Een niet-triviale blik op het bureau

Tegenwoordig speelt het thuisbureau een andere rol dan zijn eigen. Het is moeilijk voor hem om wortel te schieten in ons dagelijks leven. Ze kopen het voornamelijk “voor een set”, “voor meubels”, net als iets moois, en ze zijn allang vergeten hoe ze het moeten gebruiken. Sommige mensen kijken achter hem door de pers en maken kruiswoordpuzzels, anderen vullen hem met papierafval en stoffige mappen, en weer anderen drinken graag bier met hem. Maar praktisch niemand gebruikt het voor het beoogde doel, inherent aan de naam van dit ding..

Op het werk, zoals het hoort, dient de tafel als hulpmiddel. Ik herinner me dat in een boek voor zakenmensen, een boek dat met oprecht pastoraal enthousiasme is geschreven, werd beschreven hoe een vindingrijke baas op een dag een gemeenschappelijke taal vond met partners. Ze gingen naar hem toe met klachten, maakten ruzie, sloegen de deur dicht … En toen drong het tot de baas door. Bij hun volgende bezoek nam hij en verliet de tafel, gewoon iets! Hij verliet zijn ‘fort’ en ging democratisch met zijn partners naast hem zitten, op de volgende stoel. Het bleek dat zijn bureau een dreiging uitstraalde. En nadat hij “ongewapend” naar de mensen was gekomen, stopte de eigenaar van het kabinet onmiddellijk de “oorlog”.

Over het algemeen is een bureau niet alleen (en niet zozeer) een plek voor papieren of een computer. Een tafel is, vooral voor een man, evenzeer een indicator van de status als bijvoorbeeld een pak, auto, appartement of kantoor waar hij is geïnstalleerd. Ik verzeker je dat je met de hulp van de tafel een zaak kunt winnen of mislukken, een heldere gedachte kunt tegenkomen – of, integendeel, de redenering kunt verliezen, gekweld door waarom ‘je knieën verkrampt zijn onder dit verdomde tafelblad’. Dit ding is dus niet zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt..

Thuis idylle

Het aangename woord “geschreven” zoals toegepast op de tafel begint achterhaald te raken. Miljoenen volwassenen ‘schrijven’ tegenwoordig op de computer of dicteren eenvoudigweg aan de secretaris. Alleen kinderen, oude vrouwen en enkele koppige inheemse schrijvers zijn nog bezig met puur schrijven. Vandaag zullen we niet speciaal voor hen praten over tafels. Laten we het beter hebben over de hoeksteeneigenschappen van dit item..

Het is erg belangrijk om je op je gemak te voelen aan elke tafel. Het is duidelijk dat het gemak van thuis en het gemak van kantoor totaal verschillende dingen zijn. “Home office”, wie weet het niet, is geen tafel begraven onder papieren. Thuiskantoor is, in termen van meubels, een nogal belachelijk ogende kar vol computers en printers. In beschaafde landen trekken ze het achter de kast vandaan, gebruiken het voor het beoogde doel en verbergen het vervolgens om de adel van het interieur niet te bederven. Die jonge mannen die de monitor als een mooi object beschouwen, worden gedwongen om een ​​tafel met gemetalliseerde poten of een gestroomlijnd tafelblad te kopen in de stijl van het onvergetelijke ontwerp van de monitor zelf.

Idealiter is een thuiskantoortafel niet iets voor werk, maar voor comfort en warmte. En daarom moet het gemaakt zijn van de meest natuurlijke materialen. Hout (noten, beuken, kersen, eiken), aangenaam om aan te raken en om te zien. Het leer, dat soms wordt aangespannen door het vloeipapier (de voorkant van het tafelblad), is delicaat maar sterk. Laden, voor de hand liggend en geheim, waar het prettig is om in te kijken, er iets in te doen of eruit te halen … De kasttafel en de kast zelf zijn goed om aan vrienden te laten zien, terwijl je benadrukt hoeveel geld je hebt besteed aan het inrichten van deze plek voor mentale oefeningen. Een goede tafel heeft, net als een rashond of een hengst, karakter, houding en natuurlijk een passende prijs, want, zoals u weet, is de middelmatigheid van een object omgekeerd evenredig met de waarde ervan. Thuis vinden tafels die lijken op hun voorouders met een verschil van een eeuw of twee hun plaats. Tabellen uit romans, historische kronieken, tafels, alsof ze afstammen van schilderijen. Dit zijn de kostbare Cecotti en Theo 130 tafels met een waarde van ongeveer tienduizend cu. e. Tabellen voor geweldige schrijvers met de capaciteiten van gemiddelde olie-eigenaren…

