dit geval moet het vullen echter strikt in lagen worden uitgevoerd, waarbij elke laag tot de juiste dichtheid wordt geramd. De grootste moeilijkheid is om de hoogst mogelijke hygroscopiciteit te garanderen van het materiaal dat over de hydrobarrière wordt gegoten. Ook vereist een complexe beddinginrichting het gebruik van speciale middelen die anticiperen op erosie en ponsen van lagen..
Zacht blind gebied van straatstenen: 1 – verdichte grond; 2 – de fundering van het huis; 3 – grind; 4 – zand; 5 – hydrobarrière; 6 – geomembraan; 7 – grind; 8 – geotextiel; 9 – zand; 10 – straatstenen; 11 – zandkussen; 12 – betonnen voet; 13 – afvoerbak; 14 – grens
De methode om tegels op een betonnen basis te leggen is ook redelijk haalbaar. Gewoonlijk is het apparaat van een starre blinde ruimte verdeeld in twee fasen: de fundering gieten en de tegels direct leggen. De moeilijkheid is dat er in elk van de twee fasen in één keer rond de hele omtrek van het gebouw betonwerk moet worden uitgevoerd. De voorbereidende laag kan echter zonder bekisting worden gestort, als laatste stortplaats van de grond die overblijft na het uitgraven.
Blinde zone van straatstenen op een betonnen sokkel: 1 – verdichte grond; 2 – de fundering van het huis; 3 – grind; 4 – een mengsel van grind en zand; 5 – stichting; 6 – laag van gewapend beton; 7 – een corrigerende dekvloer; 8 – mortel voor straatstenen; 9 – straatstenen; 10 – grens; 11 – betonnen voet
Periode van werk
Het is beter om van tevoren te beslissen in welk stadium van de constructie het blinde gebied moet worden geïnstalleerd. Het is een feit dat het niet mogelijk zal zijn om een eenduidig antwoord op deze vraag te geven, het hangt allemaal af van het type ondergrond. In de regel vormt zich nadat de fundering is gelegd een mengsel van kleigrond rond het gebouw, wat de verplaatsing van werknemers, de levering van bouwmaterialen en de decoratie van de muren en de kelder aanzienlijk bemoeilijkt. Aan de andere kant is het volledig en onmiddellijk inrichten van een blinde ruimte beladen met schade aan de tegels, bijvoorbeeld door stukjes bouwmengsel die van een hoogte vallen. Als de aangrenzende strook echter ten minste tot het niveau van het strooisel moet worden verfijnd, kan het werk aanzienlijk worden vergemakkelijkt. Maar we herhalen dat u moet handelen afhankelijk van het type apparaat voor blinde gebieden.
Als een starre blinde zone wordt gekozen als de voorkeursoptie, is de enige moeilijkheid de juiste bepaling van de nulmarkering. In de regel proberen ze het blinde gebied op hetzelfde niveau te brengen als de overkapping van de binnenplaats, die onbekend blijft tot de voltooiing van de dakbedekking en beglazing. Tegelijkertijd, hoe eerder de bescherming van de fundering tegen het binnenkomende vocht begint te werken, hoe beter. Daarom zou in dit geval de ideale oplossing zijn om de betonvoorbereiding vrijwel onmiddellijk na het verwijderen van de bekisting van de fundering te storten en vervolgens het niveau tot het gewenste niveau te verhogen, hetzij met een laag beton of met grindbedding en een dekvloer..
Bij het inrichten van een zachte blinde zone is alles wat eenvoudiger. De grinddijk kan op elk moment willekeurig worden gepland, zonder dat u zich vooraf zorgen hoeft te maken over de nauwkeurigheid van het bereiken van het algemene niveau. Grind zelf zal echter niet beschermen tegen het binnendringen van water in de grond, daarom is een apparaat vereist op zijn minst de eenvoudigste, maar continue waterdichtheid die kan dienen tot de voltooiing van de afwerking. De beste optie is een gewone polyethyleenfilm die onder het grind wordt gelegd met bescherming van boven en onder met dunne zandlagen van 20-30 mm.
Uitgraving
Als al het werk aan de installatie van het blinde gebied goed is gepland, kunt u doorgaan met de implementatie. De eerste fase is het verwijderen van de bovenste laag grond rond de fundering tot voldoende diepte. Het wordt bepaald door het gewenste uiteindelijke dekkingsniveau en kan variëren van 150-200 mm..
