Ondanks de opkomst van steeds geavanceerdere bouwmaterialen, staat natuurlijk hout nog steeds hoog aangeschreven bij Russische ontwikkelaars. Geprofileerd hout is in dit opzicht zeer technologisch, vooral als u in een versneld tempo moet bouwen. Laten we het hebben over het bouwen van een huis vanuit een geprofileerde bar.
Hoe u het juiste type en de juiste houtsoort kiest
Geprofileerd hout wordt geclassificeerd op basis van twee kenmerken: de vorm van de zijvlakken en het profiel van de stootvoeg. En als de keuze tussen een vlakke of halfronde rand puur om esthetische redenen wordt gemaakt, dan bepaalt de methode om de kronen te verbinden volledig de sterkte, stabiliteit en energie-efficiëntie van een blokhut..
Beoefenaars van frezen zijn het er vaak over eens dat er drie voorkeursbalkprofielen zijn: een kam, een Finse pengroef en een dubbele groef met schuine randen. Op het werk zijn alle drie de typen erg handig, het verschil zit in de kitmethode en het gebruikte isolatiemateriaal, of de afwezigheid ervan. Dus bij het leggen van een staaf met een kam, wordt de afdichting helemaal niet gebruikt of wordt een voorgecomprimeerde afdichtingstape (PSUL) tussen de kronen gerold. Gebruik voor andere soorten verbindingen jute doek of vilt.
Vanwege de minimale waarden van de divergentie van de velgen tijdens het krimpproces is het voordelig om dit type profiel te gebruiken. Wigvormige punten en groeven, in tegenstelling tot rechthoekige, kunnen op zichzelf afdichten. Een ander belangrijk verschil van de kam kan de onmogelijkheid worden genoemd om de tussenvoegspleten na krimp af te dichten, terwijl de tandgroef meer tolerant is voor velfouten en opnieuw kan worden gebreeuwd..
De kwaliteit van het geprofileerde hout wordt niet zozeer bepaald door de oorsprong van het bos, maar door het seizoen van kap en de juiste kap. Het hout wordt meestal uit de kern van de stam gezaagd, zoals goed te zien is aan de locatie van de jaarringen. Hoe nauwkeuriger de lengteas van de staaf overeenkomt met de locatie van de kern, hoe kleiner de kans op doorscheuren erin. Overigens is hun aanwezigheid helemaal geen teken van slechte houtkwaliteit. Voor geprofileerd hout zijn scheuren een kenmerkend fenomeen, vooral voor timmerhout dat een intensieve droging heeft ondergaan..
Vocht, veroudering en verwerking van hout
Het is alleen mogelijk om een blokhut te maken zonder veroudering als het is gemaakt van gelamineerd fineerhout. Helaas kan het prijskaartje voor dit type gezaagd hout 2–2,5 keer hoger in waarde zijn dan voor gewoon massief hout, dus veel ontwikkelaars hebben geen andere keuze dan hout te selecteren, leveren en voorbereiden voor de bouw..
Volgens het relatieve vochtgehalte wordt timmerhout verdeeld in natuurlijk (50-80%), constructie- (20-25%) en laag (minder dan 15%) vocht. De vangst hier is dat hoe dikker het materiaal, hoe moeilijker het is om het tot in de kern te drogen. Door de aanvankelijke vochtverwijdering tot waarden van 10-15% verliest het hout zijn neiging tot sterk kromtrekken en verdraaien, hoewel er nog steeds krimpverschijnselen voor zijn. Dit is het voordeel van gelamineerd fineerhout: het bestaat uit grondig gedroogde lamellen, die bovendien met vezels in tegengestelde richtingen zijn georiënteerd.
Massief hout kan natuurlijk zijn of kamerdrogen. In het laatste geval zal uitdroging met oververhitte stoom en microgolfbestraling het meest gunstig zijn. Beide methoden leiden tot gegarandeerde vernietiging van organisch materiaal dat zich in de loop van de tijd kan ontwikkelen en de boom kan bederven. Voor een voorgedroogd hout is vocht absoluut niet belangrijk op het moment van levering op de bouwplaats en het begin van de kap, omdat de primaire vervormingsprocessen daarin al voorbij zijn.
Het moet duidelijk zijn dat het hout gewoonlijk wordt gedroogd voorafgaand aan het profielfrezen, wat vervorming tijdens latere opslag en transport uitsluit. Vochtig gezaagd hout is te onderscheiden door de kleinste pool, die tijdens het passeren van het snijgereedschap uit de ruwe vezels wordt getrokken. En als de laterale oppervlakken van de geprofileerde staaf meestal worden geslepen om dit defect te verbergen, is een dergelijke verwerking niet mogelijk binnen de groeven. Een balk van deze kwaliteit moet vooraf op de werf worden aangeleverd, gestapeld in een stapel of put met ventilatieopeningen en gedurende 6-12 maanden worden bewaard. Gedurende deze periode zal het hout meerdere keren vocht opnemen en verliezen, verschillende temperatuurregimes doorlopen en zijn uiteindelijke vorm aannemen.
