Tegenwoordig is het niet meer nodig om een schoorsteen te monteren van wat voorhanden is. Er zijn veel moderne schoorsteensystemen op de markt, maar er doet zich een ander probleem voor: hoe u door hun assortiment kunt navigeren zonder een fout te maken. We helpen u bij het maken van de juiste keuze – we vertellen u over de soorten schoorstenen en hun doel.
Wat voor brandstof wordt er gebruikt?
De kwaliteit van de uitlaatgassen is van doorslaggevend belang voor de duurzaamheid van de schoorsteen. Allereerst is hun temperatuur belangrijk: als gasketels via een flexibele aluminium golf op het boostersegment kunnen worden aangesloten, dan hebben vaste brandstofeenheden het gebruik van hittebestendige materialen nodig, althans in de onmiddellijke nabijheid van de uitlaat van verbrandingsproducten. De aanwezigheid van onverbrande deeltjes in de rook heeft een bijzonder negatief effect op de toestand van de schoorsteen, hierdoor moet men vechten voor de gladheid van de binnenoppervlakken van het kanaal.
Ook de chemische samenstelling van de verbrandingsproducten is uitermate belangrijk. Wanneer aardgas wordt verbrand, vormt het bijna niets anders dan water, kooldioxide en een kleine hoeveelheid roet. Maar ketels voor vloeibare brandstof, en nog meer voor hout en kolen, bevatten honderden verschillende stoffen in hun rook, waarvan er vele, in contact met waterdamp, behoorlijk corrosieve verbindingen vormen. Het inwendige oppervlak van pijpen kan dus nodig zijn voor een lage hechting en chemische inertie ten opzichte van zuren..
Het derde aspect is de aanwezigheid van grote hoeveelheden waterdamp in de rook. In de winter vormt zich onvermijdelijk een sectie op het buislichaam, waar temperatuur en vochtigheid bijdragen aan watercondensatie met de vorming van zwarte teercondensaat. Daarom kan voor de buis van het versnellende gedeelte aanvullend een eis worden gesteld aan de aanwezigheid van isolatie, waarvan het materiaal bestand is tegen een voldoende streng thermisch regime.
Schoorsteen montage diagram
Schoorsteenisolatie kan ontbreken als er een condensafvoersysteem is. In dit geval is het gebruikelijk om het boostergedeelte geheel buiten het verwarmde gebouw te plaatsen en de schoorsteen te verbinden met een externe opvangbak. Volgens de algemene technologie moet aan de onderkant van elke verticale sectie een opvangbeker met een afvoerapparaat worden uitgerust. Het ketelschoorsteensysteem kan dus wat ingewikkelder worden ingericht dan alleen een pijp met toegang tot de straat..
Schoorstenen met een complexe configuratie zijn samengesteld uit afzonderlijke onderdelen: rechte liggers, draaibare ellebogen, T-stukken, koppelingen. Er moet een goed doordacht verbindingssysteem worden gebruikt. Dus als condensatie in de schoorsteen is toegestaan, moeten de verbindingen tussen de segmenten dicht zijn. Het zou te moeilijk zijn om voor deze aansluiting op flenzen en klemmen te gebruiken, daarom worden buizen meestal “in een glas” of “in een mof” aangesloten. Dat wil zeggen, de open rand van het segment heeft een constante diameter of een verwijding, waardoor het ene segment stevig in het andere kan worden gestoken. Voor conventionele stalen buizen is het mogelijk om in plaats van verwijden een huls met een grotere diameter te gebruiken die aan het lichaam van het segment is gelast.
U moet leren hoe u het correct getoonde montageschema gebruikt. Als de rook in een segment van de trechter naar de dunne rand stroomt, wordt dit “rook verzameld” genoemd. Als de rook richting de trechter stroomt, worden de segmenten opgevangen “door condensaat”, dat niet naar buiten of in de isolatie zal uitsteken en langs de binnenwanden van het kanaal stroomt. Soms wordt een complexere technische eis naar voren gebracht – dat het systeem zowel door rook als door condensaat wordt gemonteerd, bijvoorbeeld met een directe bovenaansluiting van het boostergedeelte naar de ketel. In dergelijke gevallen wordt het systeem opgevangen door condensaat, terwijl de voegen tussen de segmenten worden afgedicht met een hittebestendige kit.
