Laten we het hebben over welke logboektechnologieën er bestaan en nu actief worden gebruikt. Onze adviessite vertelt u niet alleen hoe u een blokhut kunt bouwen, maar wijst u ook op de voor- en nadelen van elke technologie. Voor de duidelijkheid geven we foto-voorbeelden van verschillende kap van blokhutten.
Het zal niet lukken om alleen ronde stammen met elkaar te verbinden! Iedereen begrijpt dit, zelfs mensen die ver van de bouw zijn verwijderd. Om de kronen van de stammen goed op elkaar te laten aansluiten, worden daarom verschillende snijtechnologieën gebruikt. Welke techniek je ook kiest, je hebt zeker gereedschap nodig:
- een hamer;
- timmermansbijl;
- beitel;
- kettingzaag;
- boor en boor voor hout;
- kettingzaag;
- apparaat voor het markeren van de kommen van het blokhut – duivel.
Zoals Onze website sovetov.ru al schreef, zijn houtblokken traditioneel verbonden met pluggen, meestal berken.
Belangrijk! Deskundigen adviseren om eerst een ruwe montage van het blokhut op de grond uit te voeren. Het is noodzakelijk om alle elementen te passen, vervolgens de structuur uit te rollen en opnieuw te monteren, al op de fundering, met behulp van pluggen en isolatie. Eerder moesten alle houten elementen worden behandeld met antiseptica..
Log kappen in een kom
Dit is de meest traditionele, Russische, wijdverspreide methode om een blokhut te kappen. Van ver is het heel gemakkelijk te herkennen – kronen en eindresten steken in de hoeken uit de muur. Meestal is het uitsteeksel ongeveer 30 cm van de kasteelverbinding zelf.
De methode is vrij eenvoudig: er wordt een inkeping in de kroon uitgesneden, een kom, die een groef wordt waarmee twee houtblokken zo strak mogelijk kunnen worden verbonden. De breedte van een halfovale schaal is meestal 150-200 mm en de diepte moet de helft van de diameter van de kroon zijn.
Voordelen van hakken in een kom:
- Eenvoudige installatie;
- Hoge bouwsnelheid;
- De hoeken zien er esthetisch uit dankzij de uitstekende kronen;
- De hoeken zijn beschermd tegen waaien, er is geen extra afwerking nodig;
- Het blokhut is erg stabiel.
Het grootste nadeel van deze technologie is het extra houtverbruik. De uitstekende kronen “vreten” een deel van de lengte van het blok op, waardoor het oppervlak van het pand binnen het frame wordt verkleind.
Laten we duidelijk maken dat het hakken in de kom kan verschillen:
- In een flits, als de groef onderaan de kroon wordt geselecteerd;
- In de ochlop – aan de bovenkant van de kroon.
Kappen is veel populairder. De locatie van de kom aan de onderkant op zichzelf beschermt deze tegen neerslag en het binnendringen van vocht. Bovendien is het zo gemakkelijk om gemakkelijker te werken.
Kappen in de poot
Het verschil tussen in een kom snijden is duidelijk en meteen opvallend in de gepresenteerde foto’s. Het belangrijkste pluspunt is het besparen van hout, er zijn geen uitstekende kronen, de stammen worden end-to-end samengevoegd, ze worden zoveel mogelijk over de hele lengte gebruikt.
Maar er kleven veel nadelen aan het kappen:
- De hoeken hebben extra afwerking en isolatie nodig;
- Het proces zelf is meer technologisch, het omvat de mogelijkheid om timmerwerktuigen te gebruiken, men moet zich heel duidelijk aan de afmetingen houden om een strakke verbinding te krijgen.
Het is gemakkelijk te begrijpen hoe het vellen wordt uitgevoerd – u moet onthouden hoe de muren van huizen uit een balk worden samengesteld. Aan de uiteinden van de stammen wordt overtollig hout verwijderd, de poot zelf wordt uitgesneden – een uitsteeksel dat een verbindingselement wordt.
De volgende hakopties zijn beschikbaar:
- Rechte poot;
- Rechte poot, maar al met een ondersnijding, dat wil zeggen een doorn;
- De schuine voet is een populaire variant die de zwaluwstaart wordt genoemd;
- Schuine voet, maar met ondersnijding.
