Het is al lang bekend hoe nuttig paarprocedures zijn voor lichaam en geest. Iedereen die naar de stoomkamer is geweest, dacht toch dat het leuk zou zijn om er zelf een te bouwen. En veel mensen realiseren met succes hun dromen. Het is niet verwonderlijk, want hier zit niets super ingewikkelds in en je hebt heel weinig ruimte nodig voor een sauna, zo weinig dat deze zelfs in een stadsappartement wordt gemaakt.
Saunaruimte
Vaak is een sauna uitgerust in een van de gebouwen van het huis, het belangrijkste is dat deze geschikt is qua grootte, het was mogelijk om de ventilatie en stroomvoorziening te organiseren. Over het algemeen maakt het gebruik van een elektrisch fornuis onze handen vrij bij het kiezen van een plaats voor een sauna, omdat we geen vuur hoeven aan te steken, schoorstenen moeten verwijderen, enzovoort. Daarom kan de stoomkamer met succes op de meest onverwachte plaatsen worden geplaatst – in de kelder, op de zolder en zelfs op het balkon van een appartement in een gebouw met meerdere verdiepingen. U moet niet bang zijn voor vochtigheid en uw toevlucht nemen tot dure, arbeidsintensieve waterdichtingsmaatregelen, want de sauna is misschien wel de droogste plek in huis.
Sauna’s worden ook gemaakt als vrijstaande gebouwen van steen, houten balken of blokhutten; er zijn opties voor frameconstructie, aarden – half begraven met graszoden, enz. Dit vereist natuurlijk serieuze uitgaven, maar het stelt de ontwikkelaar in staat om te zwerven in termen van gebieden, indeling en plaatsing van de sauna in relatie tot de landschappelijke kenmerken van de site. Idealiter als er een mogelijkheid is om een directe uitgang van de sauna naar de oever van een klein natuurlijk of kunstmatig reservoir, een rivier, te maken. Het is geweldig als je in het warme seizoen tussen de sessies door luchtbaden kunt nemen op het terras, in de tuin, in de schaduw van een luifel.
Door een sauna aan het huis te bevestigen, is het mogelijk om aanzienlijk te besparen op de aanleg en opstelling van communicatie – riolering, watervoorziening, elektrische bedrading, maar tegelijkertijd geen kostbare interne ruimte te verliezen.
Afmetingen en indeling sauna
Het moet gezegd worden dat een sauna niet alleen een dakspaancabine met een verwarming is. Als het geld en de ruimte het toelaten, is het logisch om een apart bad (in ons geval een “sauna”) complex te maken, dat kan bestaan uit een sauna, douche, kleedkamer, toilet, bubbelbad, rustplaats, zwembad, biljartkamer, fitnessruimte … Alles wordt hier alleen beperkt door de verbeeldingskracht en financiële mogelijkheden van de ontwikkelaar.
De grootte van de sauna is erop gebaseerd dat er meerdere mensen tegelijkertijd in zullen stomen, meestal van twee tot zes. Het is al lang opgevallen dat met een enkel verblijf in de sauna dit verbazingwekkende en nuttige ritueel zijn aantrekkelijkheid verliest, terwijl een gezamenlijk bezoek aan zo’n complex een veel aangenamere, je zou kunnen zeggen, zelfs feestelijke sfeer.
Elke persoon in de cockpit moet een inhoud hebben van minimaal 3 m3. Dat wil zeggen, een familiesauna voor twee personen met een plafondhoogte van 2 – 2,1 m, het is heel toegestaan om een vloeroppervlak van drie vierkante meter te hebben. De meest succesvolle minimummaat is 2×1.8, wanneer aan beide kanten de mogelijkheid is om een ligbank te plaatsen. Voor grote oppervlakken worden L-vormige en U-vormige platforms opgesteld of worden parallelle ligstoelen geïnstalleerd.
Bij de opstelling van stoomcabines met meerdere zitplaatsen is het traditioneel gebruikelijk om de verhouding tussen zitplaatsen en liggende zitplaatsen te observeren – respectievelijk als twee op één..
