Soorten constructies van houten trappen, hun kenmerken

Het klassieke, meest voorkomende type houten trap is twee schuin hellende draagbalken (recht, afgerond of gekarteld) met treden die aan de bovenkant van de balken zijn bevestigd. Dit type ladder is door de eeuwen heen beproefd en getest en is duurzaam en betrouwbaar. Nadelen: groot gewicht van de constructie, de behoefte aan een groot oppervlak (afhankelijk van de grootte van de trap).

Een niet minder populair type ladder gemaakt van hout is met boogpeesbevestiging. Een trap van dit ontwerp dient altijd als decoratie voor de woning en bevindt zich in de centrale hal of woonkamer. Onder de trapruimte kun je deze afsluiten en een kamer krijgen die meestal als opslagruimte wordt gebruikt. De nadelen van een dergelijke trap zijn vergelijkbaar met een houten trap op Kosoura, er moet rekening worden gehouden met het ontwerp van beide soorten trappen, zelfs bij het ontwerpen van een huis – ze zijn omvangrijk en enorm.

De treden van de trap, bevestigd aan de bouten, veranderen het in een vrijdragende trap – dit type houten trap is tegenwoordig de modernste. Toch – een trap zonder zichtbare steunen, zonder leuningen ziet er absoluut geweldig uit! Toegegeven, het is een beetje eng om op en neer te gaan, het is moeilijk om van het gevoel af te komen dat de treden zullen instorten onder het gewicht van iemand die er langs loopt. Opgemerkt moet worden dat elke stap vrij bestand is tegen een belasting van enkele honderden kilo’s, de bevestiging aan de muur is betrouwbaar. Van alle andere soorten trappen is het net zo eenvoudig als het beschieten van peren om een ​​trap schoon te maken, er zijn helemaal geen hoeken – plaatsen waar zich meestal stof ophoopt. Het neemt weinig ruimte in beslag en is praktisch onzichtbaar. Het nadeel ligt naar mijn mening in de luchtigheid – ik zou de vrijdragende ladder toch uitrusten met leuningen voor meer vertrouwen in mijn eigen veiligheid bij het afdalen / opstijgen langs de ladder.

Een houten wenteltrap, bestaande uit slechts treden, neemt een klein oppervlak in beslag en kan in elke kamer worden gecreëerd – en het zal deze kamer versieren. Het grootste ongemak van een wenteltrap is beweging in een spiraal, met de noodzaak om zorgvuldig naar je voeten te kijken en je vast te houden aan de reling, een snelle afdaling / opstijging erlangs is gevaarlijker dan langs trappen van andere constructies.

Een houten trap kan een combinatie zijn van verschillende (twee of meer) soorten trapconstructies, combineer bijvoorbeeld een marcherende en spiraalvormige vluchten, ondersteund door stringers (of bowstrings) en een centrale paal. De gecombineerde trap heeft voor- en nadelen, afhankelijk van het type vlucht in het ontwerp.

Over het algemeen hebben houten trappen zulke positieve eigenschappen als sterkte en weerstand tegen stress, harmonie met het interieur van het pand, relatieve goedkoopheid en gebruiksgemak. Massief hout dat wordt gebruikt bij de constructie van houten trappen is milieuvriendelijk.

Een veelvoorkomend nadeel dat alle soorten houten trappen hebben, is dat na een aantal jaren van gebruik het stijgen / dalen erlangs gepaard gaat met een gekraak.

Fabricage van houten trappen – details

Niet al het hout is geschikt voor het maken van trappen. Voor de belangrijkste ondersteunende elementen van de trap wordt hardhout gebruikt – beuken, esdoorn en eiken, omdat het hout van deze bomen is het minst vatbaar voor uitdroging – de belangrijkste reden voor het piepen bij het lopen op houten trappen. Andere elementen van de trapconstructie, inclusief decoratieve, zijn gemaakt van kersen en haagbeuken, walnoot en essen, teak en palissander. Bij het berekenen van het ontwerp van een trap, is het noodzakelijk om rekening te houden met de fysieke eigenschappen van elke houtsoort, ze zijn verschillend en onjuist gebruik kan een afname van de sterkte van de hele trap veroorzaken.

De tabel toont de dichtheid van enkele houtsoorten die worden gebruikt om trappen te maken:

Een houten trap wordt in de regel niet geverfd, maar in meerdere lagen gelakt. Het natuurlijke patroon van het hout blijft behouden, dus de aard van de snede van het massief hout dat is gekozen als materiaal voor de houten trap, is van belang. De boomstam wordt in twee richtingen gezaagd: radiaal en tangentieel.

De radiale snede gaat langs de kern van de boomstam, de resulterende vaste stof heeft bijna dezelfde textuur en kleur. Een reeks radiaal hout is het meest bestand tegen schokken en vervorming, het is slijtvast, wat betekent dat het duurzaam is. De kosten van een dergelijke verlaging zijn echter hoog, omdat slechts 10-15% van het eindproduct wordt uit de boomstam gehaald en de rest gaat verloren.

Met een snede, een tangentiële snede genoemd, wordt de snede weggesneden van de kern door de boomringen van de stam. De textuur van zo’n array is verzadigd met een patroon van boomringen in de vorm van golven. De op deze manier verkregen array heeft indicatoren van lagere kwaliteit dan de radiale en is goedkoop.

Ladderdelen verbinden

Er zijn veel manieren om de houten delen van de trap met elkaar te verbinden, deze dienen apart besproken te worden. Kortom, amateurs gebruiken spijkers en schroeven, professionals gebruiken verborgen groef- en vingerverbindingen en speciale lijmen. De sterkte en het uiterlijk van de trap hangen af ​​van hoe en waarmee de details van de trap zullen worden verbonden. Nagels en schroeven worden nog steeds door sommige fabrikanten gebruikt, maar een dergelijke verbinding geeft de structuur een onaantrekkelijk uiterlijk, daarom moeten de koppen van de spijkers (schroeven) worden verzonken en met houten pluggen erop worden gelijmd – als de trappen zijn geverfd met verf, zijn de verbindingen niet zichtbaar. Als de trap is gevernist, zullen de kurken niet redden – de verbindingen zullen zichtbaar zijn. Daarom is het belangrijk om geen schroeven en spijkers te gebruiken op zichtbare delen van de trap..