Ecosettlement of familiebezit - heropleving van tradities

Is er een alternatief voor het stadsleven? Waarom wordt de kwaliteit van leven in ecodorpen als beter beschouwd dan in steden? Hoe ziet een familielandgoed eruit, wat zijn de belangrijkste kenmerken? Wat is het verschil tussen een ecodorp en een familiedomein? Lees hierover in ons artikel..

Steeds meer mensen komen tot de conclusie dat het stadsleven iemands fysieke en emotionele gezondheid verslechtert. In harmonie leven met de buitenwereld is het antwoord op veel eenvoudige maar serieuze vragen die iemand zichzelf in verschillende periodes van zijn leven begint te stellen. Deze antwoorden werden voor zichzelf gevonden door degenen die besloten de stad te verlaten en in de natuur te gaan wonen..

Wat is een ecodorp

Ecosettlement is een conventionele algemene aanduiding van een bewoond gebied van een gebied met mensen die zich daar permanent bevinden. Ze worden ook wel gemeenschappen genoemd. In de regel zijn dit gezinnen die daar zonder pauze wonen, met uitzondering van reizen indien nodig – naar medische en overheidsinstellingen, winkels. Ze leiden een collectief leven, bewerken het land en gebruiken de gewassen. Vee, bijenteelt enzovoort zijn een bron van voedsel en een ruilmiddel voor de nederzetting.

Onderscheidende kenmerken van de organisatie van ecodorp:

Niet-commercieel gebruik van land. Oogst- en andere producten worden verkocht om de meest noodzakelijke dingen te kopen – brandstof, batterijen, communicatie, of direct daarvoor ingeruild. Het overschot wordt vaak op open beurzen uitgedeeld aan mensen in nood.

Respect voor de natuur. De ecodorpen gebruiken onder geen enkel voorwendsel pesticiden, chemicaliën en fabrieksmeststoffen. Hetzelfde geldt voor dieren – groeikatalysatoren en andere geneesmiddelen die de stofwisseling beïnvloeden, worden niet aan het voer toegevoegd.

Gebrek aan verlangen naar hamsteren en verrijking. De kolonisten creëren geen overproductie. De geplande oogst wordt beperkt door de behoeften van de gemeenschap.

Gebrek aan een rigide controlesysteem. De nederzettingen zijn niet talrijk – van 30 tot 250 mensen, dus de “besturende organen” zijn voorwaardelijk – het zijn vertrouwde mensen, oudsten, die de gemeenschap op elk moment kan veranderen. Als alternatief is het de gemeenschapsraad, die gezinshoofden en ouderlingen omvat. Ze werken niet samen met vertegenwoordigers van de staat of enige andere autoriteit, maar vertegenwoordigen, indien nodig, de belangen van de kolonisten.

Autonomie. Elke gemeenschap streeft ernaar zichzelf te voorzien van alles wat ze nodig heeft en anderen te helpen waar mogelijk.

Vrijheid van geweten. Het principe van de interne structuur, de rolverdeling in de economie en de manier van leven – alles wordt bepaald door de leden van de gemeenschap. Veel nederzettingen hebben een religieuze basis – vaak heidens – en gebruiken de gebruiken van hun voorouders uit de voorchristelijke periode.

Hoe een gemeenschap verschilt van een gewoon dorp

In ecodorpen is er geen concept van opsplitsing in “onze” en “buitenaardse wezens”. Omheiningen, of liever gezegd heggen, beschermen moestuinen en tuinen tegen bosdieren, maar niet tegen buren. Vanwege het ontbreken van een verlangen naar verrijking en superioriteit ten opzichte van anderen, bestaan de volgende verschijnselen niet:

Diefstal. Het slaat nergens op – alle dingen worden gecreëerd door collectieve arbeid en er zijn geen “extra” dingen die niet worden gebruikt.

Loon arbeid. Er is geen omzet in goederen en geld binnen de gemeenschap. Het ecodorp geeft geld alleen uit aan externe contacten. Over de uitgaven wordt strikt onderhandeld en zorgvuldig gepland.

