Overstroming van kelders met grondwater is een vrij algemeen probleem, vooral in het voorjaar. In dit artikel wordt besproken hoe u de kelder leeg laat lopen en hoe u deze in de toekomst kunt voorkomen.
Met de komst van de lente worden veel eigenaren van landhuizen geconfronteerd met zo’n onaangenaam probleem als het overstromen van kelders met smelt- en grondwater. Als het in het eerste geval voldoende is om vakkundig een externe waterdichtheid van de fundering en een blinde ruimte rond het huis te maken voor een oplossing, dan zullen deze maatregelen niet helpen bij het grondwater.
Als de grondwaterspiegel hoog is, is de aarde als een in water gedrenkte spons. Als de keldervloer zich onder dit niveau bevindt, komt vocht de kelder binnen via alle beschikbare oppervlakken – muren en het vloeroppervlak. Daarom zal het waterdicht maken van de muren niet redden, omdat het alleen de muren beïnvloedt. Om uzelf volledig tegen overstromingen te beschermen, moet u de grondwaterspiegel verlagen of een waterdichte barrière maken. Hoe u dit doet, wordt in dit artikel besproken..
Afvoerinrichting
Deze methode is goed omdat je hiermee de hoofdoorzaak van overstromingen kunt bestrijden – een hoog grondwaterpeil. Het resultaat van het werk zal zijn vermindering zijn. Helaas is deze methode in ieder geval verre van toepasbaar. Om te begrijpen waarom, laten we het eens nader bekijken..
Een afvoersysteem is in feite een afvoersysteem via sloten of speciale afvoerleidingen. Diepe greppels op de site zijn gevaarlijk en versieren het uiterlijk niet, daarom wordt het niet voor huishoudelijke doeleinden gebruikt. Met behulp van hen kun je bijvoorbeeld een moeras droogleggen om een plek voor een moestuin te organiseren. We zullen een systeem van leidingen overwegen. Een afvoerleiding is een buis met een grote diameter van ten minste 100 mm met een netwerk van kleine gaten over het hele oppervlak, begraven tot een diepte van afwatering, dat wil zeggen onder het vloerniveau van de kelder, met een helling vanaf het huis en een vrije uitgang. Het gebruik van een dergelijk systeem is dus alleen mogelijk op gebieden met een eigen helling. Hij is het die zal zorgen voor de natuurlijke stroom van water en de vrije uitgang aan het einde.
Conclusie: als het mogelijk is om een afvoersysteem rondom uw huis te maken, dan is dit noodzakelijk. Zowel alleen als in combinatie met andere kelderafwateringsmaatregelen levert het uitstekende resultaten op en elimineert het de hoofdoorzaak van overstromingen..
Opstelling van een automatisch waterpompsysteem
Wat als het perceel vlak is en geen helling heeft? Het is duidelijk dat de afvoerleiding simpelweg nergens heen kan. Er is in dit geval een eenvoudige manier om de kelder leeg te laten lopen – het is om een automatisch waterpompsysteem uit te rusten.
Wat is hiervoor nodig:
1. Organisatie van een put in de kelder. Er wordt een gat gegraven van ongeveer 500×500 mm groot en minimaal 500 mm diep. De muren zijn bijvoorbeeld versterkt met metselwerk – het belangrijkste is om na verloop van tijd niet af te brokkelen. Onderaan wordt grind van 100 mm dikte gestort.
2. Een speciale afvoerpomp met een automatisch activeringssysteem wanneer het water een bepaald niveau bereikt.
De pomp is in een put geïnstalleerd. De aangesloten slang wordt zo ver mogelijk van het huis af geleid. Naarmate het niveau van de primer stijgt, zal er eerst water in het carter verschijnen. Op een bepaald moment, dat afhankelijk is van de pompinstellingen, bijvoorbeeld wanneer de bovenrand van de opvangbak is bereikt, begint het pompen en wordt overtollig vocht verwijderd. Het water zal zich natuurlijk snel weer gaan opstapelen. Naarmate de accumulatie vordert, wordt de pomp ingeschakeld en leeggepompt. Dit gaat door totdat het niveau van de primer daalt. Als de toename het gevolg is van het smelten van sneeuw, is de werkingsperiode van het pompsysteem maart-mei.