Op de grond zinken, is het de moeite waard om te zeggen dat het voor een kind beter is om naar huis te gaan om een ​​tafel te kopen met poten die van hoogte veranderen, om het meubilair of het kind niet van tijd tot tijd te veranderen. Om de kleintjes te helpen is een stoel met in hoogte verstelbare zitting en armleuning zeer geschikt. We zullen je in vertrouwen vertellen dat het de stoel is die het proces van aan tafel zitten verandert in plezier of marteling. De meeste serieuze mensen werken echter de hele dag in de dienst. Dit is waar het plezier begint..

‘Zou u niet, priester, op goedkope koop jagen …’

In de regel is een nieuw kantoor gevuld met tafels met de zegen van slechts twee mensen: de eigenaar en zijn conciërge. Meestal wordt hun keuze bepaald door de prijs. Er is niets goedkoper dan een rechthoekige tafel, daarom zijn onze kantoren met dergelijk meubilair ingericht. Dit is wat er in Rusland gebeurt. In meer burgerlijke landen worden artsen en ontwerpers ook uitgenodigd op advies van de eigenaar met de conciërge. De eerste zorgen voor de ergonomie van het interieur, de laatste – vanwege zijn mogelijke schoonheid. Vandaar – een heel andere keuze. Specialisten van het grote meubelbedrijf “Kraft” bevestigen dat tafels in Rusland en de rest van de wereld voor het grootste deel anders, comfortabel – “van hen” en ongemakkelijk – bij ons worden gekocht. Daarom lijkt de mode voor tafels in Rusland, zo klagen ze in Kraft, meer op de mode voor goedkope tafels. Helaas is sparen op tafel slechts een voortzetting van sparen op een levend persoon.

Binnenlandse fabrieken bieden u graag de goedkoopste en rechthoekige producten aan. Helaas zijn modieuze gebogen lijnen nog niet binnen hun macht. De Russen zijn ook zwak in termen van slijtvastheid. Om de een of andere reden geloven velen dat een goede tv alleen kan worden gemaakt van goede onderdelen, maar een goede tafel is van wat voorhanden is. Ik verklaar met volledige verantwoordelijkheid: dit is niet waar!

Rusland volgt de stijgende (in termen van prijzen) Baltische staten, en pal daarachter begint Italië, dat niet alleen hier – aan de hele wereld – een groot deel van de “kantinemarkt” heeft aangekondigd. Duitsland loopt trots achter Italië. Semi-antiek meubilair, met plagiaatgravures en de prijs van antiek.

Tegenwoordig wordt het als een goede vorm beschouwd om een ​​kantoor in te richten met tafels uit één fabriek, daarom nemen de grootste fabrikanten tafels voor dik en dun (niet in gewicht, maar volgens Gogol) op in het modellengamma. Hoe duurder de fabriek is, hoe kleurrijker het palet en de betere materialen..

De baas heeft de dikste

De kracht van het bureau als drukgereedschap komt volledig tot uiting op kantoor. Van persoonlijk gebruik verandert de schrijftafel hier in een openbaar instrument, dat een heel ander karakter krijgt dan zijn aristocratische en gezellige thuisbroer. De dikte van het tafelblad is de internationale norm waarmee de positie van de eigenaar wordt bepaald. En meubelbedrijven zullen nooit een dun aanrecht in een stoere baaskastkit stoppen..

