Strip foundation. Deel 1: soorten, bodems, ontwerp, kosten

In dit artikel zullen we de kenmerken van de belangrijkste soorten stripfunderingen bespreken en hun nadelen en voordelen overwegen. Vandaag zullen we leren om onafhankelijk de soorten bodems op de site te bepalen, de specifieke belasting van de natuurlijke fundering van het gebouw te berekenen – met andere woorden, eenvoudige funderingen te ontwerpen. We zullen ook praten over hoe hun waarde wordt gevormd..

• Hoe de site leeg te laten lopen
• Welk type foundation je moet kiezen
• Strip foundation. Deel 2: voorbereiding, markering, grondwerk, bekisting, wapening
• Strip foundation. Deel 3: betonneren, laatste bewerkingen
• Strip foundation. Deel 4: Monteren van betonblokconstructies
• Kolom fundering
• Stapel fundering
• Plaat fundering

De stripfundering is het meest veelzijdige en meest voorkomende type fundering voor de bouw van een woonhuis. Het is het tape-ontwerp dat bij de meeste mensen het eerst in hun hoofd komt als het gaat om funderingen..

Stripfunderingen zijn een doorlopende strip – “tape”, die zich onder alle dragende buiten- en binnenmuren of onder de rijen steunkolommen bevindt. De structuur “muur in de grond” heeft over de hele lengte dezelfde vorm en doorsnede. Meestal wordt een rechthoekige doorsnede gebruikt, maar als het nodig is om de druk op een zwak dragende en gemakkelijk vervormbare grond te verminderen, dat wil zeggen opties met een trapeziumvorm (brede basis, schuine wanden) of een omgekeerde letter “T”.

Omdat het een geheel is, verdeelt de stripfundering de belastingen van het huis goed, daarom kan het op elke vriesdiepte, op bijna elke grond, met elk gebouw worden gebruikt in termen van massa en configuratie. De stripfundering kan niet eenvoudig en goedkoop worden genoemd, is niet altijd economisch verantwoord en in sommige gevallen kan in plaats daarvan een goedkope en minder arbeidsintensieve kolomvormige fundering worden gebruikt. In de meeste gevallen is er echter geen alternatief..

De stripfundering is onvervangbaar in de volgende gevallen:

• bij het bouwen van zware huizen (steen, beton, baksteen) met massieve plaatvloeren;
• als het gebouw een begraven pand zal hebben (kelder, garage, kelder);
• wanneer oneffen bodembedekking wordt aangetroffen onder het gebouw;
• in een gebied met een hoog grondwaterpeil;
• de site heeft een aanzienlijke helling.

Soorten stripfunderingen

Volgens de constructiemethode is tape, net als elke andere fundering, onderverdeeld in geprefabriceerd en monolithisch. Een monolithische fundering wordt direct op de bouwplaats gemaakt door beton in een speciale bekisting te gieten, waarin een wapeningsriem wordt gelegd. Geprefabriceerde funderingen zijn gemaakt van stukelementen. Dit zijn niet noodzakelijk betonblokken en kussens zoals FBS en FL, de fundering kan worden samengesteld uit baksteen, breuksteen, kleine blokken 200x200x400 mm.

Een monolithische fundering van gewapend beton of puinbeton verdient de voorkeur boven prefab, als het nodig is om het gebouw te beschermen tegen hoog grondwater, aangezien het geen kwetsbare voegen heeft. De monolithische structuur kent geen ruimtelijke beperkingen, hij kan worden gebruikt voor een huis van elke configuratie, terwijl FDS-blokken bijvoorbeeld moeilijk aan te brengen zijn op afrondingen en schuine hoeken, en de hoogte van de fundering cyclisch is met de afmetingen van stukelementen. Bij het voorbereiden van beton direct op de werf is het vaak mogelijk om zonder het gebruik van technologie te doen; het is best mogelijk om ons te beperken tot elektrische betonmixers en andere middelen voor kleine mechanisatie. Bovendien is een monolithische fundering goedkoper dan een prefab fundering, hoewel het meer tijd kost om op te bouwen, gecompliceerder (wapeningswerk, bekistingsinstallatie) en meer tijd in beslag neemt. De levensduur van banden van gewapend beton is ongeveer 150 jaar, terwijl funderingen van fabrieksblokken tot 75 jaar meegaan..