Conclusie: een vrij eenvoudig en betrouwbaar systeem. Van de kosten is in feite alleen de aankoop van een pomp – een prijs van 5.000 roebel. voor eenvoudige opties en tot 20.000 roebel. voor monsters met meer middelen. Het grootste nadeel is dat het het probleem niet als geheel oplost, maar bovendien slechts een tijdelijke oplossing biedt, afhankelijk van de pompbron.
Opstelling van een waterdichte barrière in de kelder
Er is een oplossing voor het probleem van het overstromen van kelders in huizen op vlakke gebieden, die, hoewel het de oorzaak niet wegneemt, zoals afwatering, u in staat stelt volledig zonder tijdelijke armaturen te werken. We hebben het over het organiseren van een waterdichte barrière in de kelder – in feite een “trog” langs het hele oppervlak van de muren en de vloer. Hoe dit in zijn werk gaat, wordt verder besproken..
Over het algemeen is het niet nodig om een dergelijke barrière langs de volledige hoogte van de keldermuren te maken. Het is voldoende om het niveau 100 mm boven het hoogste grondwaterpeil te verhogen. Natuurlijk kunt u eenvoudig een barrière maken voor het niveau van de grond – het water kan er eenvoudigweg niet boven stijgen, maar de hoge prijs van de materialen die bij deze methode worden gebruikt, vereist overeenkomstige besparingen, en dit kan alleen worden bereikt door overschrijdingen te voorkomen. Dienovereenkomstig is het eerste dat u moet doen het niveau van de primer detecteren en daarmee de bovenrand van de waterdichtheid bepalen.
Vervolgens moet u beslissen wat er precies moet gebeuren om een waterdichte barrière te maken. Hier zijn twee opties mogelijk:
- Als de kelder een monolietbak van gewapend beton is, in één keer gegoten, dan is het voldoende om deze van binnenuit te behandelen met een impregnerende waterdichting. Dit is een speciaal mengsel dat doordringt tot in de poriën en microscheuren van beton en toevoegingen bevat die kristalliseren in water. De gevormde kristallen verstoppen alle poriën in het beton en vormen zo een waterdichte barrière – en dat is wat we nodig hebben..
- Elk ander geval, inclusief een monoliet van gewapend beton, meerdere keren gestort, omdat zelfs een dergelijke optie niet als een volwaardige monoliet kan worden beschouwd, aangezien elke nieuwe storting op het bestaande beton een sterk doorlatende grens geeft tussen verschillende lagen, voor water is het in feite bijna een scheur. Doordringende waterdichtheid, die alleen microscheurtjes en poriën verstopt, zal hier machteloos zijn. Wat te zeggen over allerlei gecombineerde opties, bijvoorbeeld muren gemaakt van betonblokken of bakstenen, de vloer is een monoliet. In dit geval is het noodzakelijk om een extra binnenlaag van waterdichtmakende materialen te maken. Een gecoate of verlijmde waterdichting is hier niet geschikt, omdat deze een verhoogd risico op delaminatie heeft, vooral onder waterdruk. Het is noodzakelijk om materialen te gebruiken met een hoge hechting op beton en baksteenoppervlakken en een zeer sterke laag te creëren zodat deze na verloop van tijd niet barst. We zullen deze optie overwegen..
Laten we eerst beslissen welke materialen en gereedschappen nodig zijn. Wij hebben nodig:
- Zand betonmix.
- Impregnerende waterdichtheid.
- Versterkende waterdichtheid.
- Mixer en kneedbak.
- Borstels, rollers, borstels.
- Spatels.
Beginnen.
We hebben een kelder met muren van betonblokken, de vloer is een monoliet, die werd gestort nadat de muren waren opgetrokken. Met de komst van de lente staat de kelder onder water. Dit gebeurt overigens ook bij langdurige regenval..
Het is overduidelijk dat de belangrijkste probleemgebieden de aanslag van de muren op de vloer en de tegelvoegen zijn..
1. We pompen water uit de kelder. Dit kan handmatig worden gedaan of met elke geschikte pomp, bijvoorbeeld een peuter. Opgemerkt moet worden dat ze van twee soorten zijn: met een lagere of hogere wateropname. Het is duidelijk dat het beter is om met de onderste te gebruiken. Door hem verticaal te bevestigen, pompt u bijna al het water eruit. In ons geval was er niet zo’n pomp, dus het pompen moest in twee fasen gebeuren: met de pomp uitpompen tot het laagst mogelijke niveau – ongeveer 30 mm, en handmatig overpompen.