De eerste stap is om te beslissen over de breedte van de strook waarop de grond wordt verwijderd. Het moet 15-20 cm meer zijn dan de breedte van het blinde gebied, dat op zijn beurt wordt bepaald op basis van de diepte van de funderingssteun. Aangenomen wordt dat de minimale breedte van het blinde gebied 80 cm is, anders zal het buitengewoon lastig zijn om erop te lopen. Deze breedte komt overeen met een funderingsdiepte van ongeveer 100 cm. Voor elke 20 cm toename in diepte moet het blinde oppervlak met minimaal 5 cm worden vergroot, dat wil zeggen conventioneel 1: 4. Alles hangt hier natuurlijk af van de zogenaamde kegel van grondbevochtigbaarheid. Op deze vraag wordt een uitputtend antwoord gegeven door het opstellen van een hydrogeologische sectie.
Opgravingen moeten op een variabele diepte worden uitgevoerd, waarbij een gemeenschappelijk ondersteuningsvlak (bodem) wordt afgeleid. Het is dus beter om te beginnen met werken vanaf het laagste punt van het plan, terwijl de breedte van het blinde gebied wordt berekend op basis van de diepte van de fundering op het hoogste punt. Het is noodzakelijk om de grond zo te verwijderen dat de bodem van de put gemiddeld 20–25 cm onder het gewenste dekkingsniveau ligt bij het plaatsen van een zachte blinde zone en 15–20 cm lager bij het plaatsen van een harde zone. Als het blinde gebied moet worden geïsoleerd, moet 50-70 mm extra worden verwijderd. Het is beter om de grond in het aangrenzende gebied te dumpen, in de toekomst zal een deel ervan worden gebruikt voor opvulling. Bij het installeren van een zacht blind gebied langs de buitenrand van de put, moet u een afvoergoot van ongeveer 15 cm diep graven.
Vullend apparaat
De belangrijkste materialen voor het maken van een dijk voor beide typen blinde gebieden zijn grof open pit zand van fractie 0,7-1,5 en grind van fractie 20-25. Het is wenselijk dat het zand door een gaas wordt gegooid om klei-insluitsels te verwijderen, terwijl grind het beste kan worden gebruikt na 2-3 maanden te zijn blootgesteld aan de open lucht. In beide gevallen wordt eerst de grindlaag gestort. Ze lijnen de put uit met een markering 15 cm onder het laatste niveau van het blinde gebied. Verder lopen de paden van de taludinrichting uiteen.
Voor een starre betonnen blinde ruimte wordt bekisting van een afvalplaat in de put geïnstalleerd, die 10–12 cm minder is dan de werkelijke breedte van de voorbereiding. De plaat wordt ondersteund op de buitenwand van de put met inzetstukken van een staaf van geschikte lengte. Deze bekisting is nodig om de zogenaamde “tand” van de fundering te vormen, wat de stabiliteit van het blinde gebied verhoogt en voorkomt dat vocht onder het beton lekt. Daarna vul ik het brede deel van de put met een mengsel van grind en zand tot een zodanig niveau dat de dikte van de betonvoorbereiding uiteindelijk minimaal 70 mm is.
Toevoegen onder een zachte blinde zone gebeurt volgens een ander schema. De voorlopige grindlaag wordt naar de fundering geharkt, zodat een afschot van minimaal 15: 1 wordt gewaarborgd. Alle volgende lagen moeten met een dergelijke helling worden gegoten en aangedrukt. Vervolgens wordt een zandlaag van 20 mm op het grind gegoten en grondig geramd totdat er geen duidelijke voetafdrukken meer op het oppervlak zijn. Op de resulterende laag wordt een hydrobarrière gelegd. Dat laatste kan glasisolatie, membraanwaterdichting en zelfs een gebruikt bannerdoek zijn – de keuze blijft geheel bij de ontwikkelaar. De breedte van de waterkering dient zodanig te zijn dat de rand ongeveer in het midden van de afwateringssloot ligt. Het wordt aanbevolen om de tegenoverliggende rand aan de plint of fundering te bevestigen met planken en pluggen.
Na het installeren van de hydrobarrière is het noodzakelijk om een bedding onder de tegel zelf te vormen. Om het dichtslibben en ponsen uit te sluiten, worden aan de randen van de lagen naaldgestanste geotextielen uitgerold en wordt een geomembraan rechtstreeks op de hydrobarrière gelegd. Vervolgens wordt laag voor laag opgevuld: eerst grind met een laag van ongeveer 10 cm en vervolgens de zandhelling egaliseren totdat deze een markering onder het gewenste niveau bereikt met de dikte van de tegel. Het zand in de bovenlaag kan worden vervangen door hoogovenslakken van een grove fractie uit te zeven.
Concrete werken
Het gieten met beton gebeurt langs een complex profiel. Om een gelijkmatig buitenvlak van de “tand” te garanderen, moet de wand van de greppel worden versterkt met een plank. Hiertoe wordt langs een bredere strook gegraven, zodat het later mogelijk blijft de bekisting eenvoudig te verwijderen. Het is erg belangrijk om de betonvoorbereiding van de basis te scheiden met een polyethyleen schuimtape.