Eigendom als zodanig. De gemeenschap ontwikkelt haar eigen regels, maar in de overgrote meerderheid van de gevallen kunnen het land en eigendom van een ecodorp niet van individuen zijn. Het land wordt op eigen kosten door verschillende gelijkgestemde families van de staat gekocht of gehuurd. De gezinshoofden vormen de gemeenschapsraad.

Dronkenschap, roken, lust, grof taalgebruik. In alle ecodorpen zijn deze karaktergebreken verboden. Het verschil met de traditionele benadering van de samenleving van deze persoonlijkheidsproblemen is dat het team een persoon helpt om er vanaf te komen, en zich niet van hem afzondert..

Inheemse gemeenschappen hebben de beste tradities van dorpen en dorpen in zich opgenomen. Een daarvan is de overdracht van kennis en ervaring van oude meesters op jongeren. Het bereiken van perfectie in zijn werk – of het nu gaat om smeden of timmerwerk, landbouw – een persoon leert dit aan zijn kinderen, zo worden arbeiders (professionele) dynastieën geboren. De vereniging van mensen met verschillende beroepen maakt een afgelegen nederzetting levensvatbaar – het heeft zijn eigen agronomen, biologen, leraren, artsen, technici en specialisten van vele andere beroepen.

Wat is een familiebezit?

Een familielandgoed is een gemeenschap bestaande uit leden van dezelfde familie, die wordt aangevuld door het aangaan van familiebanden met vertegenwoordigers van andere families, clans en gemeenschappen. Verschillende voorouderlijke landgoederen kunnen zich verenigen in een clangemeenschap. Dit gebeurt meestal in de fase van “projectontwikkeling”, wanneer in het gewone leven gelijkgestemde mensen elkaar ontmoeten en gemeenschappelijke plannen voor de toekomst bespreken. Als twee, drie of meer gezinnen tot de conclusie komen dat samenwonen in de natuur hen ten goede komt, verwerven ze percelen in de buurt.

In de regel wordt het grondgebied van de gemeenschap zo gekozen dat er een rivier of een groot meer in de buurt (of langs de grens) is en noodzakelijkerwijs een bos. Leden van de gemeenschap planten actief nieuwe bomen, terwijl ze preventief onderhoud uitvoeren aan het bestaande bos – ze nemen oude en omgevallen stammen als brandhout. Ze bestuderen het ecosysteem van de regio grondig en verrijken natuurlijke hulpbronnen door vissen te kweken en bosdieren te voeren.

Hoe het familielandgoed is geregeld

Er zijn geen specifieke schema’s voor dergelijke nederzettingen – alles wordt bepaald door het terrein en het landschap. Er zijn echter elementen waarmee u een familiedomein (RP) kunt onderscheiden van een gewoon dorp:

Willekeurige indeling van gebouwen. Door de ligging van de onderdelen lijkt de RP op een verre boerderij. Ze hebben geen straten, en huizen met bijgebouwen staan niet waar een plek is, maar waar het de eigenaren uitkomt. De afgelegen ligging van de beschaving geeft een bepaalde ruimte, waardoor je op deze manier over het land kunt beschikken.

Haag. Weigering van elk type hek, of liever, het vervangen door rijen levende planten en struiken. De verklaring is simpel – de levensduur van een houten hek en een groeiende boom is niet vergelijkbaar (in het voordeel van een boom).

Een watermassa, soms een irrigatiesysteem. Als er geen reservoir in de buurt is, regelen de kolonisten het zelf. Soms zie je door de mens gemaakte grachten en watertorens.

Bosgebied. Als er geen bos is, wordt het vanaf de noord- en noordwestkant aangeplant. Dit wordt gedaan om een barrière te creëren tegen koude wind..

