We beschouwen de strijd tegen het grondwater als een van de moeilijkste technische taken. Passieve methoden kunnen het probleem niet altijd oplossen, maar in sommige gevallen is alleen waterdicht maken voldoende. Het juiste apparaat, de materialen en de belangrijkste kenmerken zullen in de recensie van vandaag worden besproken..
Kenmerken van de structuur van de bodem
Om goed om te gaan met de stroom water naar de kelder, moet u een idee hebben van hoe het daar terechtkomt. De meeste plinten en normaal ingegraven funderingen rusten op grondlagen onder de eerste waterbestendige laag dichte klei. Daarom bevindt het bovenste water zich bijna altijd ergens ter hoogte van de muren. Soms hoger, soms lager, maar op de een of andere manier grenst het grondwater aan het verticale vlak van beton.
De waterafstotende laag is uiterst zelden strikt horizontaal. Het vlak kan schuin en zelfs gebogen zijn. Dienovereenkomstig is de instroom van water het meest uitgesproken in het bovenste deel van het talud, in mindere mate aan de laterale zijden en praktisch afwezig van onderen. Bij het uitgraven van de grond is de helling van de waterdichte laag vrij eenvoudig te bepalen door de snede.
“Verkhovodka” -water dringt door de grond naar het betonnen oppervlak van de fundering en veroorzaakt het begin van een aantal destructieve processen. 1. Verkhovodka. 2. Bovengrond. 3. De eerste waterdichte kleilaag. 4. De basis. 5. Blinde zone. 6. Beton- of zandvoorbereiding onder de fundering (bij aanwezigheid van een grote hoeveelheid grondwater is het onderhevig aan erosie). 7. “Pie” Ruwe vloer van de kelder van het gebouw. 8. Gevolgen van blootstelling aan water – uitwassen uit het bindmiddel, scheuren.
In overeenstemming met de richting van de stroming van het grondwater, worden hun druk op de wanden van de kelder en de vereiste mate van hydrofobering van deze laatste bepaald. Er kan ook een beslissing worden genomen over de noodzaak van een monolithische koppeling van de keldervloer en een of meer wanden, de toelaatbaarheid van het gieten van de fundering in verschillende fasen. Dit laatste is van groot belang: de zogenaamde “koude” voegen zijn de belangrijkste weg voor waterinsijpeling. Als het vullen niet in één fase kan worden uitgevoerd, moet de naad zich dus boven het grondwaterpeil bevinden..
Soorten waterdichting
Om het binnendringen van water door beton uit te sluiten, wordt waterdichting gebruikt, die verschilt in functionaliteit, wijze van aanbrengen en gebruikt hydrofoob materiaal.
Een eenvoudig schema voor het waterdicht maken van de fundering ter bescherming tegen de effecten van grondwater en “topwater”. 1. Verkhovodka. 2. Bovengrond. 3. De eerste waterdichte kleilaag. 4. Afvoer. 5. Stichting. 6. Blinde zone. 7. Doorlopende waterdichtheid van de fundering, aangevuld met een kleisluis aan de buitenzijde in contact met grondwater. 8. “Pie” ondervloer kelder van het gebouw.
In constructieve zin zijn er respectievelijk verticale en horizontale waterdichtingen voor wanden en vloeren. En als het apparaat van het eerste type wordt uitgevoerd, wordt de vloer in de regel na voltooiing van betonwerkzaamheden voornamelijk geïsoleerd tijdens de uitvoering ervan, waarbij een waterafstotend scherm wordt aangebracht direct langs de laag betonvoorbereiding voordat de hoofdvloerplaat wordt gestort.
Sommige soorten beton hebben zelfs helemaal geen waterdichtheid nodig. Deze omvatten:
- betonsoorten met lage permeabiliteit van W2 tot W20 volgens GOST 26633;
- mengsels onafhankelijk bereid met opname van hydrofoob makende modificatoren (zink- en calciumstearaten, natriumoleaat, aluminosilicaten).