Betonwerk kan, zoals reeds vermeld, in één of twee fasen worden uitgevoerd. In de eerste fase wordt het beton zonder wapening gestort met een laag van minimaal 40 mm. Hier kan beton van de laagste kwaliteit worden gebruikt. Het oppervlak kan de doorgaande belasting na een week blootstelling waarnemen, maar het is beter om de steiger pas 28 dagen na het gieten op het blinde gebied te installeren. Houd er rekening mee dat de bekistingsplaat pas wordt verwijderd als de tweede fase is gestort, maar deze kan halverwege met aarde worden gestrooid.
In de tweede fase wordt het gieten uitgevoerd met beton van een klasse niet lager dan B25, het is optimaal als antivriesmodificatoren aan het mengsel worden toegevoegd. Voor het storten moet het betonoppervlak grondig van vuil worden gewassen en moet een wapeningsnet met een cel van ongeveer 100×100 mm en draad van 3,5 mm erop worden gelegd. In de tweede fase is het nodig om in te vullen tot het geschatte niveau van de coating minus de dikte van de tegel en een extra 20-25 mm voor het apparaat.
Tegels leggen
Bij het installeren van een zachte blinde zone kunnen tegels onmiddellijk worden gelegd na het voltooien van de bovenste laag van de aanvulling, meestal gebeurt dit, waarbij de omtrek van de fundering achtereenvolgens wordt omzeild. Maar voor het leggen van tegels op een betonnen basis, moet u eerst het niveau van de tuinbedekking nauwkeurig bepalen, en nog beter – eerst leggen en pas daarna doorgaan met het voltooien van het werk met het blinde gebied.
De techniek om tegels op beton te leggen is uiterst eenvoudig. Hiervoor wordt eerst een corrigerende dekvloer aangebracht, waardoor het oppervlak met een tegeldikte en nog eens 5–7 mm onder het afwerkingsniveau wordt gebracht. Het materiaal voor de dekvloer is hoogwaardig cement met een hoge mate van hydrofobiciteit, meestal worden voor deze doeleinden een set chloridezouten en oppervlakteactieve stoffen aan het mengsel toegevoegd. De dekvloer geeft ook een afschot van minimaal 20: 1, dus de mortel moet dik zijn.
Nadat de dekvloer is opgedroogd, kunnen tegels worden gelegd. Met een kam van 10–12 mm wordt een laag hydrofobe mortel op de dekvloer aangebracht, vervolgens worden de stenen vrij gestapeld en met behulp van een liniaal verzonken. Om de uitlijning te vergemakkelijken, wordt aanbevolen om eerst de startrij te leggen, die is uitgelijnd met de langsligging en niet meer dan de helft van de hoogte van de kam naar beneden is gedrukt, en vervolgens het resterende vlak te plaveien. Dit is gemakkelijker te doen als u vooraf trottoirbanden of een vlakke rail van buitenaf installeert. Dat wil zeggen, in eerste instantie wordt één dwarsrij vrij op de oplossing gelegd, die door de regel volledig tot het gewenste niveau wordt gedrukt, en de startlijn en de stoeprand fungeren als beperkende bakens.
Wat zijn de voordelen van het creëren van een doe-het-zelf blinde zone van straatstenen rond het huis? Heeft het enig effect op de veiligheid of het uiterlijk van het huis?
Het creëren van een doe-het-zelf blinde zone van straatstenen rond het huis heeft verschillende voordelen. Ten eerste verhoogt het de veiligheid omdat het moeilijker wordt voor ongewenste bezoekers om dicht bij het huis te komen. Een blinde zone zorgt ervoor dat indringers niet direct toegang hebben tot ramen en deuren, waardoor inbraak minder waarschijnlijk wordt. Daarnaast kan het ook helpen bij het verminderen van geluidsoverlast van passerend verkeer. Het gebruik van straatstenen in plaats van gras of planten maakt het onderhoud eenvoudiger, omdat er geen gras gemaaid hoeft te worden. Hierdoor kan de buitenkant van het huis er altijd verzorgd uitzien. Bovendien kan een blinde zone van straatstenen het uiterlijk van het huis verbeteren, vooral als de stenen goed worden gekozen en passen bij de architectuur van het huis. Het creëren van een doe-het-zelf blinde zone van straatstenen is dus zowel voordelig voor de veiligheid als het uiterlijk van het huis.
Kunt u mij vertellen hoe ik zelf een blinde zone van straatstenen rond mijn huis kan creëren? Ik wil graag weten welke materialen en stappen ik hiervoor moet volgen. Is er ook een bepaalde afmeting die ik moet aanhouden? Alvast bedankt voor uw hulp!