De aangegeven kenmerken verklaren dat uiteindelijk elke schoorsteen kan worden weergegeven als een eindig aantal segmenten van verschillende configuraties. Deze ontwerpaanpak wordt als de meest correcte beschouwd: het is duidelijk dat we niet voor een specifiek uitlaatsysteem kiezen, maar voor een set van zijn componenten.
Subtiliteiten uitlaatkanaal configuratie
Het is mogelijk dat u tijdens het bouwen van een schoorsteen weigert één type kanalen te gebruiken omwille van hun combinatie. Dit wordt meestal gedaan omdat sommige materialen in de regel beter geschikt zijn om rechte secties te maken, andere om te verbinden. Door producten en materialen te gebruiken voor het beoogde doel, kunt u niet alleen hun langdurige werking garanderen, maar ook goed besparen.
U kunt al beginnen met het selecteren van onderdelen wanneer twee belangrijke ankerpunten zijn gedefinieerd: de ketel en de locatie van de boosterverhoger – het laatste verticale gedeelte. Verder is er een verbindingskanaal tussen hen gespannen – het is raadzaam om te beginnen met de ketel en de rookafvoer die deze heeft. De grootste moeilijkheid hierbij is de noodzaak om van de ene voorwaardelijke sectie naar de andere over te schakelen.
Zo hebben veel vaste brandstofketels bijvoorbeeld een rechthoekige hals, terwijl het hoofdkanaal meestal rond is. Welnu, de verkeerde uitlijning van de kanaalafmetingen is vrij gebruikelijk, dus u moet voorbereid zijn op de noodzaak om een atypisch verloopstuk voor deze overgang te vervaardigen. De hoofdregel voor dergelijke producten is dat de nominale doorlaat niet mag worden onderschat, inclusief uitstekende delen van het verbindingssysteem.
De meeste cv-ketels worden in de directe omgeving van de schoorsteenput geplaatst, hier volstaat het om eenvoudig een aansluiting op de gewenste hoogte te maken. Bij gasketels zijn de verbrandingsproducten praktisch koud, daarom worden ze, afhankelijk van de vorm van het uitlaatgedeelte, zonder speciale trucjes afgevoerd via een golfkoker of een segmentdoos. Bij vastebrandstofketels is de rook heet, waardoor de lengte van de aansluitinzet wordt vergroot en deze wordt geleverd met diverse soorten economizers, bijvoorbeeld radiatorlamellen. Houd er rekening mee dat de minimale lengte van het verbindingskanaal wordt bepaald door de fabrikant en brandvoorschriften.
Moeilijker is het als de rookgasafvoer van de ketel zich op enkele meters van de booster bevindt. Op zulke afstanden heeft het leggen van een horizontale aansluiting op de schoorsteen simpelweg geen zin: op 1 à 1,5 m van de ketel is de rook niet meer heet genoeg om de aerodynamische weerstand van de buis te overwinnen. Dit gedeelte moet noodzakelijkerwijs hellend zijn, bij voorkeur met een geleidelijke stijging als u weggaat. Omdat de golf over een lange lengte niet voldoende stijf is, wordt voor gasketels aanbevolen om roestvrijstalen segmentschoorstenen te gebruiken. Ze kunnen ook worden gebruikt met ketels voor vaste brandstoffen, maar het is beter als het kanaal vanaf het begin wordt gemaakt met een dikwandige stalen buis met een lengte van 1,5-2 m..
Boost sectie parameters
Algemeen wordt aangenomen dat de drijvende kracht van de schoorsteen samen met de trek in alle verticale secties wordt gecreëerd. In de praktijk is het echter veel handiger om de stuwkracht alleen langs het laatste deel van het kanaal te berekenen – het directe versnellingsgedeelte. Het is duidelijk dat er geen stuwkracht wordt gecreëerd in kleine verticale en hellende kanalen; integendeel, ze weerstaan de stroming..
