Framebalkvloeren, die deze keer zullen worden besproken, worden niet alleen met succes in frame, maar ook in stenen huizen gebruikt. We zullen u vertellen over de belangrijkste kenmerken van hun apparaat en in detail het installatieproces beschrijven, van de montage van het ondersteuningssysteem tot de installatie van ruwe afwerkingsoppervlakken.
Algemene specificiteit
Vloerplaten worden beschouwd als een van de belangrijkste uitdagingen in de civiele techniek. Met de eisen aan hoge sterkte, draagvermogen en hoogwaardige geluidsisolatie blijven monolithische en prefab-monolithische technologieën vrijwel de enige optie. Het leggen van een betonvloer vereist echter het gebruik van zwaar bouwmaterieel, wat niet alleen duur is, maar ook niet altijd mogelijk is door het ontbreken van normale toegangswegen naar de bouwplaats. Daarnaast wordt tijdens de bouw een grote hoeveelheid duur staal en beton gebruikt, neemt de belasting van de fundering en dragende muren toe en is bekistingshuur vereist..
Er zijn echter alternatieven voor betonplaten, waarvan de meest aantrekkelijke het gebruik van een kozijnsysteem op dragende balken is. Dit type overlap wordt met succes gebruikt in moderne Finse huizen: qua prestaties zijn ze niet onderdoen voor betonnen huizen, maar tegelijkertijd hebben ze een consistente montagetechnologie die geen tuigage omvat, lichter is en eenvoudige bedrading van nutsvoorzieningen biedt.
Tegelijkertijd hebben framebalkvloeren een aantal nadelen. De belangrijkste is de grote dikte, waardoor de verhoging van de hoogte van de muren wordt gedwongen om de ontwerphoogte van de plafonds te behouden. Een ander nadeel is de kortere levensduur in vergelijking met gewapend beton. Ondanks enige overconsumptie van materiaal tijdens de constructie van muren, is dit type vloer echter nog steeds economisch winstgevend en wordt de levensduur teruggebracht tot slechts 50-70 jaar, wat voldoende is voor de bouw van particuliere woningen.
Draagsysteem apparaat
Het ondersteunende vloersysteem wordt weergegeven door balken, die een van de volgende structurele elementen kunnen zijn:
- Verlijmd grenen bord 250-300 mm breed. De sterkte van massief hout wordt niet aangetast, dus de dichtheid van de verlijmde plaatbalken is lager dan bij andere materialen. Er zijn ook nadelen: hoge kosten en lengte beperkt tot zes meter.
- Houten I-balken zijn sinds kort een vrij algemeen materiaal op de binnenlandse markt. De relatief lage buigsterkte wordt gecompenseerd door de mogelijkheid van een strakkere plaatsing van de balken, wat de relatief lage kosten van de I-balk mogelijk maakt. Het belangrijkste voordeel is de aanzienlijke lengte van de liggers, waardoor overspanningen tot 13 meter zonder verbinding mogelijk zijn. De voorkeur gaat uit naar een I-balk met LVL-planken en OSB-ribben van 10 mm of meer dik.
- Houtspanten kunnen zelf worden geassembleerd uit beschikbaar hout. Dit is de meest budgetvriendelijke optie voor balken, bij de vervaardiging waarvan grenen balken met een dikte van 50-70 mm worden gebruikt. Het grootste nadeel is de complexiteit van het berekenen van het draagvermogen, waarvoor een aanzienlijke veiligheidsmarge vereist is. Daarnaast kost het wat tijd om de spanten te monteren, wat het bouwproces vertraagt..
- LVL wordt beschouwd als het meest authentieke materiaal van het Finse vloerdragersysteem. Voordelen van het materiaal: hoge sterkte, aanzienlijke gietlengte, weerstand tegen brand en organische schade, de hoogste van de genoemde materialen, de levensduur. Een van de nadelen, de meest uitgesproken, zijn de lage prevalentie en hoge kosten van hoogwaardige LVL..
Naast de belangrijkste dragende elementen bevat de vloerconstructie ook extra verbindingselementen die de functie vervullen van het positioneren van de balken en ze in een positie houden die optimaal is vanuit het oogpunt van de beleving van lasten. Als de balken zijn gemaakt van verlijmde platen of LVL, worden ze aan elkaar bevestigd met afstandhouders van hetzelfde materiaal. Afstandhouders zijn versprongen om indirecte belastingen te verdelen en de bevestiging aan het uiteinde van de stropdas door het balklichaam te vergemakkelijken.
Het is het gemakkelijkst om spanten en I-balken te bevestigen met horizontale staafinzetstukken tussen de boven- en onderkoorden. De spanten worden voorlopig stap voor stap opgesteld en uitgelijnd, en vervolgens tijdelijk vastgemaakt met planken die diagonaal in de bovenste en onderste vlakken van de vloer zijn gelegd. Vervolgens worden de hoofdverbindingen tot stand gebracht en worden de tijdelijke afstandhouders verwijderd. Een ontwerpoptie is ook wijdverbreid, waarbij de rol van extra banden wordt gespeeld door de vloer en het omzoomde ruwe plafond, maar deze overlappingsmethode is technologisch gecompliceerder.
Het is ook noodzakelijk om aandacht te besteden aan de verbindingen van de vloer tot de muur. Als we het hebben over een stenen gebouw, moet een richel met een breedte van minimaal een derde van de balkhoogte in de muur worden gevormd. Tegelijkertijd moet in gebouwen gemaakt van gassilicaatblokken een gepantserde riem worden geïnstalleerd om de belasting van de balken te verdelen. De balken worden bevestigd met cementmortel en metselwerk, de koudebrug wordt verwijderd door de balken te bedekken met geëxpandeerd polystyreen. Het is ook mogelijk om te overlappen zonder de vorming van een kwart, in welk geval de bevestiging wordt uitgevoerd door middel van speciaal gevormde balkbeugels. In framehuizen zijn de pilaren van de benedenverdieping bedekt met een massieve balk die fungeert als steunbalk voor de vloerbalken en pilaren van de bovenverdieping. Balken worden van onderaf door de spiegel bevestigd.
