De vloer in het bad onderscheidt zich alleen door zijn structuur in de stoomkamer en de wasruimte. De rest van de badkamers wordt gebruikt in het gebruikelijke vochtigheidsregime. In het artikel zullen we het apparaat van vloeren in de stoomkamer in detail bekijken en u vertellen hoe u ze met uw eigen handen kunt leggen.
Keuze uit vloerontwerp voor stoomkamer en gootsteen
Houten vloeren zijn de gebruikelijke oplossing. Hun belangrijkste voordeel zijn de gezonde eigenschappen van hout, milieuvriendelijkheid en bruikbaarheid. Ondanks de relatief lage levensduur van houten vloeren in een stoomcabine zijn ze niet zo moeilijk te verwisselen en zullen de totale kosten nog steeds lager zijn dan bij het aanbrengen van een betonnen vloer.
In de stoomkamer en de wasruimte staat constant een behoorlijke hoeveelheid water op de vloer, die moet worden afgevoerd naar een put, een afvoersysteem of gewoon in de grond onder het bad. Om dit probleem op te lossen, worden houten vloeren structureel onderverdeeld in lekken en niet lekken..
De lekkende vloer zorgt voor een spleet tussen de planken. Water sijpelt vrij de ondergrondse ruimte in. Verder wordt het in de grond opgenomen, als het filtervermogen het toelaat, of wordt het omgeleid naar een put, waarvoor een kleikasteel of betonnen basis wordt gevormd met een helling naar één kant.
De tweede optie is een niet-lekkende vloer in vochtige badkamers. Zo’n vloer is gemaakt met een niet-verwijderbare bekleding en wordt pas aan het einde van zijn levensduur vervangen. Hierbij is langs het oppervlak van de vloerbedekking naar de bak of trechter een helling voorzien voor het opvangen en afvoeren van water.
De vloer met een afneembare bekleding kan en moet zelfs na demontage regelmatig worden gedroogd terwijl het bad niet in gebruik is. Vaste vloeren worden, vanwege hun gevoeligheid voor rot bij hoge luchtvochtigheid, ongeveer eens in de 7-8 jaar volledig vervangen.
De betonnen basis onder de lekkende houten vloer in het bad verhoogt de duurzaamheid van de constructie aanzienlijk en tast ook het comfort aan – zelfs na vele jaren zal er geen muffe geur onder de vloer komen. De plaatsing van een betonnen basis verhoogt echter aanzienlijk de kosten van het plaatsen van een bad, dus als de moedervloer onder het gebouw een hoge afvoercapaciteit heeft, is het gemakkelijker om rond te komen met de voorbereiding van de filterlaag.
Materialen en gereedschappen
Om de vloer in de stoomkamer en wasruimte te bedekken, worden houten elementen van loofhout (linde, esp) en naaldhout (dennen, lariks, ceder) gebruikt. Alle houten vloerconstructies moeten worden behandeld met antiseptica.
Voor het vloertoestel heb je nodig:
- houten staaf voor stammen 50 (100) x100 mm;
- vloerplaat 35 mm dik;
- cement M300, M400;
- middelgrote fractie zand;
- geëxpandeerde klei voor de thermische isolatielaag;
- gewone kleibaksteen voor palen voor boomstammen;
- waterdichting (dakbedekkingsmateriaal).
Het is belangrijk om de juiste impregnering voor houtbescherming te kiezen. Vanwege de hoge temperatuur en vochtigheid moet het speciaal geschikt zijn voor baden. De makkelijkste manier om hout te behandelen is door het in twee stappen te impregneren met zonnebloemolie.
Tool
De vloeren in de stoomkamer worden gerangschikt met behulp van een gereedschap voor het leggen van een betonnen sokkel op de grond en een houten vloerbedekking.
Hulpmiddelen voor het werken met beton. 1. Hark-troffel. 2. Rasp voor cement. 3. Troffel. 4. Strijkmachine. 5. De stijltang is hoekig. 6. Regel. 7. Waterpas. 8. Slingerprofiel
Gereedschap voor houtbewerking. 1. Bouwhoek. 2. Beugel. 3. Hamer. 4. Elektrisch vliegtuig. 5. Klemmen. 6. Metaalzaag voor hout. 7. Waterpas. 8. Schroevendraaier. 9. Boor. 10. Cirkelzaagmachine
Lekkende vloer gemaakt van individuele afgeschuinde planken
Om de ondergrond voor te bereiden op de vloerconstructie, is het noodzakelijk om de vruchtbare laag te verwijderen, hoe dik deze ook is.