De hoogte en het oppervlak van de sauna worden meestal als minimaal toegestaan beschouwd, want hoe groter het volume van de cabine, hoe meer energie en tijd het kost om op te warmen en te werken.
De vloeren maken
De constructie van een sauna begint met het afwerken van de vloer. Bij het kiezen van materialen voor deze doeleinden, moet u niet te veel gaan hangen aan hun warmtecapaciteit. Het feit is dat de temperatuur op het vloerniveau van de cabine het laagst is en daarom hebben de thermische isolatie-eigenschappen van de coating praktisch geen invloed op de werking van de sauna..
Naast het gebruik van hout worden vloeren gemaakt op een betonnen sokkel, bekleed met natuursteen (graniet) of kunstmatige materialen. Saunategelvloeren zijn praktisch, goedkoop en daarom heel gewoon. Er zijn geen speciale vereisten voor het type en de kwaliteit, het kan porselein van elk formaat zijn, mozaïek, kleitegels met verschillende texturen … Het is beter als de afwerkingslaag ruw is, waarop het niet mogelijk zal zijn om te glijden. Als lijm is het de moeite waard om mengsels te gebruiken die bedoeld zijn om tegels op een warme vloer te leggen, aangezien de temperatuurdalingen in zo’n kamer behoorlijk significant zijn.
Volgens zijn eigenschappen is een thermische boom (de zogenaamde terrasplank) zeer geschikt voor het leggen van een vloer in een sauna, die perfect bestand is tegen hoge temperaturen, veranderingen in vochtigheid, dynamische belastingen, een gegolfd ruw oppervlak, aanhoudende kleur en een mooie textuur heeft.
Als de vloer van hout is, moeten de stammen met een tussenafstand van 400 mm op stenen palen of ondergronden worden geplaatst. Vloerplanken voor deze doeleinden worden gebruikt vanaf 40 mm dik, goed geschaafd, zonder tand-en-groefpalen, zelfs niet-gehard grenen is zeer geschikt. Ze worden vastgeschroefd met een opening van 2 – 3 mm, waarbij de koppen van de zelftappende schroeven in een vooraf voorbereid zweet worden gezakt en ze worden afgesloten met houten pluggen.
Opstelling van houten kozijnen
Het is het meest aan te raden om eerst het plafondframe te monteren en te omhullen. Bevestig vervolgens door de voering het frame van een van de muren aan de basis van het plafond, begin na het dichtnaaien met het frame van de aangrenzende muur, enzovoort. Ten eerste zijn alle binnenhoeken van de stand met deze installatiemethode het meest rigide en betrouwbaar. Ten tweede is het veel gemakkelijker om de randen van de bekleding in de hoeken te plaatsen en te bevestigen, omdat het frame van de aangrenzende muur het grootste deel ervan bedekt. Daarom zullen we verder kijken naar bepaalde soorten werk, die enigszins afwijken van de logische volgorde van acties.
Voordat u een kader maakt, moet u ervoor zorgen dat de kamer rechthoekig is door de diagonalen te meten en te vergelijken – ze moeten gelijk zijn. Indien nodig kan de aanpassing worden gemaakt met de balken van het frame en deze terugtrekken op de vereiste afstand van de muur. Anders vormen zich noodzakelijkerwijs lelijke wigvormige vormen op het plafond van de cabine. Ook wordt met behulp van een lang gebouwniveau of een loodlijn de verticaliteit van de dragende muren vooraf bepaald, wat mogelijke afwijkingen erop aangeeft.
Als frame-elementen wordt een droge grenen staaf met een doorsnede van 50×50 mm gebruikt. Afhankelijk van hoe de gevelbekleding wordt bekleed, wordt deze verticaal of horizontaal geplaatst met een stap van 400 mm. De dikte van het isolatiemateriaal is verschoven ten opzichte van de hoofdmuur, de meest “vastgeklemde” plaats, het kan 50 – 100 mm zijn.
