We hebben de geschiedenis van de yurt aangeroerd toen we schreven over prehistorische architectuur. Nu zijn we echter geïnteresseerd in hoe we zo’n draagbaar huis met onze eigen handen kunnen bouwen op ons eigen perceel als een tuinhuisje, zomerkeuken of zelfs een pension. Laten we traditionele technologieën en materialen die al vele eeuwen worden gebruikt, vergelijken met moderne mogelijkheden die het proces van het bouwen van een yurt op een persoonlijk perceel vergemakkelijken.
De voordelen van een traditionele yurt zijn onder meer:
- Gemakkelijke montage en demontage van de hele constructie – met de juiste vaardigheid en de aanwezigheid van een assistent duurt het proces niet meer dan een uur of twee;
- Betrouwbaarheid. Door zijn ronde vorm is de yurt perfect bestand tegen harde wind, zelfs orkanen, en beschermt hij tegen neerslag;
- In tegenstelling tot gewone tuinhuisjes, kunt u in de winter een yurt gebruiken als u binnen een kachel installeert en ervoor zorgt dat de muren van de juiste dikte en dichtheid zijn. In de zomer kunt u door het vilten vilt omhoog te brengen de kamer ventileren en het erg koel en comfortabel maken;
- De yurt ziet er heel exotisch uit, laat gasten niet onverschillig, van binnen kan hij worden versierd met tapijten, andere interessante details en bovenop – met geborduurde spreien;
- Een draagbare yurt weegt meestal 150-200 kg, maximaal – 300, dus hij is gemakkelijk te vervoeren;
- Alle materialen voor de yurt zijn traditioneel milieuvriendelijk, hoewel je ze nu kunt vervangen door moderne tegenhangers, maar er zijn nog steeds geschikte milieuvriendelijke opties.
Dus het eerste dat je nodig hebt om je eigen yurt te bouwen, zijn houten latten. Traditioneel werden ze gemaakt van zwarte wilg, rivierwilg of berk. Nu kunt u kant-en-klare latten kopen, een strip, die 12 roebel per lopende meter kost. De latten moeten sterk zijn om te buigen, omdat de yurt rond zal zijn. Het is gemakkelijk te controleren – zwaai met een lange rail, als hij knopen en scheuren heeft, zal hij breken.
De geschatte afmetingen van de lamellen: dikte van 8 tot 15 mm, breedte – van 25 tot 40 mm, lengte moet ongeveer drie meter zijn, 2,5 m is mogelijk, afhankelijk van de hoogte van uw muren. Om met houten planken te werken, heb je een handzaag of decoupeerzaag nodig om ze even lang te maken, evenals een boor om gaten voor bevestigingsmiddelen te boren en een schroevendraaier of schroevendraaier.
Historisch gezien werden de lamellen diagonaal aan elkaar vastgemaakt, met een schuine kooi, om gaten te maken in de vorm van ruitjes, met banden van ongelooide huid van de huid van graasvee, in knopen vastgebonden. Hiervoor zijn gaten gemaakt bij de verbindingen van de rails. Nu kunnen de knopen van de banden worden vervangen door een meubelbinder van een geschikte maat, maar niemand heeft de eerder gemaakte gaten geannuleerd. Zo heeft u voor een 12 mm dikke rail een loopprofiel nodig met een hulslengte van 10 mm.
Als de yurt echt draagbaar en inklapbaar is, is het erg belangrijk dat het lattenrooster als een accordeon wordt gemonteerd! Daarom zullen zelftappende schroeven voor het bevestigen van de rails niet werken – koop gewoon een stationair rooster voor het tuinhuisje.
Als alternatief kunt u een metalen frame monteren, we debatteren niet, maar het zal zwaarder zijn, niet authentiek. Bovendien is het vinden van geschikte metalen latten al moeilijker, en voor het werken met metaal kan extra gereedschap nodig zijn, bijvoorbeeld een slijpmachine en metaalboren..
De afmetingen van de cellen werden traditioneel zo beschreven dat een vuist of twee vuisten van een volwassene zouden passeren. Hoe kleiner de ruiten op het rooster van de yurt, hoe sterker de structuur zal zijn, maar er zal meer materiaal worden verbruikt. Kies zelf de maat, bijvoorbeeld 10-15-20 cm tussen de latten, het belangrijkste is dat alle cellen hetzelfde zijn en dat er minimaal vijf bevestigingsmiddelen op één rail zitten.
Gewoonlijk zijn er in een sectie van het rooster 44 of 48 lamellen, 22 of 24 in elke richting, omdat ze elkaar overlappen. Een standaard yurt bestaat uit 5 of 6 van dergelijke roosters, die uit elkaar worden bewogen en in een cirkel worden geplaatst.
Als de traliewanden klaar zijn, is het tijd om het dak in te richten. Het belangrijkste hier is om de lengte van de spanten te kiezen voor de hoogte en grootte van je yurt, en om een licht- en rookrand te maken. Wat betreft de spanten die de muren verbinden met de rand die de hele yurt bekroont, kunt u gelijmde balken nemen die bestand zijn tegen een zware belasting. Als de yurt zes meter lang is, heb je minimaal 36 spanten nodig van drie meter lang en 90 x 40 mm. Voor een acht meter lange joert met spanten met een lengte van vier meter en een doorsnede van 120 bij 45 mm is minimaal 48 nodig. U kunt ook een stevige balk nemen.
