Bij de constructie van verschillende gebouwen hebben alle architecten lange tijd veel aandacht besteed aan ramen. Het was belangrijk om dergelijke ramen te kiezen die in harmonie zouden zijn met het type gebouw en het uiterlijk. Bijzondere nadruk werd gelegd op de kleur, vorm en grootte van de ramen. Soms hing de schoonheid van een gebouw juist af van de juiste raamkeuze. Het was met zo hard werken dat het gebouw een buitengewone uitstraling kreeg die voldeed aan de voorkeuren van een bepaald tijdperk..
Het is echter vermeldenswaard dat in de meeste huizen van onze voorouders ramen gewoon afwezig waren. De meeste oude beschavingen wisten niet van het bestaan van ramen; de gebouwen van sommige volkeren, zoals yurts en wigwams, hebben nog steeds alleen een opening voor in- en uitgang. In sommige oude beschavingen, zoals het oude Griekenland, China, viel het licht door kleine gaatjes. In het oude Egypte en het oude Rome viel het licht uitsluitend binnen via de patio. De eerste ramen verschenen in de gebouwen van Pompeii. Ze waren erg groot en omvangrijk..
Tijdens het Byzantijnse rijk heersten smalle, langwerpige ramen. Er was een afronding in het bovenste deel van de ramen. De architecten uit die tijd hebben uitstekend werk verricht door de verlichting in huizen en tempels aan te passen. Meestal werden de ramen rond de omtrek of in de koepel geplaatst om een gevoel van buitengewone gelukzaligheid en lichtheid te creëren..
In het oude Rusland hadden observatievensters de overhand. Ze waren precies in de boomstammen gekapt. Van binnen waren deze ramen bedekt met een bordje. In de winter werden kozijnen met geolied canvas in de ramen gestoken.
In de middeleeuwen waren de gebouwen niet erg mooi. Het belangrijkste was eenvoud en functionaliteit. De meeste kastelen van zelfs rijke heren waren echte forten die hem tegen vijanden beschermden. Daarom waren er maar een paar kleine ramen in het kasteel, van waaruit de boogschutters op de vijand schoten. Dit was de romaanse stijl.
De romaanse stijl werd vervangen door de gotische stijl. Een kenmerk van de gotiek waren hoge, puntige gebouwen. Deze stijl wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van een groot aantal glas-in-loodramen, die scènes uit het Oude en Nieuwe Testament afbeeldden.
De gotiek werd vervangen door de renaissance. In deze stijl staat een persoon hoger dan welk religieus dogma dan ook. Antieke gebouwen worden weer populair. Ramen zijn meestal rechthoekig. Brillen verliezen hun sublieme stijl en worden transparant.
De renaissance wordt gevolgd door een weelderige barokke stijl. Deze stijl wordt gekenmerkt door vensters met verschillende vormen: cirkel, ellips en andere. Barokke ramen worden gekenmerkt door grote ramen, die meestal gescheiden werden door meerdere banden. Het is tijdens deze periode dat platte glazen verschijnen.
Classicisme, dat de barok volgt, onderscheidt zich niet langer door zulke pracht en schoonheid. Deze stijl wordt gedomineerd door strakke en slanke vormen. Ramen uit deze periode staan dicht bij moderne ramen.
In de 19e eeuw verscheen de Art Nouveau-stijl, die als een spons de kenmerken van alle stijlen absorbeerde. Door ze te combineren, verschijnen nieuwe, ongebruikelijke vensters.
Sinds de 20e eeuw zijn ramen met twee- en drievoudige vleugels erg populair geworden. Sinds de jaren 1920 beginnen asymmetrische ramen met grote en kleine vleugel de overhand te krijgen. Dit formaat van ramen maken heerst in onze tijd. De esthetische uitstraling van ramen is nu echter van groot belang. Naast traditioneel hout wordt aluminium gebruikt. Er is een enorme verscheidenheid aan andere materialen waarmee u een raam van elke vorm en profiel kunt maken..
Sinds de oudheid heeft het raam zijn uiterlijk veranderd en heeft het uiteindelijk zijn moderne uitstraling gekregen. Het raam is niet alleen een versiering voor de gevel van het gebouw. Het is ook een garantie voor comfort en een goede sfeer in uw huis.
Wat zijn enkele van de belangrijkste mijlpalen in de geschiedenis van de ontwikkeling van ramen?