Welke glaseenheid moet ik kiezen?

In reclamepublicaties ziet u vaak aankondigingen over het gebruik van “unieke superglazen eenheden” die speciaal zijn gemaakt voor de “strenge Russische winters”, die zogenaamd ultrahoge thermische isolatieprestaties hebben. Sinds kort is het in de mode om ramen met dubbele beglazing “verdikt” tot 36 mm aan te bieden in plaats van de meest gebruikte 24 mm. Bovendien wordt verklaard dat “dikke” ramen met dubbele beglazing “70% warmer zijn dan standaardramen.” Blijkbaar is zo’n indicator als dikte het meest begrijpelijk voor een onervaren consument..

Laten we proberen de essentie van het probleem te begrijpen met behulp van specifieke indicatoren van de testresultaten van dubbele beglazing. In principe valt niet te ontkennen dat de warmteoverdrachtsweerstand van glaseenheden afhankelijk is van hun dikte..

Dus, volgens het ingenieursbureau Anulis Bertin, zijn de optimale waarden van de tussenglasafstand afhankelijk van het vulgas als volgt: lucht – 15 mm, argon – 12 mm, zwavelhexafluoride – 6 mm, krypton – 9 mm. Maar in dit geval worden slechts twee componenten van warmteverlies in aanmerking genomen: conventie en warmteoverdracht. In een reële situatie wordt ongeveer 70% van het warmteverlies van glaseenheden veroorzaakt door straling, wat voornamelijk te wijten is aan de technische kenmerken van het gebruikte glas en niet afhankelijk is van de waarde van de afstand tussen glas. Daarom wordt duidelijk dat het bij gebruik van eenkamerramen met dubbele beglazing (bestaande uit twee 4 mm-beglazingen) geen zin heeft om een ​​raam met dubbele beglazing te maken met een dikte van meer dan 23 mm. Bij het gebruik van dubbele beglazing (bestaande uit drie glazen) is de situatie niet zo eenvoudig.

Dus, volgens verschillende bronnen, ligt de warmteoverdrachtsweerstand van isolatieglaseenheden met constructie 4-6-4-6-4 (24 mm) in het bereik van 0,45 – 0,51 m2С ° / W, en isolatieglaseenheden met constructie 4-12-4-12- 4 (36 mm) – 0,52 – 0,54 m2C ° / W. De spreiding van gegevens houdt waarschijnlijk verband met de verschillende kwaliteit van de fabricage van isolatieglaseenheden en de testprocedure. Als we alleen rekening houden met de testresultaten van de glasfabriek Bor (de grootste fabrikant van isolatieglaseenheden in Rusland), dan hebben isolatieglaseenheden met een dikte van 24 mm Ro = 0,47 m2 C ° / W en isolatieglaseenheden met een dikte van 36 mm Ro = 0,53 m2 C ° / W , dat wil zeggen, de stijging van deze indicator is minder dan 13%. Een vergelijkbare verhoging van de warmteoverdrachtsweerstand van een dubbele beglazing met een dikte van 24 mm treedt op wanneer deze is gevuld met argon. Dit verlengt de levensduur van de glaseenheid.
Houd er echter rekening mee dat een verandering in Ro binnen dergelijke grenzen geen merkbaar effect heeft op de algemene warmtebalans van het gebouw. Anderzijds zorgt het vervangen van gewoon glas in een 24 mm dubbele beglazing door een emissiearm (energiebesparend) glas ervoor dat Ro = 0,72 m2С ° / W kan worden bereikt (een stijging van meer dan 50%).

Een ander belangrijk kenmerk van isolatieglaseenheden, die bepalend zijn voor de sanitaire en hygiënische eisen, is de temperatuur aan de binnenzijde van het glas. Het is de waarde van deze indicator die de neiging tot zweten bepaalt. (Hoe lager de temperatuur, hoe groter de kans op condensatie).