Terwijl het droogt, komt de pomp onder water vandaan. Erg belangrijk! Het koelt alleen af als het in het water zit, daarom moet je het constant water geven zodat het niet oververhit raakt. Vervolgens plaatsen we de pomp in een grote emmer, waar we water uit scheppen met een geschikt stuk gereedschap..
De rest van het water vegen we met een borstel tot één plas en pompen het op dezelfde manier eruit. Hierdoor krijgen we een bijna droge ruimte. Water komt natuurlijk wel. Als het traag is en het werk niet hindert, kunt u doorgaan naar de volgende fase. Anders zullen de werkzaamheden moeten worden uitgesteld tot een geschikter moment..
2. We verwerken landhoofden van muren en vloeren, evenals naden. We kneden het zand-betonmengsel en gebruiken een spatel om plinten te vormen met een hoogte en breedte van ongeveer 40-50 mm rond de hele omtrek van de kamer. We plamuren de naden tussen de platen met hetzelfde mengsel. We vertrekken om te drogen. De volgende dag, wanneer de plinten omhoog zijn, gaan we verder naar de volgende fase – behandeling met impregnerende waterdichting. De verhoogde luchtvochtigheid in de kamer doet geen pijn – de impregnering werkt in water, het belangrijkste is dat er geen plassen zijn. We pompen ze eruit zoals hierboven beschreven..
3. Meng het waterdichtingsmengsel met een mixer volgens de bijgevoegde instructies.
4. Met de resulterende romige massa, gebruik een borstel om het hele te behandelen oppervlak te bedekken..
We vertrekken om te drogen. Breng de tweede laag aan na de aangegeven tijd. Na verwerking zal er geen water door het betonnen oppervlak stromen – dit zijn de vlakken van de blokken en de hele vloer. Naden en landhoofden blijven. We zullen ze verwerken wanneer de tweede laag penetrerende waterdichtheid opdroogt.
5. Pomp indien nodig het water weer weg.
6. We mengen de pantseroplossing volgens de instructies.
7. Breng de resulterende oplossing, net als bij penetrerende waterdichting, met een borstel op het gehele te behandelen oppervlak aan. We besteden speciale aandacht aan de naden tussen de platen en landhoofden.
8. De eerste laag is basis. Het is noodzakelijk om de ingestelde tijd voor uitharding aan te houden en een tweede laag aan te brengen. Vóór deze fase zullen alle gebreken duidelijk zichtbaar zijn, in de vorm van sijpelende microgaatjes. Het water laat duidelijk zichtbare sporen achter, op de foto zit een witachtige strook. In dit geval is de plaats van lekkage zichtbaar.
Het resultaat zijn plassen die moeten worden afgevoerd.
9. Kneed de oplossing iets dikker en verwerk de lekken. Vul de vloer met het volgende romige mengsel. Het is handig om het afgewerkte mengsel met een roller te verspreiden:
of met een platte borstel:
Als resultaat krijgen we een zeer duurzame, absoluut waterdichte waterdichte laag..
Als er na de tweede laag nog steeds gaten zijn met sijpelend water, moet u de procedure zo vaak als nodig herhalen op de lekplaatsen. Meestal zijn er na de derde laag geen dergelijke plaatsen..
Met de beschreven methoden voor het aftappen van de kelder kunt u dus zeker onnodig water verwijderen en de binnenste kelder beschermen tegen hoge luchtvochtigheid, en welke optie u moet gebruiken, moet individueel worden bepaald, op basis van specifieke gevallen en doelen..
Hoe kan ik effectief water uit mijn kelder pompen en ervoor zorgen dat het waterdicht wordt om overstromingen te voorkomen? Ik sta voor dit probleem en heb dringend advies nodig. Bedankt!
Hoe kan ik het water effectief uit mijn overstroomde kelder pompen en ervoor zorgen dat deze waterdicht blijft? Tips en suggesties zijn welkom! De overstromingen zijn een groot probleem en ik heb dringend hulp nodig om dit op te lossen.