Brandveiligheid van kunststof ramen

Het vuur is onvoorspelbaar, het handelt niet selectief, maar treft alles op zijn pad. Hoe gedragen PVC-producten zich bij brand? Er is veel onderzoek gedaan naar dit onderwerp, wat tot bepaalde conclusies heeft geleid..

Een aanzienlijke hoeveelheid stabiliserende en vulstoffen wordt in de samenstelling van PVC-profielen geïntroduceerd, waardoor polyvinylchloride beter bestand is tegen invloeden van buitenaf.

Polyvinylchloride is moeilijk te ontsteken en verdere verbranding wordt niet ondersteund als er geen vuurhaard is (internationale brandveiligheidsnormen hebben bepaald dat PVC aanzienlijk hoger is dan hout).

Als we het hebben over de hoeveelheid warmte die vrijkomt door PVC tijdens verbranding, dan is dat veel minder dan de hoeveelheid warmte die vrijkomt door hout tijdens een soortgelijk proces. Dit betekent dat het gebruik van polyvinylchloride bij de productie van raamconstructies de kans op brand kan verkleinen en de verspreiding van brand tijdens een brand kan verminderen..

Chloor in PVC gaat ook de verbranding tegen.

Verbranding van polyvinylchloride gaat gepaard met het vrijkomen van gasvormige stoffen – koolmonoxide en kooldioxide (koolmonoxide) in concentraties die de overeenkomstige indicatoren niet overschrijden bij het verbranden van andere organische materialen.

Het waterstofchloride dat vrijkomt bij de verbranding van PVC, met zijn penetrante geur, waarschuwt voor ontsteking bij het prille begin van de brand. In wisselwerking met waterdamp verandert waterstofchloride in zoutzuur, dat corrosie van metalen constructies van gebouwen veroorzaakt. De concentratie van deze stof is echter erg laag en er is geen gevaar voor de structuur, noch voor de menselijke gezondheid..

De brandwerendheid van PVC-ramen hangt grotendeels af van het gebruik van verschillende componenten die worden gebruikt bij het vullen van kozijnelementen:

• het gebruik van verschillende glazen (gewoon, versterkt, triplex);
• het gebruik van een sandwich bekleed met plastic of aluminium;
• de aanwezigheid van houten elementen in de raamconstructie (bekleding, diverse afwerkingsplaten).

Als we de ontstekingstemperatuur van een houten raam en een kunststof raam van een externe bron vergelijken, dan is dat respectievelijk 210-270 graden voor de eerste en 310-400 voor de tweede. Wat betreft de temperatuur van zelfontbranding, voor een houten raam is dit ongeveer 260 ° C, voor een PVC-raam – 450 ° C.

Zoals u weet, vereist het behoud van verbranding de aanwezigheid van zuurstof in een bepaalde concentratie. Er is een indicator (het percentage zuurstof in de lucht) waarbij de stof bij ontsteking volledig opbrandt. We hebben het over de zuurstofindex (LOI) van een stof – hoe hoger deze waarde, hoe moeilijker de verbranding van het materiaal plaatsvindt. Voor polyvinylchloride ligt dit aantal in het bereik van 45-49 (voor hout – 18, natuurlijk rubber – 17, polycarbonaat – 26-28).

In termen van de voortplantingssnelheid van de verbranding (een andere indicator ter vergelijking), vertoont PVC significant lagere indicatoren (21) in vergelijking met dennenbekleding (51) en zelfs leisteen (63).

We kunnen dus concluderen dat PVC een nauwelijks brandbaar materiaal is met een lage rookontwikkeling, dat niet verschilt van andere bouwconstructies die worden gebruikt bij de productie van componenten voor de constructie van gebouwen..