De juiste opstelling van het boostersegment is de sleutel tot hoge tractieprestaties zonder blazen en afzuigventilatoren. Er zijn verschillende basisvereisten voor het kanaal:
- Overeenkomstige lengte en diameter.
- Afwezigheid van elementen die in het lumen steken.
- Geringe neiging om de boring na verloop van tijd te verkleinen.
Het verticale boosterkanaal is een gebied met een verhoogd risico op condensatie, dus het materiaal moet niet alleen immuun zijn voor bijtende chemicaliën, maar ook bestand zijn tegen het neerslaan van deeltjes op de muren. Deze kwaliteiten worden het best gecombineerd in gepolijst roestvrij staal. Een buis van dit type hoeft in aanwezigheid van isolatie praktisch niet te worden gereinigd. Bij verbranding met ruwe vaste brandstof zal zelfs zo’n schoorsteen “huilen” en geleidelijk overwoekerd raken met roet, dus hier is het beter om asbestcement, keramiek of dikwandig staal te gebruiken – alle materialen die niet bang zijn voor een staalborstel.
De montage van segmentschoorstenen op moffen is zeer veelzijdig, met zijn hulp worden de meeste taken opgelost. Als echter een grote uitlaathoogte in de winderige zone boven het dak vereist is, is de intrinsieke stijfheid van dergelijke schoorstenen mogelijk niet voldoende. Maar de stijgbuis van een dikwandige buis zal vrij stabiel zijn, zelfs als deze is samengesteld uit afzonderlijke delen op flensverbindingen. Van de beste opties voor het apparaat kun je ook een buis noemen die is ingesloten in een stenen put – dit is zowel isolatie als betrouwbare bevestiging.
Soorten schoorsteenkanalen en fittingen
Rekening houdend met de genoemde kenmerken dient er een keuze gemaakt te worden voor één of maximaal twee schoorsteensystemen. Dit zijn bij voorkeur moderne fabrieksproducten. De praktijk leert dat het gebruik van merkproducten winstgevender en handiger is, vooral als de installatie met de hand gebeurt. Het belangrijkste voordeel van het gebruik van rookafvoersystemen is dat ze alle benodigde hulpstukken bevatten: van dempers tot dakdoorsneden.
De meest populaire tegenwoordig zijn de roestvrijstalen sandwichbuissystemen. Vanwege de isolatie en voldoende ruimtelijke stijfheid is het vrij eenvoudig om een schoorsteen van elk type en configuratie te plaatsen. Tegen een vergoeding zal deze optie iets duurder zijn dan eenvoudige metalen buizen. De investering loont echter door eenvoudiger onderhoud en eliminatie van het risico op condensatie..
Het tweede, iets minder populaire schoorsteensysteem is gebaseerd op keramische buizen in thermische isolatieblokken. Producten van een dergelijk plan zijn uitermate nuttig bij het bouwen van putten onder boostersecties, ook bij het rechtstreeks aansluiten van een ketel. Het is ook handig om de blokken uit de blokken zelf, de versnellende secties, te plaatsen die aan de buitenmuur van het gebouw zijn bevestigd.
Een ander type modern systeem heeft plastic kanalen. Hun toepassingsgebied zijn afvoerkanalen met een vooraf geïnstalleerde economizer of recuperator, dat wil zeggen rookkoelers. En hoewel plastic niet kan bogen op hittebestendigheid, zijn de sterke punten chemische inertie en een lage neiging om aan koolstofafzettingen te kleven. Het meest voor de hand liggende is de efficiëntie van het gebruik van dergelijke schoorstenen in combinatie met condenserende gasketels..
Hoe kan ik een geschikte schoorsteen kiezen voor mijn ketel? Wat zijn de belangrijkste factoren waar ik op moet letten bij het kiezen van een schoorsteen? Is er een specifiek type schoorsteen dat het beste is voor ketels? Alvast bedankt voor jullie antwoorden!