Voor bevestiging aan de basis en het blootleggen van de frames, is het handig om gegalvaniseerde rechte hangers te gebruiken die zijn ontworpen voor de installatie van gipsplaatprofielen. Ze worden met een interval van 500 mm op een bakstenen muur bevestigd met metalen deuvelwiggen (TDN) of zelftappende schroeven met ringen op houten oppervlakken.
Eerst moet u de omtrek van het frame van een bepaald vlak bepalen, in de regel worden deze elementen met lange schroeven of ankers door het lichaam bevestigd. Daarna kunt u tussenliggende verticale of horizontale balken installeren. Om het vlak vlak en strikt verticaal te laten zijn, is het noodzakelijk om een waterpas of loodlijn te gebruiken. Het is erg handig om door dunne nylon koorden tussen de uiterste balken te trekken, de rest van de rekken of horizontale staven erlangs te plaatsen. Voor de bevestiging worden zelftappende schroeven voor hout met een lengte van 25 mm gebruikt, die door de geperforeerde nokken van de U-vormige hangers worden geschroefd. U kunt tussenstaven aan de omtrek bevestigen met gegalvaniseerde of geanodiseerde hoeken.
Om vervolgens de elektrische verwarmer, die op de afwerkingsmuur is geïnstalleerd, correct te monteren, is het noodzakelijk om ingebedde elementen te voorzien in de vorm van extra framestaven die zijn geplaatst in overeenstemming met de bevestigingen van een bepaalde kachel. Hypotheken zijn ook vereist voor de installatie van banken, zodat ze niet alleen aan de voering worden bevestigd.
De normale hoogte voor een saunaplafond is 2,1 – 2,2 meter vanaf een schone vloer. Als het niveau van het hoofdplafond in de kamer veel hoger is, is het logisch om een ruwe vloer van “niet-commercieel” hout te maken, dat zal dienen als basis voor het bevestigen van de thermische isolatie en het plafondframe.
Met behulp van een waterpas en een snoer op de muren markeren we horizontale lijnen voor het monteren van de omtrek van het houten frame, waarna we de balken op rechte ophangingen plaatsen, vergelijkbaar met muurconstructies.
Organisatie van cabineventilatie
Parallel aan de installatie van kozijnen worden ventilatiekanalen en elektrische leidingen gelegd. Om de sauna correct te laten werken, is een goed ontworpen ventilatiesysteem vereist dat in staat is om ten minste zes luchtverversingen in de cabine per uur te bieden.
Voor deze doeleinden wordt een inlaat gemaakt nabij de kachel, niet ver van de vloer, voor frisse lucht die de sauna binnenkomt. Aan de tegenoverliggende muur, dichter bij het plafond, bevindt zich een uitlaatopening waardoor warme lucht de algemene luchtkanalen of bijvoorbeeld de zolder kan binnenkomen. Een andere ventilatieopening is aangebracht in het plafond, afgesloten door een poort ontworpen voor snelle en volledige ventilatie tussen sessies. Dit is de meest voorkomende ventilatieopstelling..
Afhankelijk van het ontwerp van de sauna en de eigenaardigheden van de locatie ten opzichte van de buitenmuren, bestaande kanalen, andere kamers, kan het toevoer- en uitlaatventilatieschema variëren. Soms is het simpelweg onmogelijk om natuurlijke luchtcirculatie te maken, je moet zorgen voor geforceerde ventilatie.
Als ventilatiekanalen dienen een speciale foliegolf met een diameter van 100 mm te worden gebruikt. Dergelijke kanalen moeten tijdens de installatie volledig worden verlengd. Om meerdere kanalen te verbinden, worden T-stukken van dun gegalvaniseerd metaal en klemmen van de juiste maat gebruikt. Wanneer golf door hoofdstructuren gaat, moeten metalen hulzen worden geïnstalleerd.
De inlaat is afgesloten met een houten rooster, kleppen zijn op de uitlaat geplaatst. Door de kleppen te manipuleren, regelen ze de toevoer van verse lucht verrijkt met zuurstof, selecteren ze een geschikt stroomcirculatieregime zonder tochtvorming. Deze hardware wordt geïnstalleerd na de installatie van de voering.