Na veroudering wordt het hout gesorteerd op kromming, behandeld met vuur en bioprotectieve verbindingen, waarna het direct naar de kap gaat. Bij gebruik van een voordroogstaaf zullen trucs met veroudering geen belangrijke rol spelen en kan een beschermende impregnering worden aangebracht na de montage van het blokhut. Gelijmd gelamineerd hout is meestal niet geïmpregneerd: als een van de lamellen in het hele frame is aangetast, kunnen blauw en rot zich niet verder verspreiden vanwege de aanwezigheid van een lijmafscheiding.
De basis van een modern houten huis
In tegenstelling tot een blokhut gemaakt van ronde blokken, waar een of meerdere kronen worden gemaakt met een bos van grotere dikte, wordt een huis gemaakt van geprofileerd hout op een stijve betonnen basis geplaatst. Plafondfunderingen zijn het meest geschikt voor houten gebouwen. Vanwege hun hoge stabiliteit is het niet nodig om tijd te geven om zich in de grond te nestelen voordat de ontwerpbelasting wordt geaccepteerd.
Tapes en roosters op ondiepe palen vereisen een blootstelling van enkele maanden tot een jaar, afhankelijk van de intensiteit van de neerslag. De constructie van een houten huis of een bad van een bar op een onstabiele fundering is beladen met het feit dat, vanwege de ongelijke dichtheid van de grond en het aanzienlijke gewicht van de muren, de tape scheef zal komen te staan en het frame zal moeten worden verschoven. De uitzondering zijn paalfunderingen, gebaseerd op een diepere, dichtere en meer uniforme grondlaag, terwijl de tape 4-5 periodes van langdurige regen moet doorstaan, waardoor de grond gelijkmatig van zowel de binnen- als de buitenkant wordt gewassen..
Is er een betere manier om te vellen??
Vanwege de relatief kleine dikte van de geprofileerde staaf (wederom vanwege de moeilijkheden bij diep drogen), wordt deze samen met de rest in een kom gehakt. Zo gebeurt het aankleden bij hoeken en oversneden volgens het standaardschema in een half blok..
Naar analogie met de trapeziumvormige punten van het verbindingsprofiel, zal de Noorse vorm optimaal zijn voor de kom en is de Canadese vorm voor de dikte van de balken meer dan 150 mm. Een kenmerkend verschil tussen het vellen van rechthoekig gezaagd hout is de afwezigheid van doorbuiging, hoewel deze aanwezig kunnen zijn op de buitenranden van D-vormige balken.
Canadese kom
De Canadese en Noorse kommen kunnen zich nestelen en verdichten onder het gewicht van de bovenste kronen als het hout krimpt. De inkeping van de verzonken spies aan de onderkant van de kom is niet nodig bij gebruik van het spike-groefprofiel, maar wordt sterk aanbevolen bij het leggen van balken met een kam. Om te voorkomen dat er water tussen de kronen stroomt, moet de kom in de bovenste positie worden gesneden, aangezien het lage gewicht van de houtblokken ervoor zorgt dat ze vrij kunnen worden gemanipuleerd.
Welke tijd van het jaar om te bouwen?
Traditioneel wordt in de winter een houten huis uit een bar gesneden en daar zijn een aantal redenen voor:
- De constructie van de fundering is gepland voor het late voorjaar of de vroege zomer, wanneer het gemakkelijker is om grondwerken uit te voeren in ontdooide grond. In de zomer en herfst heeft de stichting tijd om zich te vestigen en de eerste manifestaties van deining zonder last te doorstaan.
- In de winter trekt hout geen vocht aan, en zelfs omgekeerd – het bereikt de toestand van bouwvocht in de kou.
- In bevroren toestand is schade aan hout door insecten en schadelijk organisch materiaal uitgesloten.
- Na het samenstellen van een blokhut van een bar, treedt de krimp op onder veranderende weersomstandigheden, waardoor de boom gemakkelijker aan de vorm kan worden aangepast, resterende kromtrekking en verdraaiing worden bijna volledig geëlimineerd.
Er is ook een meer praktische reden om kappen voor de winter te plannen: de meeste aannemers nemen op dit moment een pauze van de zomerbouwdrukte en de kosten van hun diensten worden dienovereenkomstig verlaagd..
Kroon en vloer
Hoewel het frame van een blokhut van een geprofileerde balk niet de functie van een fundering vervult, heeft de structuur een serieuze specificiteit, waarvan zowel de duurzaamheid van het huis als de eenvoud van de interne opstelling afhangen. Het zou moeten beginnen met het feit dat er voor de eerste 2-3 kronen van een blokhut een balk is met dichte en harde coniferen, bijvoorbeeld lariks of sparren. Ze worden op beton gelegd, nadat ze eerder verschillende lagen waterdichting hebben verspreid. De overblijfselen van de knipperende stralen zijn meestal 15–20 cm langer dan in de rest van de kronen.