Van de eigenschappen van beton voor het bepalen van de wateropname zijn dichtheid / porositeit en de aanwezigheid van doorlopende capillaire scheuren van primair belang. Dit hangt op zijn beurt af van de verhouding water en cement in het mengsel bij het gieten. Eigenlijk is voor de hoge hydrofobiciteit van beton niet alleen het recept voor de bereiding belangrijk, maar ook de naleving van de technologie van het gieten en verdichten van het mengsel.
De toevoeging van een waterafstotend middel onderdrukt bijna volledig de eigenschap van beton om te verzadigen met overtollig vocht
Vrijwel alle moderne waterdichtingsmaterialen zijn gebaseerd op de eigenschappen van een bepaalde groep chemische verbindingen die absoluut geen vocht opnemen. Deze omvatten bitumen, rubber en synthetische polymeerharsen. Ze worden aangebracht in een continue laag en vormen een barrière die voorkomt dat vocht in de betonmassa sijpelt, waardoor de levensduur van de constructie wordt verlengd.
Voor de juiste uitvoering van zijn functies moet de waterdichte laag niet alleen hydrofobisch blijven, maar ook zijn integriteit gedurende de gehele levensduur. Helaas zijn de meeste polymere materialen niet goed bestand tegen cyclische temperatuurveranderingen en zetting van het gebouw, omdat hierdoor de hydrobarrière scheurt en loskomt van de basis..
De waterdichte laag moet niet alleen continu en waterbestendig zijn, maar ook mechanische sterkte, elasticiteit hebben
In sommige gevallen worden dergelijke nadelen geëlimineerd door de chemische samenstelling te wijzigen, in andere gevallen wordt een bevestigingswapening toegevoegd aan de waterdichtingslaag – glasvezel, koolstofdoek of glasvezel. Juist vanwege de noodzaak om de waterdichtingsstructuur te versterken, zijn er verschillende soorten ontwikkeld: coating, rol, penetrerend, scherm en gecombineerd.
Is het realistisch om zonder drainage te doen?
De kwestie van de mogelijkheid van dove waterdichtheid van de kelder zonder een afvoersysteem wordt zeer levendig besproken. De eenvoudigste eenlaagse waterdichting met een laag mastiek of film elimineert de migratie van vocht uit de grond door het beton. Maar als het water niet uit de aangrenzende grond wordt afgevoerd, staat het onder druk en is de kleinste opening voldoende om de kelder te laten overstromen..
De geringste overtreding van de waterdichtingslaag kan leiden tot overstroming van de kelder, als de afvoer niet langs de hele omtrek van het gebouw is georganiseerd
De kwestie van de inrichting van het afvoersysteem is gebaseerd op economische motieven. Soms is het winstgevender om te investeren in bodemdrainage, soms is het gemakkelijker en goedkoper om een krachtige waterkering te plaatsen die de komende 30 à 40 jaar niet gerepareerd hoeft te worden. Slechts één ding kan met zekerheid worden gezegd: de noodzakelijke technische middelen voor het waterdicht maken van drainage bestaan, maar ze werken alleen goed met een systematische aanpak en zorgvuldige berekening, rekening houdend met klimatologische en geomorfologische omstandigheden.
Drainage verwijdert effectief grondwater van de fundering, waardoor wordt voorkomen dat de grond met vocht schuimt
Met een hoge GWL en een aanzienlijke vriesdiepte, wat gebruikelijk is voor Russische bouwers, is uitgebreide bescherming van beton tegen bevriezing / ontdooiing in een met vocht verzadigde toestand vereist. De primaire rol in deze kwestie wordt gespeeld door de juiste indeling van het blinde gebied; je moet je ook voorbereiden op een groter aantal grondwerken bij het graven van een funderingskuil voor de kelder. Dientengevolge moet de technologische sleuf tussen de aarden en betonnen muren niet alleen volledige bewegingsvrijheid bieden bij het installeren van waterdichting, maar het ook mogelijk maken om een waterkerende sluis langs de gehele omtrek van de betonnen doos te installeren.
Hoe de vloer te isoleren
Na voltooiing van de uitgraving wordt de bodem van de put geëgaliseerd, een onsamendrukbaar grindbed wordt over de geotextiellaag aangebracht. Voorbereidend gieten wordt uitgevoerd zonder wapening met betonkwaliteit 100, na drie weken blootstelling is het bedekt met een laag horizontale waterdichting.