Sauna stroomvoorziening
Als ruimte met verhoogd gevaar en hoge temperaturen, vereist de sauna speciale aandacht voor de problemen met het regelen van de stroomvoorziening. Voor verborgen elektrische bedrading is het verboden om metalen en plastic buizen, golvingen en kanalen te gebruiken; in plaats daarvan is het noodzakelijk om draden te gebruiken met betrouwbare hittebestendige isolatie die bestand is tegen 170 – 180 graden, zoals RKGM en dergelijke. Maak in de sauna geen draadverbindingen, installeer geen stopcontacten, schakelaars, bedieningsapparatuur.
Indien mogelijk moeten de kabels naar de lampen van buiten de muren worden geleid en alleen tegenover de consumenten de stoomkamer binnenkomen. Het wordt aanbevolen om de kachel in de dekvloer te voeren..
Gebruik alleen speciale armaturen – hittebestendig, met beschermingsgraad IP 65. Ze mogen niet hoger dan 300 mm van het plafond op de muur worden geplaatst. Verlichting is erg praktisch en mooi als de lampen onder de banken staan. Onlangs zijn duurzame en veilige glasvezelsystemen waarin kabels geen elektrische stroom geleiden, maar alleen lichtstralen wijdverspreid zijn geworden in de organisatie van de lichtruimte van sauna’s en baden.
Alle elektrische apparatuur in de sauna moet worden aangesloten via hoogwaardige stroomonderbrekers die de circuits tegen kortsluiting beschermen. Om een persoon te beschermen tegen mogelijke elektrische schokken, moet een elektromechanische RCD met een lage uitschakeldrempel worden geïnstalleerd – ongeveer 5 – 30 mA. Het is logisch om beveiligingsinrichtingen in een apart paneel op de buitenwand van de sauna te plaatsen, waarin het in feite erg handig is om alle fase- en neutrale verlichtingsdraden te schakelen, evenals aardgeleiders.
Sauna thermische isolatie
De sauna moet goed geïsoleerd zijn, wat zorgt voor een snelle opwarming van de stoomcabine en bespaart op energiebronnen, en dus op het vermogen van de kachel. De meest voorkomende is de minerale wolisolatie op basis van basalt, die geen vocht opneemt, dampdoorlatend en onbrandbaar is..
In de muurframes wordt minerale wol gelegd met matten vanaf 50 mm dikte. Elk element van thermische isolatie moet zorgvuldig worden aangepast en gelegd, zodat er geen openingen tussen de platen zijn, ze moeten achter de framepalen worden gesloten. Daarom moet u vellen met een bepaalde marge in lineaire afmetingen snijden..
Bijzondere aandacht moet worden besteed aan de thermische isolatie van het plafond, omdat hierdoor meestal het grootste warmteverlies optreedt. De dikte van de wol moet minimaal 100 mm zijn, afhankelijk van de dichtheid en de thermische geleidbaarheid van de omhullende structuren. Minvata moet aan een ruw houten plafond worden bevestigd met behulp van lange zelftappende schroeven met grote ringen of paraplu-pluggen op de stenen basis. Het direct leggen van de matten terwijl het plafond met dakspaan wordt genaaid, geeft niet het gewenste resultaat, omdat er geen manier is om het warmte-isolatiemateriaal kwalitatief te koppelen.
Na het plaatsen van de minerale wol moet het hele frame worden bedekt met speciaal foliepapier. Het wordt op een houten frame genageld met een bouwnietmachine met een spiegelend oppervlak in de cabine en de verbindingen zijn verlijmd met aluminiumfolietape. De folie heeft uitstekende reflecterende eigenschappen, het houdt de stralingsenergie goed vast en creëert het zogenaamde “thermos effect”. Sauna, opgebouwd uit folie, warmt snel op en houdt lang warmte vast.