Een rechte poot is de gemakkelijkste optie, maar dergelijke hoeken zijn het meest verwrongen en onbetrouwbaar. Daarom wordt deze techniek alleen gebruikt bij de constructie van schuren en andere bijgebouwen..
Belangrijk! De stam met de kleinste diameter moet eerst worden bijgesneden. Het wordt de maatstaf bij het voorbereiden van de rest van de logboeken. Het is handig om een sjabloon te gebruiken – een vierkant ingeschreven in een cirkel, met gemarkeerde markeringen.
Het snijden van een rechte poot begint met het vinden en markeren van het midden van de omtrek van de stam en de randen van de poot. De platen die overbodig bleken te zijn, worden verwijderd. Doorn, ondersnijding, gesneden met een beitel aan de bovenkant van de kroon.
De zwaluwstaartvoet gaat ervan uit dat de zijkanten parallel lopen, terwijl de boven- en onderkant een trapezium vormen. In dit geval moeten de hellingshoeken van de randen voor beide verbindingsranden gelijk zijn. Aan de bovenrand is ook een doorn voor de schuine voet gesneden. Het maakt de verbinding duurzamer.
Canadees snijdenen blokhutten
Op het eerste gezicht lijkt deze technologie sterk op het traditionele hakken van kommen. Er zijn echter verschillen. De Russische schaal is half ovaal, maar de Canadese heeft een ietwat spitse, nogal trapeziumvormige vorm. Bovendien zijn de randen aan de zijkanten zorgvuldig afgesteld om een strakke verbinding te garanderen.
Het belangrijkste voordeel van de Canadese kap is dat, in tegenstelling tot de Russische kom, de afdichting in de vorm van een tape in een speciaal kanaal tussen de stammen wordt geplaatst en van buitenaf gewoon niet zichtbaar is. Dat wil zeggen, de kom wordt betrouwbaarder beschermd tegen neerslag, de kronen rotten niet.
Bovendien, na het krimpen van de blokhut die met Canadese technologie is gesneden, zijn alle openingen geblokkeerd, is breeuwen niet nodig..
Het grootste nadeel is dat de technologie van het markeren en snijden van de kom gecompliceerder is, niet alle vakmensen kunnen ermee omgaan. Bovendien, zoals sommige experts opmerken, maken de kralen aan de onderkant en bovenkant van de kronen ze dunner, wat de sterkte en thermische geleidbaarheid van de hoeken negatief kan beïnvloeden..
Noorse blokhut of koets
In het Noors betekent lafteverk gewoon blokhut. De snijtechnologie zelf heeft echter een aantal verschillen. Allereerst merken we op dat er geen rond blok wordt gebruikt, maar een bed – een blok met twee volledige randen aan de zijkanten. Het is gebruikelijk om dergelijke boomstammen die aan de zijkanten zijn gesneden, in feite ‘koets’ te noemen.
De vereiste diameter is van 400–500 mm. Het gewricht, genaamd de “Norwegian Lock”, is een wigvormige inkeping die een beetje op een zadel lijkt. Er zit een geheim in dit “slot” – een geheime groef voor verbinding met een spike, waardoor de bevestiging duurzamer wordt. Net als de Canadese kap zorgt de Noor voor een spleetvrije verbinding na krimp, zodat opnieuw breeuwen niet nodig is..
Belangrijk! Om het gewricht uit te snijden met behulp van Noorse technologie, wordt geen gewone bijl gebruikt, maar een bijl – een bijl waarvan het blad loodrecht op het handvat staat.
De voordelen van een Noorse kap zijn onder meer de dichtheid van de isolatie in de kom, de economie en de toename van het bruikbare oppervlak. De muren zijn vlak dankzij het gebruik van een wagen, wat de installatie van communicatie en interieurdecoratie in het algemeen vergemakkelijkt.
Een belangrijk nadeel is dat de bovenste, meest duurzame laag hout is verwijderd. Zorgvuldige bescherming, impregneren met antiseptica is vereist. Bovendien kunnen de zijvlakken barsten..
Kunt u meer informatie geven over houtkaptechnologieën? Ik ben geïnteresseerd in de beschrijving, voordelen en nadelen van verschillende methoden. Kunt u ook enkele voorbeelden geven van technologieën die momenteel worden gebruikt?