Moestuin en tuin. Zonder dit is een autonoom bestaan ondenkbaar. De grootte van deze percelen is de som van het aantal gezinsleden. De moestuin beslaat 10-15 hectare en de tuin 15-20 hectare land. Als er behoefte is aan het telen en inkopen van diervoeder in grote hoeveelheden (op collectieve boerderijen), worden hiervoor gemeenschappelijke velden toegewezen..

Windturbines of mini-waterkrachtcentrales. Eco-nederzettingen hebben ook energie nodig, zoals steden, maar het is onrealistisch en niet nodig om de kabel 200 km te trekken. Met behulp van de natuurkrachten voorzien bewoners zichzelf van elektriciteit.

Huis oriëntatie naar de zon. Het huis in de Republiek Polen bevindt zich niet voor het beste uitzicht vanuit het raam, maar vanwege de instraling – het zou optimaal moeten zijn.

Een paar woorden over het huis zelf. Een van de ideeën van de nederzettingen is om de stroom van het leven in stand te houden met zijn veranderingen, transformaties. Met andere woorden, ze erkennen dat er dingen veranderen. Daarom zijn er niet vaak kapitaalgrote huizen te vinden. Dit wordt gedaan om twee redenen. Ten eerste scheiden de muren van het huis (hoewel gemaakt van natuurlijk materiaal) een persoon van de natuur. De kolonisten beschouwen het huis zelf meer als een nacht- en winterverblijf. Ten tweede zullen de kinderen die op het landgoed zijn opgegroeid het huis nog steeds op hun eigen manier willen inrichten en zal het voor hen gemakkelijker zijn om de wederopbouw uit te voeren..

Hoe je pijnloos uit de beschaving kunt breken

Afgelegen nederzettingen zijn niet zo wild als ze lijken. Met moderne technologieën kun je elke vorm van communicatie hebben, zelfs in de diepe taiga. 30-40% van de settlers blijft werken via internet, wint aan populariteit als freelancer, analytics of journalistiek. Omdat het leven in de boezem van de natuur geen constante kosten en beschikbaarheid van geld vereist, gaat het verdiende geld naar de ontwikkeling van de gemeenschap (aankoop van de benodigde apparaten en materialen) en liefdadigheid.

Eco-nederzettingen verwelkomen graag gasten – degenen die meer willen weten over hun leven of later lid willen worden. Buitenlandse ecotoeristen hebben de mogelijkheid om met eigen ogen te kijken naar dat deel van de Russische cultuur dat niet kan worden overgebracht vanaf de bladzijden van een boek of theatraal podium. Dergelijke nederzettingen bevinden zich zelden dichter dan 200 km van grote steden, maar dit weerhoudt de (rijke) stadsmensen er niet van om natuurlijke producten te kopen – honing, propolis, olie en nog veel meer. Er is ook een ontwikkelde productie met elementen van volkskunst – de recreatie van oude weefgetouwen, smederijen, architectuur. Dit is niet demonstratief, maar draagt bij aan de creatieve realisatie van het individu..

Hoe je dromen kunt laten uitkomen

Het project “Family Estates of Russia” komt in een stroomversnelling. Duizenden inwoners van grote en kleine steden kiezen elk jaar bewust voor een harmonieus leven in de natuur en verlaten krappe appartementen. Interessant is dat ze worden vervangen door “nieuwe stadsmensen” die uit de periferie, dorpen zijn gekomen in een poging de levensstandaard te verbeteren. Zo wordt er wederzijdse interesse waargenomen en is er een “rotatie” van de bevolking in de steden, die nieuwe kracht krijgen. Dit is een absoluut pluspunt voor het uitladen van megasteden en deconcentratie van de bevolking in een land met zo’n enorm grondgebied..

