Muren schilderen met ombre- of gradiënttechniek

De ombre-techniek (van het Franse ombrer “schaduw, schaduw”) is een vloeiende overgang, overloop van verschillende tinten. Er zijn verschillende mogelijkheden voor het schilderen met kleurverloop:

1. Tonen kunnen horizontaal in elkaar overvloeien van donker naar licht, van onder naar boven – deze techniek wordt meestal op muren gebruikt als de ontwerper of eigenaren een laag plafond visueel willen verhogen. Deze kleuringsoptie wordt als een van de meest populaire beschouwd..
2. De tegenovergestelde stroom van tonen – van licht naar donker, ook horizontaal. Het wordt minder vaak gebruikt, omdat een donkerdere kleur aan de bovenkant van de muur het plafond visueel kan verlagen.
3. Verticaal mengen. Onscherpe strepen, zonder duidelijke randen, lopen over de hele hoogte van de muur. Het effect is behoorlijk indrukwekkend. Tegelijkertijd kunnen tonen van donker naar licht overvloeien en vice versa. Of wissel gewoon af.
4. Maakt de hoeken donkerder en accentueert het midden van de muur. In dit geval is de ruimte visueel afgerond..
5. Lichtere hoeken en een donkerdere tint in het midden van de muren helpen de ruimte visueel uit te breiden..
6. Tekeningen, hele panelen, gemaakt in de ombre-techniek. Dit is de moeilijkste optie, die een leek hoogstwaarschijnlijk niet zal kunnen implementeren. Maar als je het talent van een artiest hebt en graag tekent, kun je een gokje wagen.

Om je hand te proberen bij het schilderen met kleurverloop, heb je nodig:

1. Deskundigen adviseren het gebruik van een spuitpistool of airbrush, maar het is heel goed mogelijk om twee borstels te nemen – een harde en een zachtere, evenals een roller.
2. De rol vereist een voldoende ruim bad, dat kan worden vervangen door een gewone plastic aubergine die mee wordt gesneden.
3. Afplaktape, zelfklevend papier om gebieden in verschillende tinten te scheiden.
4. De verf zelf. U kunt bijna elke keuze maken, de waterdispersie is uitstekend – het heeft geen onaangename geur, droogt snel en is gemakkelijk te wassen. Het is beter om geen olie te gebruiken.
5. De kleuren die u aan de witte verf toevoegt om de tinten te krijgen die u wilt. De minimale set voor de ombre-techniek is twee kleuren; in het algemeen adviseren experts om er drie of vier te nemen om een ​​merkbaar effect te krijgen.

Wat betreft de kleurkeuze, raden ontwerpers het gebruik van contrasterende tinten in de ombre-techniek af, omdat dit een vloeiende overgang impliceert. Zo zijn tinten fuchsia, crème en aardbei het beste voor een roze ombre-effect. Tinten van het blauwe bereik passen goed bij elkaar: blauw, turkoois, indigo. Ontwerpers noemen ivoor en perzik, wit en blauw, lichtturkoois en donkerturkoois de ideale combinatie. U kunt proberen hoe de tinten van uw keuze worden gecombineerd op een stuk papier of een onnodig stuk gipsplaat.

We zullen de voorbereiding van muren om te schilderen niet beschrijven, we denken dat al je oppervlakken al geëgaliseerd zijn en je kunt doorgaan naar de laatste fase. Ten eerste wordt volgens de regels van de ombre-techniek de lichtste van de door u gekozen tinten op het hele oppervlak van de muur aangebracht. Het wordt de basis. Er moet voor worden gezorgd dat de laag van de lichtste verf uniform en duurzaam is, zodat u twee keer langs de hele muur kunt lopen.

Nu moet je wachten tot de basis, lichtste laag helemaal droog is. Selecteer met afplaktape, lagen, strepen, gebieden waar een andere tint wordt aangebracht. Begin met een donkere kleur. Wacht niet tot de verf droog is – je hebt geen duidelijke scheidingslijn nodig. De voegen van de strepen worden afwisselend gearceerd met een zachte en harde droge borstel, u kunt hiervoor een spons gebruiken. De overgang tussen verflagen moet soepel zijn – dit is een van de belangrijkste voorwaarden voor een ombre.