Lekkende vloer bovenop een betonnen sokkel. 1. Grond. 2. Geëxpandeerd kleibeton. 3. Cementdekvloer. 4. Glijbaan. 5. Bakstenen kolom. 6. Waterdicht maken. 7. Vertragingen. 8. Vloerplaat
Lekkende vloer op de grond met filtercapaciteit. 1. Grond. 2. Zandkussen. 3. Grind. 4. Het fundament van de steunpilaar. 5. Baksteenpaal. 6. Waterdicht maken. 7. Vertragingen. 8. Vloerplaat
Het is in dit stadium belangrijk om te beslissen hoe en waar het water buiten het gebouw wordt afgevoerd. Hiervoor is in de betonnen sokkel een bak (200x150h mm) voorzien waarin water stroomt. De bodem van de bak is gemaakt met een helling richting de afvoerput (30x30x25h). Het is beter om het carter dichter bij de plaats van de externe waterverzameling te plaatsen. Vanuit de opvangbak stroomt het water door de afvoerleiding naar de opvangbak.
De helling van het oppervlak voor de afvoer van water is 2–3 cm per meter richting de bak. Het wordt gemaakt door de grond onder de vloer te egaliseren of door de betonnen basis op te vullen (zand en grind). Het totale vloerniveau in de stoomkamer en de wasruimte is 30 mm lager dan in aangrenzende ruimtes met een normale luchtvochtigheid.
Een zand- en grindpad van 10-15 cm dik wordt op de aangestampte grond gelegd.Het is noodzakelijk om het zand in lagen van niet meer dan 5 cm te vullen en aan te stampen, en het nat te maken met water. Vervolgens wordt een warmte-isolerende laag geëxpandeerd kleibeton gelegd. Geschatte consumptie van grondstoffen per 1 m3 beton is:
- zonder zand:
- cement M300, 400 – 250 kg;
- geëxpandeerde klei – 720 kg;
- water – 100-150 l.
- met zand:
- cement M300, 400-230 kg;
- geëxpandeerde klei – 440 kg;
- zand – 195 kg;
- water – 100-130 l.
Het is het beste om een betonoplossing voor te bereiden in een betonmixer of bestelling
Het is toegestaan om een ander licht vulmiddel te gebruiken (shungiziet, perliet, geëxpandeerd vermiculiet, steenslag van poreuze rotsen, enz.). De dikte van de geëxpandeerde kleibetonlaag kan worden aangenomen op 150 mm. Beton wordt gelegd in stroken van niet meer dan 2,5 m breed op een met water bevochtigde ondergrond. Om de banden te beperken worden lamellen geplaatst, deze dienen tevens als bakens om de dikte van de laag te bepalen. Hoe dikker de isolatielaag, hoe warmer de vloer.
De helling naar de goot of trechter om water op te vangen en af te voeren moet worden gerespecteerd
Een cement-zand dekvloer met een dikte van 40 mm wordt op een laag geëxpandeerd kleibeton gelegd. Mortelsamenstelling (M100) cement / zand: één tot drie. Voordat de mortel uithardt, is het noodzakelijk om het oppervlak te strijken met cementmelk. Het cement wordt gemengd met water om een vloeibare zure room te vormen. Het oppervlak is bedekt met een gelijkmatige dunne laag van het mengsel. Dit wordt gedaan om de waterdichtheid van de betonnen basis te vergroten..
Onder de boomstammen zijn bakstenen kolommen geïnstalleerd van massieve gewone bakstenen (250×250 mm) op een cementzandmortel. De afstand tussen de palen in het midden is 0,8–1,0 m. Er worden 2 lagen dakbedekkingsmateriaal op hun oppervlak gelegd. Vervolgens worden logboeken gelegd. De vloerdelen van de lekkende vloer zijn aan de randen afgeschuind voor waterafvoer. De opening tussen de planken is 5-6 mm.
Belangrijk! Gebruik geen silicaatstenen, holle stenen, silicaatblokken in vochtige en natte ruimtes.
Deze vloer is verwijderbaar gemaakt om de vloerplaat te kunnen drogen om de levensduur te verlengen. Borden kunnen bewegen als ze erop lopen, ze worden vaak met spijkers vastgepakt, plantnesten tot 5 mm diep worden in blokken voor hen geprepareerd of afstandsstroken worden langs de randen op de planken gepropt.
Lekkende vloer van verwijderbare schilden
Stoom- en zeepkamervloeren kunnen worden gemaakt van verwijderbare houten panelen. Schildplaten worden gelegd met een opening op dwarsbalken van 50×50 mm. De grootte van de planken is zo gekozen dat ze gemakkelijk kunnen worden verwijderd en gedroogd..
De structuur van de vloer is hetzelfde: verdichte grond, verdicht zand en grindmengsel, isolatie – geëxpandeerd kleibeton van 150 mm dik. Keramische vloertegels worden gelegd op een cementzandmortel van 10-15 mm dik. De vloer heeft een helling die naar de opvangbak is gericht. Op de tegels zijn verwijderbare schilden aangebracht, zodat de onderste spijlen zich langs de waterafvoer bevinden.