De langverwachte wet “On Family Estates” is al aangenomen in de regio’s Belgorod en Vladimir, en een federaal wetsvoorstel wordt momenteel overwogen. Volgens het idee van het project heeft elke burger van Rusland recht op een stuk land van 1 à 1,5 hectare om te wonen en het land te bewerken om een oogst te verkrijgen. Het land is de basis van het familielandgoed, deze term is al in de workflow geïntroduceerd. Daarnaast voorziet het wetsvoorstel in de organisatie van nederzettingen op de verenigde gebieden van landgoederen (clan-nederzettingen) met volledig verantwoorde zelforganisatie. Dit betekent dat het recht van nederzettingen om hun leiders te kiezen, wordt bevestigd door de wet.

De grootste en meest succesvolle ecodorpen in Rusland

Het concept van “succesvol” hier bestaat alleen in het feit dat mensen de plaats die ze ooit bewoonden niet verlaten, maar integendeel, steeds actiever aankomen en zich daar vestigen. Daarom betekent ‘succesvol’ ‘groeien en ontwikkelen’.

Tribale ecodorpen worden altijd in breedte groter – de komst van nieuwe kolonisten leidt niet tot verdichting van gebouwen of woningen. Elk gezin bouwt meteen zijn eigen binnenplaats en huis. Alle voorouderlijke nederzettingen en individuele landgoederen hebben altijd een sonore naam, die de stemming van de oprichters weergeeft, die meestal de makers van het landgoed worden genoemd..

Rayskoye familie landgoed schikking

Opgericht in 2006. Locatie – Tyumen-regio, pos. Metelevo (2 km). Oppervlakte – 260 hectare.

Natuur – gemengd bos, heuvels, vijvers en rivieren Tura en Olkhovka, geschikt om mensen te baden. Meer dan 100 soorten geneeskrachtige kruiden.

Bevolking – totaal gezinnen 180 (780 personen), waarvan 70 gezinnen overwinteren (180 personen).

Schikkingsbeeld. Inwoners van Rayskoye zijn lid van de vrijwillige non-profit partnerschap Ringing Cedars of Tyumen (DNP). Deze organisatievorm maakt het mogelijk:

om legaal land te bezitten en het te gebruiken voor oogsten;

gebouwen in gebruik te nemen en ze adressen toe te wijzen voor registratie;

kies een waarnemend collegiaal bestuursorgaan met een zegel en tekenrecht;

de rechten van voorouderlijke erfenis van landgoederen regelen in overeenstemming met de wetten van het land;

wegen aanleggen, communicatie leveren.

Dit is een volledig moderne nederzetting, die alle voordelen van de beschaving heeft: gas, watervoorziening, constante spanning, mobiele communicatie, vast internet. Het belangrijkste continent van kolonisten zijn stedelijke ondernemers, gelijkgestemde mensen. Rayskoye lijkt eerder op een elite nederzetting in de voorsteden, maar in werkelijkheid is het een generiek ecodorp met een hoog communicatieniveau.

Kosten van 1 hectare – 7,5 miljoen roebel.

Schikking Generiek

Opgericht in 2008. Plaats – regio Tula, districten Leninsky en Dubensky, plattelandsdistrict Aleshinsky, met. Borshevka en Baboshino. 1e, 3-7 velden bevinden zich in het Leninsky-district, het 2e veld – in het Dubensky-district. Totale oppervlakte – ongeveer 600 hectare.

Natuur – op de percelen is het bos 5-7 jaar oud, in het district is er naald-, loof- en gemengd bos. Meren geschikt om in te zwemmen.

Bevolking – 150 gezinnen (380 personen), waaronder 49 overwinterende gezinnen (140 personen).

Infrastructuur:

particuliere kleuterschool;

school en winkel in het dorp (6 km);

er is een mobiele verbinding;

sommige hebben elektriciteit;

geen gas en niet gepland.

Schikkingsbeeld. Er is geen charter of interne regels. De nederzetting is actief in ontwikkeling, er zijn kavels toegewezen voor de bouw van hun eigen school en algemene behoeften. Nieuwe velden worden beheerst.

Kosten van 1 hectare – van 100 tot 160 duizend roebel.