Belangrijk! Het is gemakkelijk om het optimale aantal spanten te berekenen: hoeveel kruispunten je op de traliewand hebt gekregen – er zijn zoveel bovenste latten die precies in het dradenkruis passen.
De afstand tussen de spanten moet minimaal 60 cm zijn, hoe minder – hoe betrouwbaarder het dak zal zijn. Er zijn yurts met meer dan honderd spanten.
Wat betreft de rand, het rookgat in het dak van de yurt, deze werd traditioneel gemaakt van gebogen berkenstammen. Dit hout is niet zo moeilijk te buigen, zeker als het van tevoren wordt doorweekt, kan de rand worden gemaakt van twee halfronde helften die samenkomen. De boom werd bovendien gebogen door te stomen en te buigen met palen.
Nu kan de randcirkel voor het dak van de yurt worden gemaakt van multiplex van minimaal 20 mm dik. Je hebt een decoupeerzaag, handklemmen, een slingercirkelzaag, multiplex zelf en houtlijm nodig.
Belangrijk! In een traditionele yurt zijn er boogstroken bovenop het randvenster, waarmee u gemakkelijk een ondiepe opening in het dak kunt bedekken. Nu kunt u het echter zonder hen stellen..
Doorgaande gaten moeten door de rand worden gesneden om de spanten te kunnen plaatsen. De dakbalken van de yurt worden traditioneel met touwen aan het rooster van de muren bevestigd op de punten van de dwarsbalken – de verbindingen van de planken. Afzonderlijke delen van het rooster zijn ook verbonden met riemen of touwen. Het is ook raadzaam om een koord, riem, touw langs de hele diameter van de wanden van de yurt te spannen om de structuur nog betrouwbaarder te maken.
We zullen de deuropening apart vermelden. Het is gemaakt van planken, de standaardopening is 200 bij 80 cm. Het is noodzakelijk dat er doorlopende gaten worden geboord langs de zijstijlen van de deuropening om het te bevestigen aan de roosters van de muur waarin het zal staan. De deuropening is vastgemaakt met riemen of touwen. In het bovenste deel van de stijl zijn gaten gemaakt voor het inbrengen van spanten, koepelvormige palen.
De deur zelf is misschien de meest gewone, zoek een oude binnendeur, als de yurt winter is, verwarm hem dan met een deken of vilten mat. Als de yurt alleen in de zomer wordt gebruikt, is het voldoende om de deuropening te bedekken met een luifel, alleen een mooi gordijn.
Laten we nu verder gaan met het bedekken van de yurt. Traditioneel was het bedekt met vilt gemaakt van schapenwol. Nu kunt u dergelijk modern materiaal als holofiber gebruiken. Het volstaat om een zomerse yurt op uw terrein te bedekken met een gewone luifel, zeildoek dat beschermt tegen regen en ander afdekmateriaal. Je kunt de muren ook verwarmen en decoreren met matten. Het rooster van de muur van binnenuit moet zichtbaar blijven, het is rood geverfd – dit is een traditie en slechts een aantrekkelijke decoroptie.
Er zijn meestal ten minste twee lagen bekleding in een yurt – extern en intern, dus u kunt uw verbeeldingskracht niet beperken en uw draagbare huis verrassend aantrekkelijk maken, zowel van binnen als van buiten, met behulp van textiel en niet-geweven stoffen.
Wat de vloer betreft, het hangt allemaal af van uw plannen om de yurt te exploiteren. Als het uitsluitend in de zomer zal dienen, laat het dan gewoon textiel op de grond zijn, licht, mooi, comfortabel. Of zelfs een grasveld waarop banken en een tafel voor bijeenkomsten zullen staan.
Voor gebruik in de winter zijn tapijten alleen niet voldoende; een plankenvloer is nodig. Sommige huiseigenaren maken een lichte fundering, maar dit is niet langer een draagbaar nomadenhuis, maar een stationair tuinhuisje.
De kachel in de yurt staat altijd in het midden, onder het licht- en rookgat. Er zit een schoorsteen in en de kachel kan een gewone kachel zijn die voor de veiligheid op een metalen plaat is geïnstalleerd.
En tot slot, zodat je duidelijk begrijpt wat een echte yurt is en hoe gemakkelijk het is om hem met je eigen handen in elkaar te zetten – thematische video’s:
Kun je meer informatie geven over welke materialen en gereedschappen nodig zijn om je eigen yurt te bouwen?
Beste lezers, ik las net een artikel over het bouwen van een DIY yurt met stap voor stap instructies. Ik vroeg me af of iemand dit al eens heeft geprobeerd en hoe het resultaat was. Was het moeilijk om te doen en waren de instructies duidelijk genoeg? Ik overweeg het zelf te proberen, dus alle tips en ervaringen zijn welkom. Alvast bedankt!