Volgorde werkzaamheden voor niet lekkende vloer
Een niet-lekkende houten vloer veronderstelt een doorlopende vloer van gegroefde planken langs de balken. Eerst wordt de locatie van de steunpalen bepaald. Ze bevinden zich op een afstand van 0,8–1,0 m van elkaar en meten de afstanden langs de middelpunten. Voor elke paal wordt een betonnen pad gemaakt van 100 mm dik en 70 mm breder dan de kolommaat.
Stevige, lekvrije vloer bovenop de grond. 1. Grond. 2. Zandkussen. 3. Geëxpandeerde klei of ander bulkisolatiemateriaal. 4. Het fundament van de steunpilaar. 5. Bakstenen kolom. 6. Waterdicht maken. 7. Vertragingen. 8. Vloerplaat
Een doorlopende, lekvrije vloer moet hellend worden gelegd. De goot kan worden geplaatst in een van de houtblokken die zich dicht bij de muur bevinden. 1. Grond. 2. Zandkussen. 3. Geëxpandeerde klei of ander bulkisolatiemateriaal. 4. Bakstenen paal op een betonnen sokkel. 5. Glijbaan. 6. Vloerplaat
Steunen voor boomstammen zijn gemaakt van beton of gewone bakstenen op een cementzandmortel. De afmeting van de palen is 250×250 mm. De hoogte van de steunen moet overeenkomen met de bovenrand van de ingebedde ligger (kolomvormige fundering), of met de bovenkant van de stripfundering.
De richting van het leggen van de blokken moet loodrecht staan op de richting van de waterstroom. Houten elementen zijn noodzakelijkerwijs geïsoleerd van beton of baksteen met twee lagen waterdichting (dakbedekkingsmateriaal). Op de aangestampte grond wordt geëxpandeerd kleibedekking met een dikte van 15 cm gemaakt.
In de figuur is een variant van een niet-geïsoleerde vloer weergegeven. In dit geval rusten de planken aan de ene kant van het muurblok, aan de andere kant – op de houtgroef. Het dienblad is van bovenaf bedekt met een houten ladder.
De geïsoleerde vloer gaat uit van boomstammen met schedelbalken waaraan de ondervloer is bevestigd. Vervolgens wordt een dampremmende laag gelegd (membraan, polyethyleen, polypropyleenfilm), er wordt een laag warmte-isolator op gelegd (plaat van minerale wol, schuimplastic). Rolafdichting (dakbedekkingsmateriaal) wordt langs de thermische isolatielaag gelegd.
Geïsoleerde niet-lekkende vloer. 1. Grond-, zandkussen- en bulkisolatie. 2. Baksteenpaal. 3. Logs en ruwe houten vloer. 4. Isolatie. 5. Stammen en afwerkvloer, aflopend naar de goot gelegd. 6. Glijbaan. 7. Een dampdoorlatend membraan wordt bovenop de ondervloer gelegd, waterdichtheid wordt over de thermische isolatielaag gevoerd
De afstand tussen de schone vloer en de waterdichting moet minimaal 3 cm bedragen, de afmeting van de lag is in dit geval 100×170 mm. Doodskop – 40×40 mm. Voor lag mag alleen een volle balk worden gebruikt.
Gegroefde planken worden op de boomstammen gelegd. Planken worden met spijkers of zelftappende schroeven door de tong aan de boomstammen genaaid. Deze methode om planken met elkaar te verbinden wordt “parket” genoemd. Het voordeel is de afwezigheid van hoeden op het oppervlak van het bord..
Elk bord is aan alle logboeken bevestigd. Ze moeten goed tegen elkaar aansluiten. De opening tussen de planken mag niet groter zijn dan 1 mm. Nietjes of klemmen worden gebruikt om de planken te verzamelen. Bevestigingsnagels worden 2 à 2,5 keer langer gebruikt dan de dikte van de planken. Het uiteinde van de plankenvloer bereikt de muur niet met 10-20 mm. In de toekomst wordt de opening afgedekt met een plint.
Waterafvoer van het vloeroppervlak vindt plaats door de helling van de vloer in twee richtingen. Bij de afvoer wordt een gat gemaakt en er wordt een sifon geplaatst. De helling van de vloer kan worden gemaakt door de hoogte van het blok aan te passen.
Hoe kan ik met mijn eigen handen de juiste vloer in het bad maken? Ik zou graag de instructies willen weten. Is er een specifiek materiaal dat ik nodig heb? Hoe lang duurt het voordat de vloer volledig droog is? Ik ben benieuwd naar de stappen die ik moet volgen om dit project succesvol te voltooien. Alvast bedankt voor uw hulp!