Geprefabriceerde stripfunderingen worden praktisch alleen gebruikt in de post-Sovjetruimte, westerse ontwerpers geven de voorkeur aan monolieten, vertrouwend op de integriteit van de structuur en kostenvoordelen. In ons land zijn geprefabriceerde funderingen gemaakt van FBS niet minder populair dan monolithische, en de reden hiervoor is het lage niveau van de bouwcultuur – wapeningswerkers, betonwerkers, ingenieurs en technici hebben niet voldoende kwalificaties, er worden bijna geen technische middelen gebruikt om beton te verplaatsen en te verdichten, niet alle teams zijn uitgerust met hoogwaardige bekisting. Al deze problemen gaan gepaard met een groot aantal zeer belangrijke verborgen werken, en daarom is onze ontwikkelaar bereid te veel te betalen voor industrialisatie. In het volgende artikel over het plaatsen van stripfunderingen zullen we zeker geprefabriceerde bases uit blokken overwegen.

Puinfunderingen worden zelden gebruikt, omdat ze erg tijdrovend zijn, alles met de hand moet worden gedaan, bovendien worden dergelijke structuren niet gebruikt op klei en heterogene bodems. Maar op rotsachtige en zanderige funderingen, als er in uw gebied rotsen worden ontwikkeld, kan een puinfundering de bouwkosten aanzienlijk verlagen. Puinfunderingen droog (in lagen) worden samengesteld uit platte breukstenen tot 30 cm breed, waarna alle spleten tussen de stukelementen worden opgevuld met cementmortel. Een andere manier is om de stenen in de gelegde mortel te laten zinken. Grote gaten worden opgevuld met kleine steentjes (chippen).

Bakstenen funderingen zijn ook weinig gasten op onze bouwplaatsen, aangezien baksteen sterk vocht opneemt en bij bevriezing kan instorten. Alleen goed gebakken bakstenen kunnen worden gebruikt. Het ondergrondse deel van de bakstenen fundering moet worden bedekt met een laag waterdichting, maar vaak wordt dit bouwmateriaal alleen gebruikt voor het bovengrondse deel, in combinatie met andere, meer praktische constructies, bijvoorbeeld “baksteen op buta”, “baksteen op beton”. De levensduur van bakstenen funderingen is beperkt tot 30-50 jaar.

Door de aard van de ligging ten opzichte van het maaiveld kan de stripfundering ingegraven of ondiep ingegraven worden. Deze of gene optie wordt allereerst gekozen op basis van de aard van de belastingen. Een groot stenen huis moet dus alleen worden gebouwd op een ondergrondse fundering met een hoog draagvermogen, die zijn massa kan weerstaan, terwijl de totale krachten die het gebouw omhoog duwen, niet groter zijn dan de zwaartekracht. De tweede indicatie voor de keuze van een begraven fundering zijn ondergrondse kamers, waarvan de wanden worden gevormd door het lichaam van de fundering. Zo’n fundering is onvervangbaar als er op het terrein grote hoogteverschillen zijn. Begraven funderingen moeten lager worden gelegd dan de vriesdiepte, gemiddeld is dit cijfer 1,2 tot 2 meter.

Ondiepe funderingen worden gebruikt voor de constructie van lichtgewicht gebouwen gemaakt van massief hout, frame, steen van één verdieping, op stabiele en licht deinende grond. Met een diepte van ongeveer 50-70 cm vanaf het niveau van de site, is een dergelijke constructie veel goedkoper dan een ondergrondse, omdat er minder materialen nodig zijn en het volume van grondwerken wordt verminderd. Dit soort fundering kan echter niet worden aangebracht op hellingen, op een helling of als er kelders zijn. Een ondiepe stripfundering heeft een klein oppervlak aan zijvlakken, zodat de tangentiële krachten van de vorstinvloed een licht gebouw niet naar buiten kunnen duwen (het oefent te lage belastingen uit) alsof het is gebouwd op een diepe fundering met een groot gebied aan zijvlakken.