Afdekvlakken met dakspaan
Voor het monteren van de bekleding op de framebalken is het erg handig en praktisch om gegalvaniseerde metalen klemmen te gebruiken. Ze zijn verkrijgbaar voor materialen van verschillende diktes, dus het kiezen van de juiste is voor geen enkele voering moeilijk. De klem wordt op de groef van de bekledingsstrip geplaatst en met een bouwnietmachine genageld of met lange nieten. Bevestiging met klemmen schendt de integriteit van het hout niet en bovendien kan de bekleding, indien nodig, gemakkelijk worden gedemonteerd zonder enige schade, wat niet gezegd kan worden over andere bekledingsmethoden.
Een andere optie is om de voering met spijkers door de basis van de groeven te spijkeren. Voor deze doeleinden worden nagels gebruikt gegalvaniseerd, geanodiseerd of koper, met een lengte van ongeveer 30 – 40 mm met een kleine kop. Ze worden onder een hoek ingeslagen met een “doboinik” gemaakt van een grote spijker met een afgeknipte steek of bijvoorbeeld een gebroken boor met een diameter van 6 mm. Deze taak vereist precisie en enige vaardigheid. Om het houten slot niet te splijten, zijn de spijkerkoppen slechts een klein beetje verzonken.
Bij de eerste strook voering is het nodig om een spijker over de hele lengte af te snijden, als deze is verbonden met een reeds gemonteerd vlak, is het vaak nodig om deze plaats bij te snijden met een staaf met grof schuurpapier. Vervolgens wordt het op zijn plaats genageld met behulp van “afwerking” gegalvaniseerde spijkers vanaf de zijkant van de doorn of vastgeschroefd met zelftappende schroeven, onder de koppen waarvan gaten worden geboord en afgesloten met een plug – een houten plug. Aan de zijkant van de groef worden klemmen gebruikt. Bij horizontale installatie van de voering op de muren, wordt de bekleding van boven naar beneden gemaakt, de spijker moet naar het plafond wijzen en de groef – naar de vloer.
Na het plaatsen van elke 2 – 3 stroken voering, wordt aanbevolen om hun verticaliteit / horizontaalheid te controleren, aangezien het materiaal enige beweging in de voeg heeft. Afwijkingen dienen indien nodig te worden gecorrigeerd. Om ongeveer dezelfde reden gaat de naad in de hoeken van de kamer soms verloren, vooral bij horizontaal naaien. Om de naden op aangrenzende muren te laten passen, is daarom vaak ook aanpassing nodig..
Houd er rekening mee dat voordat u begint met het plaatsen van de bekleding, het raadzaam is om deze uit te zoeken en te sorteren om de gebogen, beschadigde en knoestige panelen opzij te zetten om ermee te werken op onopvallende of smalle plaatsen waar de panelen worden gesneden – onder banken, achter de kachel, boven de deur, enz. enzovoort. Dit is vooral nodig bij het werken met dakspanen die niet van de hoogste kwaliteit zijn.
Als de stroken met een decoupeerzaag worden gesneden, moet de metalen zool worden verzegeld met papiertape, zodat er geen zwarte sporen van metaal op het oppervlak van de voering achterblijven. Vijlen moeten worden gebruikt met fijne tanden voor een “zuivere snede”.
Installatie van banken
Voor de opstelling van planken in de sauna wordt een frame gemaakt van geschaafd hout met een doorsnede van 50×50 mm. Het ontwerp is volledig afhankelijk van het type banken en hun afmetingen. Met een plafondhoogte van 2,1 meter is de bovenste plank gemaakt op een hoogte van ongeveer 1 – 1,1 meter, waardoor een volwassene er vrij op kan zitten. De breedte van deze ligstoel moet minimaal 700 mm zijn. De onderste plank is geïnstalleerd op een hoogte van 600 – 700 mm, de breedte kan in het bereik van 400 – 500 mm liggen, omdat deze meestal bedoeld is om op te zitten.