Door een enkele rand van de tafel, zonder in het kantoor zelf in te kijken, kun je direct zien wie er aan deze tafel zit. Vijftig millimeter dik is een grote baas, 35 is een topmanager en 16 is als een kleine jongen…

Een zware, massieve gigantische tafel overtuigt partners in de betrouwbaarheid van de eigenaar en ondergeschikten – in zijn zware hand. Zelfs als de eigenaar niet geobsedeerd is door macht, “helpt” een grote tafel hem om de orde te bewaren. Echt grote tafels zijn in de regel bedekt met natuurlijk fineer, gelakt, hun kleur is overwegend donker en het gebruiksgemak is naar de achtergrond gedegradeerd. Dit is niet zomaar een tafel, maar een kapiteinsbrug, van waaruit het handig is om in de heldere verte te kijken en abrupte commando’s te geven. Het stuur draait een jongere rang. De kosten van “aanvoerders” -tafels kunnen oplopen tot $ 5 duizend. e.

Voor LEGO-liefhebbers

Afgeronde, ergonomische vormen zijn de belangrijkste modetrend in alle nieuwe meubels. Voor onze ogen verandert de tafel vanuit een stevige rechthoekige staaf in een amorf lichaam dat rond de gevangene stroomt zoals het hem uitkomt. Het is meteen duidelijk dat doktoren hebben deelgenomen aan het proces van het maken van dergelijke tabellen en hun configuratie met de nauwgezetheid van kleermakers hebben onderzocht (“… Maar hier drukt het niet, maar als je je omdraait, drukt het niet? ..”). Dit is hoe perfectie wordt geboren, die, naar ik wil geloven, zal worden gewaardeerd door de bazen van de nieuwe eeuw..

Comfortabele tafels zijn bijna het enige kantoorprivilege van ondergeschikten (natuurlijk, als de baas er geld aan uitgeeft). Verplaatsbare kasten, hang- en tafelplanken voor alle zakelijke gadgets, plus een dunner tafelblad – dat is het beeld van een gemakkelijke, behulpzame, snelle en mobiele persoon. Het kan moeilijk zijn om een ​​bedrijfsrichting te kiezen, om te beslissen over financiële uitgaven, maar de geaccepteerde taak moet op kruissnelheid worden uitgevoerd – zodat uw oren fluiten!..

De adviseurs van handels- en productiebedrijf Felix, gespecialiseerd in kantoormeubilair, merkten dat hoe lager de rang van een medewerker, hoe meer kasten, telefoons en printers om hem heen. De tafels schuiven in elkaar, gescheiden door een lichtverdeler die de monitor verbergt, maar niet het waakzame achterhoofd van de man. Het materiaal van dergelijke tafels is de beroemde spaanplaat bedekt met gelamineerd plastic en de poten van de nieuwste modellen zijn van metaal. De steunen worden naar believen losgeschroefd, de tafel “groeit” of, omgekeerd, “squats”. Bovendien wordt het als ontwerper gekocht: naar de benen – werkbladen, naar de werkbladen – toeters en bellen. Zo’n ‘geavanceerde’ tafel kost anderhalf keer meer dan de gebruikelijke, ongeveer $ 700. e.

Let op je schoenen!

Een koude stroom glazen voorwerpen beweegt zich naar ergonomische rondingen in de “eetkamer” -stijl, aangezien het glas nu anders is – dik, duurzaam, gehard. Er is zelfs een glas waarop vingerafdrukken niet zichtbaar zijn. Dit is de mode voor de komende jaren. Ik hoop dat het de grenzen van landen met warme klimaten niet verlaat, anders zullen we huiveren en onze ellebogen op het ijs van het glazen tafelblad laten rusten. Koud, ongemakkelijk, maar erg esthetisch.

Het doorzichtige glazen kantoor aan huis is bijna onzichtbaar tegen de achtergrond van de rest van het interieur. Een directietafel met glazen steunen verleent het kantoor die lichtheid en die gratie, die nauwelijks verwacht konden worden van sombere eiken “monumenten”. Ze zeggen dat ontwerpers in meer burgerlijke landen aanbevelen om glazen tafels naast grote ramen in bedrijfsgebouwen te plaatsen. Ze bieden mensen aan om aan deze tafels te zitten, niet meer en niet minder. En die armen zullen nu zorgvuldiger moeten toezien op de netheid van hun schoenen en de toestand van hun sokken..

Andrey Masaltsev