Soms worden, om deinende bodems te bestrijden, niet-begraven funderingen gebruikt, die praktisch op het oppervlak van de site worden geïnstalleerd, maar onder de monolithische tape worden elastische kussens aangebracht (materiaal – zand, slakken, steenslag, niet-deinende grond …), die niet bevriezen en niet vervormen.

In feite is dit een tralieversie van een plaatfundering, die het verbruik van beton en wapening aanzienlijk kan verminderen. Meestal wordt het gebruikt voor lichte huizen met een flexibel frame, maar op harde rotsachtige en grove bodems wordt een onbegraven fundering gebruikt voor het bouwen van stenen huizen. Vanwege de grote hoeveelheid werk die gepaard gaat met het installeren van bekisting, zijn er bekende opties om eilanden van plaatisolatie te gebruiken als permanente elementen, waartussen een tape van gewapend beton wordt gevormd.

Berekening van de stripfundering

In het vorige artikel “Welk type fundering u moet kiezen” hebben we het onderwerp professioneel ontwerp van funderingen voor grote huizen al besproken en uw aandacht gevestigd op de noodzaak om specialisten in hydrogeologisch onderzoek en de ontwikkeling van bouwconstructies aan te trekken. We ontdekten ook welke informatie de ingenieur nodig heeft om een ​​project te maken. Laten we proberen om de stripfundering voor een klein landhuis onafhankelijk te berekenen.

De belangrijkste vragen, de antwoorden waarop we moeten komen, zijn de grootte van de fundering (sectie) en de diepte van de plaatsing. Om de toegewezen taken op te lossen, is het nodig:

• bepaal de grondsoort
• bereken de belasting van het gebouw

Hoe onafhankelijk het type grond te bepalen

De diepte van de fundering en het oppervlak van de basis – het onderste deel, dat op de grond rust – hangt af van de kenmerken van de natuurlijke fundering (allereerst het draagvermogen). Het is het beste om geologische verkenning van de site van een gespecialiseerde organisatie te bestellen, maar als het gebouw relatief klein is, zijn bijna alle bodems bestand tegen het gewicht en kunnen ze onafhankelijk worden onderzocht. De enige uitzonderingen zijn misschien alleen zwakke organische bodems – slibachtig, veenmoeras; evenals bodems met speciale eigenschappen – zoutoplossing, zwelling.

Om de grondsoort op de bouwplaats te bepalen, moet u meerdere putten tot twee meter diep graven (in ieder geval ter hoogte van de hoeken van het huis en in het midden). Als je elke halve meter diep passeert, is het nodig om grondmonsters te nemen, die we zullen onderzoeken.

Het belangrijkste voor de ontwikkelaar is om de concentratie van klei in de bodem niet uit het oog te verliezen, want juist hierdoor ontstaat er een sterke vorst. Speciale aandacht moet ook worden besteed aan zwakke zanderige slibbodems (drijfzand). Inspectie en tactiel onderzoek van de bodem is de snelste en meest effectieve manier om de grondsoort te bepalen. We reinigen de monsters van puin en malen ze. We zullen de droge en vochtige bodems bestuderen – een koord met een diameter van 1 cm zo min mogelijk rollen. Proberen om de bal in een cake te persen:

1. Zandgrond – zanddeeltjes zijn duidelijk zichtbaar onder een vergrootglas, droog monster vloeit vrij, een bevochtigde klomp rolt niet in een worst en is niet plastic.
2. Zandige leem – grote zandkorrels hebben de overhand, maar er zijn insluitsels van kleideeltjes. De brok valt gemakkelijk uiteen, rolt niet in een worst (of valt uiteen in stukken tot een grootte van 5 mm), is niet van plastic als het vochtig is.
3. Slibachtig zandige leem – kruimelig met een overheersing van stof, er is een gevoel van een poederachtige massa, wanneer bevochtigd, verschijnt “vuil”, de bal verandert gemakkelijk in een cake, rolt niet in een koord.
4. Lichte leem – in stoffige deeltjes zijn insluitsels van klei en zand zichtbaar, klonten worden gemakkelijk verpletterd. Er is een lichte plakkerigheid bij bevochtiging, de plasticiteit is matig – een lang snoer werkt niet.
5. Silty leem – poeder is zichtbaar tegen de achtergrond van zand en kleideeltjes. Het monster is van plastic en plakkerig, maar de worst breekt bij het buigen in kleine stukjes.
6. De leem is zwaar – er zitten harde brokken tussen de zanddeeltjes die niet met de hand kunnen worden verpletterd, de kleverigheid en plasticiteit zijn goed, je kunt een lang koord oprollen met een diameter tot 2 mm. De bal barst aan de randen wanneer deze wordt samengedrukt.
7. Kleigrond – zand is niet voelbaar en niet zichtbaar, brokken worden praktisch niet verpletterd door de handen. De structuur is homogeen met deeltjes tot een diameter van 0,25 mm. Bij bevochtiging is de massa erg plakkerig, rolt tot een koord met een diameter van maximaal 1 mm. De geplette bal barst niet.

Een andere onderzoeksoptie is een langere. Het grondmonster wordt in een glazen pot (per? Volume) geplaatst en gevuld met water tot? volume. Een theelepel afwasmiddel wordt aan het vat toegevoegd. Het blik wordt 8-12 minuten gesloten en grondig gemengd, waarna het enige tijd wordt geplaatst om de massa te stratificeren. Het zand bezinkt in ongeveer een minuut, in twee tot drie uur zal een laag slib bezinken (dit is stof), het duurt enkele dagen voor de vorming van een kleisediment (het belangrijkste teken is dat het water transparant wordt). We meten de dikte van de lagen zand, stof en klei en berekenen hun percentage. Verder kunnen we met behulp van de fretdriehoek de grondsoort op de site bepalen.

Als het ons lukt om zelf met de grond op de site om te gaan, kunnen we gemakkelijk gegevens krijgen over de weerstand van de natuurlijke fundering tegen de belastingen die door het gebouw worden overgedragen. Hierbij houden we rekening met het gewicht (massa) dat inwerkt op een vierkante centimeter grond..

Voor zandgronden is het belangrijk om rekening te houden met de mate van dichtheid en vochtigheid:

• grof zand – 4,5 kg / cm² (dicht) en 3,5 kg / cm² (gemiddelde dichtheid)
• medium zand – 3,5 en 2,5
• fijn, vochtarm zand – 3.0 en 2.0
• fijn zand verzadigd met water – 2,0 en 2,5
• vochtig siltig zand – 3.0 en 2.5
• siltig zand verzadigd met water – 1,0 en 1,0

De weerstand van siltige kleiachtige bodems wordt beïnvloed door hun porositeit (vereenvoudigd – dichtheid / losheid) en vloeibaarheid (vereenvoudigd – plasticiteit en plakkerigheid):

• Dichte zandleem – 3 kg / cm² (niet-plastic) en 3 kg / cm² (plastic)
• poreuze zandige leem – 2,5 en 2,0
• dichte leem – 3 en 2,5
• poreuze lemen – 2.0 en 1.0
• dichte klei – 6,0 en 4,0
• klei van gemiddelde dichtheid – 3.0 en 2.5
• poreuze klei – 2,5 en 1,0

Weerstandsindicatoren voor steenslag, kiezelstenen, grind, grove bodems zijn praktisch onveranderd door externe factoren, ze zijn ongeveer 5-6 kg / cm².