De banken zijn voornamelijk ommanteld met abashboards met afgeronde randen. Dit Afrikaanse hout heeft een zeer lage warmtegeleiding, waardoor het weinig opwarmt. De vloerplanken worden vanaf de binnenkant van de structuur bevestigd, zodat er geen metalen elementen op het oppervlak zijn – spijkers, schroeven en andere. Tussen de planken wordt een opening gemaakt in de buurt van 15 – 30 mm, omdat de doorlopende vloer een vrije luchtcirculatie in de cabine verhindert, bovendien worden er vaak lampen onder de bovenste bank geplaatst.
De zijvlakken van de banken, evenals de muurruggen bij de bovenste vloer, zijn bekleed met Abash. Hier wordt het mogelijk om enkele decoratie-elementen te gebruiken, het kan een diagonale naai-opstelling zijn, verschillende combinaties van richtingen, bordbreedte, enz..
Om het schoonmaken te vergemakkelijken, is het zijvlak van de onderste bank niet dichtgenaaid of verwijderbaar gemaakt. En soms is de onderste plank constructief onafhankelijk gemaakt, glijdend.
Houten hoofdsteunen worden vaak op de bovenste plank geïnstalleerd. In grote sauna’s worden decoratieve kroonlijsten en armleuningen van zacht rond hout tussen de ligstoelen en de vloer geplaatst.
Een deur kiezen en installeren
Deuren in een sauna moeten hoge temperaturen en wisselende luchtvochtigheid kunnen weerstaan zonder enige vervorming, de warmte zoveel mogelijk vasthouden en uiteraard aan alle veiligheidsnormen voldoen. Dezelfde eisen gelden voor ramen, die steeds vaker in stoomkamers worden geïnstalleerd..
Deurkozijnen van de stoomkamer zijn klein gemaakt – meestal binnen 700×1900 mm. Ze worden gelijk met de buitenmuur gemonteerd zodat de opening alleen naar buiten toe is en hier zitten metalen luifels. Voor een snelle en gemakkelijke opening van binnenuit worden de deuren alleen geleverd met magnetische sluitingen of kogelsluitingen. Er mogen geen metalen elementen aan de binnenkant van het deurblad zijn, daarom zijn de handgrepen van hout, vaak versierd met draai- of snijwerk.
De deur voor de sauna is ofwel doof gemaakt van gegroefde planken van verschillende houtsoorten, die zijn geïsoleerd en omhuld met dakspanen, of glas en gecombineerd.
In termen van prijs – kwaliteit – arbeidskosten loont het wellicht de moeite om speciale aandacht te besteden aan de glazen fabrieksdeur. Hittebestendige deuren van gehard glas worden veel gebruikt bij de constructie van sauna’s. Ze zijn mooi, vergroten visueel de ingesloten ruimte, hebben een goede dichtheid.
Ze vervormen of rotten niet, hebben geen onderhoud nodig en zijn zeer duurzaam. In de regel vullen fabrikanten ze aan met roestvrijstalen luifels, veilige fittingen en een goede hittebestendige afdichting. Saunaglas deurkozijnen zijn gemaakt van droog verlijmd hout. Het glas is mat, getint of transparant gebruikt, soms met een origineel patroon.
De laatste fase
Om planken, rugleuningen, hoofdsteunen, vloerladders te beschermen tegen vocht en vuil, worden ze behandeld met een speciale impregnering op basis van plantaardige oliën. Het bevat geen oplosmiddelen, wordt volledig geabsorbeerd en geeft geen geur af tijdens de werking van de sauna, maar het helpt effectief om zacht hout in perfecte hygiënische reinheid te houden..
Als de muren zijn ommanteld, de deuren zijn geïnstalleerd en aangepast, staat de verwarming op zijn plaats – het is tijd om de lichten aan te sluiten, de ventilatieroosters te installeren en houten ladders op de vloer te leggen. Nu kunt u de stoomkamer verwarmen, de zandloper opzetten, de thermometer opzetten en naar ontspanning gaan …
Leuk om te horen dat jullie zelf een sauna bouwen! Heb je tips of advies nodig tijdens het bouwproces? Of wil je weten waar je de beste materialen kunt vinden? Laat me weten wat voor informatie je precies nodig hebt, en ik help je graag verder!