De temperatuur van het binnenoppervlak van een isolatieglaseenheid van 24 mm, gemeten in het middengedeelte, is meestal 2 + 3 ° C lager dan bij een isolatieglaseenheid van 36 mm (voor dezelfde testomstandigheden). In dit geval is dit een nogal merkbaar verschil. Uit de praktijk is echter bekend dat in de overgrote meerderheid van de gevallen zweten alleen wordt waargenomen langs de omtrek van ramen met dubbele beglazing, het meest intens in het onderste gedeelte. Bij lage buitentemperaturen kan condensaat bevriezen met vorming van vorst en ijs, wat natuurlijke klachten van consumenten veroorzaakt.

Dit fenomeen is te wijten aan een verhoogde warmteoverdracht als gevolg van de hoge thermische geleidbaarheid van de scheidingsramen. In het onderste deel van de glaseenheid wordt extra koeling geassocieerd met convectieve warmteoverdracht in de tussenglasruimte (de stroom koude lucht die langs het buitenste glas neerdaalt, draait, komt in contact met het binnenste glas, koelt het af en stijgt geleidelijk aan, geleidelijk opwarmend). Het is de koeling door convectieluchtstroom van het onderste deel van de glaseenheid die allereerst de condensatie op het oppervlak ervan in het onderste deel van het raam veroorzaakt..

We hebben geen gegevens over het effect van de dikte van de glaseenheid op de convectieve component van warmteverlies. Aangenomen kan echter worden dat in dit geval een zeer belangrijke rol zal worden gespeeld door de thermofysische eigenschappen van de tussenglasruimte en het verschil in beglazingstemperaturen. De eenvoudigste en meest effectieve oplossing “om het temperatuurregime van de randzones van glaseenheden te verbeteren, is niet een vergroting van de breedte, maar een verplaatsing van de afstandhouders samen met de kit in de diepte van de bindingen met 10 – 15 mm. Met deze techniek kunt u de minimumtemperatuur in de voegzone van een raam met dubbele beglazing met een binding verhogen met 3 – 4 C ° zonder enige andere maatregelen.

Er kan dus worden aangevoerd dat het gebruik van dikke ramen met dubbele beglazing alleen geen echte voordelen biedt, zowel uit het oogpunt van verbetering van de sanitaire en hygiënische omstandigheden als een verbetering van de thermische balans van het pand als geheel. Dikke ramen met dubbele beglazing zijn het meest aan te raden om te voldoen aan hogere eisen voor geluidsbescherming en speciale doeleinden met het gebruik van verdikt glas. Bovendien kunnen hoge prestaties op het gebied van geluidsbescherming alleen worden bereikt met behulp van speciale methoden voor het installeren van dubbele beglazing in profiel.

Welke dubbele beglazing kan worden aanbevolen voor gebruik?

Volgens de eisen van SNiP 11-3-79 moet de warmteoverdrachtsweerstand van raamconstructies minimaal 0,54 m2C ° / W zijn. Aan de meeste van deze vereisten zal worden voldaan door constructies die zijn uitgerust met een raam met dubbele beglazing van 24 mm. Eenkamerramen met dubbele beglazing 24 mm met één laag emissief glas zijn zonder beperkingen geschikt. Er moet aan worden herinnerd dat een dubbele beglazing met twee kamers 1,5 keer zwaarder is en dienovereenkomstig de belasting van de vleugelbeslag verhoogt, maar een voordeel heeft ten opzichte van een glazen eenheid met één kamer in geluidsbescherming. Daarom is het in sommige gevallen raadzaam om tweekamerramen met dubbele beglazing te gebruiken met één emissiearm glas.

Het aanbieden van “speciale” ramen met dubbele beglazing is vaak van reclamekarakter en biedt geen echte voordelen bij gebruik in specifieke constructies, maar vereist extra kosten voor de klant.
Bovendien moet eraan worden herinnerd dat de feitelijk verhoogde prestaties van dubbele beglazing geen garantie zijn voor een hoogwaardige vulling van de raamopening. De professionaliteit van de installatiewerkzaamheden is van veel groter belang voor de comfortabele omstandigheden in het pand, maar dit is een apart groot probleem.