We tellen de ladingen van het gebouw

De belangrijkste voorwaarde waaraan de fundering moet voldoen (meer bepaald het oppervlak van de basis): de druk van de basis mag de nominale bodemweerstand van de basis niet overschrijden. Het blijft dus aan ons om te bepalen welke belasting het gebouw op de grond heeft. Houd rekening met:

1. De massa van alle bouwconstructies (muren, plafonds, dakelementen, schrijnwerk, afwerkingsmaterialen, isolatie, communicatie …). Vergeet de foundation zelf niet – voorlopig nemen we de gemiddelde versie, omdat we alleen op zoek zijn naar de kenmerken ervan. Merk op dat de breedte van de stripfundering niet minder is dan 300 mm en dat de hoogte direct afhankelijk is van de diepte van de begraving (voor niet-poreuze bodems met een vriesdiepte van maximaal 1 meter – niet minder dan 50 cm; 1,5 m – 75 cm; tot 2,5 m – 100 cm en meer).
2. Operationele belastingen (gewicht van meubilair, apparatuur, mensen).
3. Gewicht sneeuwbedekking.

Om het gewicht van een huis te bepalen, moet u de oppervlakte van al zijn structurele elementen afzonderlijk berekenen. Om dit te doen, moet u het volume van elk object krijgen door de lengte, breedte en hoogte te vermenigvuldigen. Het soortelijk gewicht van de belangrijkste bouwmaterialen is te vinden in openbaar beschikbare tabellen voor schatters.

Om de sneeuwbelasting te berekenen, is het nodig om het dakoppervlak te vermenigvuldigen met de sneeuwbedekkingsmassa voor een bepaald gebied. Dus voor Rusland in de middelste zone is het ongeveer 100 kg / m², voor het noorden – 190 kg / m², voor het zuiden – 50 kg / m².

Operationeel laadvermogen (meubels, mensen, uitrusting) wordt geaccepteerd met een bepaalde marge, met een snelheid van 150-180 kg / m².

Nu moeten alle belastingen (sneeuw, alle huisconstructies, laadvermogen) worden opgeteld en toegepast op de totale voetafdruk van de fundering. Het resulterende cijfer (kg / cm²) moet minder zijn dan de weerstand van de grond, en het is beter als er een veiligheidsmarge van maximaal 15% is. Als de specifieke druk te hoog is, is het noodzakelijk om het oppervlak van de zool te vergroten (vergeet niet om de massa van de fundering opnieuw te berekenen, deze zal toenemen).

Berekening verstevigingsband

Voor lage particuliere gebouwen opgetrokken op stripfunderingen wordt meestal wapening met een doorsnede van 10 tot 14 mm gebruikt. Wat het aantal staven betreft, moet er rekening mee worden gehouden dat voor een monolithische tape tot 40 cm breed ten minste vier “draden” worden gebruikt – dit zijn horizontaal geplaatste staven, twee in de bovenste en onderste laag. Ze staan ​​in de hoeken, vijf centimeter van de buitenmuren van de fundering. Voeg voor hoge verzonken funderingen nog een toe – de middelste laag, dan is het totale aantal staven op de snede zes. Houd er bij het berekenen van het benodigde vormstuk van staven rekening mee dat de lengteverbinding van de wapening wordt gemaakt met een overlap van 250-300 mm.

Verticale en korte dwarselementen van de wapeningskooi worden gebruikt om de ruimtelijke positie van metaal in beton te stabiliseren. Ze nemen niet rechtstreeks deel aan de strijd tegen dwarse vervormingen, daarom kunnen ze een veel kleinere doorsnede hebben, inclusief gladde. De “korte” en “rekken” bevinden zich ongeveer op een afstand van 30-50 cm van elkaar. Soms worden ze geoogst volgens een patroon in de vorm van een rechthoek, waarbinnen, in de hoeken, de hoofddraden passeren.

Meer gedetailleerde informatie over het ontwerp van de fundering is te vinden in SNiP 2.02.01–83, of TSN MF-97 MO (voor ondiepe funderingen van gebouwen). Als u twijfelt over de samenstelling van de grond, of u kunt de belastingen niet berekenen, neem dan nog steeds contact op met de specialisten voor hulp. Fouten in funderingen kunnen erg duur zijn.

Hoeveel kost een monolithische fundering van een strip

De kosten van elke stichting bestaan ​​uit materiaalkosten en arbeidskosten. In sommige gevallen is de verhuur van apparatuur een aparte kostenpost..