Een ander kenmerkend kenmerk van de profielstaafflens is de bevestiging aan de betonnen voet met ankerbouten. In deze rol kunnen hypotheekpennen ook met succes werken, maar deze aanpak vereist een betere organisatie en nauwkeurige markering. Het is alleen belangrijk dat de uiteinden van de tapeinden of bouten 10–15 mm in het hout worden verzonken, daarvoor worden brede potten eronder geboord. Er moet aan worden herinnerd dat voor het doorsnijden van een half blok, twee richtingen van het leggen van boomstammen in acht moeten worden genomen, dat wil zeggen dat aan de ene kant een hele balk naar de dop gaat en aan de andere kant een ‘ski’ die in tweeën los is.
In huizen op een tape of rooster worden de balken van de eerste en soms de tweede rij vaak gestapeld nadat de groeven aan twee tegenoverliggende zijden van elke kamer zijn gesneden. De groeven zijn ontworpen om een vloerblok te plaatsen, zodat de bovenrand van de fundering de kleinst mogelijke dikte heeft, gelijk aan de dikte van het hout, respectievelijk het verbruik van beton wordt geminimaliseerd.
Thuis een doos bouwen
Naast het proces van het snijden van kommen in de balken, zijn er verschillende extra trucs bij het bouwen van een houten huis. Het proces van het samenstellen van een blokhut van een geprofileerde staaf is uiterst eenvoudig: een afdichtingstape wordt in een groef of op een kam geplaatst, vervolgens wordt een staaf van de volgende rij erop aangebracht en met een voorhamer omgedraaid.
Om verdraaien en kromtrekken te voorkomen, worden de kronen aan elkaar vastgemaakt met pluggen. Gebruik hiervoor geen stalen wapening, want aan de rand van ongelijksoortige materialen bestaat een groot risico op vochtvorming. Ook mag een te strakke passing van de pluggen niet worden toegestaan: hun diameter moet exact overeenkomen met het boorgat (14–16 mm), terwijl na het indrijven de plug nog eens 15–20 mm verzonken is. De steek van de installatie van de deuvels kan variëren binnen 1-1,5 meter, terwijl verschillende rijen moeten worden bevestigd met een offset van 30-40 cm.
Er worden stekken gemaakt om een gebouw met muren van meer dan 6 meter lang te versterken. Ze hoeven niet samen met de restjes te worden gevouwen, het is veel gemakkelijker en efficiënter om de zwaluwstaartverbinding door te snijden, waardoor extra gaten in de thermische bescherming van het huis worden vermeden. In dit geval moet u ook het splitsen van de staven uitvoeren, wat gebeurt volgens het spanningsvergrendelingsschema met schuine randen.
Terwijl de muren worden opgetrokken, moeten raam- en deuropeningen correct worden gevormd. Voordat het volgende hout naast de opening wordt gelegd, moet het open uiteinde in een kwart worden gesneden. Als de deurstijl wordt geïnstalleerd tijdens de montage, worden de uiteinden van de balken in een doorn gesneden. Houd er rekening mee dat bij het plaatsen van beglazing voor de krimpperiode, de bovenste opening van het raam minimaal 100 mm moet zijn om het huis te verluchten.
Platen en dak
Het overlappen van een huis vanuit een bar is vrij eenvoudig uit te voeren naar analogie met de inzet van een vloerblok. Het verschil kan zijn dat de vloerbalken bij de rest worden gezaagd. In dit geval is het raadzaam om de as van de balk in het midden van de rijnaad te plaatsen om de integriteit van de balken niet te schenden. Kerfgroeven mogen niet meer dan 2/3 van de dikte worden uitgevoerd, waarbij beide kronen stevig worden bevestigd met pinnen, waartussen de balken worden geklemd.
Afhankelijk van de steilheid van de helling en de lengte van de overhangen, kan ofwel de bovenbalk, die op de zoldervloerbalken drukt, ofwel een van de volgende, fungeren als een mauerlat voor de spanten. In dit geval wordt de ondersnijding uitsluitend uitgevoerd in de dakspantpoot, die versprongen is aangebracht ten opzichte van de vloerbalk met de verwachting dat deze er dan vanaf de zijkant aan wordt bevestigd. Het wordt algemeen toegepast om de lengte van de bovenranden geleidelijk te vergroten om een bredere overhang van de dakrand te vormen..
Het loslaten van de resten van de balken buiten heeft geen erg goed effect op de thermische isolatie van het huis, maar kan nodig zijn als er een aanzienlijke belasting van de vloer is. Anders kan dit probleem worden opgelost door de balken aan de muren te bevestigen met behulp van speciale metalen beugels..
Wat zijn enkele belangrijke kenmerken en voordelen van het bouwen van een huis met geprofileerde balken? Hoe verhoudt dit zich tot traditionele bouwmethoden en welke impact heeft het op de duurzaamheid en energie-efficiëntie van het huis?