Hier kan bijna elk materiaal worden gebruikt, van de eenvoudigste polyethyleenfilms van 70-100 micron tot de coatingcompounds. Het verdient aanbeveling om een dempingslaag van één of twee lagen dakbedekkingsmateriaal met warmgesoldeerde voegen over de pleister te plaatsen..
Nadat de waterdichtheid is uitgehard, wordt de hoofdvloerplaat gestort en worden de kelderwanden over de schildbekisting gegoten. De vloerplaat vervult zowel de hoofddragende als de laadfunctie en drukt de hydrofobe laag tussen twee betonblokken stevig samen. De belangrijkste betonconstructie is gemaakt met versterkte dubbele rij wapening met betonkwaliteit niet lager dan 350, met wateropname en vorstbestendigheid, overeenkomstig de klimatologische omstandigheden in de faciliteit.
Met hogere eisen aan sterkte en duurzaamheid wordt meerlagige horizontale waterdichting van de funderingsbasis gebruikt
Keldermuurafdichtingstechniek
Na het verwijderen van de bekisting van de betonnen wanden, wordt een grondige analyse uitgevoerd op de aanwezigheid van gietfouten en betonkrimp. Alle koude voegen aan de grenzen van de massa’s van verschillende gietstadia moeten uit de buitenste en binnenste groeven minimaal 35 mm in elke richting worden gesneden, waarna een bentonietstrip in de groef wordt gelegd en afgedicht met een cement-grindmengsel.
Er mag niet worden verwacht dat externe waterdichting gedurende zijn hele levensduur volledig intact blijft. Het zou veel correcter zijn om op zeker te spelen en isolatiematerialen in verschillende lagen te combineren met verschillende toepassingsmethoden, vooral als de drainage niet ter plaatse werd uitgevoerd.
Coating waterdichtmakende verbindingen vormen de basis van de beschermende barrière
Om de hechting te verbeteren worden de betonnen buitenwanden gewassen en geprimerd, waarna minimaal één laag waterdichting wordt aangebracht. Het is de binnenste barrière die voorkomt dat water het beton binnendringt. Hoogstwaarschijnlijk zullen er na verloop van tijd geen hiaten in verschijnen, maar op voorwaarde dat het materiaal van hoge kwaliteit is gebruikt en er buiten nog meerdere beschermende lagen zijn aangebracht. In geval van schade aan de buitenisolatie, kunt u een beroep doen op de beproefde methode van injectie-waterdicht maken van de fundering.
De belangrijkste waterdichtingslaag wordt over de voorbereidingslaag aangebracht. Op de beste manier zullen coatingmaterialen zich hier laten zien door het rollen van de versterkende basis in verschillende afwisselende lagen, of rolisolatie, verlijmd en gedokt in overeenstemming met alle installatieregels. De onderste laag wordt op een betonplaat van ongeveer 25-30 cm gestort voor een strakke aansluiting op de vloerisolatie.
De duurzaamheid van de hoofdafdichting kan worden verhoogd door af te schermen. Voor een enkel scherm wordt een hydraulische vergrendeling met een schuine buitenwand gebruikt: lichtgewicht klei wordt eenvoudig in een technologische sleuf gegoten, bevochtigd en sterk verdicht. Hierdoor wordt het binnendringen van vocht niet volledig geëlimineerd, maar wordt het teruggebracht tot een aanvaardbaar niveau..
Bij het installeren van een dubbel scherm wordt een laag bentoniet van 30-40 mm bovenop de hoofdafdichting aangebracht, waarna het opvullen en aanstampen van lichte klei wordt uitgevoerd. In dit geval is het erg belangrijk om de ongelijksoortige lagen te scheiden met geotextiel en een laag geocomposiet aan de buitenkant van het beschermende scherm te leggen..
Hoe kan ik mijn huis waterdicht maken en efficiënt grondwater afvoeren? Ik heb vaak last van wateroverlast en vochtige muren, dus ik wil graag weten welke stappen ik kan nemen om deze problemen op te lossen. Heeft iemand advies of tips voor mij? Alvast bedankt!