Gemenebest van landgoederen Denevo

Opgericht in 2004. Plaats – regio Pskov, district Loknyansky. Oppervlakte – 220 hectare, nog eens 40 hectare wordt ontwikkeld.

Natuur – veel verschillende gebieden met bos, kreupelhout, heldere velden, naald-, loof- en gemengd bos. De rivieren Lovat en Loknya zijn geschikt om in te zwemmen.

Bevolking – 120 gezinnen (470 personen), waarvan 47 overwinterende gezinnen (130 personen).

Infrastructuur: er is een mobiele verbinding, openbare bronnen, winkels en een school – in de dichtstbijzijnde nederzettingen. De nederzetting is in ontwikkeling, er wordt een school gebouwd.

Schikkingsbeeld. Interne orde – mondelinge wetten die zijn gebaseerd op universele menselijke moraliteit, tolerantie en wederzijds respect. Voor een aanvrager van een plaats voor zijn eigen familiebezit in Denevo hangt veel af van de communicatie met de families die er al wonen. Het belangrijkste idee (naast het harmoniseren van het leven) is het ontwikkelen van relaties tussen gelijkgestemden uit andere landen.

Eco- en agrotoerisme is ontwikkeld in de nederzetting. De Denevo-families proberen het controle-element van hun eigen samenleving te decentraliseren en te minimaliseren – elk gezin beslist voor zichzelf wat en hoe ze op haar site doen. De kosten van 1 hectare – van 8500 tot 15000 roebel.

Zoals blijkt uit een vluchtige beoordeling, kunnen ecodorpen verschillen – van hightech en duur tot zo dicht mogelijk bij natuurlijke leefomstandigheden. Maar de belangrijkste factor in het succes van een schikking zal altijd gelijkgezindheid zijn. Tegenwoordig zijn er alleen al in Rusland ongeveer 120 ecodorpen, waarvan er 90 overwinteren. Het aantal van degenen die in aanbouw zijn, is er nog ongeveer 100. En tot slot zijn er ongeveer 50 nederzettingen in de planningsfase, dat wil zeggen, een team van gelijkgestemde mensen selecteert of is al op zoek naar een geschikte locatie. Oekraïne, Wit-Rusland en andere landen met vruchtbare gronden ontwikkelen zich ook actief in deze richting..

Autonomie en minimalisering van hulpbronnen voor het leven worden een doorslaggevende factor in de complexe relaties van de deelnemers aan de wereldeconomie. Eco-dorpen en voorouderlijke landgoederen kunnen een uitweg en zelfs redding worden voor honderdduizenden mensen.

Vergelijkbare inzendingen:

Landhuis chalet – geschiedenis en tradities Als je ooit naar Europa bent gereisd, herinner je je waarschijnlijk de lage landhuizen die eruitzien als een herleefde foto van een hut uit een kindersprookje: romige chocolademuren, snoepdak en krakeling...

Wat gebeurt er met de ziel op de 9e en 40e sterfdag – waarom wordt de overledene herinnerd en tradities Na de begrafenis is er een rusteloze ziel tussen hemel en aarde; veel familieleden, naaste mensen van de overledene stellen de belangrijkste vraag: wat gebeurt er met de ziel op de...

Een oud rustiek huis herbouwen: Project FÖHR – Oude tradities in een nieuwe tijd door Karin Matz en Francesco di Gregorio, Feuer, Duitsland Achter de klassieke noordelijke gevel gaat iets verbluffends en leuks schuil. Een voorheen onbewoonde zolder is een zeer comfortabele en gezellige woning geworden. Karin Matz en Francesco di Gregorio zeggen dat...

Nuttige eigenschappen van frambozen – recepten van traditionele geneeskunde van bessen, bladeren en wortel van de plant Voor medicinale doeleinden worden niet alleen frambozen gebruikt. Takken, wortels en bladeren hebben nuttige eigenschappen, maar voordat u afkooksels en infusies gebruikt en klaarmaakt, moet u de vraag ‘frambozen – de...

Meer lezen Hoe een kachel in een bad te stoken