Communicatie tot stand brengen
Het is geen probleem om nutsleidingen parallel aan de dragende balken te plaatsen. Met de juiste organisatie kunt u met deze mogelijkheid tot 80-90% van alle engineeringnetwerken leggen zonder de structuur van het ondersteunende systeem te verstoren.
Het is echter bijna onvermijdelijk dat er doorlopende gaten in de balken moeten worden gemaakt. Liggers kunnen alleen worden geboord als aan een aantal voorwaarden is voldaan:
- De gatdiameter mag niet groter zijn dan 1/3 van de balkhoogte.
- De gaten moeten zich minstens 50 mm van de randen van de balk bevinden, idealiter strikt in het midden.
- Gaten kunnen niet dichter dan 150 mm van het uiteinde van de balk of het uiterste steunpunt worden gemaakt.
- Tussen de gaten in dezelfde balk moet een afstand van 4 keer de diameter worden aangehouden.
Door deze omstandigheden te observeren, is het vrij eenvoudig om de belangrijkste communicatie in het plafond te leggen: ruw sanitair, elektriciteit en lage stroom. Als het echter om ventilatiekanalen gaat, meestal met een diameter van meer dan 100 mm, overschrijdt de diameter van de gaten de toegestane limiet. Er zijn verschillende oplossingen voor dit probleem: plaats een technische spouw in het plafond van de eerste verdieping, geef de voorkeur aan spanten in plaats van balken, of versterk gaten met een diameter groter dan 1/3 van de balkhoogte. Hiervoor worden versterkende voeringen aangebracht op de plaats waar de doorgang is gemaakt, wat de nominale doorsnede van de draagbalk verdubbelt. De lengte van de overlay moet voldoende zijn om het hechtingsgebied te overlappen met een afstand van 5 of meer keer de breedte van het gat. In de regel worden de voeringen bevestigd met verdeelde bevestigingsmiddelen: door tot tien doorlopende gaten te boren voor bouten of schroeven.
Plafonddecoratie
Direct na het voltooien van het leggen van de communicatie, is het noodzakelijk om een voorbereidende afwerking van het plafond uit te voeren om vervolgens de plafondholtes te vullen met geluidsisolerend materiaal. Tegelijkertijd worden voorbereidingen getroffen voor de installatie van de ondersteunende omhulling om de omhulling van het ruwe plafond uit te voeren.
De ondersteuning van het plaatvulmateriaal is nodig om de druk op de achterkant van de hangende structuurplanken te verminderen. Hiervoor wordt over de onderkant van de balken een latwerk van 25×50 mm lat met een trede van 30-40 cm gespijkerd, waarbij de specifieke maat van de trede van de latten wordt bepaald zodat ze overlappende plaatsen hebben van de dampschermen. De film wordt van onderaf gezoomd en met nietjes beschoten, vervolgens wordt een strook tape langs de lijn van de sluiting gelijmd.
De installatie van de dragende latten onder de ommanteling gebeurt ofwel op een tegenrooster dat van onderen langs de lijn van de balken is bekleed, of op rechte ophangingen en een gegalvaniseerd profiel. In beide gevallen is het vereist om eerst markeringen op de wanden aan te brengen die de axiale middelpunten van de balken aangeven, of om door de speling door de film te worden geleid.
Ruwe vloer
De plamuur (minerale wol) kan worden gelegd voordat het plafond op de onderste verdieping is voltooid. Desalniettemin is het raadzaam om de dampremmende laag van tevoren vast te spijkeren, zodat de watten bij verder werk niet naar beneden morsen. Als de dichtheid van het vulmiddel hoog genoeg is om het op het spoor te plaatsen, is geen extra ondersteuning nodig. Vaak wordt in plafonds echter goedkopere minerale wol met een lage dichtheid gebruikt, voor het leggen moet u eerst multiplex of MDF-plaat met een dikte tot 5 mm op de latten leggen.
Nadat de overlappende holtes volledig zijn gevuld, wordt de hele cake bedekt met dicht geotextiel. Het leggen gebeurt in de richting van de balken, de overlap wordt direct boven de balken geplaatst en eraan vastgespijkerd, nadat eerder een dubbele vouw is gevouwen. Geotextielen zijn nodig om de verwering van minerale woldeeltjes tijdens vloertrillingen uit te sluiten, daarom moet deze barrière afgedichte voegen en landhoofden hebben.
Van bovenaf is het plafond bedekt met een vloerbedekking van omgezette planken of plaatmateriaal met een totale dikte van maximaal 20 mm. Het kenmerk van de Finse technologie is de installatie van een cement- of halfdroge dekvloer met een dikte van 50-70 mm over de ondervloer. Het is deze versie van de cake die zorgt voor de hoogste kwaliteit geluidsisolatie tussen vloeren en een hoog draagvermogen, vergelijkbaar met holle platen – tot 400 kg / m2.
Kan iemand mij meer vertellen over het concept van een frame-balkenplafond in een woonhuis? Ik heb er nog nooit van gehoord en ben benieuwd naar de voordelen en nadelen, evenals de mogelijke toepassingen ervan. Heeft iemand ervaring met een dergelijk plafond en kan diegene delen hoe het eruit ziet en welke materialen gebruikt worden? Dank je wel!