Opslagsystemen

Ten slotte hebben de handen van ontwerpers zulke conservatieve ontwerpen bereikt als kledingkasten. De verscheidenheid aan soorten wordt voortaan aangevuld met een verscheidenheid aan materialen, vormen en decor. Een bonte meubelfamilie “op bestelling” – planken, kleerkasten en dressoirs – ontving een hoge titel – “opslagsystemen”.

Meubels voor “bestellen”

Als het minimalisme aan het begin van de jaren negentig vereiste om meedogenloos weg te gooien, het huis van onnodige spullen schoon te maken en niet te haasten om nieuwe te kopen, slaan we nu steeds vaker zorgvuldig op wat in de loop der jaren is verzameld. Een moderne inwoner van een metropool is verplicht om modieuze boeken te lezen, op de hoogte te blijven van muzikale nieuwigheden, alle sensationele filmpremières te bekijken, te sporten en veel te reizen.

Als gevolg hiervan wordt het steeds moeilijker om al deze boekdelen, schijven, skischoenen, rolschaatsen en exotische snuisterijen uit te zoeken. Bovendien wil je het interieur niet vervuilen met saaie geometrische ontwerpen van planken. Gelukkig is er nu een enorme keuze aan “bestel” -meubels. Nog vijf jaar bleef alles beperkt tot een salontafel, een paar planken die bescheiden in een donkere nis waren geschroefd en een omvangrijke kledingkast die in de slaapkamer was verborgen..

Nu claimen planken, boekenkasten, bibliotheken, planken, kleerkasten, dressoirs en vitrines een ereplaats op de beste plekken van het appartement en verbergen ze zich niet in hoeken en nissen. Bijna elke ontwerper met de naam, van Ron Arad tot Tom Dixon, heeft zijn eigen versie van de perfecte opslagruimte gecreëerd. In de Franse stad Straatsburg is het zelfs de bedoeling om een ​​hele winkel te openen die uitsluitend gewijd is aan soortgelijke meubels en accessoires: dozen, kartonnen dozen, manden, dozen, dozen en kisten. De meubelindustrie houdt nauwelijks gelijke tred met de consumentenboom die onze huizen in magazijnen verandert.

Bibliothecaris Master

De triomfantelijke optocht van designer opslagsystemen begon in 1993. Het was toen dat Ron Arad, een moderne designgoeroe, zijn Bookworm-bibliotheek creëerde voor het meubelconcern Kartell. Dit flexibele bord kan aan de muur worden bevestigd, zich uitstrekken als een worm of een luie komma en vervolgens draaien als een slakkenhuis. Hoeveel foto’s van de “Bookworm” zijn er, hoe de vertaling van de naam van dit cultitem klinkt, zoveel opties voor de locatie van de plank zijn zichtbaar. Ze trok niet alleen haar ogen naar de muur waarop ze zich bevond, maar ook naar perfect opgebouwde boeken..

Later kwam Arad met een “land” -versie van deze bibliotheek genaamd “This Mortal Coil” (“This death coil”). Het silhouet leek op een anaconda die net een olifant had ingeslikt, van opzij gezien. Sindsdien heeft Kartell jaarlijks 40 duizend meter Bookworm verkocht. Al zijn ze er natuurlijk nog niet in geslaagd om de Billy-rekkenkast, de rekkenklassieker van de Zweedse gigant IKEA, in te halen. Sinds 1979 zijn er 29 miljoen exemplaren van verkocht. Maar niettemin was het de ‘worm’ die een revolutie teweegbracht in de hoofden van architecten en consumenten van modieuze nieuwigheden: het bleek dat een secundair, puur utilitair ding zijn functie kan combineren met een puur decoratief doel..

Laten we de kleerkasten openen, heren

Het motto van een moderne garderobe is openheid. Deurkrukken en grendels verdwijnen uit designoplossingen. De deuren, indien aanwezig, zijn doorschijnend, klaar om te openen bij de minste aanraking van de handpalm. Dit disciplineert de eigenaren van het huis – dingen staan ​​niet langer in een wanordelijke hoop op de planken. Ik zou truien, T-shirts en rokken in nette stapels willen neerleggen, ze uit elkaar halen op kleur, maat, textuur. Met de trend naar transparantie wordt er steeds meer gebruik gemaakt van plexiglas, een nieuw materiaal waarmee je kunt experimenteren met kleur en oppervlaktepatroon.

Als het opslagsysteem niet transparant is, moet het compromisloos helder zijn. Oranje, paars, limoengroen, scharlakenrood, blauw en zwart: de rekken springen in het oog met hun felle kleuren. Als je niet met kleur kunt intrigeren, zal het zeker een bizarre vorm blijken te zijn. Tom Dixon heeft de toren uitgevonden&Block “en het ding doet zijn naam volledig eer aan. Het is een asymmetrische piramide van vierkante en rechthoekige blokken die op het punt staan ​​uit elkaar te vallen. Het duo van Domenique Jacob en Brendan MalFarlane heeft een boekenkast gemaakt in de vorm van een gigantisch paars zeewier – en de planken erin zijn uitgesneden met onvoorspelbare ronde bladen.