Als u een project bij de hand heeft, zelfs een primitief, door u zelf ontwikkeld project, kunt u altijd min of meer nauwkeurig de hoeveelheid benodigde materialen berekenen:

1. Fabrieksbeton van hoge kwaliteit kost ongeveer $ 50-70 per kubieke meter, afhankelijk van de afstand van de mengeenheid. We berekenen het volume door het oppervlak van de dwarsdoorsnede van de fundering te vermenigvuldigen met de totale lengte.
2. Een ton aan versterking zal worden aangescherpt met $ 600-900. We weten al hoeveel horizontale draden er nodig zijn voor een monolithische fundering; hij voegt ook verticale rekken toe, evenals korte dwarselementen. De massa van een strekkende meter wapening met een bepaalde diameter kan worden gespecificeerd in gespecialiseerde naslagwerken. Vergeet de breiendraad niet.
3. Zand (rivier) is nodig om de kussens te ordenen. Afhankelijk van de dikte van de laag, breedte en lengte van de fundering, verkrijgen we de benodigde hoeveelheid zand. Een ton van dit materiaal kost gemiddeld ongeveer $ 10-15, hier hangt veel af van de afstand tot het object.
4. Een vierkante meter bekisting (bijvoorbeeld een bord met randen of OSB) met afstandhouders en bevestigingsmiddelen kost ongeveer $ 5-7. De bekisting wordt aan beide zijden over de volledige hoogte van de fundering geplaatst.
5. Bij het plaatsen van een prefab fundering bestaat de prijs uit de aanschafkosten van FBS blokken en platen, de kosten van levering en plaatsing (kraanhuur), de prijs van cementmortel. Het is vaak nodig om de kosten van een monolithische riem te berekenen, dit gebeurt op dezelfde manier als het berekenen van de prijs van een monolithische fundering.

Wat betreft het funderingswerk kunnen de uitgenodigde bouwers een vergoeding vragen voor de volgende zaken:

• sleuven graven, hellingen opruimen na uitrusting, verdichting van de basis;
• zandkussen apparaat;
• montage, installatie, demontage van bekisting;
• binding en installatie van de versterkende kooi;
• gieten, egaliseren, betonverdichting;
• lossen en monteren van blokken;
• voorbereiding van mortel / beton.

In het volgende artikel zullen we het hebben over de technologie voor de constructie van monolithische en geprefabriceerde stripfunderingen (van FBS), we zullen proberen aandacht te besteden aan alle belangrijke nuances van de installatie. We zijn van plan om u praktisch materiaal te bezorgen dat is verzameld op basis van de ervaring van professionele bouwers. We willen dat u, als u dat wilt, zelfstandig een duurzame, correct werkende fundering kunt bouwen of het werk van aannemers op competente wijze kunt controleren.

Vergelijkbare inzendingen:

1. Strip foundation. Deel 4: Monteren van betonblokconstructies Dit artikel staat volledig in het teken van het plaatsen van prefab stripfunderingen uit FBS-blokken. We hebben geprobeerd alle nuances te onthullen die plaatsvinden bij de constructie van dergelijke constructies. Afzonderlijk...
2. Maybelin foundation – soorten, prijs en recensies op de applicatie. Hoe Maybelin foundation, video te gebruiken Een van de populaire merken gezichtscosmetica is Maybelline. De meest populaire middelen van dit merk zijn foundationcrèmes en -bases, omdat deze fondsen huidonvolkomenheden kunnen verbergen, kleur kunnen egaliseren of roodheid kunnen...
3. Strip foundation: stap voor stap instructies Het concept van “stripfundering” kenmerkt alleen zijn vorm. In de praktijk zijn er voor laagbouw verschillende opties om een ​​basis van deze vorm te vervaardigen. We zullen er kort over praten...
4. Strip foundation Strip foundation meestal op twee manieren gebouwd. In het eerste geval (ondiepe fundering) worden sleuven in de grond gegraven met een emmerzuiger of handmatig. Vervolgens wordt dakbedekkingsmateriaal (of ander waterdicht materiaal)...

Meer lezen  Betonnen vloer in de garage: beton storten, schilderen