Een modieus opbergsysteem moet gewoon mobiel zijn. Zij beweegt zich als een bedoeïen door een appartement of huis en volgt gehoorzaam de eigenaar. De Italiaanse ontwerpers Antonio Citterio en Olivier Lowe hebben de mobiele containers “Mobil” bedacht, die al in de klassiekers van modern design zijn terechtgekomen. Het is een bak van doorschijnend plastic op wielen die gemakkelijk van kamer naar kamer kan worden verplaatst, gebruikt kan worden als wasgoedopslag, als mobiele tafel of als houder voor kinderspeelgoed..

Rekken worden steeds vaker samengesteld uit lichtgewicht open modules die geen stijve bevestigingen vereisen. Het is als een huis gemaakt van kinderblokken, die er elke keer anders uit kunnen zien. Als u naar een andere plaats wilt verhuizen, is deze eenvoudig te demonteren. Modules lijken vaak op nette inhoudskaders en presenteren staande boeken als kunstwerken.

Als vroeger hout of materialen die het imiteerden, het meest werden gebruikt voor planken, bibliotheken en kasten, worden nu de modernste texturen gebruikt – polyethyleen, corian, plastic, gelakt aluminium. De Fransman Hubert le Gaulle bedacht een sneeuwwitte rubberen plank die meer op een doormidden gesneden sneeuwpop lijkt. Het eerste exemplaar kwam het appartement binnen, waar het interieur alleen van hout was gemaakt – en toch waren de eigenaren tevreden met het gecreëerde contrast.

Kasten zijn een ruimte geworden voor ontwerpexperimenten. Ze willen op de meest eervolle plek bewaard worden en als kunstwerk aan de gasten getoond worden. Ilya Piganov past fotocollages van zo’n schoonheid toe op zijn meubels dat het gemakkelijk al het andere in de kamer overschaduwt. Hoe groter de kast, hoe mooier hij is. De bekende ontwerper van auto’s en motorfietsen, Sasha Lukich, gaf een groot meubelbedrijf de opdracht om een ​​serie kleerkasten en dressoirs te maken die vooral lijken op de gestroomlijnde kant van een experimentele auto. Met onberispelijke lijnen en metallic zilveren kleur, kunnen deze kluizen een thuisbioscoop of computercentrum herbergen.

Vecht voor meters

Vergeet bij het zoeken naar opslagruimte niets. Kijk gerust onder het bed en verken de ruimte onder het plafond. De planken die langs de omtrek van de hele kamer onder het plafond lopen, zijn al een decoratief apparaat. De catwalks, zo geliefd bij Russische ontwerpers, zijn beladen met kostbare meters, waar je boeken, beddengoed en sportuitrusting kunt neerzetten. Dit is vooral praktisch voor kinderkamers. Het enige nadeel van deze oplossing is de immobiliteit. Als het podium eenmaal is geïnstalleerd, is het moeilijk om het naar believen te verplaatsen. De zijkant van de ladder is alleen om te experimenteren met planken. Het belangrijkste hier is om het niet te overdrijven, want de trap zelf is ook decoratief.

Vijf geheimen van de modebibliotheek

1. Losse pasvorm. Zonder de klassieke horizontale planken kan een stijlvolle bibliotheek worden gecreëerd. Het volstaat om boeken met mooie banden eenvoudig op een geschikte kast te stapelen. Of maak kolommen met boeken op de vloer. Boeken zien er het beste uit op een effen witte of pastelkleurige achtergrond. Het gevoel wordt gecreëerd alsof ze in een transparante vitrine of frame zijn neergelegd. De verleiding om de hele muur met boeken op een rij te zetten is groot, maar laat wat lege ruimte rond deze pilaren om het effect van een fotolijst te creëren..
2. Eclecticisme. Boeken, vaascollecties, dvd’s, borden, souvenirs – eclectische bibliotheken zijn in de mode. Volgens de ontwerpers is er een formule voor de meest succesvolle vulverhoudingen. De helft van de ruimte is voor boeken. Een kwart – voor beeld en geluid, dat wil zeggen cassettes en schijven. Nog een kwart – voor gerechten en snuisterijen.
3. Mobiliteit. In 90% van de gevallen, wanneer het appartement geen aparte ruimte voor de bibliotheek heeft, wordt deze in de woonkamer geplaatst. Onlangs zijn echter alle grenzen van zijn overheersing weggewassen. Ontwerpers adviseren om te experimenteren met alles, planken en planken in de gang, in de slaapkamer (net boven het hoofdeinde van het bed) en zelfs in de keuken. Sommigen adviseren zelfs om de bibliotheek en de eetkamer samen te voegen. Boeken creëren een nobele sfeer voor een galadiner en op normale tijden wordt de tafel gemakkelijk een werkplek of leeshoek.
4. Constructeur. Tot twintig jaar geleden was er niet zo’n verscheidenheid aan opvouwbare bibliotheekformaten. Nu kunt u met behulp van modules zowel een leeszaal in XS-formaat samenstellen als naar XL schommelen. Van de zeer moderne holle dozen en planken van aluminium is het eenvoudig om een ​​modieus minimalistisch rek te creëren. Als u het op een voetstuk installeert en wielen bevestigt, krijgt u een mobiele intelligente structuur.
5. Kennis is licht. In dergelijke ontwerpen wordt steeds meer gebruik gemaakt van ingebouwde verlichting. En helemaal niet zodat je ’s nachts het benodigde volume van Dostojevski eruit zou kunnen halen. Eenvoudig gedimd of fluorescerend licht accentueert designobjecten nog meer.